Poëzie verslag

Het huwelijk Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d’ógen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven, haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven, toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt. Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren, hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard. Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar tóch bleef dragen. Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen, en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond. Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand. ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen

en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land. Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat. Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten, bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten, een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood. Willem Elsschot Analyse Schrijver en titel
Willem Elsschot, Het huwelijk. Verwachtingen
Titel zegt me weinig, het zou kunnen gaan over hoe het huwelijk is en wat het allemaal betekend. Het zou een negatief gedicht kunnen zijn, een gedicht dat negatief over het huwelijk is. Eerste indrukken
Het gaat over een man die niet tevreden is over zijn huwelijk. Hij vindt zijn vrouw niet mooi meer. Het is wel leuk geschreven, alsof het huwelijk een hel is, alleen beetje ouderwets taalgebruik. Onderwerp
De relatie tussen man en vrouw in het huwelijk. Belangrijkste woorden “Toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt”. Hier word duidelijk gemaakt dat hij niet zo blij meer is met het huwelijk. Titelbetekenis

De titel slaat op het huwelijk van de man en vrouw die in het gedicht worden beschreven. Beeldspraak
Nevel; metafoor. Hier word niet de nevel bedoeld die je ochtends kan meemaken. Maar hoe langzaamaan de relatie tussen de man en de vrouw “verneveld”, het wordt minder goed, net zoals het zicht dat verminderd wanneer er nevel is. De vonken; metafoor. De vonken van de liefde die er eerst waren, doven uit. Natuurlijk komen er geen echte vonken uit haar ogen, maar vonken van liefde. Vrat zich op van spijt; metafoor. Hij heeft zich niet opgegeten, maar dit is figuurlijk bedoeld. Hij kon zichzelf wel wat aandoen van spijt. En hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard; vergelijking met als. De vrouw die kijkt net zoals een stervend paar zou kunnen kijken, dus heel moeilijk. En mat haar met de blik; vergelijking zonder als. Hij mat haar niet op, hoe groot of breed ze bijvoorbeeld was, maar bekijkt haar, of ze nog wel binnen zijn eisen past. Strofenindeling
Het gedicht is ingedeeld in strofes. Deze bevatten steeds vier regels (kwatrijnen). De eerste strofe is een soort gebeurtenis en de strofe daarna is de reactie van de man. Zo gaat dat ook bij de derde en de vierde strofe. De een na laatste strofe gaat over hoe het verder ging en de laatste over hoe het de vader verging. Kunstgrepen
Het verhaal wordt verteld in een chronologische volgorde. Dat maakt het lezen makkelijker vind ik, omdat je op deze manier niet gebeurtenissen door elkaar haalt. Ook is het gedicht niet-continu, omdat er alleen bepaalde gebeurtenissen worden verteld. Bepaalde stukjes uit het huwelijk van de man en vrouw. Verstechniek: De vorm van de rijm is volrijm en de plaats is eindrijm; de laatste letters van de laatste woorden klinken telkens hetzelfde. Hier is duidelijk sprake van een omarmend rijm (abbacddc). Door deze vorm van rijm loopt het gedicht goed vind ik zelf. Thematiek
De relatie tussen man en vrouw in het huwelijk. Die in dit geval niet erg goed is. De man is niet tevreden met zijn vrouw, vindt haar niet mooi meer en de vrouw is bang voor haar man. Met andere woorden: niet een erg goed lopen huwelijk. Verwachtingen uitgekomen
Het gedicht ging inderdaad over het huwelijk en het was ook niet echt positief over het (beschreven) huwelijk. Dus die verwachtingen zijn wel uitgekomen. Eindoordeel
Na het maken van al deze vragen, begin ik het gedicht pas te snappen. Ik vond het achteraf best wel een leuk gedicht, ondanks het ouderwetse taalgebruik, maar dat was wel te snappen. Maar ik vat dit gedicht niet echt serieus op, omdat hier alleen de negatieve kanten van het huwelijk verteld worden. Maar de liefde zal meestal wel blijven, als je echt van elkaar houdt natuurlijk. Maar tegenwoordig zie je dat wel vaker, dat de twee personen elkaar niet meer mooi of leuk vinden, dus het heeft ook wel weer enige waarheid. ------------------------------- Pluk de dag Vanochtend na het ontbijt
ontdekte ik, door mijn verstrooidheid, dat het deksel van een middelgroot potje marmite (het 4 oz net formaat) precies past op een klein potje heinz sandwich spread
natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste
en jawel hoor: het paste eveneens
Cees Buddingh Analyse Schrijver en titel
Cees Buddingh, Pluk de dag
Verwachtingen

Waarschijnlijk gaat het over hoe je de dag het beste kan doorbrengen. Aan de titel te zien probeert de schrijver ons te vertellen om het beste van een dag te maken. Eerste indrukken
Ik vind het een beetje vreemd gedicht. Ik snap niet echt wat de bedoeling hiervan is, waar het op slaat. Wel vind ik het een leuk gedicht voor snel eventjes tussendoor. Het komt een beetje humoristisch op mij over. Onderwerp
De dekseltjes van de potjes van Marmite en Sandwich spread. Belangrijkste woorden “Dat het deksel van een middelgroot potje marmite
precies past op een klein potje heinz sandwich spread”. Het hele gedichtje gaat over het feit dat de twee dekseltjes beide op dezelfde potjes passen. Titelbetekenis
Begin de dag goed. Hij doet een fantastische ontdekking, dat is toch een mooi begin van de dag. Beeldspraak
Ik heb niet echte beeldspraak kunnen vinden. Strofenindeling
Het gedicht is verdeeld in drie strofes. In de eerste strofe staat wat hij op merkt, in de tweede strofe probeert hij het andersom uit en in de laatste strofe komt hij tot de conclusie dat het andersom ook past. Ook heeft de eerste strofe vijf regels, de tweede drie regels en de laatste één regel. Kunstgrepen
Het verhaaltje wordt chronologisch verteld en bestrijkt een tijd van een paar minuten. De vertelde tijd is dus ongeveer even lang als de verteltijd. Ook wordt het continu verteld, zonder onderbrekingen. Verstechniek
De eerste, tweede en derde zin eindrijmend, net zoals de tweede en derde zin van de tweede strofe. Dus een rijmschema zou kunnen zijn aaabc dee f. Door het weg laten van verstechnieken wordt het eigenlijk een gewoon verhaaltje. Dat maakt het heel grappig. Thematiek
Dekseltjes van verschillende potjes passen op beide potjes. Het gedicht gaat over iemand die ‘s ochtends aan het ontbijt tot de ontdekking komt dat de dekseltjes van de marmite en de sandwich spread ook verwisseld kunnen worden. Het komt op het eerste gezicht over als iets heel nutteloos, maar als je er over nadenkt is het wel een grappige ontdekking. Verwachtingen uitgekomen

Mijn verwachtingen zijn niet echt uitgekomen. Ik dacht dat het ging over wat je zou kunnen doen om het beste van een dag te maken. Voor mij betekend het verwisselen van dekseltjes niet veel bijzonders en het zal mijn dag niet echt beter maken denk ik, hoewel het idee wel grappig is. Maar dit is totaal niet wat ik had verwacht en dat is misschien wel het grappige, dat je verwachtingen heel anders zijn. Eindoordeel
Ik vond het een leuk gedicht om te lezen. Het was lekker duidelijk en erg grappig. Het is een leuk en makkelijk gedicht om te lezen. Je gaat er over nadenken dat je zulke kleine dingetjes, die je vaak niet eens meer opvallen, toch best wel leuk kunnen zijn. ------------------------------- Opa Opa keek vaak in onze tuin
naar die zeven sprietjes gras, en daar zag opa dan een koe
die er helemaal niet was. En later, in het ziekenhuis, kon hij verwonderd vragen
waarom ze toch de buitenmuur
uit zijn kamer hadden geslagen. Voor opa was het doodgaan
dus niet zoiets als nacht: het was de steeds grotere ruimte
die hij voor zichzelf had bedacht. Willem Wilmink Analyse Schrijver en titel
Willem Wilmink, Opa
Verwachtingen
De titel is heel kort en misschien ook wel heel krachtig. Ik denk dat het gaat over een opa waar de schrijver goede dingen over wil vertellen. Omdat hij aan deze goede herinneringen of iets dergelijks heeft. Eerste indrukken
Ik vind het gedicht leuk verteld, ook wel een beetje grappig. Omdat er verteld wordt dat opa niet meer helemaal honderd punten is, hij is aan het dementeren en gaat dood. Op de manier hoe de schrijver dit verwoordt, met voorbeelden, maakt het best wel grappig. Belangrijkste woorden

Voor opa was het doodgaan
dus niet zoiets als nacht
Hieruit komt het onderwerp naar voren, het doodgaan van opa. Titelbetekenis
De titel lijkt vrij duidelijk wat die betekend. Het hele gedicht gaat over opa, dus de titel wordt ook automatisch ‘opa’. Beeldspraak
Ook hier kon ik geen beeldspraak vinden. Strofenindeling
Het gedicht bestaat uit drie strofen. Elk stukje gaat over iets anders wat met opa heeft te maken, iets anders wat hij zag of wat hij dacht. Elke strofe bestaat uit één zin die over vier regels is verdeeld. Kunstgrepen
Het verhaal is weer chronologisch geschreven, de makkelijkste manier om te lezen vind ik. Het verhaal wordt niet-continu verteld, het heeft namelijk een paar onderbrekingen. Er worden alleen een paar stukjes uit de laatste jaren/maanden/ dagen van opa’s leven verteld. Verstechniek
Het gedicht rijmt telkens in de tweede en de vierde zin van elke strofe (abcb) en het is eindrijmend. Door die rijm lijkt het een makkelijker gedicht en doordat de zinnen niet helemaal doorlopen vallen de laatste woorden van de zin steeds extra op. Thematiek
Het gaat over opa, hij wordt ouder en begint dingen te zien die er niet zijn. Daar worden voorbeelden van genoemd. En tot slot vertelt hij dat opa de dood niet ziet als de nacht maar het was de steeds grotere ruimte die hij voor zichzelf had bedacht. Eindoordeel
Ik vind het een leuk gedicht en heel knap verteld. Omdat Willem Wilmink van een moeilijk onderwerp, namelijk de dood, een best wel grappig iets heeft kunnen maken. Dat vind ik heel erg knap en daarom ook mooi. -------------------------------
Voor een dag van morgen Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt
of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had. Maar vertel het aan geen mens. Ze zouden je niet geloven. Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou. Hans Andreus Analyse Schrijver en titel
Hans Andreus, Voor een dag van morgen
Verwachtingen
Ik heb echt helemaal geen enkele verwachtingen wanneer ik de titel lees. Misschien ook wel om dat ik de titel nog niet helemaal begrijp. Dat zal wel na het lezen komen. Eerste indrukken
Ik vind het een beetje vreemd gedicht. Het gaat over een man die aan zijn geliefde wil vertellen dat wanneer hij morgen doodgaat, zij dan tegen alles moet vertellen hoeveel hij van haar hield, maar niet aan de volwassen mensen omdat die haar toch niet zullen begrijpen. Dit vind ik dus echt heel tegenstrijdig omdat gebouwen of dieren je helemaal niet zullen begrijpen. Belangrijkste woorden
Het belangrijkste in dit gedicht is steeds het zinnetje “hoeveel ik van je hield” of als het anders wordt gezegd, bijvoorbeeld “hoe lief ik je had”. Het moet aan iedereen worden verteld. Titelbetekenis

De titel is ‘voor een dag van morgen’, die past hier heel goed bij omdat het hele gedicht over de dag daarna gaat. Het begint met ‘wanneer ik morgen doodga’ dus alles wat hij daarna zegt gaat over die dag erna. Beeldspraak
Hier wordt een erg algemene beeldspraak gebruikt. Zo worden bepaalde voorwerpen gepersonifieerd door te doen alsof deze mensen kunnen begrijpen wanneer de vrouw het iets verteld. De stad is een metonymia, hier wordt niet de stad bedoeld, maar de huizen ervan. Strofenindeling
Het gedicht bestaat uit twee strofen, maar het is niet gelijk verdeeld. Het eerste deel bestaat uit vier zinnen die elk weer in meerdere regels zijn verdeeld. Het tweede deel bestaat uit drie zinnen, twee korte en één lange die verdeeld is over vier regels. Het eerste deel zegt aan wie het allemaal verteld mag worden, maar het tweede deel zegt aan wie ze het niet moeten vertellen, vandaar die strofeverdeling. Kunstgrepen
Het verhaal wordt in een logische volgorde verteld, chronologisch. Verder wordt het continu verteld omdat er geen enkele onderbreking is of iets dergelijks. De vertelde tijd is gelijk aan de verteltijd. Verstechniek
De rijm is niet steeds hetzelfde, zo nu en dan rijmt het (wind - kind, stad - had) of is er sprake van assonantie (wind - klimt, begrijpen - kijken). Er is ook een heel onduidelijk rijmschema, het rijmt niet regelmatig en beide strofen hebben een verschillende lengte (abcddecdfgfhii jklmln). Thematiek
Afscheid van een man aan zijn vrouw. Het lijkt een beetje op een brief, zo van “als ik morgen doodga zeg dan…”. Verder moet degene die het leest aan alles vertellen hoeveel de schrijver van de andere persoon hield. Dat wordt ook steeds herhaalt “hoeveel ik van je hield”. Maar de laatste strofe gaat over dat de lezer het niet aan mensen moet vertellen, want die zouden en wilden toch nooit geloven dat een man een vrouw zo kan liefhebben. Eindoordeel
Ik vind het een beetje apart gedicht, maar wel erg mooi. Het mooie aan dit gedicht is dat de man zo goed verteld hoeveel hij van iemand houdt en hij herhaalt het telkens weer. Het aparte aan dit gedicht is dat hij suggereert dat bepaalde voorwerpen en dieren en kinderen die jong genoeg zijn wel kunnen begrijpen wat liefde is en wel kunnen begrijpen wat de vrouw tegen ze verteld. Terwijl volwassen mensen het niet begrijpen. Dat is een beetje vreemd vind ik, omdat je eerder zou denken dat het andersom zou zijn. ------------------------------- Mist Haar haren lang en ravezwart
Haar mond was mooi, haar ogen nog veel mooier
Zij droeg een donkerrode overgooier
En kleine felle vlammen in haar hart
En hij was blond, misschien wat klein van stuk
Maar sterk en vrolijk, en hij rook ook lekker
Hij had een bruine pet, een zwarte jekker
En ogen die verlangden naar geluk
Zo wandelden ze samen, hij en zij
Hun entourage was de stille hei
Zo liepen zij, het ideale paar
Op 23 meter langs elkaar

Een liefde door het noodlot uitgewist
Een meisje en een jongen in de mist
Ivo de wijs Analyse Schrijver en titel
Ivo de Wijs, Mist
Verwachtingen
Aan de titel te merken heeft het alle schijn dat het gedicht iets te maken heeft met natuurlijke mist, zoals wij die kennen wanneer de wolken laag hangen. Wat de schrijver hierover wil vertellen zou ik echt niet weten. Eerste indrukken
Ik vind het een heel erg mooi gedicht. In het begin lijkt het alsof het meisje en de jongen naast elkaar lopen, hand in hand of iets dergelijks. Maar als je dan de derde strofe leest dan lopen ze wel 23 meter van elkaar af. Dat vind ik een heel erg leuke tegenstelling. Belangrijkste woorden
Zo wandelden ze samen, hij en zij

Hun entourage was de stille hei
Zo liepen zij, het ideale paar
Op 23 meter langs elkaar
Hier zie je dus duidelijk dat ze in het begin lijkt alsof ze naast elkaar lopen maar dat ze toch een eindje van elkaar lopen. Titelbetekenis
De titel slaat op de mist waar het meisje en de jongen in lopen. Ze kunnen elkaar niet zien door de mist, terwijl het zo’n mooi paar is. Onbekende woorden
Een zwarte jekker
Toen ik het voor het eerst las wist ik niet wat het betekende, maar toen ik eventjes nadacht kwam ik erachter dat het een jack was, zijn jas dus. Beeldspraak
En kleine felle vlammen in haar hart; metafoor. Ze heeft niet echt kleine felle vlammen in haar hart, maar wel figuurlijk gesproken. Kleine felle vlammen die liefde zoeken. En ogen die verlangden naar geluk; metafoor. Hij zag er alleen maar uit alsof hij geluk zocht, of liefde of iets dergelijk; dat kun je niet aan zijn ogen zien. Strofenindeling
Het verhaal is verdeeld over drie strofen, twee van vier regels en één van zes regels. De eerste strofe gaat over hoe het meisje er uitziet en de tweede over hoe de jongen er uitziet. De derde strofe gaat over hoe het geheel er uitziet, dus waar ze lopen en hoe ze lopen en wat er daarna gebeurt. Kunstgrepen
Het verhaal is chronologisch en continu verteld, zonder onderbrekingen. Thematiek

Het gaat over een jongen en een meisje die beide over de hei lopen op een nevelige dag. Er wordt echt een spanning opgebouwd. Het meisje dat er heel mooi uitziet; de jongen die er mooi uitziet; ze zijn beide vol van liefde; lopen samen op de hei. Maar dan komt er ineens een anticlimax, ze lopen 23 meter van elkaar af en er hangt een laag mist tussen hun, dus ze kunnen elkaar niet (goed) zien. Dus de mist verbreekt een liefdesdroom tussen deze twee personen. Eindoordeel
Ik vind ook dit weer een heel goed gedicht en erg mooi. Ik vind het heel erg leuk hoe de schrijver zo’n mooie spanning heeft op weten te bouwen en dan ineens zo’n anticlimax. Hoewel het eigenlijk heel simpel is, maar het komt heel mooi en goed over. Dat geeft ook meteen weer iets humoristisch. Dus ik vind dit een heel mooi gedicht.