The Green Mile (1999)

Samenvatting “The Green Mile”. Paul Edgecombe was vroeger bewaker in de dodencellen van blok E. Hij is nu bejaard en verteld zijn levensverhaal aan een medebewoonster van het bejaardentehuis, over de tijd dat hij daar werkte. En dat een gevangene, John Coffey genaamd, heel veel indruk op hem heeft gemaakt. Paul had in het jaar van John Coffey last van zijn ergste blaasontsteking ooit. Met medicijnen werd de pijn verlicht en kon hij gewoon aan het werk op “zijn” mile, The Green Mile. Hij heeft de leiding over de dodencellen en wordt daarbij geholpen door Dean, Brutus en Harry. En ja ook Percy, een strontvervelend mannetje is een collega van Paul. Als hij niet zulke goede connecties had was hij al lang vertrokken, maar hij was een neefje van de baas. Op een dag komt er een nieuwe gevangene aan. Paul kijkt uit het raampje en ziet dat de assen van de auto helemaal zijn ingezakt. Hij dacht dat de auto kapot was, maar tot zijn grote verbazing komt er een reusachtige neger uit. John Coffey, veroordeeld wegens moord op twee jonge blonde meisjes. In eerste instantie wordt er heel voorzichtig gewerkt met hem, omdat hij zo kolosaal is en ze hem zeker niet boos willen zien. Maar wat ze van John verwachten bleek mee te vallen, want hij was bang in het donker en vroeg de hele tijd of de lichten aan mochten blijven. Uiterst vreemd vond Paul dit. De blaasontsteking van Paul word steeds erger en de medicijnen werken ook niet goed meer. De pijn wordt ondraaglijk. Telkens als hij naar de wc moet voelt het net of hij scheermesjes plast. Dean, Brutus, Harry en Percy hebben een nieuwe gevangene opgehaald die volledig verdoofd door de medicijnen lijkt te zijn. Als de gevange (Wild bill) eenmaal binnen is slaat hij volledig door, pakt Dean met zijn handboeien om de hals en geeft paul een stomp in zijn kruis. Paul zakt in elkaar van de pijn. Percy staat erbij te kijken terwijl zijn collega’s allemaal pijn hebben. Dan komt Brutus er aan en slaat de gevangene neer. Ze smijten hem bewusteloos in z’n cel. Iedereen is boos op Percy, omdat hij er maar een beetje bij stond en niks ondernam tegen Wild Bill. Ze dreigen naar hun baas te gaan om het te zeggen, maar Percy dreigt er dan op zijn beurt voor te zorgen dat hun worden ontslagen door zijn oom verkeerd te informeren. Nadat alles weer een beetje is bedaard geeft Paul iedereen een klusje en zelf blijft hij op de mile om hem te bewaken. Als de anderen weg zijn zakt hij in elkaar van de pijn in z’n kruis. Op dat moment roept John hem. Paul gaat erheen en vraagt wat er is. John wil dat hij voor de tralies gaat staan. Delecroix herinnert Paul er nog aan dat het verboden is, maar hij zegt dat hij hem er niet mee moet bemoeien en doet het toch. Als hij er staat pakt John hem bij zijn kruis. Delecroix schreeuwt om de andere bewakers. Alle lichten op de mile gaan feller branden en er knapt een pit. Op dat moment laat John los, doet zijn mond open om allerlei vliegjes te laten ontsnappen en gaat op bed liggen omdat hij ongelofelijk moe blijkt te zijn. Als Paul tegen Delecroix heeft gezegd om stil te zijn, voelt hij ineens dat de pijn bij z’n kruis weg is gegaan. Hij vraagt aan John wat hij heeft gedaan, maar John antwoord alleen: ”Ik heb u geholpen, baas”. Paul gaat naar de wc om te voelen of het echt zo is, en ja de blaasontsteking is verdwenen. Als hij het goede nieuws aan zijn vrouw heeft verteld is ze ontzettend blij en hij beleefd de nacht van zijn leven. Op de mile huist al de hele tijd een muisje. Iedereen heeft een hekel aan het beestje, maar Percy kan het beestje echt niet uitstaan. Zelfs nadat Paul er alles aan heeft gedaan het beestje te pakken probeert Percy het ook nog even. Hij haalt alle kasten en andere troep uit de oude isoleercel, maar het muisje is nergens te bekennen. Zelfs als ze er achter komen dat het muisje getemd en gevoed wordt door Delacroix probeert Percy er alles aan te doen om het muisje te doden. Het muisje (mr Jingles) heeft allerlei trucs geleerd van Delacroix. Hij kan van het ene schouder naar het andere schouder lopen en een rolletje van garen apporteren. Wild Bill voelt zich intussen ook steeds meer thuis op de mile en haalt de ene grap na de andere grap uit. Zo spuugt hij Paul een lekkere rochel in z’n gezicht. Ze besluiten hem eerst helemaal nat te spuiten met water en hem daarna lekker een dagje in de isoleercel te stoppen. Ze dachten dat hij het dan wel zou afleren, maar dat is dus niet echt geval. Hij koopt een chocoladekoekje van een schoonmaker, kauwt hem lekker fijn en wacht op een bewaker. Als Brutus voorbij loopt staat Billy the kid daar voor de tralies. Brutus wil gaan kijken wat er aan de hand is en voor hij het weet heeft ie een klodder chocolade tegen z’n voorgevel. De straf voor Wild Bill: twee nachtjes in de isoleercel. Een paar dagen loopt Percy voorbij z’n cel. Als Percy iets te dicht bij komt om de gevangene een beetje te plagen pakt Wild Bill hem vast en betast hem. Brutus schiet te hulp en bevrijd Percy uit deze benauwde situatie. Als iedereen erbij is en ze Percy vragen hoe het gaat staat hij in z’n broek te plassen. Delacroix brult het uit, omdat Percy zijn vinger eerder een keer heeft gebroken door met zijn knuppel te gooien. Omdat Percy niet wil dat iemand dit weet, mogen Paul en de rest niks zeggen tegen iemand. Als ze dat wel zouden doen zou hij ervoor zorgen dat ze allemaal werden ontslagen. En aangezien Percy wel wist dat de rest wou dat hij weg ging deed hij een voorstel: ”Als ik Delacroix zijn executie mag leiden, ga ik weg”. In eerste instantie vind niemand dit een goed idee, maar later realiseren ze zich dat dit de enige manier is om van Percy af te komen. De executie van Delacroix nadert en hij vraagt zich af wat er met zijn muisje zal gebeuren als hij er straks niet meer is. Paul en Brutus stellen voor om voor hem te zorgen, maar dat wil hij niet. Dan bedenkt Paul dat de muis naar “Mouseville” in Calafornie. Brutus praat mooi mee en dat vind Delacroix maar al te mooi. Als klap op de vuurpijl mag Delacroix samen met zijn muis optreden voor hoge piefen van de gevangenis. Terwijl hij weg is oefenen de bewakers de executie die Percy zal gaan leiden. Delacroix komt helemaal opgetogen terug van de voorstelling en is nu zeg maar klaar om te sterven, omdat hij weet dat zijn muis een mooi leven tegemoet gaat. Hij gooit zijn rolletje per ongeluk uit zijn cel en de muis gaat er achteraan om het te pakken. Op dat moment stapt Percy met opzet de muis plat. Hij barst in lachen uit terwijl Delacroix huilt van verdriet. Nadat Percy weg is gegaan om nog even te oefenen voor de executie roept John: “Geef die muis hier maar, misschien is het nog niet te laat”! Paul geeft de muis aan John en alle lampen op de mile gaan weer feller schijnen. Het muisje leeft weer. John spuugt weer allemaal vliegjes uit en gaat weer slapen omdat hij moe is. De dag van de executie is aangebroken. De zaal wordt schoongemaakt en ze oefenen nog een paar keer. Het gaat allemaal perfect. Als de executie eenmaal is begonnen en ze Delacroix op de stoel zetten, vergeet Percy (met opzet) de spons die hij op het hoofd van Delacroix moet doen onder water te dompelen. Dat doen ze altijd zodat het beter geleid en de persoon dan minder pijn voelt. Hierdoor sterft Delacroix een zeer pijnvolle dood. Hij staat helemaal in de fik en de mensen in de zaal gaan weg door de afschuwelijke stank die er vanaf komt. In eerste instantie is hij nog niet eens dood en moet de stroom er weer op. Na de executie wil Brutus een paar klappen aan Percy uitdelen, maar Paul houd hem tegen. Als Paul een paar dagen later door de mile loopt roept John Coffey hem. Paul gaat er heen en vraagt wat er is. Hij wordt stevig vastgepakt en John laat hem in gedachten zien hoe het echt met de twee vermoorde meisjes is gedaan. Paul ziet dat Wild Bill het heeft gedaan. Hij praat er met zijn collega’s over en ze besluiten John Coffey uit de gevangenis te smokkelen en hem mee te nemen naar het huis van hun baas, Hal. Hal zijn vrouw is er ziek. Ze heeft een kwaardaardige tumor in haar hersenen. Paul denkt dat John haar kan genezen. Hal wil het eerst niet geloven, maar Brutus houdt hem tegen als John op weg is naar de slaapkamer van zijn vrouw, Janet. Janet vloekt de hele tijd tegen John, maar hij blijft rustig en knielt naast haar neer om haar vervolgens te genezen. Het hele huis trilt, de klok slaat en alle lampen schijnen superfel. En het heeft gewerkt: Janet is genezen. Alleen deze keer komen er geen vliegjes uit de mond van John Coffey. Hij heeft het kwaad doorgeslikt. Janet en Hal bedanken John van harte. Nu moeten ze snel weer terug naar de gevangenis, want het wordt al bijna licht en niemand mag John missen op de mile. Paul, Dean, Brutus en Harry zijn er nu helemaal van overtuigd dat John Coffey 100% onschuldig is, maar ze kunnen het niet zeggen tegen hun baas. Omdat die hun dan zeker gek verklaard. En John Coffey wil zelf graag dood, omdat hij er niet meer tegen kan wat mensen elkaar allemaal aandoen. Een dag voor de executie van John pakt hij Percy beet en blaast hij hem allemaal vliegjes in zijn mond. Percy slaat compleet door, pakt zijn geweer en schiet Wild Bill dood. Op deze manier heeft John beide slechte mannen gedood. Percy gaat naar het gekkenhuis, omdat hij alles is vergeten en niet eens meer weet wie hij is. De executie van John Coffey wordt profesioneel uitgevoerd. Dean moet huilen, maar is te begrijpen volgens Paul. Dit was het verhaal dat hij de vrouw in het bejaardentehuis vertelde. Hij neemt haar mee naar de open vlakte waar hij elke dag heen gaat te wandelen. In het schuurtje dat een eind verderop staat een doosje met een muisje. Mr Jingles en Paul Edgcombe leven nog steeds. Paul is inmiddels 118 jaar en mr Jingles 60 jaar. Paul denkt dat door het contact met John Coffey ze min of meer onstervelijk zijn geworden. Nu leeft hij zonder familie, omdat hij die allemaal al heeft zien sterven, een heel ongelukkig leven.