Gandhi (1982)

Een keerpunt in de wereldgeschiedenis Het verhaal begint met een tijdsprong naar de dood en begrafenis van Gandhi. Je ziet hem in een wit pak met daar omheen veel rouwende mensen. Gandhi zit in de trein naar Zuid-Afrika. Hij is een Indiase advocaat, die in Londen rechten heeft gestudeerd. Hij reist naar een cliënt van hem. Hij wordt aangesproken door twee conducteurs, omdat hij niet 1e klas mag reizen vanwege zijn afkomst. Hier maakt hij als eerste kennis met de discriminatie in het land. Gandhi weigert om ergens anders te gaan zitten en hij wordt de trein uit gegooid. Hierdoor gaat Gandhi zich verder verdiepen in de discriminatie en rassenhaat in Zuid-Afrika. Hij richt zijn aandacht op de persoonsbewijzen die alle niet-Europeanen bij zich moeten dragen. Dit beschouwt hij als ongelijkheid. Hij schrijft een oproep, waarin staat dat de Indiërs hun pasjes moeten verbranden. De volgende dag staat er een kleine groep mensen op het plein waar Gandhi hen toespreekt. Zijn vrouw kijkt angstig en onzeker toe. Hij gooit een aantal passen in het vuur. De Engelse politie verbiedt het hem, en slaat hem neer met stokken. Maar ondanks de pijn die van zijn gezicht af te lezen is, blijft Gandhi moedig doorgaan, tot hij er bij neervalt. Charlie Andrews, een blanke man, neemt contact met Gandhi op. Hij is het helemaal eens met zijn strijd tegen ongelijkheid in Zuid-Afrika en zal hem proberen te helpen. Na een aantal keer gearresteerd te zijn door de Britse regering, is het Gandhi alsnog gelukt om de passenwet (zonder geweld) af te schaffen. Gandhi gaat naar zijn geboorteland, India, om daar er voor te zorgen dat het volk de macht weer terug krijgt en de Britten zich terug trekken uit hun kolonie. Bij zijn aankomst wordt hij hartelijk ontvangen door een grote groep mensen. Er wordt ook aan hem voorgesteld om een eigen krant te beginnen, zodat hij zijn goede ideeën kan verspreiden. Dat vind Gandhi een goed idee, maar dan zou hij wel eerst het volk beter moeten leren kennen, zegt hij. Charlie Andrews stelt voor om samen met Gandhi door het land heen te reizen, zodat Gandhi nog meer toespraken over onafhankelijkheid en gelijkheid kan houden, en dus ook het volk beter leert kennen. Gandhi doet dit en hij kreeg steeds meer aanhang van het volk. De Britse regering arresteerde Gandhi omdat hij teveel invloed op het volk zou hebben. Maar niet voor lang. Omdat Gandhi geen geweld gebruikte, en dus wettelijk niks fout deed, werd hij voorlopig met rust gelaten. Om Gandhi te hinderen bij zijn toespraken maakte de regering een wet tegen grote menigte vormen en toespraken houden. Als tóch een grote groep mensen naar een toespraak luistert worden er zo’n 1560 mensen neergeschoten. Dit wordt het bloedbad bij Armitsar genoemd. Gandhi probeert de situatie van de ‘onaanraakbaren’ te verbeteren. Hij vraagt het volk om geen dure Britse kleding te kopen, maar zelf kleren te maken op het spinnewiel, zoals eerst altijd was. Zo verdienen de Indiërs zelf geld. Hij verbrandt alle Britse stoffen en het volk juicht hem toe. Ook zegt hij dat het volk recht heeft op zijn eigen zoutwinning uit de zee, en dat ze niet het zout moeten kopen van de Britten, want daar zit belasting op. Dus gaan ze zout winnen en verkopen. Maar dan worden er Britse soldaten vermoord en Gandhi wil stoppen met de strijd. Hij probeert met vasten het geweld tegen de Britten te stoppen. Omdat het volk zoveel om Gandhi geeft, duurde het niet lang voordat de agressie ook echt ophield. Als Gandhi een zoutfabriek wil overnemen, wordt hij alweer gearresteerd. Moslims en Hindoes verzamelen zich voor de zoutfabriek en verzetten zich tegen de Britse politie. Ze waren niet bang om verwond te worden, of dood te gaan. Helaas overleed de vrouw van Gandhi wel. Moedig gingen ze door met de strijd. Ze deden het voor Gandhi, voor zichzelf, maar vooral voor het land. Iedereen heeft meegeholpen om het te doorstaan, en niet op te geven. Gandhi bespreekt de onafhankelijkheid op de ‘ronde tafel bijeenkomst’ in Londen. De Britten willen als vrienden vertrekken. India is dan wel onafhankelijk, maar dit gebeurt niet zoals Gandhi dat wil, want hij had zich één India voorgesteld met Moslims en Hindoes die naast elkaar leefden, als vrienden. India werd in twee delen gesplitst: (Oost- en West-) Pakistan, waar de bevolking moslim is, en India, waar de meeste mensen Hindoe zijn. Er breken rellen uit tussen Moslims en Hindoes langs de grens en in de steden. Gandhi gaat naar Calcutta, een bekende stad, waar hij heel lang gaat vasten. Hij vast zo lang dat hij bijna omkomt van de honger, maar uiteindelijk stopt de bevolking met vechten. Zijn doel is bereikt. Hij is van plan om naar Pakistan te gaan om ook daar te proberen het geweld te beëindigen. Maar voor hij in Pakistan aankomt, wordt hij doodgeschoten, net toen hij zijn ochtendgebed wil gaan houden. Heel het volk rouwt en bij zijn crematie, en er zijn oneindig veel mensen, die allemaal om hem gaven.