Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

La vita è bella (1997)

Beoordeling 6.7
Foto van een scholier
  • Filmverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 755 woorden
  • 26 mei 2006
  • 6 keer beoordeeld
Cijfer 6.7
6 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
1. Het genre van de film - Drama - Oorlog - Historisch 2. Filmbeelden die gevoelens oproepen en waarom - Huiver/angst, is had angst toen die soldaat tegen Guido zei dat hij mee moest komen. En dat Guido toen om het hoekje werd neergeschoten. Want ik vond dat Guido het niet verdiende en ik had het niet verwacht. - Afschuw/walging, toen alle oude Joodse mensen in de gaskamer moesten en dus moesten ze zich toen uitkleden. Alle vrouwen moesten toen tussen die kleren gaan kijken of er nog iets tussen zat voor hun. Want het is dan voor die vrouwen heel erg om kleren uit te zoeken die van dode mensen waren. En dan zou het helemaal vies zijn als ze kleren vinden van iemand die ze kennen. - Ontroering, toen Giosué aan het eind toch zijn tank kreeg en dat hij toen op de tank zijn moeder terug vond. Dat vond ik erg ontroerend omdat hij echt geloofde dat alles een spelletje was en alles viel precies op zijn plek. - Bewondering, ik heb bewondering voor Guido omdat hij er alles voor heeft gedaan om Giosué het naar zijn zin te maken, en om zijn zoon niks te laten merken. Daar heb ik veel bewondering voor omdat hij dus zijn leven op het spel zet voor zijn zoon. - Blijdschap, ik was erg blij toen Giosué uiteindelijk toch wel zijn moeder terug vond omdat het anders natuurlijk heel afschuwelijk voor hem zou zijn geweest zonder vader en moeder. - Begrip, ik heb er begrip voor dat Dora met de trein meeging naar het concentratiekamp met Guido en Giosué omdat ik hetzelfde zou hebben gedaan. 3. In wie herken je je in de film het meest Ik herken me het meest in de film met Dora omdat ik hetzelfde had gedaan als mijn vrouw en kind(eren) in de trein zouden zitten naar zo’n kamp. Ook de karaktereigenschappen van Dora komen gedeeltelijk overeen met de mijne. Daarom herken in met het meest in Dora.
4. Levensbeschouwelijke thema’s in de film - Liefde, liefde kwam naar voren door Guido. Hij deed er alles voor om Dora voor zich te winnen en om haar voor zich te houden. - Dood, er ten 1ste erg veel gedood in het kamp. Maar ten 2de dus ook de dood van een man, een held eigenlijk omdat hij zijn zoon gered heeft van de dood. - Geluk, het geluk dat ze hadden voordat ze mee moesten naar het kamp was heel groot. - Lijden, in het kamp werd erg veel geleden, omdat iedereen erg hard moest werken. Ook omdat alles wat je fout deed werd bestraft met de dood en daar lijdt je dan toch wel onder. - Vriendschap, de vriendschap tussen dokter Lessing en Guido. De vriendschap later tussen Guido/Giosué en Bartolomeo. En de vrienschap met alle andere Joden. - Geloof, niet iedereen geloofde natuurlijk in een goed afloop maar iedereen had wel een beetje hoop. Giosué had heel sterk het geloof in een goede afloop maar hij had natuurlijk niet door hoe ernstig het er eigenlijk was. - Zin van het leven, Guido maakte voor Giosué de zin van het leven goed omdat hij zijn zoon liet denken dat het allemaal maar een spelletje was, dat vond ik erg knap van hem. 5. De belangrijkste boodschap van de film, waarom Blijf altijd hopen. Als je niet meer hoopt en er geen lichtpunt waarnaar je altijd kan blijven kijken. Er is niks positiefs meer om er te zijn, geen pluspunt waar je in kan blijven geloven. Blijf jezelf, je moet altijd jezelf blijven. Dan kan je nog eens wat bereiken. Anders verlogen je jezelf. 6.A Vind je het kunnen dat een film over WOII zo luchtig en vrolijk is. Ja, de film gaat er eigenlijk over dat een vader en een moeder heel veel liefde voor een kind voelen. Ze, vooral Guido, proberen dan voor hun zoon de oorlog een stukje lichter te maken. In deze film is dus de Tweede Wereldoorlog niet het belangrijkst maar het feit dat twee ouders hun kind gelukkig willen maken. Daarom kies ik ervoor dat ik het wel vind kunnen 6.B. Eigen mening over de film Ik vond het in het begin toch eigenlijk wel een comedy. Er waren erg veel grappige stukjes, vooral door Guido. Ik vond het knap bedacht want elk stukje paste aan het eind precies in elkaar dat is natuurlijk heel knap. Aan het eind vond ik het heel erg ontroerend (Guido ging dood en Giosué vind Dora gelukkig terug).

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "La vita è bella (1997)"