The Pianist (2002)

Recensie Wij hebben de film The Pianist gekozen omdat wij de Tweede Wereldoorlog een goed onderwerp vinden en dit leek ons een film die niet iedereen zou nemen. Het gaat over de Joodse Pianist Wladyslaw Szpilman, in de 2de wereldoorlog. We vinden de film boeiend omdat je het leven van de Joden ziet in de 2de WO en onder welke omstandigheden zij hebben moeten leven. Het speelt zich af in Warschau in Polen en niet in Duitsland dat vonden wij goed, omdat er al veel over het slechte leven van de Joden in de 2de WO in Duitsland wordt geschreven. Toen op 1 september 1939 de Tweede wereldoorlog uitbrak werd Warschau (Polen) een van de eerste doelen van de Duitsers. En al snel werden ze aangevallen. Tijdens een radio optreden van Szpilman wordt de zaal gebombardeerd en Szpilman komt net op tijd weg. Maar ondanks het verzet van het Poolse leger en de beroepsbevolking moesten ze zich door ernstige verliezen en de hongersnood toch op 27 september overgeven. Van de 3.500.000 Joden leefde er wel 360.000 in Warschau. De Duitsers vielen binnen en toen begon voor Polen de bezetting. Szpilman en zijn familie, werden op 1 december 1939 verplicht om een herkenbare band om hun arm te dragen met een Davidster er op. En al snel werd alles van hun afgenomen, het voedsel was veel te weinig, ze mochten geen gebruik maken van openbaar vervoer, ze mochten niet op het trottoir lopen, niet meer op bankjes zitten en ze mochten nog maar beperkt geld hebben. We zien een stukje van een oude man die op het trottoir loopt en 2 Duitse agenten tegenkomt. Ze verbieden hem om op het trottoir te lopen en hij moet in de goot. Op 15 november 1940 kwam in Warschau een Getto, alle Joden werden verplicht om hier naar toe te verhuizen, er werden een half miljoen joden naartoe gestuurd. Als Szpilman met zijn familie aankomt in het huis wordt er al snel om de getto een muur gebouwd en worden de Joden totaal afgesloten van de rest van de wereld. Dwars door hun stad loopt er een weg voor ‘’de gewone’’ mensen, waar de Szpilman en zijn broer iedere dag op moeten wachten totdat ze er door worden gelaten als ze hun spullen moeten verkopen om aan geld te komen voor eten. Ze leefden onder zeer slechte omstandigheden. Maar ondanks ziektes, overbevolking en willekeurige moorden van de Duitsers probeerden ze toch een gewoon leven te leiden. De grenzen van het getto werden steeds kleiner, en in juli 1942 moet Szpilman met zijn familie en nog 300.000 joden onder dwangarbeid vervoerd naar het vernietigingskamp Treblinka. Ze dachten echter dat ze naar werkkampen werden gestuurd. Vlakbij de trein waarmee ze vertrekken wordt Szpilman geholpen door een oude vriend die bij de “Jodenpolitie” zit, en hij ziet zijn familie in de trein verdwijnen. Hij heeft nooit meer iets van ze gehoord. Hij krijgt een onderduikadres en krijgt wordt hier verzorgd door vrienden, hierbij krijgt hij nog een adres om onder te duiken. Zijn vrienden worden gearresteerd en gevreesd wordt voor zijn schuilplaats dus hij moet naar het andere adres. Hierbij zit hij vlak bij alle Duitsers en maakt het verzet mee van de Jood: Mordechai Anielewisz, deze weet lang stand te houden tegen de duitsers maar toen zijn bunker werd vernield was de strijd snel over, en de Joden werden of ter plekke geëxecuteerd of naar de gaskamer gebracht. Als vergelding vernietegen de Duitsers de hele wijk en zijn onderduikadres wordt al snel beschoten. Szpilman leeft nu op straat hij gaat nog naar een oude tandartspraktijk toe, maar ook dat wordt al snel in vuur en vlam gezet. Vlug gaat hij een ander huis in waar hij zich op de zolder verborgen houd. De Duitsers vonden hem niet, maar als hij van de zolder af komt om eten te zoeken wordt hij door een Duitser ontdekt. Hij moet van de officier een stuk voor hem spelen en doet dat zo geweldig dat hij hem gaat helpen door voedsel te komen brengen. Ook krijgt hij een jas van hem, wat nog bijna zijn dood werd als hij bij de bevrijding wordt beschoten door Polen die hem voor Duitser aanzien. De Duitsers worden door de Russen aangevallen en ze kunnen niet langer stand houden, ze moeten zich terugtrekken en worden gevangen genomen. Szpilman wordt gered door de Russen. En begint weer als pianist, bij de Poolse radio. Film feiten: Speelduur: 148 minuten. Filmmaker: Roman Polanski

Uitgebracht in: 2002
Hoofdrolspeler: Adrian Brody
Prijzen: 3 oscars: beste acteur, beste regie, beste aangepaste script. De Vragen Hoofdvraag: Is de film historisch betrouwbaar? Deelvragen: 1. Zijn alle gebeurtenissen even betrouwbaar? 2. Wie heeft deze film gemaakt? En waarom? 3. Is de film autobiografisch? 4. Zit er een boodschap in de film. Zo ja, welke? Beantwoording deelvragen 1. Zijn alle gebeurtenissen even betrouwbaar? De hoofdpersoon, Wladyslaw Szpilman, heeft echt bestaan. Hij is geboren in 1911 en is gestorven op 6 Juli 2000. De film is gemaakt in 2002, dus na zijn dood. Er wordt in de film niet onnodig veel geweld gebruikt maar toch wordt het zo goed laten zien dat je een idee krijgt van hoe vreselijk de oorlog was. Omdat er geen heldhaftige gebeurtenissen in voorkomen denken we dat de filmmaker het echt als weerspiegeling van Szpilmans leven bedoeld heeft. De gebeurtenissen zouden dan betrouwbaar moeten zijn. Het bombardement van Warschau in september 1939 is echt gebeurd. De regisseur van de film heeft het zelfs overleefd. Ook de getto heeft echt bestaan en over de opstand daar zijn ook documentaires. Ik denk dus dat de meeste gebeurtenissen op feiten gebaseerd zijn en dus betrouwbaar zijn. 2. Wie heeft deze film gemaakt? En waarom? De regisseur van de film is Roman Polanski. Hij heeft zelf het bombardement van Warschau overleefd. Hij en zijn moeder zijn gedeporteerd naar een concentratiekamp waar zijn moeder overleed. Hij wilde in de film de herinneringen uit zijn jeugd laten zien en daarbij zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid blijven. Het verhaal van Szpilman paste daar goed in. Veel informatie haalde hij uit het boek dat Szpilman zelf heeft geschreven na de oorlog.
3. Is de film autobiografisch? Wij vinden de film autobiografisch. Het leven van Szpilman in de 2de WO wordt goed en betrouwbaar weergegeven. Het leven van de regisseur zelf komt er niet voor. Hij wilde geen autobiografische film over zichzelf maken. Vandaar ook het Szpilmans verhaal. 4. Zit er een boodschap in de film. Zo ja, welke? Een boodschap in de film kan zijn: muziek verbroederd. Szpilman moest in de film een stukje piano spelen voor de Duitse officier toen hij werd ontdekt. De man kreeg toen zoveel respect voor hem dat hij hem kwam helpen. Dit is niet echt nadelig voor de betrouwbaarheid omdat dit ook echt gebeurd is. Verder vinden we niet dat er een echte boodschap in zit. Dat was volgens mij ook niet de bedoeling van de film geweest. Als er een duidelijke boodschap in zou zitten, zou de film volgens minder betrouwbaar worden omdat de film dan daar om heen wordt gemaakt. En minder is gericht op het waargebeurde verhaal. Conclusie Onze conclusie is dat de film historisch betrouwbaar is. De gebeurtenissen zijn waar gebeurd. Ook het feit dat de regisseur de gebeurtenissen zelf heeft meegemaakt bevestigen dit. Hij heeft de tweede wereldoorlog overleefd. In de film zijn ook geen geweldige explosies te zien en er wordt niet meer geweld getoond dan nodig is. Was dat wel zo, dan was hij minder betrouwbaar geweest omdat hij dan bedoeld had kunnen zijn als publiekstrekker. De film is juist bedoeld om een goed beeld te geven van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Warschau tijdens de oorlog. Ook zit er geen boodschap in waar de film omheen moest worden gemaakt, dat zou ook de betrouwbaarheid hebben kunnen aantasten.