Still Life (2013)

I Informatie

De film heet Still Live. De regisseur is Uberto Pasolini en enkele belangrijke hoofdpersonen zijn: John May, Kelly Stoke en Billy Stoke. Ik heb de film in de Verkadefabriek bekeken op 10 december 2014 en de film begon om 14:45 en eindigde om 16:30.

De Telegraaf - "****"

''Een schitterende rol van Eddie Marsan, die in Still Life soms doet denken aan Charlie Chaplin." (...) ''Still Life is een gevoelige film, maar er valt beslist ook wat te lachen. Regisseur Pasolini heeft zijn film goed gedoseerd en kaart bovendien een belangrijk maatschappelijk thema aan. Aanrader.''

NRC Handelsblad - "****"

''Niet May, die zo diep en oprecht met zijn doden meevoelt dat hij eigenlijk al een van hen is. In deze laatste speurtocht leren we hem en Billy Stoke kennen. Wat Still Life tot een verrassend melancholieke, discrete ode aan het leven maakt: een fraai kleinood."

II Film

De film speelde zich vooral af in het kantoor van John May. John May was begrafenisondernemer en moest veel begrafenissen regelen voor de nabestaanden van de dode mensen. John was dus erg vaak in zijn kantoor maar ook speelde het verhaal zich vaak af op zijn flatwoning. Waar hij na zijn werk thuis kwam om iets te gaan eten. De hoofdpersoon was voor zijn beroep dus een begrafenisondernemer en droeg erg vaak zwarte kleding. Het gezicht van John was vaak chagrijnig en eentonig. Er was eigenlijk geen uitdrukking van af te lezen. De kleding en de locaties waren typerend voor de hele film, namelijk? omdat alles te maken had met begrafenissen. De muziek was vaak erg droevig. Deze muziek werd bijvoorbeeld toegepast wanneer ze iemand gingen begraven of wanneer de hoofdpersoon een onprettige situatie tegenkomt. Een voorbeeld hiervan was dat John May van zijn baas te horen kreeg dat hij ontslagen was. Het is me niet opgevallen dat er speciale geluidseffecten in de film zijn toegepast. Er gebeurde ook weinig en er was weinig spannends. Het verhaal liep geheel chronologisch, maar sommige gebeurtenissen kwamen vaak terug in het verhaal of herhaalde zich. Toen de hoofdpersoon informatie ging zoeken over een overledene kreeg hij te horen dat die overledene ooit eens in een bak met voedsel had geplast. Dit verschijnsel pakte goed uit voor de overledene omdat het voedsel wat geproduceert werd nooit zo lekker had gesmaakt. Toen John ontslagen werd plaste hij over de auto van zijn baas, hij dacht waarschijnlijk dat hij dan ook geluk zou hebben later in het leven of dat het goed zou gaan met de overledene. Dit was een voorbeeld van een terugkerend verschijnsel. Een situatie die me het meest is bijgebleven is dat John aan het einde van het verhaal werd doodgereden door een bus. Dit bleef me bij omdat het plotseling en onverwachts gebeurde. De camera liep mee met de hoofdpersoon en het was een mediumshot van de man toen hij dood op de grond lag. Bij deze scene was een droevig liedje ingezet. Ik zou deze film bij de genre drama hebben neergezet omdat er eigenlijk alleen maar droevige gebeurtenissen plaatsvinden. Er is weinig positiefs in de film waarbij het beroep van de hoofdpersoon een grote rol in speelt.

III Inhoud

John is een begrafenisondernemer die probeert de begrafenis zo goed mogelijk te regelen voor eenzame overledene. Hij zoekt tevergeefs informatie over deze mensen maar is vaak de enige die de eenzame overledene uitzwaait. Door bezuiniging van de gemeente wordt John ontslagen. Hij vindt dit heel erg en snapt het niet. De zaak over Billy waar hij die ochtend mee was begonnen wilt hij wel nog even afmaken. De baas wilt alleen maar proberen zo veel mogelijk winst te krijgen en denkt niet aan een ander wat John May wel doet. John is misschien wel wat langer bezig met sommige zaken, maar heeft wel oog voor iemands geloof of nabestaanden. John is in het verhaal erg eenzaam en ook gestructureerd en hij is erg gesteld op perfectie. Hij dekt bijvoorbeeld zijn tafel met een placemat en bestek, dat perfect ligt. Wanneer het groen is bij een stoplicht kijkt hij alsnog 4 keer heen en weer om te kijken of er geen auto’s aankomen.

John May: hij is erg pienter en emotieloos. Hij heeft ook een ongewoon gezicht hoezo? en kenmerkend op zijn perfectie.

Kelly Stoke: zij komt vrij weinig in het verhaal voor maar ze is wel erg vriendelijk. Dat wordt ook vaak door John gezegd. Vrolijk meisje en heeft een droevig leven doordat haar vader en moeder allebei dood zijn.

De onderlinge banden tussen deze 2 belangrijkste personen zijn dat ze elkaar hebben ontmoet doordat John de nabestaanden van Billy Stoke ging opzoeken. John kwam Kelly tegen en later zien ze elkaar steeds meer en begint er echt een goede klik te komen en hadden een afspraakje gemaakt. Net voordat dit afspraakje werd gemaakt kwam John om het leven.

De hoofdpersoon John is naar mijn mening een vertegenwoordiger van het standpunt: zorg voor elkaar zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Wanneer je maar lang genoeg goed voor elkaar zorgt en denkt, zal dat later altijd in je voordeel werken.

Het meest heb ik met John meegeleefd omdat ik het erg sneu vond dat hij zijn baan verloor. Deze baan had hij al maar liefst 22 jaar. Hij hield van zijn baan en vond het ook erg leuk.

IV Functie

Het doel van de film was amuseren en ook wilde de schrijver een boodschap overbrengen.  Het was een film waarin dus vaak terug kwam dat je goed voor elkaar moet zorgen. Ook na de dood moet je goed behandeld worden. Het was ook gewoon een prettige film om naar te kijken leg uit? tegenstrijdig met wat je eerder over deze film zei. Het tempo was niet te snel en alles was goed te begrijpen. De regisseur heeft weinig speciale gebeurtenissen filmische middelen?  toegepast. Het enige wat me nog is bijgebleven is dat John aangereden werd door een bus. Dit wekte mijn aandacht op waardoor je benieuwd was wat er daarna zou gebeuren.

V Jouw reactie