Save the Last Dance (2001)

1 Algemene gegevens:

Titel: Save the last dance (Dansen in de leegte)

Regisseur: Thomas Carter (II)
Heeft o.a films zoals Metro en Swing Kids gemaakt.

Jaartal: 2001

Land van herkomst: Amerika (Studio: Paramount Home Video)

Hoofdrolspelers:
Derek (Sean Patrick Thomas)
Bekent van o.a. Halloween Resurrection
Sara (Julia Stiles)
Bekent van o.a 10 Things I Hate About You en Down To You
Chenille (Kerry Washington)
Malakai (Fredro Starr)
Roy, sara´s vader (Terry Kinney)

Andere Personen:
Cast List
Bianca Lawson ... Nikki
Vince Green ... Snookie
Garland Whitt ... Kenny
Elisabeth Oas ... Diggy
Artel Kayàru ... Arvel
Cory Stewart ... Lip
Jennifer Anglin ... Glynn
Dorothy Martin ... Momma Dean
Kim Tlusty ... Lindsay Johnson
Felicia Fields ... Woman on Train
Ora Jones ... Mrs. Gwynn
Tab Baker ... Mr. Campbell
Kevin Reid ... Wonk
Andrew Rothenberg ... Stern Judge
Mekdes Bruk ... Lakisha
Ronald Ray ... Stepps Slacker
Tai'isha Davis ... Tiffnee
Karimah Westbrook ... Alyssa
Erica Hubbard ... Jasmine
Richmond Talauega ... Stepps Dancer
Whitney Powell ... Toni
Brenda Pickleman ... Older Disgusted Woman
Julie Greenberg ... Gymnastics Teacher
Anna Paskevska ... Ballet Instructor
Malaika Paul ... Basketball Player
Jennifer Echols ... Lavatory Girl
Ellie Weingardt ... Ballet Judge's Assistant
Earl Manning ... Hip Hop Dancer
Latisha Oliver ... Hip Hop Dancer
Nefertiti Robinson ... Hip Hop Dancer
Roland 'Ro Ro' Tabor ... Hip Hop Dancer
Anthony Talauega ... Hip Hop Dancer
Richard Whitebear ... Hip Hop Dancer
Earl Wright ... Hip Hop Dancer
Ariane Dolan ... Ballet Dancer
Chryssie Whitehead ... Ballet Dancer
Sarita Smith Childs ... Ballet Dancer
Trinity Hamilton ... Ballet Dancer
Randy Herrera ... Ballet Dancer
Audrey Leung ... Ballet Dancer
Katrina Oeffling ... Ballet Dancer
Joanna Wozniak ... Ballet Dancer
Maia Wilkins ... Sea Shadow Dancer
Davis C. Robertson ... Sea Shadow Dancer
Michael Anderson ... Les Presages Dancer
Deanne Brown ... Les Presages Dancer
Deborah Dawn ... Les Presages Dancer
Nicole Marie Duffy ... Les Presages Dancer
Sam Franke ... Les Presages Dancer
Jennifer Goodman ... Les Presages Dancer
Taryn Kaschock ... Les Presages Dancer
Stacy Joy Keller ... Les Presages Dancer
Calvin Kitten ... Les Presages Dancer
Michael Levine ... Les Presages Dancer
Pierre Lockett ... Les Presages Dancer
Suzanne Lopez ... Les Presages Dancer
Brian McSween ... Les Presages Dancer
Jeremiah O'Connor ... Les Presages Dancer
Emily Patterson ... Les Presages Dancer
Domingo Rubio ... Les Presages Dancer
Tracy Shields ... Les Presages Dancer
Patrick Simonello ... Les Presages Dancer
Guoping Wang ... Les Presages Dancer
Teanna Zarro ... Les Presages Dancer
Marcello Robinson ... Student
Iashea Cross ... Dancer in Nightclub


Deze film heb ik samen met Cathalien en Manuelle gezien bij Manuelle thuis.

Genre: Romantisch filmdrama.

2 Plot:

Inleiding:
Sara (Julia Stiles) heeft altijd al de wens gehad om eens de balletopleiding aan de befaamde Amerikaanse balletschool Julliard te kunnen volgen. Al sinds zeer jonge leeftijd danst ze met passie en heeft ze haar talenten reeds bewezen. Om toegelaten te worden op Julliard moet Sara echter nog wel auditie doen, want alleen de besten der besten worden geaccepteerd. Ze wil niets liever dan dat haar moeder hierbij aanwezig is, maar deze alleenstaande vrouw is ontzettend druk bezet en komt dus later. In haar poging om nog zo snel mogelijk te arriveren krijgt ze een fataal ongeluk met de auto. Vanaf dat moment is Sara’s leven niet meer wat het was. Emotioneel is ze diep geraakt, de opleiding aan Julliard gaat niet door en ze moet hier door bij haar vader intrekken.
Haar vader heeft Sara en haar moeder verlaten toen ze nog maar een klein meisje was.
Hij leeft als niet al te rijke jazzmuzikant in een totaal andere wereld `de zwarte wereld.´
Hij is tevens totaal niet ingesteld op het intrekken van zijn dochter. Sara gaat naar een school in de arme wijk waar haar vader woont, wat een totaal nieuwe ervaring is voor deze blanke tiener.

Verslag:
Iedereen op die school kijkt haar aan. Er is één meisje dat haar aanspreekt.
Haar naam is Chenille. Chenille stelt Sara voor aan haar vrienden en vriendinnen. Tijdens de gym moeten ze van alles doen Sara doet natuurlijk alles op haar eigen ´ ballet manier´. Haar “vriendinnen” vinden het maar raar wat Sara doet, want die houden allemaal van hiphop muziek en kennen eigenlijk geen ballet.

Het ziet er naar uit dat het dansen geheel uit haar leven is verdwenen, totdat ze Derek
(Sean Patrick Thomas) ontmoet. In eerste instantie vindt ze hem een irritant persoon, Derek is de broer van Chenille.
Al snel worden ze dikke maatjes en ontstaat er een bijzondere relatie waar dansen een belangrijke plaats inneemt!

Op een vrijdagavond gaat Sara met Chenille mee naar een discotheek genaamd Stepps.
Als Sara Chenille thuis op gaat halen ziet ze dat Chenille al een klein kindje heeft.
Ook hier wordt Sara in het begin vreemd aangekeken door haar huidskleur.
Na een tijdje in die disco gaat ze samen met Derek proberen te dansen. (hiphop)
Malakai is de bedrijfsleider van de discotheek en ook een vriend van Derek.
Op school worden Derek en Sara steeds betere vrienden. Ze spreken samen af dat Derek Sara gaat helpen met hiphop. Dit gaat erg goed. Derek komt erachter dat Sara heel goed is in ballet en vind dat ze de draad weer moet op pakken.
Derek neemt Sara als verrassing mee naar een ballet voorstelling.
Na deze uitvoering verteld Sara Derek waarom ze niet meer aan ballet doet. Derek is het hier niet mee eens en stimuleert haar om samen door te gaan en haar hiermee te helpen.

Als ze op een dag bij Derek thuis zijn komt er een brief van een universiteit in Georgetown waar hij is aangenomen om als dokter te gaan studeren.

Op school tijdens de gym krijgt Sara ruzie met een meisje genaamd Nikki dit rond zich uit in een vechtpartij. Het enige waarom Nikki zo gemeen tegen Sara doet is omdat ze jaloers is. Ook omdat Sara verkering met Derek heeft. Nikki had eerder een relatie met Derek, maar hij had deze verbroken.
In het ziekenhuis zegt Chenille dat Nikki eigenlijk wel gelijk heeft dat `blanke´ meisjes altijd de jongens van de `zwarte´ meisjes willen. Hier word Sara heel boos om en loopt weg.
Als ze Derek de volgende keer ziet zegt ze tegen hem dat ze elkaar beter een tijdje niet meer kunnen zien en waarom. (omdat Chenille, zijn zus, dat tegen haar heeft gezegd)
Nu word Derek boos op Sara en gaat weg.
Derek krijgt ruzie met zijn zus, daarom gaat Derek maar naar een café.
Daar zitten zijn vrienden waaronder Malakai, Malakai vraagt of Derek mee gaat in zijn auto om op een straatbende schieten. Door zijn boosheid zegt Derek ja.
Als Sara haar auditie moet doen gaat Derek naar Malakai om te zeggen dat hij niet mee gaat. Ook Malakai hoeft niet te gaan. Derek zegt wat hij allemaal met zijn leven kan doen als hij niet verder blijft leven als crimineel. Malakai wordt hierdoor erg boos op Derek.
Derek haast zich naar Sara's auditie met de metro. Net als Sara begonnen is komt Derek binnen, Sara is gevallen maar mag opnieuw beginnen. Ze wil echter niet meer. Derek loopt naar voren en praat met haar. De jury wordt hier van heel erg ongeduldig.
Sara begint opnieuw en nu gaat alles super.
Op het einde zegt de jury tegen haar "het is nog niet officieel maar welkom op de Julliard school" Sara kan het niet geloven maar is hartstikke blij!

Met Malakai loopt het niet zo goed af, hij gaat toch met ´de groep´ naar de ander kant van de stad om ruzie te zoeken, één van die bendeleden schiet op de autobanden van Malakai zijn auto en op de motorkap, deze ontploft en de auto vliegt in de brand.
De politie helpt om hun te bevrijden uit de brandende auto, maar ze worden wel gearresteerd.

Als Sara en Chenille elkaar weer zien, weten ze eigenlijk niet wat ze willen zeggen, maar praten gelukkig de ruzie wel uit. Derek en Sara leggen het ook bij en pakken hun relatie weer op.

3 middelen:

De film speelt zich af op verschillende plaatsen. Het begin speelt zich af in de woonwijk waar Sara samen met haar moeder woont.
Later in de `de zwarte wereld´ waar ze dan bij haar vader komt te wonen.
In deze `zwarte wereld´ filmen ze haar leven op school, de discotheek Stepps, op verschillende delen van straat en bij Chenille en Derek thuis.

De lichtinvallen zijn algemeen over de hele film goed.

De kleding klopte goed bij de scènes, als Sara ging oefenen met dansen had ze ook echt ballet kleding aan.
Alle spelers zien er qua kleding er goed uit, het lijkt net of ze echt in `de zwarte wereld´ leven en wonen.

In de hele film wordt gebruik gemaakt van muziek, het is echt een dansfilm.
Er komen verschillende soorten stijlen muziek voor; o.a. Hip hop, ballet, klassiek en Jazz.
Er zijn mij niet echt speciale geluidseffecten opgevallen.
In de hele film hoor je verschillende muziek stijlen.


4 Personages:

Sara: Sara is in het begin een stil meisje die eigenlijk niet meer weet wat ze nog met haar leven moet doen, haar moeder is overleden en met haar vader kan ze niet goed opschieten.
Ze heeft maar één grote droom: ballerina worden en bereiken dat ze slaagt voor de auditie die ze gaat doen bij Julliard, de balletschool waar ze graag naar toe wil.

Derek; in het begin van de film is hij een kleine gangster van karakter, zijn vrienden hebben dat allemaal in hun karakter zitten. Later kom je er toch achter dat hij niets liever wil dan studeren en een dokter worden. Is populair, meeste meisjes zijn gek van hem.

Malakai: De beste vriend van Derek: Een echt crimineel, komt in het begin van de film net uit de gevangenis en is een grote lastpost op school. Heeft altijd wapens bij zich. Beheert de discotheek.

Chenille: Een aardig meisje dat het zusje van Derek is. Heeft al een kind. Doet goed haar best op school en is populair.

Roy: Is de vader van Sara, hij speelt jazz muziek in cafés in de omgeving. Heeft het moeilijk met Sara´s intrek. Later gaat het beter en respecteren ze elkaar.


5 Thematiek en Interpretatie:

Het belangrijkste thema in de film is het dansen.
Maar ook de vriendschap tussen ´blanken´en ´zwarten´ speelt hier een belangrijke rol in.
De bedoeling van de regisseur was om de film te baseren op het verhaal van Duane Adler.
En om de mensen te laten kennis maken met allemaal verschillende muziek stijlen die bij elkaar worden gemixt.


6 Boeiende werking:

Conclusie:
Save The Last Dance is een erg mooi verfilmd drama, gebaseerd op een verhaal van Duane Adler. Een drama waar het verwezenlijken van je droom centraal in staat, maar ook een film over een ‘onmogelijke’ relatie, een relatie tussen twee mensen met een totaal verschillende achtergrond en verschillende huidskleur (hoeft niet onmogelijk te zijn, en dat laat de film dan ook wel weer zien). Een onderwerp dat niet zo vaak verfilmd is, maar in deze film wordt daar op een hele mooie wijze mee omgegaan. De muziek en dans zorgen voor de nodige plezierige afleiding in het spanningsveld van de ‘onmogelijke relatie’. Regisseur Thomas Carter heeft een mooie balans tussen de relationele spanningen en dans en muziek gevonden, waardoor de film uiterst boeiend blijft. De goede acteerprestaties helpen hier zeker bij.
Uit het commentaar van de regisseur (zie extra’s) blijkt dat veel scènes zijn gesneuveld in de uiteindelijke versie. Toch jammer, want vooral de groeiende relatie tussen Sara en haar vader blijft daardoor erg op de achtergrond.
De gebruikte muziek is erg mooi, gecombineerd met een mooie choreografie, maakt dat je bijna niet rustig in je stoel kunt blijven zitten. De film is gemaakt in samenwerking met MTV. Ook heeft de film in 2001 enkele MTV Movie Awards gewonnen.

7 Camerawerk en montage:

De dans scènes zijn mij het meest bij gebleven, ik vond deze allemaal heel mooi en ze gaven echt de gedachtes en gevoelens van de personen en karakters weer.
Geluidskwaliteit:
De Engelstalige soundtrack staat in Dolby Digital 5.1 (bitrate 448 kb/s) op de DVD. Met een uitstekende dynamiek komt de soundtrack uit de speakers. De nadruk van de soundtrack ligt op de drie voorkanalen, maar de achterkanalen worden in split-surround (stereo) gebruikt voor de omgevingsgeluiden en ruimtelijkheid van de muziek. Hierdoor ontstaat een mooie, ruimtelijke soundtrack. Het lage is goed strak, waarbij passend gebruik wordt gemaakt van de subwoofer voor die lekker ritmische dreun in de muziek.
De dialogen blijven te allen tijde goed hoorbaar en komen, zoals gebruikelijk, uit de centerspeaker.

Beeldkwaliteit:
Het oorspronkelijke filmbeeld heeft een beeldverhouding van 1.85:1. De film staat met een beeldverhouding van 1.78:1 anamorf op de DVD. De hoes vermeldt onjuist een beeldverhouding van 1.85:1. De beeldkwaliteit is uitstekend. Kleuren zijn mooi en zeer natuurlijk. Zowel de scherpte van het beeld als de detaillering zijn prima. Het contrast en het zwartniveau zijn ook uitstekend. In de vele avondopnames blijven alle details goed zichtbaar. Het is een nieuwe film, zoals verwacht is het beeld vrij van ongerechtigheden. Er is wel iets edge-enhancement en wat beeldruis zichtbaar. Al met al een uitstekende beeldkwaliteit.
De film is verdeeld in 18 tracks. De laagwisseling ligt tussen twee scènes en is nauwelijks waarneembaar. De ondertiteling (wit) is duidelijk.
Extra’s
Commentaar van Thomas Carter
in DD2.0 – 192 Kb/s. Regisseur Thomas Carter geeft uitstekend commentaar op zijn film met veel ‘inside’ informatie. Uit het commentaar blijkt in ieder geval dat de speelduur van de film oorspronkelijk nog langer was, maar dat de film omwille van de snelheid is ingekort.

Deleted Scènes
in 1.78:1 anamorf beeldformaat met DD2.0 Surround - 192 Kb/s geluid. Met een vervolgmenu waarop een keuze gemaakt kan worden uit een viertal niet gebruikte scènes. De scènes zijn ongeveer 2½-3 minuten per stuk. Geen uitleg waarom ze niet gebruikt zijn. De beeldkwaliteit is uitstekend en van sommige scènes is het echt jammer dat ze er uit gevallen zijn. Nederlands ondertitelt.

The Making of Save The Last Dance:
in 4x3 standaard beeldformaat met DD2.0 Surround - 192 Kb/s geluid. Een 19½ minuten durende beetje promotionele ‘making of’ documentaire met beelden achter de schermen en interviews met cast en crewleden. Afgewisseld met veel filmfragmenten. Nederlands ondertitelt.

Cast and crew interviews:
in 4x3 standaard beeldformaat met DD2.0 Surround - 192 Kb/s geluid. Een 12½ minuten durende aaneenschakeling van interviewfragmenten met cast en crew. Nederlands ondertitelt.

Crazy music video by K-Ci and Jo Jo
in 2.15:1 letterbox beeldformaat met DD2.0 Surround– 224 Kb/s geluid. De 4 minuten durende song Crazy uit de film uitgevoerd door K-Ci & Jo-Jo.

8 Recensie:

Ik vond het een prachtige film, de regisseur heeft na mijn mening het thema echt laten slagen.
De film kwam op mij geloofwaardig over, ook omdat alles wat je ziet gebaseerd is op een verhaal van Duane Adler.
Julia Stiles speelt de rol van Sara uitzonderlijk goed. Ook Sean Patrick Thomas speelt zijn deel in de film ongelooflijk goed.
Julia Stiles kan erg goed ballet dansen en ook de hele hip hop versie van alles spelers komt goed uit.

De muziek vond ik zeer geschikt voor deze film, danspassen kwamen precies overheen met de melodie

Er zat van alles wel in de film, liefde, verdriet, dans, maar ook racisme. En dat laatste was geweldig, hoe dat erin verwerkt zat. Die zwarte mensen zeiden dat Sara juist racistisch was, en totaal niet wist hoe de zwarten leefden, terwijl de zwarten juist de racisten waren. Zij hadden vooroordelen over de blanken. Andersom niet. Dat de zwarte mensen racistisch waren, kon je merken aan de manier waarop de vrienden van Derek regeerden (vooral Malakai) toen ze hoorden dat Derek een relatie met een blanke had. Malakai noemde Sara melk, en Derek olie. En dat past niet bij elkaar. Nikki was ook olie, en dat 'mengde' goed met Derek. Kortom, ik vond het een hele mooie film en raad het zeker een ieder aan om de film te bekijken!