Titel: De Passievrucht
Regisseur: Maarten Treurniet
Land: Nederland
Jaar: 2003
Filmprijzen: Gouden film, Duur: 105 minuten
Waar: Cinemarienburg
Wanneer: 28 maart 2004
Ik had op internet het verhaal van de film gelezen, en dat leek me wel een mooi verhaal. Daarom ben ik naar deze film gegaan. Ik hoorde heel verschillende reacties. De een zei dat het een heel erg mooie film was, en de ander zei weer juist van niet. Wat sommige mensen zeiden, was dat als je het boek had gelezen, dat de film dan minder leuk was. Ik heb het boek niet gelezen dus kan ik daar niet over oordelen. Ik had best wel medelijden met de personages. Met Armin omdat hij ineens geen vader meer was, (en ook niet meer kon worden) en dat zijn zoon ineens zijn zoon niet meer was. En ook omdat zijn vrouw hem bedrogen had, en dat altijd had verzwegen. Met Bo had ik ook medelijden, omdat hij niet wist wie zijn echte vader was. In Nederland, bij Haarlem. De sfeer wordt hierdoor niet echt bepaald. De personages zijn best normaal gekleed en gegrimeerd. (Bo draagt een klein beetje skater kleding en is ook een skater.) De sfeer wordt hierdoor niet bepaald, maar je kan Bo wel vaak vinden bij de skate baan. Er is wel muziek in de film, alleen niet zo veel. Wanneer ik vooral muziek hoorde, was wanneer Armin zich de begrafenis van Monika herinnerde. Toen hoorde ik best vrolijke muziek. Die muziek heeft denk ik niet zo’n belangrijke rol in de film. Er zijn geen speciale geluidseffecten. Het verhaal wordt niet-chronologisch verteld, er wordt veel met flashbacks gewerkt. Naar de begrafenis, de verbouwing van hun huis. Kortom naar de tijd toen Monika nog leefde, om ‘daders’ te vinden. Er wordt wel gebruik gemaakt van close-ups, de camera beweegt niet echt met de personages mee en heeft een neutrale camerastand. Er waren weinig beeldwisselingen, maar er waren momenten met veel wisseling (als je Armins gedachten over eventuele vaders zag.) De genre is melodrama en docudrama. Armin Minderhout krijgt te horen dat hij onvruchtbaar is en dat hij dus onmogelijk de vader van zijn zoon Bo kan zijn. Armin moet weten wie de echte vader van Bo is en hij gaat op zoek. Allen is het vinden van de vader moeilijker, om het feit dat de moeder van Bo, Monika, al tien jaar dood is. Armin zet, door het zoeken naar de vader, zijn ooit zo goede band met Bo op het spel. Iedere man in Monika’s leven wordt verdacht. Als Armin eindelijk denkt uit gevonden te hebben wie de vader van Bo is, komt Ellen (Armins huidige vriendin en de beste vriendin van Monika) met een andere naam. Het conflict in deze film is dat Armin persé moet weten wie de echte vader van Bo is. De belangrijkste personen in deze film zijn Armin en Bo. Armin: Een doodnormale man met een zoon wie niet zijn zoon is. Armin wil altijd alles helemaal precies weten, wat soms tot rare gevolgen kan leiden. Hij is heel erg bezorgd over Bo. Bo: loopt weg voor de waarheid, en dan letterlijk. Als hij te horen krijgt dat Armin niet zijn echte vader is, loopt hij weg en laat een hele tijd niets van zich horen. Wat later in het verhaal, als Bo en Armin op vakantie zijn, loopt hij ook weg samen met zijn vriendin van Armin. Bo en Armin zijn vader en zoon, alleen niet de biologische vader en zoon. Bo en Armin verdedigen niet echt een politiek standpunt. Ik heb het meest met Armin meegeleefd, omdat hij ook de echte hoofdpersoon van dit verhaal is en omdat hij het meeste over zich heen krijgt. Eerst dat Bo niet zijn zoon is, dan dat zijn vrouw hem dus heeft bedrogen en omdat de man wie de echte vader van Bo is, niet echt de eerste persoon is waar je aan zou denken. Doel van de film is amuseren. Ik vond het een mooie film, omdat het verhaal een raar verloop had. Niet echt iets wat je dagelijks tegenkomt. Ik zou best wel vaker een film uit deze genre willen zien. Mijn mening over film is niet verandert. Ik vind film altijd al leuk. Ik vond het een mooie film, omdat het een raar en onwaarschijnlijk niet vaak voorkomend verloop had. Ik zou best wel meer films van deze regisseur willen zien, mij maakt de regisseur van een film niet uit. De site www.cinema.nl is op dit moment niet beschikbaar, dus kon ik geen recensie van die site afhalen. Ik heb nog op andere sites gekeken en ook op de site van de film zelf, maar kon niet echt een geschikte recensie vinden.
Regisseur: Maarten Treurniet
Land: Nederland
Jaar: 2003
Filmprijzen: Gouden film, Duur: 105 minuten
Waar: Cinemarienburg
Wanneer: 28 maart 2004
Ik had op internet het verhaal van de film gelezen, en dat leek me wel een mooi verhaal. Daarom ben ik naar deze film gegaan. Ik hoorde heel verschillende reacties. De een zei dat het een heel erg mooie film was, en de ander zei weer juist van niet. Wat sommige mensen zeiden, was dat als je het boek had gelezen, dat de film dan minder leuk was. Ik heb het boek niet gelezen dus kan ik daar niet over oordelen. Ik had best wel medelijden met de personages. Met Armin omdat hij ineens geen vader meer was, (en ook niet meer kon worden) en dat zijn zoon ineens zijn zoon niet meer was. En ook omdat zijn vrouw hem bedrogen had, en dat altijd had verzwegen. Met Bo had ik ook medelijden, omdat hij niet wist wie zijn echte vader was. In Nederland, bij Haarlem. De sfeer wordt hierdoor niet echt bepaald. De personages zijn best normaal gekleed en gegrimeerd. (Bo draagt een klein beetje skater kleding en is ook een skater.) De sfeer wordt hierdoor niet bepaald, maar je kan Bo wel vaak vinden bij de skate baan. Er is wel muziek in de film, alleen niet zo veel. Wanneer ik vooral muziek hoorde, was wanneer Armin zich de begrafenis van Monika herinnerde. Toen hoorde ik best vrolijke muziek. Die muziek heeft denk ik niet zo’n belangrijke rol in de film. Er zijn geen speciale geluidseffecten. Het verhaal wordt niet-chronologisch verteld, er wordt veel met flashbacks gewerkt. Naar de begrafenis, de verbouwing van hun huis. Kortom naar de tijd toen Monika nog leefde, om ‘daders’ te vinden. Er wordt wel gebruik gemaakt van close-ups, de camera beweegt niet echt met de personages mee en heeft een neutrale camerastand. Er waren weinig beeldwisselingen, maar er waren momenten met veel wisseling (als je Armins gedachten over eventuele vaders zag.) De genre is melodrama en docudrama. Armin Minderhout krijgt te horen dat hij onvruchtbaar is en dat hij dus onmogelijk de vader van zijn zoon Bo kan zijn. Armin moet weten wie de echte vader van Bo is en hij gaat op zoek. Allen is het vinden van de vader moeilijker, om het feit dat de moeder van Bo, Monika, al tien jaar dood is. Armin zet, door het zoeken naar de vader, zijn ooit zo goede band met Bo op het spel. Iedere man in Monika’s leven wordt verdacht. Als Armin eindelijk denkt uit gevonden te hebben wie de vader van Bo is, komt Ellen (Armins huidige vriendin en de beste vriendin van Monika) met een andere naam. Het conflict in deze film is dat Armin persé moet weten wie de echte vader van Bo is. De belangrijkste personen in deze film zijn Armin en Bo. Armin: Een doodnormale man met een zoon wie niet zijn zoon is. Armin wil altijd alles helemaal precies weten, wat soms tot rare gevolgen kan leiden. Hij is heel erg bezorgd over Bo. Bo: loopt weg voor de waarheid, en dan letterlijk. Als hij te horen krijgt dat Armin niet zijn echte vader is, loopt hij weg en laat een hele tijd niets van zich horen. Wat later in het verhaal, als Bo en Armin op vakantie zijn, loopt hij ook weg samen met zijn vriendin van Armin. Bo en Armin zijn vader en zoon, alleen niet de biologische vader en zoon. Bo en Armin verdedigen niet echt een politiek standpunt. Ik heb het meest met Armin meegeleefd, omdat hij ook de echte hoofdpersoon van dit verhaal is en omdat hij het meeste over zich heen krijgt. Eerst dat Bo niet zijn zoon is, dan dat zijn vrouw hem dus heeft bedrogen en omdat de man wie de echte vader van Bo is, niet echt de eerste persoon is waar je aan zou denken. Doel van de film is amuseren. Ik vond het een mooie film, omdat het verhaal een raar verloop had. Niet echt iets wat je dagelijks tegenkomt. Ik zou best wel vaker een film uit deze genre willen zien. Mijn mening over film is niet verandert. Ik vind film altijd al leuk. Ik vond het een mooie film, omdat het een raar en onwaarschijnlijk niet vaak voorkomend verloop had. Ik zou best wel meer films van deze regisseur willen zien, mij maakt de regisseur van een film niet uit. De site www.cinema.nl is op dit moment niet beschikbaar, dus kon ik geen recensie van die site afhalen. Ik heb nog op andere sites gekeken en ook op de site van de film zelf, maar kon niet echt een geschikte recensie vinden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden