Komt een vrouw bij de dokter (2009)

Komt een vrouw bij de dokter

Komt een vrouw bij de dokter is vorige week in première gegaan en wordt geregisseerd door Reinout Oerlemans. Het genre is Drama/romantiek en de film is in Nederland opgenomen. Ik heb de film zondagmiddag om vier uur gezien te Rembrandt in Arnhem.

De film begint bij een vergadering, een van de medewerkers, Carmen (Carice van Houten) komt met een voorstel om het bedrijf financieel te bevorderen. Stijn (Barry Atsma) vindt het belachelijk dat een vrouw met zo’n voorstel komt omdat in zijn ogen vrouwen maar voor een ding goed zijn, namelijk om te neuken. Carmen ziet de afkeuring van Stijn en besluit om daar wat over te zeggen. Dat doet ze met een leuk woordgrapje en vanaf dat moment ziet Stijn Carmen wel zitten, een jaar later zijn ze getrouwd. Er is een probleem tijdens de relatie: Stijn blijft maar vreemdgaan. Eerst vindt Carmen dat nog erg maar later ziet Carmen het gewoon als een slechte gewoonte zoal elke man dat wel heeft… Tijdens zakenrijsjes gaat Stijn dan ook maar al te graag vreemd. Hij stelt wel een grens: De meiden mogen overal aan komen behalve aan zijn hart. Op een dag kregen Carmen en Stijn en hun dochter te horen dat Carmen kanker had. Stijn heeft problemen met de ziekte van zijn vrouw en heeft iemand nodig voor in zijn vrije tijd. Die iemand heet roos(Anna drijver). In tegenstelling tot zijn ander minnaressen veroverd Roos wel zijn hart. Carmen moet een zware chemo -kuur en ook nog eens een bestraling onder gaan. Maar ondanks dat herstelt ze van haar kanker. Om dat te vieren gaan ze naar Thailand. Eenmaal aangekomen in Nederland wordt al snel duidelijk dat de kanker nog niet weg is. Ze rijden naar het ziekenhuis en daar deelt de dokter mee dat Carmen nog maar uiterlijk 4 maanden te leven heeft. In die tijd reisden Carmen en Stijn naar alle plekken die ze ooit nog wouden bezoeken, tussendoor ging Stijn nog door met zijn relatie met Roos. De film eindigt bij de dood van Carmen.

Er zijn gedurende film kleine conflicten die meestal over de rare hobby van Stijn. Tijdens zijn relatie met Roos heeft hij ook ruzie met haar omdat zij vindt dat hij volledig voor haar moet kiezen.


Het verhaal speelt zich vooral af bij hun huis in Amstelveen en het huis van Roos. Ook speelde het verhaal zich af op het werk van Stijn en op zakenvakanties. De sfeer van de film kan je in tweeën delen de ene helft speelt zich af bij hun in het huis, waar de sfeer gespannen is vanwege de ziekte van Carmen. De rest van de plekken waar het verhaal afspeelt is de sfeer beter, behalve als er een negatieve verandering van de toestand van Carmen is. Over het algemeen gelde de regel dat als de belichting zwak was de situatie in de film ook negatief was. Andersom gelde dat ook. Ik denk dat de regisseur daarvoor gekozen had omdat de kijker zich dan beter in het verhaal kon verplaatsen. De personages in de film waren over het algemeen goed gekleed tot sexy, dat maakte de film dan ook extra interessant om te kijken. De Muziek in de film had vooral een rol als achtergrond. Dat kwam doordat de beelden in de film vooral de doorslag gaven, de enige momenten waarin de muziek wel van duidelijke invloed was wanneer Stijn naar zijn minnares Roos reed. De film bevat in tegenstelling tot vele andere films weinig special effects.

De belangrijkste personages in de film waren Stijn en roos die samen getrouwd zijn en roos die heel belangrijk is tijdens de kanker van Carmen. Je krijgt informatie over de hoofdpersonen in een chronologische volgorde. De hoofdpersoon Stijn vertelt tijdens de film over de andere spelers zodat je je goed in de andermans gedachten kan inleven. Ze gedragen zich volledig zoals mensen zich in de actuele tijd gedragen, uiteraard heeft de omgeving daarbij ook een belangrijke rol. Persoonlijk kon ik me het beste in Carmen inleven omdat ze dankzij de kanker zich zo sterk kon houden, daardoor voel je naarmate de film duurt steeds meer voor haar.
Het belangrijkste thema in het verhaal is kanker omdat het nagenoeg de hele tijd over gaat. Overige subthema’s zijn vreemdgaan en het bestrijden van kanker. Ik vind dat het thema nieuw is gebracht omdat de man van Carmen er op een rare manier op de ziekte van haar reageert. Mijn buurvrouw is paar jaar geleden aan kanker overleden daar moet je wel vaak tijdens de film aan denken, dus dat thema ligt dus helemaal niet zover.

Wat ik het boeiendste vond aan de film vond ik toch de naaktscènes van de film met Carice van houten omdat dat als enige van de film vrolijkheid uitstraalde. De regisseur heeft het goed gedaan om er niet alleen maar drama van te maken dat maakt de film dan ook fijner om aan te zien. Wat ik niet boeiend aan de film vond is de reactie van het kind op de ziekte/dood van haar moeder, namelijk dat dat kind bijna geen emoties laat tonen. In het verhaal is ook maar een hele kleine plaats voor hun dochter in beslag genomen.
De scene die me het meeste is bijgebleven is de scene dat Carmen euthanasie pleegt. Het grappige daaraan is dat de dokter die het vergif toedient zegt dat ze weg is terwijl ze gewoon nog bij kennis is. Vervolgens brengt de dokter een tweede dosering aan die dan wel dodelijk is. Ze laten goed zien dat Carmen een sterke vrouw is. De cameravoering is heel simpel omdat ze gewoon de dokter Carmen en Stijn in shot filmen.
Recensie:
Ik vond de film heel goed omdat er wordt aangegeven hoeveel ellende kanker met zich meebrengt. Verder werd er bij de mensen veel irritatie gebracht in de bioscoop omdat Stijn zich zo als een eikel gedraagt. Ook een opmerkelijk detail is dat 80 procent van de vrouwen in de zaal moest huilen als er ook maar iets wat in de buurt van zieligheid kwam. Ik vond de acteurs uitmuntend spelen, maar natuurlijk steekt Carice van Houten er ver boven uit met haar moeilijke rol. Als cijfer voor deze film geef ik een 7.5.
De inhoud is het belangrijkst omdat de vorm zich daar duidelijk aan aanpast.
En de functie luidt dat mensen geïnformeerd worden over kanker, dat heeft weer heel veel met de functie te maken.