Good Bye, Lenin! (2003)

De Duitse film “Goodbye Lenin” is van de regisseur Wolfgang Becker. De hoofdspelers zijn: Alexander Kerner, Arrianne Kerner en hun moeder Christiane. Ik heb deze film niet in de bioscoop of filmtheater gezien, maar op school. Daarom heb ik wel weinig meegekregen van de publiciteit die aan de film werd geschonken. Wel heb ik van bronnen gehoord dat het een goedbeken film was vorig jaar in de bioscopen en er zeker veel poster hingen en dergelijke. Vorm Het verhaal speelt zich af in Berlijn. De familie Kerner woont in Oost- Berlijn, wat voor de val van de muur tot de DDR (Oost- Duitsland) behoord, maar na de val van de muur hoort de DDR bij Duitsland. Je zag aan oost-Berlijn dat het na de hereniging van de DDR met Duitsland dat de grauwe straten op fleurden en de stad schitterde net als west-Berlijn van de commerciële reclames van de westerse bedrijven. De hoofdrolspelers droegen allerdaagse kleding van de mode uit eind jaren tachtig begin negentig. Voor de hereniging van de oost en de west kant van Duitsland dragen de acteurs saaie en sombere kleding. Wanneer de muur is gevallen kleden de oost- Duitse mensen zich kleurrijker en naar de westerse mode. Omdat Alex en Arrianne hun moeder willen laten geloven dat ze nog in de DDR leven passen ze hun kleding erop aan. Ze dragen niet de westerse kleding en dragen nog de sombere en saaie kleding wanneer ze bij hun moeder zijn. Opvallend daaraan is dat Alex bijna in de hele film verschillende ruitbloesjes draagt. Muziek had in deze film geen grote rol, de klassieke muziek heeft een duidelijke achtergrond functie. Wanneer een scène spannend of juist heel dramatisch was werd de muziek daarbij aangepast. Hele trieste muziek maakte de sfeer van de scène nog ernstiger en dramatischer. Het verhaal speelt af in chronologische volgorde. Je krijgt het leven te zien van de gebroken familie Kerner. De film begint met de jeugd van Alex en zijn zusje. Je ziet hoe moeder Christiane in een dip komt wanneer hun vader is vertrokken naar west- Duitsland. Daarna belanden we in het leven van de familie kerner 10 jaar later. Dit is een duidelijke flashforward. De scène die me het meest is bijgebleven is de scène wanneer Alex zijn vader opzoekt en beide personen erg ontroerd zijn. Deze film is een melodrama. Het zou een humorfilm moeten zijn, maar ik heb niet echt humor kunnen ontdekken.
Inhoud Samenvatting Alexander Kerner de hoofdrolspeler leeft met zijn moeder Christiane en zijn zusje Arrianne in Oost-Berlijn. Als Alex ongeveer 9 a 10 jaar is vertrekt zijn vader naar West- Duitsland voor een beter leven en zijn moeder Christiane verteld aan Alex en Arriane dat hun vader bij hun weg is gegaan voor een andere vrouw. 10 jaar later zien we hoe Christiane haar leven heeft opgepakt en een fanatieke verdedigster van haar eigen socialistische land (de DDR) is geworden. Maar haar zoon Alexander is juist voor een hereniging tussen oost en west Duitsland. Wanneer er een protestmars is georganiseerd sluit Alex daar in aan. De mars wordt hard aangepakt door de politie en op het moment dat Alex wordt opgepakt en in elkaar wordt geslagen ziet zijn moeder hem, (ze is op weg naar een conferentie). Christiane schrikt zo enorm dat ze op straat een hartinfarct krijgt en als gevolg van geen hulp bijtijds, komt ze in een coma terecht. Nadat Arrianne en Alex 8 maanden elke dag aan haar bed hebben gezeten komt Christiane bij op het moment dat, Alexander een intiem moment heeft (met Lara de verpleegster waarmee hij net een relatie had). Alexander vindt dat hun moeder zo snel mogelijk het ziekenhuis uit moet. Maar het probleem is dat Alex’s moeder niks heeft meegekregen van de westerse invasie, de val van de muur en alle westerse automerken en fastfoodketens die in hun land zijn binnengerold. Ze besluiten er niks over te vertellen omdat dat een te grote schok voor haar zou zijn, wat weer een hartinfarct zou kunnen veroorzaken. Alex laat de DDR binnen de muren van hun Berlijnse appartement herrijzen. Maar wat begint als een leugentje om bestwil, loopt steeds verder uit de hand. Het is een hele dagtaak om de DDR in stand te houden in het hoofd van mevrouw Kerner. Na een lange tijd van genezing en herstel van Christiane krijgt ze toch een inzinking en komt weer in het ziekenhuis terecht. Alex besluit zijn vader op te zoeken in west- Berlijn. Zijn vader is ontroerd en verteld dat hij met zijn moeder naar west- Duitsland wou vertrekken, maar dat zijn moeder niet mee wou en voor haar land koos. Ook vertelt hij over de vele brieven die hij naar de familie had gestuurd. Wanneer Arrianne hoort over de brieven voelt ze zicht net als Alex erg bedrogen door haar moeder en zoekt ze de brieven op. Toch laten ze hun moeder niet in de steek. Vader Robert zoekt Christiane nog een keer op in het ziekenhuis wat erg goed verloopt. Maar na een confrontatie met de waarheid (de val van de muur en het einde van de DDR) overlijdt Christiane na 3 dagen. Ondanks de vaderlandsliefde voor de DDR ving Christiane het heel positief op en stierf ze gelukkig. Het conflict in de film is het achterhouden van de waarheid en verstikt te raken in je leugens. Personages Alexander (maincharacter) is een degelijke maar goede jongen. Hij probeerd lastige situaties op zijn manier op te lossen. Hij heeft een goede relatie met zijn moeder Christiane maar is een tegenstander van de oost-west verdeling tot tegenstelling van zijn moeder. Als zijn moeder in coma ligt, krijgt hij een relatie met de zelfverzekerde verpleegster Lara. Christiane: Moeder van Alex. Is een erg idealistisch mens en is traditie getrouw. Ze houd van het socialische DDR en zet zich daar totaal voor in. Desondanks ze daar veel tijd in stopt geeft ze wel heel erg veel om haar kinderen. Ze kan haar oude liefde (en fouten) maar niet goed vergeten, maar daar praat ze weinig over. Waardoor ze een erg gesloten persoon is. Lara: Een vriendelijk persoon en zoals ik al zei, een zelfverzekerd meisje. Ze is erg realistisch en zorgt ervoor als vriendin van Alex dat Alex op de been blijft en niet te ver doorslaat met zijn leugens. Arrianne: De zus van Alexander, en dus ook de dochter van Christiane. Ze heeft een dochtertje maar is niet meer samen met de vader. Ze heeft een nieuwe leuke losbandige vriend uit het westen. Ze is niet zo ambitieus en werkt bij de burgerking. Dennis: Is een goede vriend en collega van Alex. Denis komt uit het westen en ze werken goed samen, ze verkopen satellieten aan de deur. Samen maken ze tv programma’s om te laten zien aan de moeder van Alex. Als ze de gewone tv zou kijken zou ze schrikken en de werkelijkheid en de politieke situatie zien. Het zijn allemaal gewone mensen die hun leven leiden en in akelige situaties komen in het Berlijn dat veel veranderingen doormaakt. Ik heb het meest meegeleefd met Alex. Hij is de hoofdrolspeler, waardoor je veel dingen op zijn manier beleefd. Zo begrijp je zijn manier van handelen wel. Ook heb ik wel veel sympathie voor Arrianne, maar ze is absoluut niet ambitieus en toont weinig initiatief. Ik snap wel heel goed haar woede, want zij merkt wel duidelijk op dat de leugens hun leven in bedwang houden. Functie Doel van de film De film is natuurlijk hoofdzakelijk bedoeld om de kijker te amuseren. Maar het is ook wel een leerzame film. Je kan zien hoe Oos- Duitsland veranderde na de val van de muur. Ook kan je uit deze film leren dat de waarheid uiteindelijk altijd uit komt en je niet verstrikt moet raken in je eigen leugens, al is het om bestwil. Middelen om je te blijven boeien De film is erg realistisch gemaakt zodat mensen zich er makkelijk in kunnen vinden. En om ons te blijven boeien heeft hij het zo geregisseerd dat je blijft kijken om te weten of ze uiteindelijk de waarheid gaan vertellen. En wat gebeurt er als ze de waarheid vertellen? Dus je blijft kijken, omdat je wilt weten hoe het afloopt. Dat was het meest effectieve middel om mij te laten boeien. Reflectie Ik verwachte niet veel. Ik wist niet welke film we gingen kijken en toen ik het 5 minuten van tevoren hoorde wist ik niet eens van het bestaan van de film af. Ik had nog nooit gehoord van de film Good bye Lenin, dus ik ging er vanuit dat het een saaie film was. De verwachting is niet uitgekomen. Mijn totaal indruk was dat ik het zeker een goede film vond. Het verhaal was mooi verhaal en het zat goed in elkaar. Alleen werd het na een uur wel een beetje langdradig. Er gebeurt heel lang vrij weinig. Dat maakte het wel makkelijk om de film te volgen, want ik was erg moe. Ik vond het erg mooi toen Alex zijn vader opzocht na 10 jaar en je de ontroering bij beide personen zag. Het gevoel van medelijden kon ik het meest bij mezelf herkennen tijdens de film. Mijn mening is dat ik het een goede film vond met een goede boodschap en inhoud. Het was wel een beetje langdradig, maar dat maakt de film niet veel minder. Het was een aangrijpend verhaal. Een goed begrijpbare film en ik vind dat er goede acteurs in zaten.