The Discovery of Heaven (2001)

Algemene gegevens: Titel: The Discovery of Heaven
Naam regisseur: Jeroen Krabbé Jaartal: 2001
Land van herkomst: Nederland
Hoofdrolspelers: Stephen Fry (Onno Quist), Greg Wise (Max Delius), Flora Montgomery (Ada Brons), Neil Newbon (Quinten Quist), Jeroen Krabbé (engel Gabriël) Emma Fielding (Helga, bijrol), Diana Quick (Sophia, bijrol) Waar?: Ik heb de film gezien in cinema Palace in Maastricht Grondgenre: Ik denk dat het genre godsdienst wel bij deze film past.
Plot: God heeft genoeg van de mensheid; de mensen zijn hem ontrouw en hebben hem in feite niet meer nodig. Hij is hun arrogante beuen zat en heeft besloten het Contract tussen hem en de mensheid te verbreken. Om zijn besluit kracht bij te zetten wil hij de Tien Geboden terug. Er is een probleem: de engelen (waaronder Gabriël, J. Krabbé) mogen niet naar de aarde om de tien geboden zelf op te halen. Zij moeten daarom een mens 'creëren', die slim genoeg is om de Stenen Tafelen te vinden en bereid om zijn leven op te offeren om ze naar de Hemel te brengen. Halverwege de zestiger jaren heeft de Engel bijna zijn doel bereikt. Twee mannen, Onno Quist, zoon van een voormalig Minister-president, en astronoom Max Delius, zoon van een Nazi vader en een Joodse moeder ontmoeten elkaar; zij denken dat hun
ontmoeting toeval is, maar het is natuurlijk het werk van de Engel. Ze zijn meteen elkaars vrienden. Niemand behalve Ada kan tussen hen inkomen. Ada is verlegen en ingetogen. Ze stopt al haar passie in het bespelen van haar cello. Max verleidt haar; hij wordt haar eerste geliefde en al snel gaat ze bij hem wonen. Max realiseert zich hoeveel hij van haar houdt en begint haar uit angst van zich af te stoten. Ada keert zich tot zijn, en inmiddels ook haar, beste vriend Onno. Het duurt niet lang of ze verlaat Max en gaat met Onno samenwonen. Ada wordt uitgenodigd om in Cuba op te treden. Ze gebruikt de reis om de oude vriendschap tussen Onno en Max weer nieuw leven in te blazen. Onno en Max begeleiden haar. Met zijn drieën beleven ze een dolle tijd in het exotische Cuba. Zonder het van elkaar te weten, beminnen zowel Onno als Max Ada gedurende dezelfde nacht. Een paar weken later, terug in Nederland, ontdekt Ada dat ze zwanger is. Onno neemt aan dat hij de vader is. Max vreest dat hij de vader zou kunnen zijn en confronteert Ada met die mogelijkheid. Max probeert haar over te halen om abortus te laten uitvoeren. Ada is dolgelukkig met het vooruitzicht
dat ze een kind zal krijgen, het kan haar niet schelen wie de verwekker is. Ze trouwt met Onno. Als ze acht maanden zwanger is wordt Ada het slachtoffer van een bizar auto-ongeluk. Ze raakt in coma en het kind wordt een paar weken later per keizersnede geboren; een zoon, Onno noemt hem Quinten. Diep ongelukkig dat Ada waarschijnlijk nooit meer uit haar coma zal ontwaken, en bovendien bezwaard met het gevoel dat hij zelf niet in staat is om een kind op te voeden, komt Max aanbod om het kind onder zijn hoede te nemen met behulp van Sophia, Ada's moeder, als een hemels geschenk voor Onno. Quinten groeit op tot een bijzonder kind. Quinten ontwikkelt zich tot een briljant maar vreemd kind die nauwelijks met andere kinderen speelt of omgaat. Al snel krijgt Quinten visioenen van de hemel, hij begint onwetend dat het de hemel is, de visioenen na te tekenen. Ook is hij zeer geïnteresseerd in alles wat met het Christendom te maken heeft. Op zijn zestiende verlaat Quinten het huis waar hij door Max en Sophia is grootgebracht, omdat hij bij zijn vader wil gaan wonen. Maar het toeval grijpt opnieuw in: Onno's verloofde wordt vermoord net voordat Quinten bij hen intrekt. Onno is totaal overstuur. Hij wil niets meer met zijn werk, Nederland, noch met vrienden of familie te maken hebben, zelfs niet met zijn zoon Quinten. Hij geeft er de brui aan, en vertrekt, zonder dat iemand het weet naar Rome. Onno neemt nimmer meer contact op met iemand. Na een jaar lijdzaam wachten gaat Quinten op zoek naar zijn vader. Hij heeft geen idee waar, maar hij is vastbesloten om hem te vinden. Quinten gaat naar Rome. Zeer toevallig is Onno ook in Rome. Het tweetal loopt elkaar tegen het lijf en zijn dolblij weer verenigd te zijn. Quinten heeft echter het gevoel dat hij niet alleen in Rome is om zijn vader te vinden. Er moet nog een andere reden zijn, en die dringt langzaam tot Quinten door via de architectuur, de kunst, de monumenten, de historische plekken, de stenen en straten van de eeuwige stad. Quinten krijgt weer visioenen en heeft door waar de stenen tafelen liggen. Uiteindelijk beweert Quinten dat hij weet waar de twee Stenen Tafelen zich bevinden. Ze zijn volgens Quinten niet verloren gegaan maar verborgen in een sacrale ruimte (in het ´´Sancta Sanctorum``) . Samen met Onno verstopt hij zich in het heiligdom om midden in de nacht in het heiligste der heiligen in te breken. Daar weten zij inderdaad de Stenen Tafelen te vinden. Quinten en Onno gaan naar Israël omdat Quinten het gevoel heeft dat hij de Stenen Tafelen terug moet brengen naar hun originele plek: de Gouden Tempel van Jeruzalem. Quinten moet de tafelen, van de engelen, naar de tempelberg brengen. Daar stijgt hij samen met de tien geboden op. Middelen: De locaties: - Amsterdam: De woonplaats van de hoofdrolspelers (in het begin). - Auschwitz: In dit concentratiekamp is de moeder van Max vermoord. Zijn vader heeft zijn eigen vrouw erheen gestuurd. (dit is verder niet echt belangrijk in het verhaal). - Drenthe en Groningen: Het gebied waar het auto-ongeluk plaatsvond, de eigenlijke plaats van het Kasteel en Westerbork (de latere werkplek van Max). - Jeruzalem: Plaats waar de Stenen tafelen naar de hemel gebracht worden. - Rome: Plaats waar het Sancta Sanctorum is. - Spanje: Plaats van opnames voor het congres op Cuba, het is gefilmd in Spanje (Sevilla). De belichting is goed afgesteld op de locatie (zie hiernaast ) maar de hemel vind ik er een beetje grauw en troosteloos uitzien. Al die verhalen over dat de hemel een paradijs is, is niet in de film te zien. Volgens mij was er geen speciale muziek voor deze film. Wel waren er goede geluidseffecten, vooral bij de visioenen die Quinten kreeg (als er iemand doodging kreeg Quinten van tevoren een signaal/visioen). Hierbij schrok ik wel bij het eerste effect omdat ik dat niet verwachtte in die film. De hoofdpersonen waren gekleed in gewone, dagelijkse kleding. Alleen aan het einde had Quinten alleen een gewaad aan. Dit had hij aan omdat hij toen de Stenen Tafelen ging brengen. Personages: - Quinten Quist: De bijzondere jongen die de Stenen Tafelen terug moet brengen naar de hemel. Hij is de hoofdpersoon van de film. - Onno Quist: Vader van Quinten, Onno is een zoon van een ex-minister president. Onno is bevriend met Max. - Max Delius: Vriend van Onno. Max is de verzorger van Quinten, deze taak vervult hij samen met Ada´s moeder. - Ada: De moeder van Quinten, raakt in haar zwangerschap in coma, alleen Quinten heeft ´´contact´´ met haar. - Helga: De latere nieuwe vriendin van Onno, Helga wordt later in de film vermoord door een junk. - Engel Gabriël en andere engel: Zij zijn de engelen die ervoor moeten zorgen dat ze iemadn maken die de Stenen Tafelen terug brengt. De informatie over de hoofdpersonen is moeilijk af te leiden van 1 ander persoon. Je kan een verband zien tussen de verschillende hoofdpersonen, waaruit je de informatie kan krijgen. Zo heb ik de informatie over de hoofdpersonen naar mijn mening gekregen. De hoofdpersonen vertegenwoordigen niet echt de tijd en omgeving, wel de Engelen. Zij dragen een pak die monniken ook dragen en hieraan zie je dus dat ze in de hemel zijn. Thematiek en interpretatie: Het (belangrijkste) thema van de film is de ´´missie´´ van het laten terugbrengen van de tien geboden. Ook het ‘’toeval’’ kan een thema zijn. Alles gebeurd namelijk door het zogenaamde toeval. Ik denk persoonlijk dat Jeroen Krabbé een bepaalde bedoeling had met de film. Dat de mens niet leeft volgens de tien geboden, want er wordt wel degelijk gemoord en gestolen. Ik heb het idee dat Krabbé de kijkers wil wakker schudden en wil laten zien dat de mens naar de tien geboden moet leven en dat men zijn verstand op een goede manier moet gebruiken. Er is ook een boek van deze film, dit lijkt er volgens mij best veel op.
Boeiende werking: Wat me boeide in deze film was dat de mensheid eens een keer niet werd aangevallen door buitenaardse wezens of andere gevaarlijke wezens, maar dat de mensheid zichzelf aanvalt. Het middel dat de regisseur gebruikt is in dit geval een mens: Quinten Quist. Quinten heeft overduidelijk een van de belangrijkste rollen in dit verhaal omdat hij degene is die er voor geboren was de tien geboden terug naar de hemel te brengen. Dit keer is het middel geen machine/apparaat, wat men tegenwoordig bijna altijd gebruikt om de film een boeiende werking te geven, maar een mens. Ook de seks in de film vond ik wel boeiend. Camerawerk en montage: De scènes van de visioenen zijn me goed bijgebleven, omdat dat juist een van de opvallendste dingen was van de film, hierbij speelt het camerawerk en de montage een zeer belangrijke rol. De manier waarop de hemel gefilmd werd (en de belichting daarbij) is zeer interessant. Ik heb ook gehoord dat het maken van de hemel een van de grootste uitgave posten was van de hele film, maar ik vind ondanks de grote kosten voor het maken van de hemel, de uitvoering geslaagd. Recensie: Ik vind dat de regisseur geslaagd is in de uitwerking van het hoofdthema, omdat de hele film draait om het terugbrengen van de stenen tafelen naar de hemel. De film is voor mij wel en niet geloofwaardig. Wel omdat ik katholiek ben en best wel geloof dat er een hemel is. Niet geloofwaardig omdat bv Max op een heel rare wijze om het leven wordt gebracht (er slaat namelijk een komeet op hem in). De hoofdrolspelers zijn goed uitgekozen en passen goed in zo´n film. Quinten speelde gelovig (goed dus), Max en Onno speelden ook goed. Ada was een lief en verlegen meisje (ook goed gespeeld) Er zijn enkele geluidseffecten (bij de visioenen), ik vind dat er wel wat meer geluidseffecten mochten zijn. De belichting vind ik goed, omdat ik vind dat het goed aangepast is aan het thema. Ook de speciale effecten vond ik mooi namelijk als Quinten visioenen kreeg. Totaaloordeel: Dit is een goede film, het heeft wel een moeilijk onderwerp maar door de uitwerking ervan is de film geslaagd. De muziekkeuze van de film is goed gekozen.