De kleine blonde dood (1993)

1. Titel Kleine Blonde Dood. Naam regisseur Jean van de Velde. Jaartal Land van herkomst Nederland, Amsterdam. Hoofdrolspelers Antonie Kamerling (Valentijn), Olivier Tuinier (Micky) en Loes Wouterson (Mieke). Gezien te Op de thuisbioscoop van Pieter, dat is een vriend van me. Genre Drama. 2. Valentijn Boecke is een veelbelovende schrijver en dichter, die door een woest nachtleven zijn ongelukkige jeugd wil vergeten. Wanneer hij zijn vroegere schooljuffrouw Mieke tegenkomt, verandert plotseling alles in zijn leven. Mieke raakt zwanger van hem en alles in Valentijn verzet zich tegen het vaderschap. Micky wordt geboren en Valentijn die nog steeds niet is bijgedraaid, leidt zijn eigen leven. Maar wanneer Micky door Mieke wordt geslagen, neemt Valentijn hem mee naar huis. Valentijn wil Micky bij zich houden en er volgt een rechtzaak, die Valentijn door zijn ‘losbandige leven’ moeilijk kan winnen. In afwachting van de uitspraak gaat Valentijn een paar dagen naar Parijs voor een vertaal- opdracht. Bij terugkomst blijkt Micky in het ziekenhuis te liggen. Daar wordt Valentijn geconfronteerd met zijn liefde voor Micky en zijn verantwoordelijkheden als vader. Door een aandoening in de hersenen overleidt Micky. De eindscene is de begrafenis van Mickey. 3. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, enkele locaties zijn: In de schoolbus waar de film ook begint. Daar zie je Valentijn met z’n klasgenootjes en juf Mieke, hierna stopt het verhaal van zijn jeugd en begint het eigenlijke verhaal van de film als Valentijn 20jaar is en juf Mieke tegenkomt. De scene’s van de rock-discotheek laten je zien hoe moeilijk Valentijn het in zijn jeugd heeft gehad. De verlichting speelt op zich geen grote rol, alleen zijn sommige flashback’s en shot’s van iemand die bijvoorbeeld; ineens begint te schreeuwen expres grauw gemaakt. Ik denk dat dit is om te akelige sfeer te benadrukken. De kleding van Valentijn was grauw, zwart en niet al te opvallend. De kleding van Mieke was een beetje armoedig, maar niet speciaal somber. En de kleding van Mickey waren babykeertjes. Er werd gebruik gemaakt van muziek. Het lijkt me niet dat de muziek speciaal voor de film gecomponeerd is, je ziet Valentijn uit zijn dak gaan op harde rock-muziek als hij het moeilijkt heeft. Er waren wel geluidseffecten, zoals mensen die ineens heel hard beginnen te schreeuwen.
4. Valentijn innerlijk: agressief, koppig, emotioneel
Uiterlijk: kort blond haar, blauwe ogen, normale lengte
Mieke Innerlijk: beetje psychisch, emotioneel, krijserig, zwak, zorgzaam
Uiterlijk: kort blond haar, blauwe ogen, normale lengte
Micky Innerlijk: enthousiast, vrolijk, lief
Uiterlijk: kort blond haar, blauwe ogen, klein
Helemaal aan het begin van de film zag je Mieke en Valentijn als juf en acht-jarige leerling. Dit gaf aan hoe hun leven toen was. Op de manier waarop de mensen op Valentijn reageren bij de rechtzaak zegt dat de mensen het niet eens waren met de manier van leven van Valentijn. Toch vertegenwoordigt niet erg de tijd en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. 5. Het belangrijkste thema van de film is liefde en dood. De bedoeling van de regisseur was misschien dat iedereen een goed hard heeft. Valentijn accepteerde zijn vaderschap niet totdat hij doorhad dat Mickey mishandelt werd en toen stond hij opeens wel voor Mickey klaar en ging zelfs van hem houden. In tijdnood ben ik helaas er niet in geslaagd het boek te huren en door te lezen. 6. De film heeft eigenlijk geen opvallende kenmerken.
7. De scene’s die me het meest bijgebleven zijn, zijn de scene’s over de emotionele uitspattingen van Valentijn en de scene over de dood van Mickey. Het is meer het verband wat deze scene’s in het verhaal als geheel hebben wat indruk maakte dan de cameravoering en montage. De cameravoering en montage waren niet echt van belang bij deze scene’s. 8. De regisseur is erg geslaagd in de uitwerking van het hoofdthema. De film was best goed, de emoties van het verhaal uit het boek zijn ook goed in de film verwerkt. De aan de geloofwaardigheid valt niets op te merken, de sterker punten zijn dat het een realistisch verhaal is en dat het verhaal op de manier waarop het gebracht wordt in de film geloofwaardig en sterk overkomt. De hoofdrol spelers zijn ook goed op hun karakter uitgezocht, desalniettemin zijn het geen karakters die de film spelen. Mijn totaaloordeel: Al met al vind ik het niet echt zo’n geweldige film, maar dat komt doordat ik meer van actie en veel bommen en granaten houd. Toch vind ik de manier waarop de film gemaakt is over het geheel wel goed. De meeste positieve indrukken heb ik meer doordat het een goed verhaal is dan dat ik deze heb door de filmtechniek. Het was nou niet echt een film met een hoog budget.