Leidseplein 26, Stadsschouwburg
Op woensdag 10 oktober zijn we naar de Stadsschouwburg gegaan. Ik heb er niet zo heel veel over te vertellen, maar hier is hij dan, HET VERSLAG!
We verzamelden ons voor de Stadsschouwburg en nadat de laatkomers er eindelijk waren gingen we naar binnen. We werden ontvangen door een man helemaal gekleed in het zwart. Nadat ons de mogelijkheid was gegeven jassen en tassen naar de garderobe te brengen mochten we zitten op een rond rood bankje, en de overige leerlingen gingen staan. De man begon te vertellen over de geschiedenis van de Stadsschouwburg en iedereen begon aantekeningen te maken.
De Stadsschouwburg is opgetrokken op de plaats van de oude, in 1890 door brand verwoeste schouwburg, welke helemaal uit hout bestond omdat er niet genoeg geld was; maar werd met behulp van schilderwerk zo geverfd dat het leek of het hout marmer was. De opdracht voor de bouw ging naar de architecten A.L. van Gendt en de gebroeders Springer. Op 1 september 1894 vond de eerste voorstelling plaats. Tijdens een voorstelling zijn nu elke keer brandweerwachten aanwezig die in de gaten houden of er zich gevaarlijke situaties voordoen op het toneel, om brand te voorkomen en de veiligheid te garanderen. Er zijn hiervoor ook nog andere maatregelen genomen.
De schouwburg is vormgegeven in een typisch neo-Hollandse renaissancestijl. Het is een monumentaal pand met klassieke, deftige uitstraling, mede door de kleuren rood en gebroken wit.
Schouwburgzaal
De schouwburgzaal heeft een interieur met gepleisterde wanden en rondboogvormige nissen. De zaal is op de eerste verdieping, en rust op twee rijen granieten zuilen. Aan het plafond van de zaal hangt in het midden een rijk versierd luchtrooster. Er kunnen 900 mensen in de zaal. Midden achter is de koninklijke loge, afgescheiden door lage hekjes en gemarkeerd door het Nederlandse wapenschild; de leeuw en het wapen van A’dam. Aan weerszijden van het toneel bevinden zich twee smalle ‘loges d’avant scène’. (Zijloges zijn voor wethouders en burgemeesters, de directeur heeft ook een eigen loge) In de top van de loges zie je engelenfiguren; Rozenstruik, bijenkorf en engel zijn al meer dan 300 jaar het embleem van elke stadsschouwburg. De rozenstruik staat voor welsprekendheid en de bijenkorf voor vlijtigheid. De balkons zijn voorzien van cartouches met in vergulde letters de namen van enkele toneelschrijvers en -spelers. Verder zijn er ook nog andere versieringen zoals muziekinstrumenten, toneel- en trofee-attributen, en komediemaskers.
Nadat we de schouwburgzaal hadden bekeken, bekeken we ook nog een aantal foyers waar men zich tijdens de pauzes ophield en welke ook word gebruikt voor vergaderingen en feesten. We liepen ook langs de kleedkamers en mochten op het toneel lopen. In de stadsschouwburg hingen ook veel schilderijen en muurschilderingen en een mozaïek schilderij.
Op woensdag 10 oktober zijn we naar de Stadsschouwburg gegaan. Ik heb er niet zo heel veel over te vertellen, maar hier is hij dan, HET VERSLAG!
We verzamelden ons voor de Stadsschouwburg en nadat de laatkomers er eindelijk waren gingen we naar binnen. We werden ontvangen door een man helemaal gekleed in het zwart. Nadat ons de mogelijkheid was gegeven jassen en tassen naar de garderobe te brengen mochten we zitten op een rond rood bankje, en de overige leerlingen gingen staan. De man begon te vertellen over de geschiedenis van de Stadsschouwburg en iedereen begon aantekeningen te maken.
De Stadsschouwburg is opgetrokken op de plaats van de oude, in 1890 door brand verwoeste schouwburg, welke helemaal uit hout bestond omdat er niet genoeg geld was; maar werd met behulp van schilderwerk zo geverfd dat het leek of het hout marmer was. De opdracht voor de bouw ging naar de architecten A.L. van Gendt en de gebroeders Springer. Op 1 september 1894 vond de eerste voorstelling plaats. Tijdens een voorstelling zijn nu elke keer brandweerwachten aanwezig die in de gaten houden of er zich gevaarlijke situaties voordoen op het toneel, om brand te voorkomen en de veiligheid te garanderen. Er zijn hiervoor ook nog andere maatregelen genomen.
Schouwburgzaal
De schouwburgzaal heeft een interieur met gepleisterde wanden en rondboogvormige nissen. De zaal is op de eerste verdieping, en rust op twee rijen granieten zuilen. Aan het plafond van de zaal hangt in het midden een rijk versierd luchtrooster. Er kunnen 900 mensen in de zaal. Midden achter is de koninklijke loge, afgescheiden door lage hekjes en gemarkeerd door het Nederlandse wapenschild; de leeuw en het wapen van A’dam. Aan weerszijden van het toneel bevinden zich twee smalle ‘loges d’avant scène’. (Zijloges zijn voor wethouders en burgemeesters, de directeur heeft ook een eigen loge) In de top van de loges zie je engelenfiguren; Rozenstruik, bijenkorf en engel zijn al meer dan 300 jaar het embleem van elke stadsschouwburg. De rozenstruik staat voor welsprekendheid en de bijenkorf voor vlijtigheid. De balkons zijn voorzien van cartouches met in vergulde letters de namen van enkele toneelschrijvers en -spelers. Verder zijn er ook nog andere versieringen zoals muziekinstrumenten, toneel- en trofee-attributen, en komediemaskers.
Nadat we de schouwburgzaal hadden bekeken, bekeken we ook nog een aantal foyers waar men zich tijdens de pauzes ophield en welke ook word gebruikt voor vergaderingen en feesten. We liepen ook langs de kleedkamers en mochten op het toneel lopen. In de stadsschouwburg hingen ook veel schilderijen en muurschilderingen en een mozaïek schilderij.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden