Muziek: Culturele Avond in MFC Presikhaven

Ik ben 27 februari naar de Culturele Avond in MFC Presikhaven, in Arnhem geweest. Het was een voorstelling van de leerlingen van de muziek- en dansschool EL ELE en de band Sevdah. Het genre is wereldmuziek. Er werden verschillende soorten liedjes uit veel verschillende landen gespeeld. De voorstelling duurde 2 uur maar zelf heb ik maar 1 uur gezien, omdat ik niet langer kon blijven. Sevdah heb ik daarom ook niet gezien.

Vorm:

Er werden veel verschillende soorten instrumenten gebruikt. Ik heb violen gehoord en gezien, gitaren, luit, accordeon, klarinet, trommel en nog wat andere instrumenten die ik niet kan benoemen. Er werden in ieder geval veel verschillende instrumenten gebruikt, en ook veel  die uit het buitenland komen en in Nederland niet zo bekend zijn.

Het tempo was per nummer verschillend.  Het ene nummer was uptempo en een andere was langzamer. De melodie was veel als Turkse en Arabische muziek. Maar soms ook een Afrikaans ritme, dus heel snel.

Er was niet heel veel zang, er was vooral muziek. Later kwam er een groep die met 5 personen zongen. Het stemgebruik was dus ook niet veel, er werden ook niet echte hoge of lage tonen gezongen, een beetje er tussenin. Ook waren er niet echt uithalen, het werd redelijk rustig gezongen.

Als eerste was er een jeugdband, met kinderen in de leeftijd van ±6 tot 12 jaar. Die werden wel door 2 volwassenen begeleid.(hiernaast op de foto) Die speelde veel Arabische muziek en vaak ook niet-bekende liedjes, alhoewel de helft van de kinderen ook niet Arabisch was (of eruit zag). Daarna kwam er een band, die bestond uit een aantal jongeren onder begeleiding van een aantal ouderen. De jongeren speelde bijna allemaal gitaar, en 1 iemand speelde viool. De ouderen speelden vooral de onbekende instrumenten, waarschijnlijk buitenlandse instrumenten.

Het concert werd in een Multifunctioneel Centrum gehouden, in de ruimte van de basisschool. Het was een grote ruimte, met een tribune en helemaal achterop de tribune nog stoelen. Je keek dan neer op het podium. Daarboven liep een soort balkon, waar je van de ene naar de andere kant kon lopen, dat liep over het podium heen. Bovenaan de tribune had je aan beide kanten trappen om boven op de tribune of naar de gangen in het gebouw te lopen. Op het podium was niet echt veel bijzonders, het was in principe alleen een witte vloer, waarop instrumenten stonden.

Op het podium stonden gekleurde lampen en spotlights gericht op de muzikanten. De rest van het gebouw bleef wel verlicht, wat wel jammer was want nu werd de aandacht een beetje van de muzikanten weggetrokken door het felle witte licht. Maar het gekleurde licht op het podium was wel erg sfeervol.

De muzikanten hadden niet echt speciale kleding aan. Een aantal hadden wel een hoofddoek op, maar dat zie ik niet echt als speciale kleding. De meesten hadden hun eigen kleding aan.

Er was niet echt iets opvallends verder. Er waren wel meer bezoekers dan er eigenlijk plek was. Maar aan het concert zelf was ook opvallend dat er veel verschillende culturen aan bod kwamen, maar dat ook mensen van verschillende culturen elkaars liedjes speelden. Nederlanders speelden net zo goed Turkse muziek als Turken Nederlandse muziek, en net zo bij de andere culturen die er waren.

Er was niet echt iets waardoor het publiek werd betrokken. Dat werd eigenlijk automatisch al gedaan door de muziek. Wel werd soms de achterliggende gedachte of betekenis van de liedjes verteld, waardoor mensen meer gingen luisteren naar de liedjes.

Inhoud:

De muziek gaat over heel veel verschillende onderwerpen. Zo was er bijvoorbeeld een liedje in het Arabisch dat over liefde ging, een Afrikaans liedje dat eigenlijk niks betekent in het Nederlands en een ander liedje ging over het dagelijks leven. Het waren allemaal uiteenlopende achtergronden. Ik heb ook niet alles kunnen onthouden van wat er verteld is over de onderwerpen.

Eigenlijk was het thema van het concert cultuur. Ze wilden van allerlei culturen muziek laten horen en laten spelen. Zoals ik eerder al vertelde speelden mensen uit verschillende culturen elkaars liedjes. Ook anderen laten kennismaken met culturele muziek, en verder de cultuurverschillen kleiner maken door culturen kennis met elkaar te laten maken, nu op muzikaal niveau.

Functie:

Er was niet echt een functie van dit concert. Deze groep, EL ELE wil wel meer bekendheid en daarvoor zullen ze natuurlijk wel optredens geven. Maar een echte functie is er niet, de groep geeft niet vaak optredens waarschijnlijk ook omdat er kinderen in spelen.

Het concert is eigenlijk voor iedereen georganiseerd. Ouderen, jongeren en alle culturen. Juist om die met elkaar in contact te brengen. De liedjes waren ook toegankelijk voor eigenlijk iedereen.

Recensie:

Ik vond het concert over het algemeen erg leuk, het was leuk om ook eens muziek die ik niet zo vaak hoor, live te luisteren. Dan krijg je ook meer respect voor andere culturen. Niet eens dat ik alle liedjes even leuk vond, maar door het thema en het doel van dit concert vond ik het al leuk.

Het muziekgenre is wereldmuziek. Dat houdt vooral in dat de muziek uit 1 of meerdere verschillende landen komt. Vaak is de schrijver van de muziek ook niet bekend, omdat alles van generatie op generatie is doorgegeven. Het is dus ook vaak oude muziek. Vaak komt die muziek uit Afrika of Zuid-Europa.

Ik ken de stukken meestal niet, heel af en toe herkende ik een klein stukje maar over het algemeen niet. Het was vooral buitenlandse volksmuziek, en omdat ik zelf nooit echt andere talen dan Nederlands of Engels luister kende ik het dus ook niet. Ik dacht ongeveer wel dit soort muziek te verwachten, ik wist het natuurlijk niet precies, maar ongeveer de Arabische muziek had ik wel verwacht. Maar verder had ik me van tevoren nog niet echt iets voorgesteld.

Ik vond de muzikanten goed spelen, het was niet altijd heel professioneel, maar het zijn soms wel lastige liedjes om te spelen, dus dan vind ik het wel goed dat ze het foutloos kunnen spelen. Het is volgens mij ook best wel lastig om in een band te spelen. Maar vooral de tweede groep vond ik erg goed, die bandleden waren ook iets ouder. Ze speelden eigenlijk alles goed op de maat en de zang was ook altijd zuiver (voor zover ik kon horen). Daarom heeft de tweede groep ook de meeste indruk op me gemaakt.

Er werden niet heel veel theatrale middelen gebruikt, maar degene die wel gebruikt werden (de spotlights, de aankleding van het podium) vond ik al leuk. Het was wel jammer dat de rest van de lichten niet uit gingen, omdat het wel afleidde van het podium. Ik vond meer theatrale middelen eigenlijk ook niet nodig, omdat de muziek al de sfeer maakte.

Ik zou deze voorstelling aanraden, omdat het ten eerste gezellig is, je zit met heel veel mensen die allemaal verschillende culturen hebben maar toch met elkaar communiceren en gezamenlijk luisteren naar de muziek. Ten tweede ook omdat het muziek is voor iedereen, iedereen heeft er sowieso een paar liedjes die hij of zij heel erg aanspreekt. En als laatste ook omdat de muziek heel divers is. Er zijn Arabische liedjes, Afrikaanse liedjes, Nederlandse liedjes en nog meer soorten muziek, dat maakt ook, net zoals mijn tweede argument, de toegankelijkheid heel groot.
Daarom zou ik dit concert echt een keer gaan bezoeken!