Het kunstwerk
Jean Valjean was een man die negentien jaar als dwangarbeider moest boeten voor het stelen van een brood. Hij wordt vrijgelaten. Volgens de andere bewoners van het dorp, is hij nog steeds de dief die hij negentien jaar terug ook was. Hij slaat op de vlucht voor politiecommissaris Javert en hij leeft onder de schuilnaam: monsieur Madeleine. Onder deze naam werkt hij zich op tot fabriekseigenaar en burgemeester. Politiecommissaris Javert komt hem op het spoor en blijft de ex-gevangene met het nummer 24601 volgen. Valjean, oftewel monsieur Madeleine, helpt een vrouw genaamd Fantine. Ze is ziek en zal gauw sterven. Fantine heeft een dochtertje, Cosette, en zij wil dat monsieur Madeleine haar belooft voor haar dochter te zorgen. Er breekt een opstand uit onder studenten. Enjolras en Marius zijn belangrijke strijders in deze opstand. Er zijn twee straatkinderen genaamd Gavroche en Eponine, die tegen het strijden zijn. Eponine is de dochter van het herbergiersechtpaar Thénardier. In de strijd komen ontzettend veel mensen om het leven. Ook onschuldige burgers. Marius, één van de belangrijke strijders in de opstand, blijft in leven. Hij trouwt uiteindelijk met Cosette en als ze getrouwd zijn, verteld Valjean, oftewel monsieur Madeleine alles over de achtergrond van Cosette.
De muziek in de musical is klassiek. Er zat veel opera in, wat vaak het geval is bij musicals. Deze muziek komt waarschijnlijk uit de 19e eeuw, omdat de musical zich ook in deze tijd afspeelt. De muziek in de musical heeft verschillende karakters. Het is soms vrolijk, somber, dreigend, rustig maar ook wel weer intiem. De melodie trekt de meeste aandacht. De sfeer in de zaal was goed. Iedereen was vol spanning aan het luisteren. De musical duurde wel lang, dus aan het eind luisterde je niet zo goed meer. Verder was het publiek erg enthousiast, en iedereen bleef klappen na de voorstelling. De muziek maakte uit van een groter geheel: de musical. Het was een exacte uitvoering. Dit wil zeggen dat alles precies uitgevoerd werd zoals er waarschijnlijk in het script gestaan heeft. Het verhaal, de persoon of de gebeurtenis was een uitgangspunt. De gevoelens werden geuit door het zingen. De muziek versterkt de inhoud van de tekst. Twee voorbeelden: toen Valjean zong bij Fantine’s dood, was de muziek somber. Toen Marius zong over zijn liefde voor Cosette, was de muziek vrolijk en intiem. De muziek valt onder functionele muziek, omdat het meer gaat om de tekst, dan om de muziek.
De kunstenaar
De musical is geschreven door Victor Hugo. Omdat Victor Hugo niets met de muziek van de musical te maken heeft, ga ik wat vertellen over Claude-Michel Schönberg, die de muziek schreef van de musical.
Claude-Michel Schönberg is geboren op 6 juli 1944 in Vannes. Hij is een Franse zanger, componist van musicals en theaterproducent. Hij begon met zingen, teksten schrijven en werd producent van populair liedjes. In 1973 schreef hij de muziek van zijn eerste musical “La Révolution Française”. Daarna schreef hij in 1980 de muziek van “Les Misérables”. Van deze musical was hij ook de muzikale supervisor.
De cultuurhistorie
De musical is niet echt in een tijdvak te plaatsen als je hem ziet. Je weet dat het in de negentiende eeuw geschreven is, dus in het tijdvak van burgers en stoommachines hoort, maar dat is niet echt te zien in de musical. Over de burgers is er wel wat van terug te zien in de musical, maar dit is niet echt duidelijk.
De kijker
Ik vond het een ontzettend mooie musical, omdat het allemaal goed in elkaar is gezet, en je de spelers goed kunt volgen. De muziek was ook heel erg mooi. De componist heeft het goed in elkaar gezet bij de tekst. Je kon precies horen wat voor gevoel degene die het zong had. We hebben de musical in Londen gezien, dus moest je wel constant nadenken over de betekenis van de tekst. Als je de tekst van het lied niet begreep, kon ik luisteren naar de muziek en kijken naar wat er gebeurde op het toneel, en dan kon je het wel goed volgen. De muziek heeft dus een heel belangrijke taak in de musical. De musical duurde wel aardig lang, dus aan het eind was het luisteren wel wat moeilijker dan in het begin. Toen de musical afgelopen was, en de spelers weer op toneel kwamen voor de buiging, bleef iedereen maar klappen. Het hield bijna niet op! Dat vond ik echt ontzettend gaaf!
Jean Valjean was een man die negentien jaar als dwangarbeider moest boeten voor het stelen van een brood. Hij wordt vrijgelaten. Volgens de andere bewoners van het dorp, is hij nog steeds de dief die hij negentien jaar terug ook was. Hij slaat op de vlucht voor politiecommissaris Javert en hij leeft onder de schuilnaam: monsieur Madeleine. Onder deze naam werkt hij zich op tot fabriekseigenaar en burgemeester. Politiecommissaris Javert komt hem op het spoor en blijft de ex-gevangene met het nummer 24601 volgen. Valjean, oftewel monsieur Madeleine, helpt een vrouw genaamd Fantine. Ze is ziek en zal gauw sterven. Fantine heeft een dochtertje, Cosette, en zij wil dat monsieur Madeleine haar belooft voor haar dochter te zorgen. Er breekt een opstand uit onder studenten. Enjolras en Marius zijn belangrijke strijders in deze opstand. Er zijn twee straatkinderen genaamd Gavroche en Eponine, die tegen het strijden zijn. Eponine is de dochter van het herbergiersechtpaar Thénardier. In de strijd komen ontzettend veel mensen om het leven. Ook onschuldige burgers. Marius, één van de belangrijke strijders in de opstand, blijft in leven. Hij trouwt uiteindelijk met Cosette en als ze getrouwd zijn, verteld Valjean, oftewel monsieur Madeleine alles over de achtergrond van Cosette.
De muziek in de musical is klassiek. Er zat veel opera in, wat vaak het geval is bij musicals. Deze muziek komt waarschijnlijk uit de 19e eeuw, omdat de musical zich ook in deze tijd afspeelt. De muziek in de musical heeft verschillende karakters. Het is soms vrolijk, somber, dreigend, rustig maar ook wel weer intiem. De melodie trekt de meeste aandacht. De sfeer in de zaal was goed. Iedereen was vol spanning aan het luisteren. De musical duurde wel lang, dus aan het eind luisterde je niet zo goed meer. Verder was het publiek erg enthousiast, en iedereen bleef klappen na de voorstelling. De muziek maakte uit van een groter geheel: de musical. Het was een exacte uitvoering. Dit wil zeggen dat alles precies uitgevoerd werd zoals er waarschijnlijk in het script gestaan heeft. Het verhaal, de persoon of de gebeurtenis was een uitgangspunt. De gevoelens werden geuit door het zingen. De muziek versterkt de inhoud van de tekst. Twee voorbeelden: toen Valjean zong bij Fantine’s dood, was de muziek somber. Toen Marius zong over zijn liefde voor Cosette, was de muziek vrolijk en intiem. De muziek valt onder functionele muziek, omdat het meer gaat om de tekst, dan om de muziek.
De musical is geschreven door Victor Hugo. Omdat Victor Hugo niets met de muziek van de musical te maken heeft, ga ik wat vertellen over Claude-Michel Schönberg, die de muziek schreef van de musical.
Claude-Michel Schönberg is geboren op 6 juli 1944 in Vannes. Hij is een Franse zanger, componist van musicals en theaterproducent. Hij begon met zingen, teksten schrijven en werd producent van populair liedjes. In 1973 schreef hij de muziek van zijn eerste musical “La Révolution Française”. Daarna schreef hij in 1980 de muziek van “Les Misérables”. Van deze musical was hij ook de muzikale supervisor.
De cultuurhistorie
De musical is niet echt in een tijdvak te plaatsen als je hem ziet. Je weet dat het in de negentiende eeuw geschreven is, dus in het tijdvak van burgers en stoommachines hoort, maar dat is niet echt te zien in de musical. Over de burgers is er wel wat van terug te zien in de musical, maar dit is niet echt duidelijk.
De kijker
Ik vond het een ontzettend mooie musical, omdat het allemaal goed in elkaar is gezet, en je de spelers goed kunt volgen. De muziek was ook heel erg mooi. De componist heeft het goed in elkaar gezet bij de tekst. Je kon precies horen wat voor gevoel degene die het zong had. We hebben de musical in Londen gezien, dus moest je wel constant nadenken over de betekenis van de tekst. Als je de tekst van het lied niet begreep, kon ik luisteren naar de muziek en kijken naar wat er gebeurde op het toneel, en dan kon je het wel goed volgen. De muziek heeft dus een heel belangrijke taak in de musical. De musical duurde wel aardig lang, dus aan het eind was het luisteren wel wat moeilijker dan in het begin. Toen de musical afgelopen was, en de spelers weer op toneel kwamen voor de buiging, bleef iedereen maar klappen. Het hield bijna niet op! Dat vond ik echt ontzettend gaaf!
REACTIES
1 seconde geleden