Anne frankhuis

Eerste indrukken

Op donderdag 11 oktober zijn wij met school naar Amsterdam geweest i.v.m. met de werkweek. We zijn toen naar het van Gogh museum en naar het Anne Frank huis geweest. Over het Anne Frank huis gaat dit verslag.
Het Achterhuis valt eigenlijk niet onder één van de kijkwijzers die in het boek staan dus heb ik maar voor een combinatie van twee kijkwijzers gekozen, de kijkwijzer voor beeldende kunst en de leeswijzer voor literatuur, want het Achterhuis kun je gewoon niet loskoppelen van ‘Het dagboek van Anne Frank” en het is toch ook weer een soort van museum met een heel ander soort beeldende kunst dan normaal.
Het Achterhuis is helemaal gerestaureerd waarbij het heel erg toeristisch is geworden. Dit vind ik echt een heel erge achteruitgang. Ze hebben heel de voorgevel veranderd wat bij mij heel erg vreemd overkwam aangezien dit niet de eerste keer was dat ik naar Het Achterhuis ging. Met mijn moeder en tante ben ik al ongeveer twee keer in het Achterhuis geweest en met de basisschool ook nog een keer, maar steeds vallen mij andere dingen op en maakt het weer een geweldige indruk op mij. Behalve deze keer, omdat het mij heel erg “nep” overkwam. Een andere indeling en een bewijzering met pijlen waardoor je je hele oriëntatie kwijtraakt. Ergens zijn de veranderingen wel te begrijpen, want er komen zo ontzettend veel mensen naar Het Achterhuis komen elke jaar dat er anders veel zou kunnen beschadigen. Maar ik blijf het zonde vinden, want het maakt een heel andere indruk. Ik had het gevoel dat ik door een museum liep en voorheen was het gewoon echt het huis waar Anne Frank met haar familie en een aantal andere ondergedoken heeft gezeten. Het leek veel werkelijker alsof er eigenlijk geen tijd voorbij was gegaan en alsof de Duitsers net het huis hadden verlaten en elk moment terug zouden kunnen komen. Vooral dat maakte zoveel indruk op mij en dat hebben ze gewoon veranderd. Toch heeft het ook een aantal positieve kante. Op het einde als je het huis uitloopt kom je in een soort van expositie ruimte waar je ook veel andere dingen over die tijd te weten kunt komen en er zijn video’s te zien. Dat is dan de enige vooruitgang.
Veel plekken die Anne in haar dagboek beschrijft herken je wel ondanks alle veranderingen. Zoals de boom die je door het raam naar buiten ziet, die blijft grote indruk maken.

Eigenlijke verslag

 Het kunstwerk. Het Achterhuis was voor mij gewoon niet te herkennen in eerste instantie. Met een nieuwe metaalachtige voorgevel leek het wel een nieuwe winkel waar ze een apart soort kleren verkopen, maar absoluut niet op Het Achterhuis zoals ik het al eerder had gezien. Bij binnenkomst moesten we eerst nog ene half uur wachten in een soort gang. Toen we uiteindelijk binnen kwamen kregen we eerst een korte inleideinde video te zien. Daarna werd je door middel van pijlen en deuren die juist dicht of open waren rondgeleid door het huis. Ik herkende geen enkele kamer in het begin de beneden verdieping is totaal veranderd. Uiteindelijk in Het Achterhuis aangekomen waren alle kamers leeg afgezonderd van de kleine bordjes met tekst die aan de muren hingen. Verder lag er een heel ander soort vloer, waren de muren in een andere tint geschilderd en waren er ineens allemaal groene deurposten. Dus totaal anders dan Het Achterhuis waar Anne Frank woonde. Eenmaal uit het huis kwam je in een expositie ruimte met verschillende video’s over die tijd en boeken en het echte Dagboek van Anne.

 De Kunstenaar. Anne Frank is degene die het dagboek heeft geschreven en dus eigenlijk ook de kunstenaar is in Het Achterhuis. Anne Frank heet haar dagboek geschreven in de tijd dat ze ondergedoken zat in Het Achterhuis. Dit was vanaf mei 1942 tot augustus 1944. Anne schreef haar dagboek in het begin voor zichzelf, maar later besloot ze schrijfster te werden en heeft haar dagboek min of meer veranderd zodat ze het na de oorlog kon publiceren. Ik denk niet dat Anne had verwacht dat haar dagboek ooit zo bekend zou worden. Het dagboek kun je absoluut niet vergelijken met bijvoorbeeld boeken van Ronald Giphart. Anne schreef haar dagboek tijdens de oorlog opgesloten in een relatief kleine ruimte waar ze overdag rustig moest zijn en nooit naar buiten mocht. Ook is Anne een meisje van ongeveer 13 jaar. In haar wereldje zijn heel andere dingen belangrijk dan in de wereld van Ronald Giphart. Het Dagboek van Anne Frank is gewoon een heel ander soort boek wat je ook op een heel andere manier leest. Je houdt dan in je achterhoofd wat er toen allemaal is gebeurd en wat zij dus heeft meegemaakt of juist niet heeft meegemaakt. Zo is het ook met Het Achterhuis. Je gaat op een heel andere manier Het Achterhuis binnen dan dat je een ander museum binnen gaat, omdat je weet wat er zich allemaal in dat huis heeft afgespeeld.

 De cultuurhistorie. Het Acterhuis was om te beginnen een kantoor. Onderin bevond zich een magazijn en daarboven was het kantoor van de Opekta. In 1942 dook de familie Frank en later ook de familie van Pels (familie van Daan) en meneer Fritz Pfeffer (Albert Dussel) in Het Achterhuis onder. In 1944 werden ze verraden, opgepakt en op transport gezet. Anne komt via Westerbork en Auschwitz in Bergen-Belsen terecht. Waar zij in 1945 aan een ziekte sterft. Het Achterhuis is later een soort museum geworden wat nog niet zo heel erg lang gelden helemaal veranderd en gerestaureerd is. Jaarlijks komen er ene paar miljoen mensen om te kijken waar Anne Frank heeft geleefd toen ze haar dagboek schreef.

 De kijker. Het Dagboek heb ik ook al meerde keren gelezen en nog steeds vallen mij andere dingen op en lees ik dingen waarvan ik denk; stonden die er eerst ook al? Het boek maakte een geweldige indruk op mij. Het doet je nog meer beseffen hoe verschrikkelijk de oorlog wel niet was. Het Achterhuis zelf was de eerste keer het ‘mooiste’ voor zover je hier van mooi en lelijk kunt spreken. Je wordt gewoon helemaal stil als je rondloopt door de kleine ruimte waar acht mensen gedurende ruim 2 jaar dag en nacht opgesloten zaten, terwijl buiten de oorlog maar door ging. In het dagboek leef je mee met de momenten van hoop maar ook van wanhoop. En als je dan in Het Achterhuis komt zie je dat weer helemaal voor je en begrijp je bepaalde dingen van het boek steeds beter en kun je je nog beter inleven. Ik blijf het alleen een zonde vinden dat het gerestaureerd is. Bepaalde elementen uit het boek zie je helemaal niet meer terug in het huis. Ik had nou echt het gevoel alsof ik door een museum liep. Niet het huis waar Anne leefde. Alsof het niet het echt huis was, maar een replicatie ervan. En dat blijf ik gewoon zonde vinden. Ondanks dat heeft het nog steeds een geweldige indruk op mij gemaakt. De filmpjes die je daarna in de expositieruimtes kunt zien maakten ook een geweldige indruk. Als je een filmpje ziet over mensen in een concentratiekamp. Totaal vermagerd alsof je naar een bewegend skelet zit te kijken. En dan te bedenken dat Anne dat allemaal in het echt heeft gezien en dat daar gewoon echt mensen hebben gezeten en dat het allemaal echt is en niet één of andere nieuwe Hollywood film.

Bijlage

Achtergrond informatie over de familie Frank en de geschiedenis in en rond Het Achterhuis.

In het centrum van Amsterdam staat het Anne Frank Huis: de onderduikplaats waar Anne Frank tijdens de Tweede Wereldoorlog haar bekende dagboek schreef. Het originele dagboek maakt deel uit van de permanente tentoonstelling in het museum.
Een bezoek aan het Anne Frank huis is voor miljoenen mensen uit de hele wereld een indringende ervaring.
Als in 1942 de eerste joden in Nederland een oproep krijgen voor het werkkamp, duikt Otto Frank met zijn gezin onder in zijn eigen bedrijfsgebouw. In 1933, het jaar dat Otto Frank uit Duitsland vlucht, wordt hij licentiehouder in Nederland van Opekta, een middel om jam te bereiden.
Het bedrijf is gevestigd in een huis aan de Prinsengracht 263. Zoals zo vele Amsterdamse grachtenhuizen bestaat het pand uit een voor - en een achterhuis. In het voorhuis bevinden zich het kantoor en de magazijnen. Het achterhuis staat deels leeg. Met de hulp van twee medewerkers richt Otto Frank in vier kamers van het achterhuis een onderduikplaats in voor zijn eigen gezin en de familie van Pels.
Het Opekta-filiaal van Otto Frank heeft niet veel personeel: Victor Kugler, Miep Gies, Johannes Kleiman en Bep Voskuijl. Zij werken in het kantoor op de eerste verdieping. Beneden hen werken nog twee magazijnbedienden, die niet op de hoogte zijn van de onderduik boven hun hoofd.
Tijdens de onderduikperiode verloopt het enige contact met de buitenwereld via de kantoormedewerkers. Zij kopen voedsel, brengen boeken en vertellen wat er in de buitenwereld allemaal gebeurt.
Toen Otto Frank in 1942 aan Miep Gies, zijn secretaresse, vroeg of zij hem en zijn medevennoot Van Pels wilde helpen om met hun gezinnen in het bedrijf onder te duiken, was haar antwoord een spontaan ja. Ondanks de zware straffen die stonden op hulp aan joden, vond zij het vanzelfsprekend beide families te helpen om niet naar de werkkampen te gaan. Met Bep probeerde Miep iedere dag zo onopvallend mogelijk voor de acht onderduikers voedsel in te kopen. De voedseldistributie die wegens de schaarste was ingesteld, maakte dat niet makkelijk.
Vanwege de beperkte ruimte moet Anne haar kamertje delen met Fritz Pfeffer (Albert Dussel). Aan het tafeltje heeft Anne een groot deel van haar dagboek geschreven.
Anne Frank wordt in 1929 geboren in Frankfurt am Main in Duitsland. In 1933 komt in Duitsland de nationaal-socialistische, anti-joodse partij van Hitler aan de macht. Anne Franks joodse ouders Edith en Otto Frank zien in Duitsland geen toekomst voor henzelf en de kinderen. Zij vluchten in 1933 naar Nederland. Anne is dan vier jaar. Tot haar elfde jaar groeit zij onbezorgd op in het betrekkelijk veilige Nederland. In 1940 wordt Nederland door Duitsland bezet en komt er een eind aan de veiligheid die Nederland biedt.
Haar leven wordt steeds meer beperkt door anti-joodse maatregelen. In 1942 beginnen de deportaties naar 'werkkampen'. Anne’s ouders zien kans om onder te duiken in het achterhuis van het bedrijf van Otto Frank. In de twee jaar dat zij verborgen zit schrijft Anne Frank haar dagboek in het Achterhuis. In augustus 1944 worden de onderduikers gearresteerd en gedeporteerd. Anne Frank komt via de kampen Westerbork en Auschwitz in het kamp Bergen-Belsen terecht. Daar sterft zij in maart 1945.
Na de arrestatie van de onderduikers in augustus 1944 zijn in opdracht van de Duitsers alle meubelen uit het Achterhuis in beslag genomen. In het Anne Frank Huis zijn evenwel filmopnamen te zien van de ingerichte kamers van het Achterhuis. Ze geven een indruk hoe de schuilplaats er tijdens de oorlog heeft uitgezien.