Soulwax

Hoe is Parkpop ontstaan? In Juni ‘67 werd in Californië het eerste popfestival gehouden, een aantal dagen achter elkaar werd er staand, liggend of zittend in een weiland geluisterde naar verschillende bands. In ‘69 werd het bekende Woodstock gehouden en sindsdien worden er ook in de rest van de wereld festivals georganiseerd. Het allereerste grote popfestival in Nederland vond plaats in Rotterdam toen het Holland Pop Festival werd georganiseerd. Dit bleek eenmalig, maar datzelfde jaar werd het jaarlijkse Pinkpop festival opgestart dat nog steeds ieder jaar gehouden wordt. In Den Haag blijft het nog stil, maar daar komt in 1980 verandering in als in Den Haag Maliepop en Noordzee Pop worden gehouden. Deze festivals werden beide gesubsidieerd door de Gemeente Den Haag en na een rampzalig verloop wil de Gemeente de subsidie alleen nog handhaven als ze gaan samenwerken. Ook moet het festival gratis toegankelijk zijn en op een centraal gelegen terrein in Den Haag komen. Samen met het Evenementenbureau AHC organiseren de twee organisaties Parkpop dat plaats vindt in het Zuiderpark. De eerste editie van Parkpop is op de laatste zondag van juni in 1981. Er is één podium met zes groepen. Door het meevallende aantal bezoekers, komt er in ‘82 een tweede podium bij, dat elk jaar een andere thematische invulling krijgt. In 1986 komt het themapodium te vervallen en staan er twee gelijkwaardige podia in het veld. Een ander belangrijk onderdeel van Parkpop is de markt met meer dan honderd kramen, waar van alles te krijgen is. Voor het vermaak van de kinderen zijn er de Parkpopclowns Pico & Paco. De programmering van Parkpop is ontzettend breed, met vooral artiesten die op het punt staan om door te breken. Hierdoor is Parkpop interessant voor een groot publiek. Zo kwamen de bezoekers bij de eerste twee edities bijna allemaal uit Den Haag en omstreken, maar sinds enkele jaren is er ook een vaste kern uit Engeland, Duitsland, België, Frankrijk, Italië en Scandinavië van de partij. Dat deze formule heeft gewerkt blijkt uit een jaarlijks groeiend bezoekersaantal. Van 15.000 in 1981 tot ruim 400.000 in 1990 en in 1992 kwamen er maar liefst een half miljoen mensen naar Parkpop. Na die tijd is het aantal bezoekers rond de 350.000 gebleven. Door wie wordt het geörganiseerd? De voorbereidingen voor Parkpop beginnen al in de November daarvoor. De projectgroep bestaat uit vijf personen, maar in de opbouwweek zijn er 60 mensen bezig en op de dag zelf hebben maar liefst 400 mensen een duidelijke taak. Sinds de allereerste uitvoering van Parkpop zorgt het bedrijf Rock In Waterland/Den Haag voor de programmering. In 1996 is de baas van dit bedrijf, John van Vueren plotseling overleden. Na die tijd heeft Ben van Vueren, John\'s broer, het bedrijf voortgezet. Alle andere dingen waren t/m 1990 in handen van het Evenementenbureau AHC. Daarna is het AHC samen met vier andere instellingen opgegaan in de Stichting Promotie Den Haag, die nu dus de organisator van Parkpop is. Een dagje Parkpop! Op Zondag 27 Juni werd voor de achttiende keer Parkpop georganiseerd, een gratis festival in het Zuiderpark. Samen met twee vriendinnen ben ik hier naar toe geweest. Na het terrein een beetje verkend te hebben zijn we naar Supersub geweest, dit was de allereerste act. Supersub is een Nederlands Britpopbandje. Het is één van de weinige Britpopbandjes die al die jaren standgehouden heeft, en zelfs nu de Britpop op z\'n retour lijkt te gaan, blijven zij nog steeds redelijk populair. In het begin heeft de band die bestaat uit zanger/gitarist/songschrijver Felix Maginn, gitarist JB Meyers, bassist Marc Driessen en drummer Paul van Rijswijk nogal veel kritiek gehad, maar dankzij hun pakkende liedjes zijn ze toch populair geworden. Op Parkpop speelden ze een aantal nummers van hun nieuwste CD Fly Pilot Fly, daarnaast speelden ze enkele bekende nummers die door het hele publiek werden meegezongen. Volgens het programma zou Soulwax gelijk achter Supersub aankomen, maar omdat Noordkaap en Mundo Livre waren komen te vervallen, werd er op het allerlaatste moment nog geschoven met het programma. Dit nieuwe -met de hand verbeterde- programma zijn we toen eerst maar op gaan halen bij de infotent. Omdat Soulwax nu veel later op de middag zou komen zijn we eerst de markt overgelopen, op deze markt die erg veel weg had van het Waterloo plein hebben we nog een aantal leuke dingen gekocht. Moe van al het lopen, zijn we op een gegeven moment bij één of ander hardrockbandje gaan zitten, achteraf toen we het programma bekeken, bleek dat 3 Colours Red te zijn. Dit bandje kende ik helemaal niet en zij me ook vrij weinig. De muziek was voor mij net iets te hard om echt mooi te zijn. Aan het eind van de middag kwam dan eindelijk Soulwax, hiervoor waren we uiteindelijk vooral gekomen en het bleek ook zeker de moeite waard, vandaar dat ik daar een uitgebreid verslag van heb gemaakt. Wat hierna volgt. Vlak na Soulwax, tijdens Blondie, begon het te regenen, maar voor ons maakte het allemaal toch niets meer uit, want wij hadden alles gezien wat we wilden zien. En dan eindelijk Soulwax! Naam groep: Soulwax

Datum van uitvoering: 27 Juni
Plaats van de uitvoering: Zuiderpark, Den Haag
Land van herkomst: België grondgenre: Alternatieve Rock
Wie zijn Soulwax? De Belgische rockband Soulwax draait vooral om twee broers; zanger Stephen Dewaele (28) en gitarist David Dewaele (23). De broers hebben een vader die erg beroemd is in België: Zaki één van de eerste radio-D.J.\'s in Vlaanderen. Hierdoor groeiden ze op tussen duizenden platen, die hun vader dan kreeg toegestuurd. Ze begonnen met muziek maken toen Stephen een gitaar had gekocht en zijn beste vrienden dus bas en drums moesten spelen. David kwam toevallig eens langs en is gaan meezingen. Twee jaar geleden debuteerde Soulwax met het album Leave The Story Untold, opgenomen in Los Angeles en geproduceerd door Chris Goss van Masters of Reality. Deze CD werd internationaal uitgebracht en kreeg van de pers allemaal goede kritieken. Daarna deed Soulwax een aantal club-concerten in Europa, een paar grote Europese festivals en support-optredens bij Frank Black, Skunk Anansie en Tracy Bonham. In de lente van 1998 kwam Soulwax met het nummer My Cruel Joke, een samenwerkingsproject met Tracy Bonham. De platenmaatschappij vond dit nummer zo goed dat het in de hele Benelux op single werd uitgebracht, waar het voortdurend op de radio te horen was. In mei ging Soulwax weer naar LA om daar hun nieuwe album op te nemen. Dit keer was David Sardy de producer, die ook geproduceerd heeft voor Red Hot Chilli Peppers, Helmet en Dave Navarro. Ook werd er deze keer gewerkt met een strijkkwartet. Het resultaat is het tweede album: Much Against Everyone\'s Advice. Naast de band Soulwax doen de broers Stephen en David ook nog andere dingen. Zo mixen zij bijvoorbeeld als D.J.-duo The Flying Dewaele Brothers heel wat platen aan elkaar. Ook doen ze iets met tv: op het Vlaamse Kanaal 2 deden zij bijvoorbeeld de presentatie en samenstelling van Rock Rapport, volgens sommigen één van de beste muziekprogramma\'s ooit op de Vlaamse buis. En nu doen ze bij TMF het programma Alter 8. Wat was het programma? In het begin speelden ze vooral nummers van hun CD Much Against Everyone\'s Advice, maar aan het einde speelden ze een aantal covers, die ze op een aparte manier bewerkt hadden, deze covers staan ook op de bonus CD die je nu tijdelijk krijgt als je hun CD koopt. Deze covers waren een soort bonus en kwamen daarom op het laatst. Eén van de bekendste covers was het nummer van de Backstreet Boys, ik geloof dat dit de enige bewerking van het nummer van de Backstreet Boys is dat ik leuk vind om te horen. Hoe werd het uitgevoerd? Soulwax draait vooral om David en Stephen Dewaele en dat is op het podium ook heel duidelijk te zien. Zij staan helemaal vooraan en de rest van de band staat duidelijk op de achtergrond. Ook in de muziek is dat te horen, want hoewel de rest niet slechter speelt, zijn het vooral David en Stephen die je hoort en die zorgen voor het showelement. Zo gebruikte David tijdens het optreden een stuk of vijf gitaars waarvan een aantal teloor gingen, hieronder was ook een elektronische Casio-gitaar, waar heel aparte geluiden uit kwamen, ik vond dit heel leuk om te zien en ook erg mooi om te horen, dit hoor je namelijk niet dagelijks. Een aantal nummers die ze speelden kende ik wel en ik wist dus ook wel wat ik kon verwachten en het viel dan ook beslist niet tegen. De covers die ze speelden vond ik ook erg leuk om te horen, want het is altijd wel geinig om bijvoorbeeld Backstreets Back van de Backstreet Boys te horen in een rockversie. Wat nog meer erg opviel was de kleding en dan vooral die van David Dewaele, die gekleed was in een zalmkleurig pak, halverwege de voorstelling heeft hij tijdens een aantal nummers nog een enorm grote sombrero opgehad wat wel zorgde voor een komisch effect. Stephen Dewaele had wat minder opvallende kleding aan, hij was gekleed in driedelig grijs, waarvan hij het jasje had uitgetrokken op het moment dat hij het te warm kreeg. De achtergrond van het podium was ook erg leuk. Ze hadden op een grote zwarte doek allemaal CD\'s bevestigd, die zo het logo van Soulwax -dat uit allemaal stippen bestaat- vormden. Deze CD\'s weerkaatsten het licht en waren zo wie zo leuk om te zien
Wat was het doel van het concert? Het doel van Parkpop is dat iedereen de kans krijgt om kennis te maken met verschillende soorten nieuwe muziek, er staan dan ook op Parkpop een heleboel verschillende soorten bands die op het punt staan door te breken. Verder staan er een aantal publiekstrekkers op, zoals dit jaar Blondie en ook Soulwax. De organisatie krijgt subsidie van de gemeente Den Haag, dit op voorwaarde dat het festival gratis toegankelijk is, zodat iedereen, ook iemand met minder geld, kan komen. Een ander doel van Parkpop is gewoon voor het vermaak, een dagje lol door middel van mooie muziek. Bij Soulwax werd dit doel volledig verwezenlijkt, de muziek die ze maakten was erg mooi. Ook ze gaven als het ware een hele show om de muziek heen. Dit deden ze door teksten tussen de liedjes door te vertellen, verschillende gitaren te gebruiken, aparte kleding aan te trekken en zelfs over de achtergrond van het podium was nagedacht. Kortom voor de mensen die Soulwax niet kenden, was het een kennismaking met een heel ander soort muziek, waarbij je als je goed luisterd, je moet toegeven dat het goed in elkaar zit, ook al is het je smaak niet wat natuurlijk altijd kan. Voor de mensen die Soulwax al wel kenden was het gewoon leuk, maar vooral ook mooi om naar te luisteren. Hierdoor is Soulwax er goed in geslaagd om hun doel te verwezenlijken en pasten ze goed in het programma van Parkpop. Wat boeide mij het meest? Wat mij het meest opviel was het gebruik van zoveel verschillende gitaren en dan met name de Casio-gitaar dat nog het meest leek op een combinatie was tussen een keyboard en een gitaar. Voordat David hem aan de praat had duurde wel even, maar het resultaat was wel leuk, de geluiden die eruit kwamen waren heel apart en voegden echt iets aan het nummer toe. Wat mij nog meer opviel was de rare kleur van het pak dat David aanhad, ook de sombrero die hij halverwege de voorstelling een tijdje heeft op gehad was een zot gezicht. Maar wat mij het meest boeide was toch de muziek zelf, deze was erg mooi en de covers vooral grappig maar soms ook wel mooi en zat verder erg goed in elkaar. Wat ik er van vond! Ik vond dit concert erg goed en het was dan ook zeker de moeite waard om er helemaal voor naar Den Haag te gaan. De nummers zijn goed uitgevoerd en sloten goed op elkaar aan. Er zaten enkele bekende meezingers tussen, wat altijd leuk is voor het publiek. Verder zaten er enkele covers tussen, waarvan die van de Backstreet Boys het meest opviel. Het gebruik van de instrumenten was ook erg leuk de verschillende gitaren pasten goed bij de muziek. De kleding was ook wel grappig, hoewel het er niet erg mooi uitzag paste het wel bij het geheel en de enorm grote sombrero die David op een gegeven moment opzette zorgde wel voor een komisch effect. De achtergrond vond ik ook erg leuk, de CD\'s op het zwarte doek hadden een soort spiegeltjes-effect doordat ze het licht weerkaatsten. Het licht zelf was niet echt veel bijzonders, een paar gekleurde spotjes schenen wat in het rond. Verder vind ik dat ze erin geslaagd zijn hun doel te verwezenlijken. Voor de mensen die het nog niet kenden was het een kennismaking met heel andere muziek dan ze tot dan toe waarschijnlijk gewend waren, Soulwax is niet te vergelijken met iets anders, want het heeft een geheel eigen sound. Voor de mensen die Soulwax al wel kenden was het vooral puur genieten van de muziek en de show er omheen. Ik kan iedereen aanraden een keer naar Soulwax te gaan, elke keer is weer totaal anders, maar het is eigenlijk nooit een teleurstelling. De nummers zitten goed in elkaar en er is een soort show omheen die het ook prettig maakt om te blijven kijken, want als je goed kijkt zie je van alles gebeuren. Ook de bandleden zelf zijn erg gemotiveerd, er wordt niet even snel een programma afgewerkt, maar het is duidelijk te zien dat ze het leuk vinden om muziek te maken en om daarmee te experimenteren. Bronvermelding - www.parkpop.nl - www.soulwax.com - Belgisch Pop & Rock Archief - Live XS Festival Journaal - Music Minded - Telegraaf - Parkpop ‘99 Festival Krant - Veronica gids