Slagerij van Kampen

Slagerij van Kampen

Zakelijke gegevens

Slagerij van Kampen is een band die muziek maakt met enkel drums. De band bestaat al meer dan twintig jaar, maar ze zijn pas de laatste jaren bekend geworden. De band bestaat uit vier leden: Willem van Kruysdijk, Mies Wilbrink, Boudine van Slobbe en Coon Rijnbeek en sinds een paar jaar hebben ze een vijfde lid Robin van Vliet. Hij speelt af en toe het ritme mee op een keyboard. In 1986 is hun eerste album ‘Slagerij van Kampen’ verschenen, een registratie van een akoestisch concert dat razend goed verkocht. Hun echte doorbraak kwam pas met het album’A long walk on a short pier’ dat eind jaren tachtig werd uitgebracht. Tegenwoordig treden ze op door het hele land, en ook in België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk trekken ze volle zalen. Ook hebben zij voor hun laatste album’Add up to the actual size’ een Edison gekregen. Op woensdag 18 april 2001 vond de show plaats in De Bussel. De show begon om 20.15 uur en eindigde om 22.45 uur. De show heette ‘Many Story House’.

Samenvatting

De show ‘Many Story House’ begon om 20:15 uur. Toen ze opkwamen, speelden ze meteen ‘Sign Language’, het eerste nummer. Toen dit nummer afgelopen was sprak Willem, de leider, het publiek toe en vertelde wie ze waren en welk nummer ze net hadden gespeeld. Dit deed hij de rest van de show ook. Het tweede nummer was ‘Hard Biscuits’ en weer kwam Willem aan het woord en vertelde wat over het vorige nummer en kondigde het volgende nummer aan, ‘Caught With Your Both Hands In The Cookie Jar’. Na dit nummer gingen ze meteen door met het volgende nummer, Dit was niet een echt nummer maar een tussenspel om de armen even rust te geven. Hierbij werd er gebruik gemaakt van een kleine apparaatje met klikkende geluiden en met klikkende stokken. Ook had iedereen een holle plastic banaan met daarin balletjes dat een leuk geluidje gaf. Willem, de grappenmaker, had natuurlijk geen plastic banaan maar een echte. Het volgende nummer was het laatste nummer voor de pauze en het heette, ‘Tell Me More’. Dit nummer bestaat uit kleine stukje van liedjes van de oudere cd’s, maar dan allemaal achter elkaar geplakt. Na de pauze begon de band met het nummer ‘Later That Same Day’. Weer kwam Willem aan het woord voor de uitleg van het volgende nummer. Dit nummer bestond uit twee gedeelten. Bij het eerste gedeelte stonden wij langs een spoorweg en bij het tweede gedeelte zaten wij met zijn alle in de trein. Willem zou goed aangeven wanneer het tweede gedeelte begon zodat niemand de trein zou missen. Het nummer heette ‘Call Me A Train’. Hierna kwam er weer een tussenspel. Tijdens dit tussenspel zat Willem muziek te maken op een gewone aardewerken kruik. De rest van de band kwam het toneel weer op en ze begonnen meteen aan het nummer ‘The Lost Gardien’ gevolgd door het nummer ‘The Mountain To Mohammed’, een nummer waarin Willem en Coon het tegen elkaar opnemen in een drum wedstrijd. Willem komt weer naar voren en kondigt het laatste nummer aan. Ook vertelde hij dat de band het niet leuk vond als je hun cd’s illegaal kopieerde, want ze zijn de laatste jaren al erg genoeg getroffen met de varkenspest, dioxide kippen en gekke koeien ziekte. ‘La Tribu Humana’ is een Spaans nummer en ook het laatste nummer dat ze gaan spelen. Na dit nummer kwamen ze nog één keertje terug voor een toegift.

Beschrijving van de ruimte

De show van Slagerij van Kampen was in de grote zaal van De Bussel. In deze zaal is plaats voor 501 personen. Ik vond het een gezellige zaal en de zitplaats was voor mij ruim genoeg. Ik kon mijn benen kwijt en het trapje om naar boven te lopen was breed genoeg. Het publiek zat op een steil oplopende tribune dichtbij het speelvlak. Dit is een kenmerk van het vlakke vloertheater. Deze zaal heeft een oppervlakte van 300 m² en is dus voor vrijwel elk doel te gebruiken. Door een juist lichtgebruik kan de zaal een intiem karakter krijgen of juist wat abstracter. De Bussel heeft ook nog een kleine zaal. In deze zaal kunnen zo’n 120 mensen. De zaal wordt ook wel foyer genoemd en heeft een uitgesproken intiem karakter en is daardoor zeer geschikt voor bijvoorbeeld bruiloftrecepties.

Doel

Het doel van deze show is uiteraard het vermaken van de mensen, en dit lukt ze ook heel aardig. Behalve voor vermaak is deze show ook bedoeld om geld mee te verdienen, want als ze er geen geld mee zouden verdienen dan zouden zij er waarschijnlijk meteen mee ophouden. Verder is het al het tweede jaar dat deze show draait dus waarschijnlijk is promotie van de cd, waar de nummers op staan niet meer nodig.

Beschrijving van de muziek

Slagerij van Kampen maakt muziek met behulp van drums. Er wordt wel op de achtergrond door iemand op een keyboard meegespeeld. Volgens mij is de muziek die ze spelen popmuziek, want er zitten dan weliswaar geen gitaren in, maar er zit wel een opzwepend ritme en drums in. De band bestaat uit vier leden die drummen en eentje die meespeelt op een keyboard. Willem is de leider van de band en hij spreekt het publiek toe. Hij speelt op normale drums en verder heeft hij ook een elektronisch drumstel en een rond gevormd ding, een soort ufo waar hij met zijn handen op drumt. Mies drumt op enkele gewone drums en zij heeft ook een elektrisch drumstel. Verder speelt zij op andere kleinere drums die in een rek bij elkaar hangen. Daarnaast speelt zij op vierkanten bellen waar geen klepel aan zit en die niet zo lang na klinken, maar waarbij het geluid heel snel uitsterft. Boudine speelt vaak met haar handen op de drums en verder heeft ook zij een elektrisch drumstel en de normale drums. Coon speelt op het standaard drumstel waar alle normale drums op zitten, zoals een snaredrum een hi-hat en een bas. Ook hij heeft een elektronisch drumstel. Verder hebben alle vier de spelers verschillende soorten bekken.