heideroosjes

WAT IS PUNK Punk is een subcultuur .Eigenlijk een groep mensen die zich willen afzetten tegen de maatschappij .Bij punk hoort ook een bepaalde kledingstijl ,eigenlijk is het doel zo min mogelijk aan kleding uit te geven en zoveel mogelijk veiligheidsspelden te gebruiken , kistjes te dragen ,piercings te hebben ,gekleurd haar (groen/blauw) een hanenkam en nog een heleboel dingen . De meeste punkbands hebben teksten om zich af te zetten tegen alles ,maar er zijn ook ander vormen van punk .Met “gewonere”teksten . De meeste mensen zijn bang voor punkers en denken dat het nazi’s zijn of ruzie zoeker dat is dus niet zo . De meeste mensen geloven niet hoeveel punk bands er zijn ik denk dat er wel even veel bands zijn als mensen op aarde (onbekende ook mee geteld) . Ik geef nu enkele voorbeelden van punkbands : NOFX, Rancid ,Pennywise,AOD,de Heideroosjes ,The Price of Working With Rice,Undeclinable ,I against I, Against all authorety,Goldfinger ,No fun at all,Millencolin, Blink 182 ,Bad religion ,ALL ,sum 41 ,Dwarves , the voodoo glow skulls en no velen meer. BIOGRAFIE Katwijk, naar schatting zo´n 7 jaar geleden. Ik speelde met mijn bandje in een jongerenhol. Het was druk. We hadden succes. En na afloop verkochten we wel 25 exemplaren van onze in eigen beheer opgenomen CD. Een record. In de kleedkamer snoefden we tegen het personeel over onze ongehoorde verkoopresultaten. Maar het personeel lachte ons minzaam uit. "25 stuks? Da´s helemaal niet gek, jongens. Maar laatst hadden we hier een bandje. Dat verkocht op één avond wel 250 CD´s. " Hoe dat bandje dan wel heette, wilde wij weten. "De Heideroosjes. Uit Limburg." "De Heideroosjes?!", sneerden wij met Randstedelijk dédain, "uit Limburg?!" "Ja, we hebben ze meteen voor nog een optreden geboekt. Was binnen 4 uur uitverkocht." Enkele maanden later stonden de Roosjes in Tivoli - Utrecht. Herstel: in een kolkend Tivoli. En pas toen begreep ik wat de Katwijkers zo gegrepen had in dat bandje uit Limburg. Op het podium stonden vier jongetjes de blaren op hun vingers te spelen, met het enthousiasme van een nest puppies dat voor het eerst naar buiten mag. Hoe Marco Roelofs er uit zag, ben ik vergeten. De kleine zanger heeft in de loop der jaren al zo veel metamorfoses doorgemaakt dat zijn exacte uiterlijk me ontschoten is. Maar ik weet wel dat Marco´s outfit door de punkpolitie zou zijn afgekeurd. Zoals de Randstedelijke hardcore-elite in den beginne álles wat de Roosjes aanging afkeurde. De Heideroosjes werden niet cool bevonden. Kenden de juiste bandjes niet. Lazen Oor in plaats van MaximumRockNRoll. Droegen de verkeerde kleren. Kwamen uit de provincie! Laat dat nou net de reden zijn waarom de punkrock van de Roosjes tot op de dag van vandaag zo authentiek klinkt, en waarom het grote publiek de band zo massaal heeft omarmd. Want laten we niet vergeten dat de Roosjes DE POPULAIRSTE NEDERLANDSE PUNKBAND ALLERTIJDEN IS! Het relatieve isolement waarin de band ontstond -ver weg van wat voor scene dan ook- maakte hen tot de perfecte outsiders. En zijn het niet altijd de outsiders die de beste popmuziek maken? De vier jongens uit de Peel, opgegroeid met Queen en Iron Maiden, hoefden zich niet te conformeren aan het dictaat van de cool, domweg omdat er niemand in hun buurt cool genoeg was om zich aan te spiegelen. Hun woede was écht. Hun energie was écht. Hun frustratie was écht. Hun enthousiasme was écht. Het was punk zonder pose. En met die ontwapenende eerlijkheid speelden ze -tegen beter weten in- het complete Nederlandse clubcircuit plat. Het Heideroosjes-virus verspreidde zich met de snelheid van een mond- en klauwzeer-epidemie. In razend tempo kleurde Nederland rood. Het leek soms alsof het Heideroosjes-T-shirt verplichte dracht was in de zalen en op festivals. De band verzorgde een gratis optreden in Paradiso voor iedereen met een Heideroosjes-shirt. Het spreekt voor zich dat de zaal tot aan de spanten vol zat. De Roosjes speelden op Pinkpop, Lowlands, Pukkelpop, Marktrock, Werchter en God weet welke festivals nog meer. Ze toerden met Pennywise, Bad Religion en The Offspring. Noodles, gitarist van het laatste, niet onbemiddelde orkestje, noteerde in zijn tourdagboek: "I have a new favourite band, The Heideroosjes. Imagine the energy and level of NOFX, and multiply it with Rage Against the Machine. These guys rock and make me feel old." En oh ja... de Heideroosjes maakten de afgelopen 11 jaar ook nog eens 7 albums. Toegegeven, de opgenomen met een budget waar hun regiogenoten nog geen carnavalssingle van konden opnemen. De fans maalden er niet om. Die kochten de eerste CD's aanvankelijk als dierbare herinneringen aan een onvergetelijke avond. Maar met Fifi, het laatste album op hun eigen Fairytale Records, brak de band definitief door naar het grote publiek. De plaat stond ruim een half jaar in de albumlijsten! Inmiddels zal niemand met oren aan z'n hoofd nog morren over de geluidskwaliteit van de Heideroosjes-albums. Want sinds de band in 1998 bij punkgrootgrutter Epitaph tekende, stuurt Mr. Brett Gurewitz (Head Motherfucker In Charge) geregeld een zak geld naar Limburg, om een fijne plaat te maken. Dat resulteerde tot nu toe in 3 albums: Smile… You're eerste paar platen waren niet echt accurate documenten van hun talent. Ze waren dan ook Dying! (een compilatie van oude, maar opnieuw opgenomen publieksfavorieten), Schizo (met daarop Jerry Rules in the Land of the Free, een sneer naar Jerry Springer, die sportief genoeg was om het nummer in zijn talkshow ten gehore te brengen), en Fast Forward, het jongste geesteskind van de vier twintigers. Fast Foward (opnieuw geproduceerd door Oscar Holleman) mag van Marco geen punkplaat meer genoemd worden. "Punk is ons uitgangspunt, niet ons eindpunt", zegt de zanger. En inderdaad, de invloeden zijn gevarieerder dan ooit: N.I.M.B.Y. , het openingsnummer, is een korte maar hevige stoot speedmetal. En op We´re All Fucked Up zorgen viool en accordeon (Tren van Enckevort/Rowwen Heze), in de beste Pogues-traditie, voor een opzwepend robbertje folk. Maar hoezeer de band haar spectrum ook verbreedt, punk blijft hoe dan ook de kern van de Heideroosjes. Niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel toont het viertal zich onverminderd young, loud & snotty. Neem Rechtsstaat (met Hennie Vrienten), een nummer dat in recensies al snel "een felle aanklacht" genoemd zal worden, maar in werkelijkheid blijk geeft van oprechte, politiek-incorrecte en onbezonnen woede. Na beluistering van het album schreef ik in mijn tourdagboek: "These guys rock, and make me feel young again."
Eigenmening Ik ben op 14 oktober 2001 naar de Heideroosjes geweest in de fenix . De Heideroosjes vormen een punkband ,met soms nederlandse en soms engelse teksten . De meeste teksten gaan over dingen in het dagelijkse leven ;bv over Sjonnies en Antita’s . De Heideroosjes hadden ook een heel goed voor programma I Against I dat was ook super vet. Er was wel veel te veel beveiliging ,maar dat maakte nix uit . Ondanks dat het geluid nooit echt goed is in de fenix was het toch een heel cool optreden het is zeker de moeite waard om er een heen te gaan . En voor meer informatie te kijken op de site www.heideroosjes.com .