1. Zakelijke gegevens
Auteur: Isabel Allende
Titel: De amor y de sombra
Uitgever: Wolters Noordhoff
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave en druk: 1986, 2de druk (1ste druk,1984) Aantal bladzijden: 318
Genre: roman 2. Eerste reactie Ik heb dit boek gekozen, omdat het een van mijn lievelingsboeken in het Nederlands is en ik het al meerdere malen had gelezen en daarom wel wist hoe de verhaallijn in elkaar zat en het zo makkelijker maakte om het in het Spaans te lezen. Toen ik het voor de eerste keer in het Nederlands las, vond ik het een onsamenhangend verhaal, waarbij je echt even door de zure appel heen moest bijten, maar hoe verder je las, hoe meer informatie je kreeg om het boek te begrijpen. In het Spaans werd dit gevoel dat het onsamenhangend was nog eens versterkt en je moest echt heel goed opletten wanneer het over de ene persoon ging en dan weer over de ander, maar uiteindelijk vond ik het wel een hele leuke ervaring om een van mijn lievelingsboeken in mijn lievelingstaal te lezen. 3. Verdieping Samenvatting: Journaliste Irene is in een heel beschermd milieu opgevoedt. Op een dag ontmoet ze Francisco, die eigenlijk psycholoog was, maar omdat daar geen behoefte aan was, is hij fotograaf geworden. In de dagen die volgen na hun eerste kennismaking, ontstaat er een hechte vriendschap tussen hen. Samen op de motot bezoeken ze verschillende plaatsen om reportages te maken. Op een dag horen ze van Evangelina, een meisje die bij haar geboorte verwisseld is. Wat er ook gedaan werd door de moeders, ze werden verplicht om het hun toegewezen kind op te voeden. Dit meisje bezit paranormale krachten. Na een interview sluit de familie van Evangelina Ranquileo Irene in hun hart, net zoals iedereen doet. Francisco en Irene worden enkele dagen na het interview op het slachtfeest uitgenodigd bij de familie Ranquileo. Op het slachtfeest komen er opeens allemaal gardisten, waaronder Evangelina’s “broer” Pradelio, het huis binnenvallen. De gardisten vragen woedend wat er aan de hand is, omdat Evangelina in trance is. Plotseling daalt er een onzichtbare regen van stenen op het dak (dit werd veroorzaakt door Evangelina) De gardisten schrikken hier zo van dat ze weg rennen en buiten hun positie innemen. Daarna beginnen ze zo maar te schieten. Gelukkig raakt niemand gewond. Alle gasten van het slachtfeest zijn ontsteld, maar de luitenant, Juan de Dios Ramires, loopt naar binnen en pakt Evangelina bij haar arm. Opeens slaat Evangelina hem neer. Evangelina pakt hem bovenmenselijke kracht op en draagt hem naar buiten waar ze hem neer smijt. De vernedering voor Juan is zo groot dat hij enkele dagen later terugkomt; Evangelina meeneemt en haar broer, Pradelio, vastzet in een isoleercel. Wanneer Irene weer eens langsgaat bij Digna, de moeder van Evangelina, krijgt ze te horen dat Evangelina na haar arrestatie nooit is teruggekeerd, terwijl de luitenant gezegd had dat ze op vrije voeten gesteld was. Digna heeft geen hoop meer en vermoedt dat “haar” kind dood is. Irene belooft dan om Evangelina te gaan zoeken. Ze hoort van de moeder ook nog dat Pradelio ontsnapt en gedeserteerd is. Francisco en Irene gaan daarop op bezoek bij Pradelio om zo meer informatie te verkrijgen over Evangelina. Na een moeizame tocht door de bergen komen ze bij zijn schuilplaats. Hij vertelt dan dat hij vroeger met “zijn” zusje “spelletjes” deed en dat ze hun liefde voor elkaar niet konden verbergen. Toen Evangelina last kreeg van haar paranormale aanvallen heeft Pradelio alles vertelt tegen zijn luitenant, omdat hij zich schuldig voelde en in de hoop dat de luitenant er iets aan kon doen. De luitenant beloofde het op te lossen, maar na de vernedering werd Pradelio opgesloten in een cel en hoorde hij van zijn vrienden dat Evangelina vermist werd. Zijn vrienden helpen hem ontsnappen en hij zweert wraak. Pradelio spreekt tegen Irene en Francisco zijn vermoeden uit dat Evangelina dood is en waarschijnlijk in de mijn “los riscos” ligt. Wanneer Francisco en Irene daarin op zoek gaan, treffen ze inderdaad het lijk van Evangelina aan. Totaal ontredderd gaan ze naar buiten en de enige oplossing om hun verschrikking boven te komen is de liefde die ze al die tijd voor elkaar voelden te laten gelden. Vanaf dat moment weet Irene dat ze met haar verloofde, de generaal, zal moeten breken. Wanneer ze verder napraten over hun verschrikkelijke vondst, krijgen ze het vermoeden dat er nog wel eens meer vermisten in de mijn zouden kunnen liggen. Hun vermoeden blijkt waar te zijn. Francisco neemt foto’s van de lijken. In het begin weten ze niet waar ze met de foto’s naar toe moeten, maar uiteindelijk besluiten ze ermee naar de kerkelijke macht te gaan, want dat is de enige groep, die nog buiten de handen van de regering valt. De kardinaal zorgt ervoor dat de pers het te weten komt en hierdoor wordt de bevolking wakkeer geschud en komt het in opstand. Het leger voelt zich steeds meer in het nauw gedrevenen besluit Irene uit de weg te ruimen. Irene krijgt 12 kogels in haar buik, maar weet dat op wonderbaarlijke wijze te overleven. Ondertussen gaat de andere Evangelina, waar Irene enkele dagen daarvoor mee had gesproken, de lijken identificeren om te kijken of haar vermiste “vader en broers” erbij zitten. Wanneer dit zo blijkt te zijn, moet Evangelina Flores getuigen. Wanneer ze de rechtbank verlaat, wordt ze door de broer van Francisco het land uitgesmokkeld, want die vreest voor haar leven. Evangelina verspreidt dan het verschrikkelijke verhaal door de hele wereld. Irene ligt nog steeds te vechten voor haar leven in het ziekenhuis. Mario, een goede vriend, meesterkapper en visagist ziet dat voor het ziekenhuis mensen Irene staan op te wachten om haar alsnog te kunnen vermoorden. Zodra Irene sterk genoeg is, geeft Mario haar en Francisco een compleet nieuw uiterlijk, zodat ze samen kunnen wegvluchten. Ze vluchten naar het ouderlijke huis van de ouders van Francisco in Spanje, maar ze beloven elkaar terug te keren. Onderzoek van de verhaaltechniek
schrijfstijl: Alles wordt heel goed beshcreven. Het zijn lange zinnen. De omgeving en de gebeurtenissen worden heel gedetailleerd beschreven. Soms wordt er voor één woord, een hele reeks van woorden gebruikt die hetzelfde betekenen om zo de nadruk erop te leggen.
Plaats en tijd: De plaats wordt niet concreet genoemd in het verhaal, maar het speelt zich in elk geval af in Latijns-Amerika, waar ze creools spreken en een dictatuur heerst.
Het is omstreeks deze tijd, dat merk je aan het taalgebruik en de gebruiksvoorwerpen die in het verhaal genoemd worden.
De vertelde tijd is ongeveer een paar jaar, maar als je naar de flash-backs kijkt begint het wanneer Irene nog een kind is tot het moment waarop ze het land uitvlucht.
Verhaalfiguren: Irene is een zeer mooie vrouw, die er altijd als een zigeunerin bijloopt. Naarmate het verhaal vordert verliest ze haar puurheid en onschuld. Toch is ze heel zelfstandig en niet bevreesd om hooggeplaatste mannen op hun nummer te zetten en dat in een macho-cultuur.
Francisco komt uit een arm, maar liefdevol gezin en houdt intens veel van Irene. Hij is idealistisch en moedig, want hij zorgt dat vluchtelingen papieren kunnen krijgen, dus hij omzeilt de wetten en dat is ten tijde van een dictatuur behoorlijk gevaarlijk werk.
Evangelina Ranquileo is een dun blond meisje, die totaal afsteekt bij de rest van haar familie. Door haar dood en de nieuwsgierigheid van Irene komt heel de wereld over de terreur van de dictatuur te weten.
Evangelina Flores is een jong, moedig en verantwoordelijk meisje en zorgt dat heel de wereld te weten komt wat er zich in dit Latijns-Amerikaanse land heeft afgespeeld.
Situaties:
Het begin, wanneer Irene nog onschuldig en puur is en door het leven dartelt, zonder dat iets haar lijkt te kunnen raken.
Het tweede deel, waar langzaamaan haar ogen worden geopend door de gebeurtenissen.
Het derde deel, waar ze een geharde vrouw is, die niet meer terugdeinst voor de werkelijkheid.
Vertelwijze: Het verhaal is een grote flashback met daarin kleinere flash backs verwerkt. In het begin lijken het allemaal verschillende verhalen te zijn van verschillende personen, maar langzamerhand lopen al die verhaallijnen in elkaar over tot een verhaal, waar alle hoofdpersonen op een of andere manier met elkaar te maken krijgen.
Op zoek naar de thematiek
Het thema is dat mensen onder de ergste omstandigheden toch nog liefde en kracht kennen. Telkens wanneer Irene en Francisco iets ergs ontdekken, eindigt dit in een liefdesnacht of kus. Hieruit blijkt dat hoe erg de dingen ook zijn die je meemaakt, je altijd gesterkt kan worden door de liefde en je zo meer en meer tot je geliefde samenkomt. De titel is “liefde en schaduw”. Hierbij stelt de schaduw het slechte voor. Irene en Framcisco lopen telkens in de schaduw, maar toch kennen zij liefde, ondanks de schaduw, dus precies wat het thema inhoudt. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Isabel Allende werd in 1942 in de Peruaanse hoofdstad Lima geboren. In haar vaderland Chili werkte ze voor een radicaal vrouwenblad en publiceerde talrijke artikelen. Na de militaire staatsgreep in 1973, waarbij haar oom Salvador Allende werd vermoord, vestigde zij zich met haar gezin in Venezuela. Op dit moment is zij schrijfster en journaliste in San Francisco. Dit werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1984, dus het is van deze tijd. Wat de schrijvers van deze tijd is overal hun mening op geven en dat is zeker iets wat Isabel Allende niet vermijdt. Wat het werk nog meer typerend voor deze tijd maakt is het realisme en onomwonden over zaken schrijven. Het werk is eveneens typerend voor Isabel Allende, als je meer boeken van haar gelezen hebt, merk je dat er vaak dezelfde elementen in terugkomen, zoals de politieke situatie in een land, een sterke liefde, de cultuur, vermissingen en autobiografische elementen, daar is dit boek geen uitzondering op. 4. Beoordeling Ik vond het stuk waarin Francisco en Irene elkaar voor het eerst zoenden het mooist, dit gebeurt als het boek al ver naar het einde toeloopt en al die tijd is de spanning tussen die twee mensen voelbaar, door de geweldige en krachtige manier van schrijven van Isabel Allende, voert het je mee. Ook wordt in dit stuk de titel het duidelijkst, ze hebben net de mijn met de lijken ontdekt (de schaduwzijde) en komen daardoor zo nader tot elkaar dat het onmogelijk is om een kus en liefdesnacht te vermijden (de liefdeszijde). Nog een mooi stuk vind ik het eind, dat ondanks alle ellende (de schaduwzijde) Irene er moeite mee heeft haar land te verlaten (de liefdeszijde; liefde voor haar land) en ze daarom de belofte maakt dat ze terug zal keren. Hoe de liefde tussen Irene en Francisco beschreven wordt vind ik heel aangrijpend en ontroerend. Dat vond ik al in het Nederlands, maar omdat het Spaans voor mij nog meer passie uitdrukt, versterkte dat het gevoel. Het was wel moeilijk om ineens in het Spaans een boek te lezen, maar als je eenmaal goed op dreef bent, dan lukt het wel. Ik moet wel zeggen dat ik er veel langer over deed om het te lezen. Het Spaans heeft dus zijn voordelen en nadelen. De taal drukt de gevoelens veel sterker uit, maar maakt het voor mij wel moeilijker om het te lezen. Verder vond ik niet echt dat er vervelende verhaalelementen in zaten, maar juist dat het boek heel knap in elkaar zit, omdat het afzonderlijke verhalen lijken, maar de personen steeds meer met elkaar te maken krijgen en zo de verhalen op een kunstige manier met elkaar verweven raken tot één verhaal. Ik vind dat dit boek je ook tot nadenken aanzet, omdat zulke situaties voor sommige mensen elders in de wereld dagelijkse kost is en dat dat eigenlijk niet zou mogen. Ik zou dit boek zeker aan iemand anders aanraden omdat het heel realistisch is, op een mooie manier geschreven; heel krachtig en passioneel en omdat het spannend en mooi is.
Titel: De amor y de sombra
Uitgever: Wolters Noordhoff
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave en druk: 1986, 2de druk (1ste druk,1984) Aantal bladzijden: 318
Genre: roman 2. Eerste reactie Ik heb dit boek gekozen, omdat het een van mijn lievelingsboeken in het Nederlands is en ik het al meerdere malen had gelezen en daarom wel wist hoe de verhaallijn in elkaar zat en het zo makkelijker maakte om het in het Spaans te lezen. Toen ik het voor de eerste keer in het Nederlands las, vond ik het een onsamenhangend verhaal, waarbij je echt even door de zure appel heen moest bijten, maar hoe verder je las, hoe meer informatie je kreeg om het boek te begrijpen. In het Spaans werd dit gevoel dat het onsamenhangend was nog eens versterkt en je moest echt heel goed opletten wanneer het over de ene persoon ging en dan weer over de ander, maar uiteindelijk vond ik het wel een hele leuke ervaring om een van mijn lievelingsboeken in mijn lievelingstaal te lezen. 3. Verdieping Samenvatting: Journaliste Irene is in een heel beschermd milieu opgevoedt. Op een dag ontmoet ze Francisco, die eigenlijk psycholoog was, maar omdat daar geen behoefte aan was, is hij fotograaf geworden. In de dagen die volgen na hun eerste kennismaking, ontstaat er een hechte vriendschap tussen hen. Samen op de motot bezoeken ze verschillende plaatsen om reportages te maken. Op een dag horen ze van Evangelina, een meisje die bij haar geboorte verwisseld is. Wat er ook gedaan werd door de moeders, ze werden verplicht om het hun toegewezen kind op te voeden. Dit meisje bezit paranormale krachten. Na een interview sluit de familie van Evangelina Ranquileo Irene in hun hart, net zoals iedereen doet. Francisco en Irene worden enkele dagen na het interview op het slachtfeest uitgenodigd bij de familie Ranquileo. Op het slachtfeest komen er opeens allemaal gardisten, waaronder Evangelina’s “broer” Pradelio, het huis binnenvallen. De gardisten vragen woedend wat er aan de hand is, omdat Evangelina in trance is. Plotseling daalt er een onzichtbare regen van stenen op het dak (dit werd veroorzaakt door Evangelina) De gardisten schrikken hier zo van dat ze weg rennen en buiten hun positie innemen. Daarna beginnen ze zo maar te schieten. Gelukkig raakt niemand gewond. Alle gasten van het slachtfeest zijn ontsteld, maar de luitenant, Juan de Dios Ramires, loopt naar binnen en pakt Evangelina bij haar arm. Opeens slaat Evangelina hem neer. Evangelina pakt hem bovenmenselijke kracht op en draagt hem naar buiten waar ze hem neer smijt. De vernedering voor Juan is zo groot dat hij enkele dagen later terugkomt; Evangelina meeneemt en haar broer, Pradelio, vastzet in een isoleercel. Wanneer Irene weer eens langsgaat bij Digna, de moeder van Evangelina, krijgt ze te horen dat Evangelina na haar arrestatie nooit is teruggekeerd, terwijl de luitenant gezegd had dat ze op vrije voeten gesteld was. Digna heeft geen hoop meer en vermoedt dat “haar” kind dood is. Irene belooft dan om Evangelina te gaan zoeken. Ze hoort van de moeder ook nog dat Pradelio ontsnapt en gedeserteerd is. Francisco en Irene gaan daarop op bezoek bij Pradelio om zo meer informatie te verkrijgen over Evangelina. Na een moeizame tocht door de bergen komen ze bij zijn schuilplaats. Hij vertelt dan dat hij vroeger met “zijn” zusje “spelletjes” deed en dat ze hun liefde voor elkaar niet konden verbergen. Toen Evangelina last kreeg van haar paranormale aanvallen heeft Pradelio alles vertelt tegen zijn luitenant, omdat hij zich schuldig voelde en in de hoop dat de luitenant er iets aan kon doen. De luitenant beloofde het op te lossen, maar na de vernedering werd Pradelio opgesloten in een cel en hoorde hij van zijn vrienden dat Evangelina vermist werd. Zijn vrienden helpen hem ontsnappen en hij zweert wraak. Pradelio spreekt tegen Irene en Francisco zijn vermoeden uit dat Evangelina dood is en waarschijnlijk in de mijn “los riscos” ligt. Wanneer Francisco en Irene daarin op zoek gaan, treffen ze inderdaad het lijk van Evangelina aan. Totaal ontredderd gaan ze naar buiten en de enige oplossing om hun verschrikking boven te komen is de liefde die ze al die tijd voor elkaar voelden te laten gelden. Vanaf dat moment weet Irene dat ze met haar verloofde, de generaal, zal moeten breken. Wanneer ze verder napraten over hun verschrikkelijke vondst, krijgen ze het vermoeden dat er nog wel eens meer vermisten in de mijn zouden kunnen liggen. Hun vermoeden blijkt waar te zijn. Francisco neemt foto’s van de lijken. In het begin weten ze niet waar ze met de foto’s naar toe moeten, maar uiteindelijk besluiten ze ermee naar de kerkelijke macht te gaan, want dat is de enige groep, die nog buiten de handen van de regering valt. De kardinaal zorgt ervoor dat de pers het te weten komt en hierdoor wordt de bevolking wakkeer geschud en komt het in opstand. Het leger voelt zich steeds meer in het nauw gedrevenen besluit Irene uit de weg te ruimen. Irene krijgt 12 kogels in haar buik, maar weet dat op wonderbaarlijke wijze te overleven. Ondertussen gaat de andere Evangelina, waar Irene enkele dagen daarvoor mee had gesproken, de lijken identificeren om te kijken of haar vermiste “vader en broers” erbij zitten. Wanneer dit zo blijkt te zijn, moet Evangelina Flores getuigen. Wanneer ze de rechtbank verlaat, wordt ze door de broer van Francisco het land uitgesmokkeld, want die vreest voor haar leven. Evangelina verspreidt dan het verschrikkelijke verhaal door de hele wereld. Irene ligt nog steeds te vechten voor haar leven in het ziekenhuis. Mario, een goede vriend, meesterkapper en visagist ziet dat voor het ziekenhuis mensen Irene staan op te wachten om haar alsnog te kunnen vermoorden. Zodra Irene sterk genoeg is, geeft Mario haar en Francisco een compleet nieuw uiterlijk, zodat ze samen kunnen wegvluchten. Ze vluchten naar het ouderlijke huis van de ouders van Francisco in Spanje, maar ze beloven elkaar terug te keren. Onderzoek van de verhaaltechniek
Het thema is dat mensen onder de ergste omstandigheden toch nog liefde en kracht kennen. Telkens wanneer Irene en Francisco iets ergs ontdekken, eindigt dit in een liefdesnacht of kus. Hieruit blijkt dat hoe erg de dingen ook zijn die je meemaakt, je altijd gesterkt kan worden door de liefde en je zo meer en meer tot je geliefde samenkomt. De titel is “liefde en schaduw”. Hierbij stelt de schaduw het slechte voor. Irene en Framcisco lopen telkens in de schaduw, maar toch kennen zij liefde, ondanks de schaduw, dus precies wat het thema inhoudt. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Isabel Allende werd in 1942 in de Peruaanse hoofdstad Lima geboren. In haar vaderland Chili werkte ze voor een radicaal vrouwenblad en publiceerde talrijke artikelen. Na de militaire staatsgreep in 1973, waarbij haar oom Salvador Allende werd vermoord, vestigde zij zich met haar gezin in Venezuela. Op dit moment is zij schrijfster en journaliste in San Francisco. Dit werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1984, dus het is van deze tijd. Wat de schrijvers van deze tijd is overal hun mening op geven en dat is zeker iets wat Isabel Allende niet vermijdt. Wat het werk nog meer typerend voor deze tijd maakt is het realisme en onomwonden over zaken schrijven. Het werk is eveneens typerend voor Isabel Allende, als je meer boeken van haar gelezen hebt, merk je dat er vaak dezelfde elementen in terugkomen, zoals de politieke situatie in een land, een sterke liefde, de cultuur, vermissingen en autobiografische elementen, daar is dit boek geen uitzondering op. 4. Beoordeling Ik vond het stuk waarin Francisco en Irene elkaar voor het eerst zoenden het mooist, dit gebeurt als het boek al ver naar het einde toeloopt en al die tijd is de spanning tussen die twee mensen voelbaar, door de geweldige en krachtige manier van schrijven van Isabel Allende, voert het je mee. Ook wordt in dit stuk de titel het duidelijkst, ze hebben net de mijn met de lijken ontdekt (de schaduwzijde) en komen daardoor zo nader tot elkaar dat het onmogelijk is om een kus en liefdesnacht te vermijden (de liefdeszijde). Nog een mooi stuk vind ik het eind, dat ondanks alle ellende (de schaduwzijde) Irene er moeite mee heeft haar land te verlaten (de liefdeszijde; liefde voor haar land) en ze daarom de belofte maakt dat ze terug zal keren. Hoe de liefde tussen Irene en Francisco beschreven wordt vind ik heel aangrijpend en ontroerend. Dat vond ik al in het Nederlands, maar omdat het Spaans voor mij nog meer passie uitdrukt, versterkte dat het gevoel. Het was wel moeilijk om ineens in het Spaans een boek te lezen, maar als je eenmaal goed op dreef bent, dan lukt het wel. Ik moet wel zeggen dat ik er veel langer over deed om het te lezen. Het Spaans heeft dus zijn voordelen en nadelen. De taal drukt de gevoelens veel sterker uit, maar maakt het voor mij wel moeilijker om het te lezen. Verder vond ik niet echt dat er vervelende verhaalelementen in zaten, maar juist dat het boek heel knap in elkaar zit, omdat het afzonderlijke verhalen lijken, maar de personen steeds meer met elkaar te maken krijgen en zo de verhalen op een kunstige manier met elkaar verweven raken tot één verhaal. Ik vind dat dit boek je ook tot nadenken aanzet, omdat zulke situaties voor sommige mensen elders in de wereld dagelijkse kost is en dat dat eigenlijk niet zou mogen. Ik zou dit boek zeker aan iemand anders aanraden omdat het heel realistisch is, op een mooie manier geschreven; heel krachtig en passioneel en omdat het spannend en mooi is.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden