Crónica de una muerte anunciada door Gabriel Garcia Márquez

Inhoud Santiago Nasar, een Arabier in een Zuid-Amerikaanse gemeenschap, leeft vredig en heeft mooie toekomstperspectieven voor zich. De knappe en welbedeelde man - met enkele jeugdavontuurtjes in zijn memoires - leeft samen met zijn moeder in een mooi landhuis. Zijn vader was enkele jaren geleden gestorven. Angela Vicaro – een schoonheid van het dorp - trouwt met de Arabische inwijkeling Bayardo San Román die van rijke afkomst was. Bayardo, enkel zes maanden in het dorp, geeft voor het ganse dorp een groot feest en iedereen is er opgetogen over. In het mooie, dure huis ontdekt Bayardo op de huwelijksnacht dat Angela haar maagdelijkheid voor haar huwelijk heeft verloren. Bayardo treedt zeer ouderwets op tegenover zijn vrouw die blijkbaar daartegen niet durft te reageren. Onder druk van haar moeder noemt zij een naam: Santiago Nasar. Haar tweelingbroers Pablo en Pedro besluiten Santiago Nasar te vermoorden als weerwraak. Angela die blijkbaar van Santiago houd gaat aan iedereen meedelen dat Santiago vermoord zal worden. Bijna heel het dorpje neemt het dreigement niet ernstig, en bijna niemand onderneemt Santiago zelf te waarschuwen. De tweelingbroers slijpen hun slagersmessen en wachten af tot Santiago ’s morgens de bisschop – die met het schip zou voorbijvaren – komt begroeten. Als laatste komt Santiago via z’n verloofde te weten wat Pedro en Pablo’s plannen zijn. Door toevallige samenloop van omstandigheden wordt Santiago dan toch met een groot aantal messteken gedood. De verteller, die iemand uit het dorp voorstelt, vertelt de feiten decennia na de moord. Ze onderzoekt alles opnieuw en zo bekomt ze een samenhang van details die het verhaal vormen. 3 nieuwe titels 1. “Het lot van de Arabier” Het lot van Santiago Nasar is zeer bepalend en staat centraal in het boek. Zijn noodlot is dan ook één van de belangrijkste thema’s van het boek. Reeds in het begin van z’n volwassen leven krijgt Santiago af te rekenen met het noodlot: z’n vader sterft en hij kan z’n studies niet afmaken, hij moet gaan werken om de kost te verdienen. Hij is welgesteld en genoot van z’n jeugdige leventje, wat hem later ten spijt zal komen. Duizenden toevalligheden, die je kan zien als zijn noodlot bepalen de afloop van het verhaal. In een latere fase van het boek, als hij op de hielen wordt gezeten door Pedro en Pablo, raakt het noodlot hem fataal zijn moeder dacht door een toevalligheid dat hij reeds het huis binnengevlucht was en deed de deur toe zodat hij tegenover een gesloten deur stond en daar ter plaatse werd neergestoken. De arabier Santiago heeft dus duidelijk een lot dat een mooi verhaal opleverde. Vandaar de keuze van de titel. 2. Zuiderse wraak

In dit verhaal worden typische Zuiderse (Zuid-Amerika) gewoonten en gebruiken beschreven die hier in de Westerse wereld ondenkbaar zijn, vooral het ‘normaal’ bevinden van de wraak om de eer hoog te houden. Dit principe speelt nog altijd een grote rol bij represailles tussen families (vb. de vendetta of bloedwraak)! De titel ‘zuiderse wraak’ houdt dan ook verband met deze handelingen. Wraak die draait om 1 feit: de maagdelijkheid van Angela Vicaro. Deze titel omvat duidelijk te plaats en gebeurtenis van het verhaal en past dan ook als goede titel. 3. Dood op papier
Bij deze titels horen 3 soorten interpretaties die alledrie bij het boek passend zijn: de dood op papier: zijn dood lag al vast, het was op voorhand bepaald door een ‘meerdere’(vb. god) of door het lot. Het thema lot komt uitvoerig aan bod. Maar hij werd in alle kleine toevalligheden toch gedood. Een andere interpretatie die mogelijk is… het papiertje dat onder de deur geschoven was en die hem zijn lot vertelde. Die hem eigenlijk wou waarschuwen voor de dood, maar weerom per toeval niet werd gevonden voor z’n dood. De derde interpretatie is dat het gehele concept van de dood van Santiago Nasar zovele jaren na de feiten door de vertelster (en getuige) uiteindelijk op papier werd gezet. Deze drie interpretaties duiden erop dat deze titel het boek zeker waard kan zijn. Personage De personage die ik wens te bespreken is de hoofdrolspeler in het verhaal: Santiago Nasar. Het gehele verhaal heeft deze persoon me het meest kunnen boeien en de voorstelling ervan lijkt me dan ook het eenvoudigste. Ik heb er zeker geen afkeer tegen ontwikkeld en enige affectie voor het personage voel ik wel. Het was leuk om zich in te beelden hoe hij leefde en hoe hij zijn lot moest tarten. Santiago was een vreedzaam man en had veel verbondenheid met natuur. (Ook wel logisch gevolg van de plaats waar het verhaal zich afspeelde). Zijn jagerinstinct en zijn kunde om zich uit de slag te trekken (vb. nadat zijn vader gestorven was) zorgden voor enige vorm van affectie. De liefde voor de valken en paarden kon mijn verbeelding alleen maar wat aanwakkeren. Hij was een arabier die net eenentwintig was geworden. Eveneens had hij een overlevingsmentaliteit met een gemakkelijk karakter. Men krijgt dus een jong beeld van hem voorgeschoteld. Doorheen het verhaal (dat eigenlijk 1 dag beschreef) onderging hij geen enkele karakterverandering. Ook toonde hij geen enkele eigenaardige karaktertrek. Uit het verhaal weet je dat hij een knappe jongeman was die in z’n jeugdig leventje wel eens ondeugend was met leeftijdsgenootjes van het andere geslacht. De relatie tot andere personages was relatief goed. Hoewel hij als ‘een rijkere’ aanzien werd bevond het merendeel van het dorp hem als vriendelijk en joviaal. Hij was dan ook geliefd. Santiago was verloofd met Flora Miguels, een meisje uit hetzelfde dorp. Deze was heel ontgoocheld in hem na het horen van de feiten en liet hem dat ook merken. Hierdoor vernam hij ook dat men hem wilde vermoorden. Enkele minuten later gaf hij dan ook de pijp aan maarten. Santiago was ook gelovig (zoals velen in die streken): hij schonk veel aandacht aan het begroeten van de bisschop die maar eventjes zou voorbijkomen met het schip. Vanuit ons Westers denken zou men zeker en vast kunnen stellen dat Santiago niet verdiende vermoord te worden, maar dan had ik het ook geen boeiend personage gevonden. Want de reden tot zijn dood en de manier hoe hij er naar toe groeide weerspiegelde zijn personage. Persoonlijke appreciatie Mijn mening over het boek is nogal verscheiden: het concept (de Zuid-Amerikaanse leefcultuur met z’n wetten) van het verhaal vind ik zeker niet slecht maar het schiet tekort. De uitwerking ervan vind ik niet zo fantastisch. Dat zal dan zeker met persoonlijke visie te maken hebben want de schrijver is een Nobelprijswinnaar van de literatuur en dit boek wordt tot een van z’n beste omschreven. Het boek heb ik gekozen omdat de drie andere boeken die ik eerst wou lezen uitgeleend waren en de Zuid-Amerikaanse cultuur (de beschrijving op het boekje over de inhoud) me wel beviel. Ik had liever wat meer informatieve details gelezen over hoe Zuid-Amerika is wat betreft samenleving, natuur en cultuur. Dit kwam weinig aan bod (alleen die éne dorpsgemeenschap). Aldus: de plaatsbepalingen waren te vaag naar mijn gedacht! Het verhaal zelf heeft me geboeid, hoewel het op een vreemde en niet-chronologische wijze geschreven was. De tijdsgegevens zelf vond ik een zeer goed punt.. lekker gedetailleerd! Precieze aanduiding van het uur van de moord, de gebeurtenissen die aan de moord voorafgingen, enz. Hoewel het verhaal niet aandoet als detective of thriller, omdat het einde je al van voor af aan bekend is, kent het toch de thrillerstructuur, die slechts beetje bij beetje informatie loslaat, om alles tot een mooi geheel te vouwen, en die zo ook spanning opbouwt. Dit, in mijn ogen, toch zeer origineel boek is niet bepaald mijn stijl. De geloofwaardigheid van het verhaal is in orde maar het complete boek heb ik niet met volledig enthousiasme gelezen. Toch zou ik kunnen zeggen dat het goed geschreven is, maar ik lees toch liever een thriller van Pieter Aspe of een roman van Tom Lanoye.