Stillemannen door Arne Berggren

Titel: De stille, het verhaal van de jongen die doodde uit liefde.

Auteur: Arne Berggren

Genre: Liefdesroman

Hoofdthema:
Waar gaat het boek precies over?

De Stille gaat over een jongen die in een gesloten instelling zit omdat hij zijn beste vriend en vriendin vermoordde uit jaloezie. Het verhaal wordt door de ikpersoon (waarvan geen naam wordt genoemd) verteld tijdens zijn proces. De nadruk wordt gelegd op de gevoelens en de gedachten van de jongen.

Personages:
Beschrijf de hoofdpersonages

De hoofdpersoon in dit boek is de verteller, de ikpersoon. Een jongen waarvan de naam niet wordt genoemd. Al gauw werd duidelijk dat deze persoonlijkheid geobsedeerd was door Myriam: en meisje dat vlakbij hem woonde. Het leek mij alsof de jongen licht psychisch gestoord was, hij staarde tijdens het proces een hele tijd voor zich uit, was onoplettend. Hij liet uitschijnen dat hij zijn daden niet aan zijn hart liet komen, het ging nochtans over moord, dubbele moord.

Samenvatting:
Vat het verhaal samen

Inleiding:
Het boek heeft een korte inleiding waarin vooral achtergrondinformatie wordt verteld. Zoals onder andere wat de ikpersoon voelt en waarom hij in de rechtszaal zit, wat daarvan de aanleiding was. Hoe het is duizend dagen na de misdaad. Wat wel opvallend is, is dat hij nog vertelt over iemand: die persoon blijkt hij dan zelf te zijn.

Midden:
Het middenstuk bestaat uit waarnemingen in de rechtszaal, afgewisseld met herinneringen.
Zijn waarnemingen in de rechtszaal zijn vrij vaag: hij vertelt over “de man met de zwarte toga”, vertelt onduidelijk over dingen die gebeuren.
Herinneringen van vroeger toen zijn vader nog leefde, toen hij Myriam voor zich alleen had, toen het leven ‘zorgeloos’ was. Hij vertelt niet altijd in chronologische volgorde: gebeurtenissen van nog niet zo lang geleden en van langere tijd terug worden volledig door elkaar gehaald.
Hij begint te vertellen wanneer hij Myriam leert kennen en samen met haar zijn vakanties doorbrengt. Dan ziet hij hoe Martin zijn vriendinnetje afpakt terwijl hij nog steeds verliefd op haar is, hij gaat zich steeds meer tot haar aangetrokken voelen en denkt dat dat gevoel het wederzijds is. Tussen deze gebeurtenissen komen ook herinneringen van toen zijn vader, die twee jaar voordien overleed, nog leefde. Deze vond ik overbodig.

Slot:
Naar het einde toe komen er meer recentere herinneringen, dan vooral de bewuste avond van de moord. De ikpersoon was dronken op een feestje en trof Myriam en Martin in de slaapkamer aan, hij voelde zich zo bedrogen en zo slecht dat hij ze beiden doodschoot. Het was een impulsieve reactie in een dronken bui. Zo eindigt het boek, er volgt geen ontknoping van het proces.

Beoordeling:

Ik vond het boek best wel meevallen.

Er weinig inhoud zat in het boek. Het ging altijd over een jongen die zo verliefd was op een meisje dat hij er zelfs wilde voor moorden en daarvoor uitvluchten wilde zoeken om de schuld niet op zich te moeten nemen. Er werden vaak dingen verteld die helemaal naast de kwestie waren en geheel overbodig.
Ik vond het wel leuk dat er sprongen werden gemaakt in de tijd, die helemaal niet moeilijk te volgen waren. Ze werden elke keer goed aangepakt.