Maanmeisje door Kjersti Scheen

Zakelijke gegevens: -Maanmeisje -Kjersti Scheen -Lemniscaat, 1996 Eerste persoonlijke reactie: -Mooi -Indrukwekkend -Zet me aan het denken -Droevig Samenvatting: Cindy is verliefd op Helge (een jongen bij haar op school uit de derde klas). Ze droomt elke nacht over hem en kan zich haast niet meer concentreren op school. Op een dag belt hij Cindy zomaar op om een afspraak te maken. Maar de afspraak verloopt niet volgens haar dromen. Ze zoenen wel, maar op school zegt Helge helemaal niks tegen haar. Op een dag is Helge opeens verdwenen. Hij is met zijn moeder naar Oslo verhuisd. Cindy denkt dat Helge haar lelijk en dik vond, daarom begint ze heel erg aan zichzelf te twijfelen. Ze gaat daarom veel sporten en eet bijna niks meer. Haar ouders beginnen zich steeds meer zorgen over haar te maken. Het wordt erger en erger. Cindy eet helemaal niks meer en als ze wat heeft gegeten, steekt ze haar vinger in haar keel, zodat alles er weer uit komt. De artsen vertellen haar dat ze aan anorexia lijdt en daarom een dieet moet gaan volgen. Maar Cindy houdt zich hier niet aan en moet naar een psychologe. Ze krijgt een heel goed contact met Margarethe (de psychologe), zij begrijpt haar ten minste. Haar ouders denken namelijk alleen maar aan zichzelf en hebben weinig aandacht voor Cindy. Na een tijdje hoort Cindy van Catherine en Lotte (2 vriendinnen van haar), dat Helge terug is. Ze weet niet of ze blij of verdrietig moet zijn. Maar na een paar dagen staat Helge opeens voor de deur om te vertellen dat het hem spijt dat hij niks van zich heeft laten horen. Cindy is blij dat Helge weer terug is. Ze krijgen een betere relatie en ze eet weer meer, dankzij Helge en Margarethe. Open plekken, spanningen en personages: De belangrijkste open plekken en spanningen zijn: -Of Cindy de rest van haar leven anorexia houdt, of dat het weer over gaat? Op bladzijde 80 krijgt Cindy van artsen te horen dat ze anorexia heeft. De schrijver gebruikt spanningen (in dit geval 'vertragen') zodat je het boek uit gaat lezen, omdat je antwoord wilt krijgen op de vraag of Cindy ooit nog van die anorexia afkomt. Tegen het einde van het boek krijg je daar pas antwoord op, ze begint dan weer meer te eten en komt langzaam op haar normale gewicht. Dankzij Margarethe en Helge. -Hoe lang Helge weg blijft en of hij ooit nog wel terug komt? Op bladzijde 44 verhuist Helge met zijn moeder naar Oslo, zonder iets van zich te laten horen. De schrijver gebruikt ook in dit geval spanningen (in dit geval weer 'vertragen') zodat je het boek uit gaat lezen. Op bladzijde 101 komt Helge terug uit Oslo. Cindy weet op dat moment niet op de blij of verdrietig moet zijn. -Waarom Helge opeens weg ging zonder iets van zich te laten horen? Op bladzijde 44 verhuist Helge met zijn moeder naar Oslo, zonder iets van zich te laten horen. Cindy denkt dat Helge weg is gegaan omdat hij Cindy lelijk en dik zou vinden. De schrijver brengt je op dat moment op een dwaalspoor (verhogen van de spanning) omdat je dan het boek uit gaat lezen, je wilt namelijk antwoord op de vraag: waarom ging hij weg zonder iets van zich te laten horen? Op bladzijde 116 krijg je antwoord op de vraag. De ouders van Helge gingen namelijk scheiden. Hij koos ervoor om met zijn moeder mee te gaan naar Oslo. Omdat hij het er zo moeilijk mee had dat zijn ouders gingen scheiden, kon hij het Cindy niet vertellen.
Personages: De hoofdpersoon in het verhaal is Cindy. Het doel van Cindy is: dat ze een relatie met Helge krijgt en dat ze van haar anorexia afkomt. In het begin van het verhaal heeft Cindy veel vrienden en vriendinnen, ze is populair op school en altijd vrolijk. Door het verhaal heen verandert Cindy: zodra ze anorexia krijgt trekt ze zich in zichzelf terug en heeft ze bijna geen vriendinnen meer. Aan het eind van het verhaal krijgt ze weer meer vriendinnen en vrienden en is ze weer vrolijker. Dat alles komt doordat ze grotendeels van haar anorexia af is. Waarom Cindy anorexia krijgt komt, doordat ze denkt dat Helge naar Oslo is verhuisd, omdat hij haar lelijk en vooral dik vond. Daarom gaat ze afvallen. De eigenschappen van Cindy in het begin van het verhaal zijn: gelukkig, rustig, vrolijk, spontaan en vriendelijk. Later in het verhaal verandert Cindy, haar eigenschappen zijn dan: ongelukkig, snel in paniek, somber, gesloten en sportief. De normen en waarden van Cindy zijn: dat ze het niet belangrijk vindt om mensen om zich heen te hebben als het wat slechter met haar gaat. Ik zelf vind dat wel heel belangrijk, het lijkt me vreselijk om je zo alleen en eenzaam te voelen. De bijfiguren in het verhaal zijn: Margarethe, Helge, Cathrine en Lotte, de ouders en het broertje (Stain) van Cindy. Margarethe is een helper. Ze helpt Cindy met haar anorexia probleem. Waarom ze Cindy helpt is omdat het haar beroep is, ze is psychologe. Margarethe wordt in de loop van het verhaal een vriendin van Cindy. Je krijgt te weinig over Margarethe te weten om te kijken of zij in het loop van het verhaal verandert. De eigenschappen van Margarethe zijn: betrouwbaar, rustig, behulpzaam, zacht en vriendelijk. Margarethe vind het belangrijk om mensen te helpen met problemen en dat is een van haar normen en waarden. Ik zelf vind dat ook heel belangrijk. Helge is een helper. Waarom hij Cindy helpt is omdat hij van haar houdt. Helge is een vriend van Cindy. In het begin van het verhaal is Helge een lieve, maar gesloten jongen, later als hij terug komt uit Oslo is hij niet meer zo gesloten. De eigenschappen van Helge zijn: onbetrouwbaar, ongelukkig (in het begin, later is hij gelukkiger), zacht en gesloten (alleen in het begin van het verhaal). Ik heb in het verhaal geen normen en waarden van Helge kunnen ontdekken. Cathrine en Lotte zijn helpers en tegelijkertijd ook tegenstanders. Ze zijn vriendinnen van Cindy en laten haar later vallen als ze anorexia krijgt. Ik zou niet weten waarom ze Cindy niet helpen. Het zijn namelijk vriendinnen van Cindy. De eigenschappen van Cathrine en Lotte zijn: onbetrouwbaar, gemeen, denken alleen aan zichzelf, zacht en hard tegelijk en vriendelijk. De normen en waarden van hen zijn, dat ze het niet zo belangrijk vinden om vrienden te helpen als ze het moeilijk hebben. Ik zelf vind dat wel heel belangrijk. De ouders en het broertje van Cindy zijn helpers en tegenstanders. Ze proberen Cindy te helpen maar denken meestal alleen aan zichzelf. In het begin van het verhaal zijn de ouders van Cindy zelfverzekerd maar als Cindy anorexia krijgt worden ze wanhopig en weten ze niet wat ze moeten doen. Stain (het broetje van Cindy) verandert in het verhaal niet. De eigenschappen van hen zijn: onbetrouwbaar, ongelukkig, snel in paniek, alleen aan zichzelf denken, somber en bezorgd. De normen en waarden van hen zijn: dat ze Cindy willen helpen, maar tegelijkertijd denken ze alleen aan zichzelf en zijn ze heel erg wanhopig. Ik ben het met hun normen en waarden soms wel en soms niet eens. Ik snap dat ze wanhopig zijn, want Cindy is ziek, maar is snap niet waarom ze alleen aan zichzelf denken, ze moeten Cindy juist helpen! Grondige beschrijving: A. -Het onderwerp sprak me heel erg aan. Het was mooi om te lezen wat Cindy allemaal meemaakte. Ik had al wel vaker over dit onderwerp nagedacht, het komt namelijk vaak voor dat meisjes aan anorexia lijden. Ik wist eigenlijk al best veel over dit onderwerp, maar als je er een boek over leest maak je het eigenlijk allemaal een beetje zelf mee. Het boek heeft me dus niet echt andere kanten laten zien, maar het was wel heel indrukwekkend. -Ja, ik heb wel wat dingen door het lezen van dit boek geleerd. Dat het bijvoorbeeld heel belangrijk is dat je mensen om je heen hebt waar je naar toe kunt als het even wat slechter met je gaat. -Nee, ik ben niet anders over dit onderwerp gaan denken, want wat ze zeiden in het boek was precies hetzelfde als hoe ik erover dacht. -Nee, ik had verwacht dat het boek alleen over haar anorexia zou gaan, maar het ging over haar hele leven. Je maakt dus haar hele leven mee en dat was heel verrassend en mooi. -Ja, ik ben het eens met de mening die uit het boek blijkt. De schrijfster laat door haar manier van schrijven merken dat het heel belangrijk is dat je mensen om je heen hebt die je helpen in moeilijke tijden. En dat vind ik ook heel belangrijk. -Ik vind dat alle kanten van het boek genoeg aandacht hebben gekregen. B. -Ja, er gebeuren voldoende gebeurtenissen in het verhaal, daarom blijft het boeiend. Er gebeuren namelijk veel dingen in het verhaal die steeds weer voor nieuwe situaties zorgen. Er gebeurt dus steeds iets anders en dat maakt het verhaal heel leuk! -Ja, de gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Alle gebeurtenissen lopen namelijk heel goed in elkaar over. *- Boeiend: De meeste gebeurtenissen gaan over Cindy en het is heel boeiend om te lezen hoe ze met haar probleem omgaat. - Dramatisch: Cindy lijdt een moeilijk en treurig leven. Het is soms heel dramatisch om te lezen, bijvoorbeeld wanneer je leest dat ze steeds meer de afgrond in gaat. -Geloofwaardig: Het hele verhaal is eigenlijk heel geloofwaardig, maar de gebeurtenis wanneer Cindy steeds minder gaat eten komt het meest geloofwaardig over. *- Mooi: Het hele verhaal is mooi. Wat haar allemaal overkomt. Bijvoorbeeld zoals hoe ze zichzelf samen met de psychologe door haar problemen heen worstelt. - Indrukwekkend: Als Cindy steeds minder gaat eten, wordt het verhaal steeds indrukwekkender. Vooral omdat het steeds slechter met haar gaat. - Zet me aan het denken: Vooral het moment dat Cindy anorexia krijgt zet me heel erg aan het denken. Ze ziet dan wie haar echte vrienden zijn en wie niet. En het is heel belangrijk dat er mensen voor je klaar staan als het even wat slechter met je gaat. - Droevig: Bijna het hele verhaal was droevig. Vanaf het moment dat ze anorexia krijgt totdat Helge terug komt. Ze voelt zich dan zo alleen en eenzaam. -Ja, de gebeurtenissen hebben me aan het denken gezet. Vooral dat ik eigenlijk heel blij met mijn leven moet zijn. Het lijkt me vreselijk om je zo alleen te voelen. -De gebeurtenis dat Helge niks meer van zich laat horen heeft de meeste indruk op mij gemaakt. Cindy voelt zich dan zo alleen en ze denkt dan ook nog dat het haar schuld is dat Helge weg is gegaan. C. -Nee, ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken. Het lijkt me vreselijk om je zo alleen te voelen. *- Cindy: Ik vind de eigenschappen van Cindy in het begin van het verhaal heel gewoon. Maar later begin ik haar eigenschappen steeds meer te bewonderen. Ze durft haar ouders de waarheid te vertellen en ik weet niet of ik dat wel zou kunnen. - Cathrine en Lotte: Ik zou niet op hen willen lijken, ze laten Cindy vallen op het moment dat ze juist haar vriendinnen nodig heeft. - Helge: Ik vind zijn eigenschappen heel gewoon. Ik zou denk ik dezelfde dingen doen als hij doet. Alleen zou ik waarschijnlijk wel iets van me laten horen als ik opeens weg zou gaan, ondanks dat het bijvoorbeeld thuis heel slecht gaat. - Ouders en het broertje (Stain) van Cindy: Ik verafschuw hun eigenschappen. Ze denken alleen maar aan zichzelf en denken bijna nooit aan Cindy. Terwijl zij op dat moment het grootste probleem heeft. - Margarethe: Ik bewonder haar eigenschappen heel erg. Ze helpt Cindy door haar problemen heen te worstelen. Het is dan wel haar beroep om mensen te helpen, maar het blijft heel knap. -Eigenlijk gingen alle personages voor me leven. Ik had zelf ook het gevoel dat ik een rol in het boek had. Misschien leek het daarom ook allemaal zo op de werkelijkheid. -Ik vond dat alle personages wel voorspelbaar reageerden, behalve haar ouders en haar broertje. Want ik vond dat zij Cindy juist moesten helpen. Daarvoor heb je toch een familie. Ik vond het jammer dat de andere personages zo voorspelbaar reageerden. Ik vind het namelijk leuk als er dingen in een boek gebeuren die je eigenlijk niet verwacht. -Van Cindy, Helge, de ouders van Cindy en Margarethe kreeg ik het meest te weten. *- Ik ben het eigenlijk alleen met de beslissingen van Margarethe eens. Ze helpt Cindy met haar problemen en ze luistert goed naar Cindy. - Met de beslissingen van Cathrine en Lotte ben ik het helemaal niet eens. Ze laten Cindy vallen wanneer ze anorexia krijgt. En je moet er juist voor elkaar zijn als het even wat slechter met iemand gaat. - Met de beslissingen van de ouders en het broertje (Stain) van Cindy ben ik het absoluut niet eens. Ze denken bijna alleen aan zichzelf, terwijl ze Cindy juist moeten helpen. - Met de beslissingen van Cindy ben ik het niet eens. Ze trekt zich helemaal in zichzelf terug als ze anorexia heeft en dat zou ik zelf niet doen. Ik zou het namelijk fijn vinden als ik mensen om mee heen had als het even wat slechter met me gaat. - Met de beslissingen van Helge ben ik het soms wel en soms niet eens. Hij laat niks van zich horen als hij opeens naar Oslo verhuist. Ik zou dat zelf denk ik niet doen ondanks dat het thuis zo slecht gaat. Maar ik vind het wel goed dat als hij later terug komt en Cindy alles uitlegt. -Ik vind dat Cindy haar probleem goed oplost. Ze blijft naar Margarethe gaan en blijft om hulp vragen, want ze wil van haar anorexia af. -Het verschil tussen de leefregels van het boek en mij zijn: dat ik het heel belangrijk vind dat er mensen voor je klaar staan als je het even wat moeilijker hebt. Bijna niemand, behalve Helge en Margarethe, helpen Cindy echt goed als het even wat slechter met haar gaat. D. -Ja, ik vind dat alles goed met elkaar samenhangt. Alle gebeurtenissen hebben namelijk in dit verhaal met elkaar te maken. -Nee, het verhaal was niet spannend, er gebeurde namelijk geen spannende dingen in het verhaal. -Ja, Het verhaal was heel boeiend. De gebeurtenissen die met Cindy te maken hadden waren heel boeiend om te lezen. Je las namelijk hoe ze met haar probleem om ging. -De opbouw van het boek is helemaal niet ingewikkeld. Alles hangt met elkaar samen en het verhaal verloopt daarom heel logisch. Doordat het boek geen ingewikkelde bouw heeft, vind ik het makkelijker om het boek te lezen en is het dus interessanter. -Ja, ik vind dat de opbouw goed past bij het onderwerp van het verhaal. -Nee, er zaten bijna geen terugblikken of herinneringen in het boek. Ik vond dat wel jammer, want ik vind het altijd leuk als er in een boek terugblikken of herinneringen staan. Maar het boek was zo mooi, dat dat niet veel meer uitmaakte. -Ik vond het einde van het boek goed. Cindy heeft de goede draad van haar leven weer opgepakt, dankzij Helge en Margarethe. Ze eet weer normaal en haar wens, dat ze iets met Helge heeft, is uitgekomen. E. -Nee, ik vond het niet lastig om het boek te lezen. Dat kwam doordat er bijna geen moeilijke woorden en lange zinnen in het boek worden gebruikt. -Ik vind de verhouding tussen de beschrijvingen, gesprekken en weergave van de gedachtes en gevoelend goed. -Ja, ik vind dat de taal past bij de personages en het onderwerp. Verwerkingsopdracht: Opdr. 25, dagboekbladzijde
Lief Dagboek, Het was vandaag weer precies zo'n dag als al die andere, er was alleen een verschil. Helge was vandaag opeens vertrokken, zonder iets van zich te laten horen. Hij had toch wel even gedag kunnen zeggen¡K Maar nee hoor, helemaal niks! De rest van de dag kwam ongeveer 10 keer mijn moeder langs om te vragen hoe het met me ging. Ik was volgens haar de laatste paar dagen zo stil. Wat nou stil, net of zij dat nooit is! Waarom laat ze me nou nooit eens met rust, het gaat haar niks aan wat er met me aan de hand is. ¡¥s Avonds belde Cathrine nog op, ze vertelde hoe de dag op school was (ik was vandaag namelijk een dagje thuisgebleven) en dat Helge terug naar Oslo was gegaan. Maar dat wist ik al lang, Stain had het vanochtend al gillend hoor het huis geroepen. Opeens kwam alle verdriet en woede naar boven. Ik begon Cathrine uit te schelden. Maar ik wist helemaal niet waarom, zij had toch niks fout gedaan. Ik voelde me die dag zo alleen en wanhopig. HOE KON HIJ ZOMAAR WEG GAAN ZONDER IETS TE ZEGGEN? Sorry Dagboek, maar ik moet nu gaan. Tot morgen, Cindy.