Maanmeisje door Kjersti Scheen

Wat voor soort boek is het? Het is een psychologische roman want: Ze heeft het moeilijk met zich zelf, om dat te onderdrukken gaat ze minder eten en meer sporten. Maar het gaat ook over liefde omdat zij en Helge verliefd zijn. Het boek is geschreven voor pubers van 13 tot ongeveer 18. Samenvatting: Het boek gaat over de veertienjarige Cindy die heel erg populair is. Ze ziet er leuk uit, is erg sportief en doet het goed op school totdat ze verliefd wordt op Helge, een jongen uit de 3e. Ze droomt over hem onder de les en houd zich niet goed bij haar werk. Ze ziet ook dat hij telkens naar haar gluurt. Op een dag belt Helge om een afspraakje te maken! Cindy is helemaal in de wolken en gaat zich aankleden. Maar het afspraakje was niet zo als zij zich had voorgesteld. Ze wandelen en zoenen wel maar ze praten niet en op school negeert hij haar. Hun relatie is geheim. Opeens is Helge verdwenen, weg! Hij is met z`n moeder naar Oslo verhuisd. Dat is de druppel, Cindy voelt zich dik, onhandig, lelijk en alleen. Langzaam zakt ze weg in een groot chaotisch diep zwart gat. En haar ouders maken het haar er ook niet gemakkelijker op. Om die gevoelens te onderdrukken en de baas te zijn gaat ze steeds minder eten en stort zich helemaal op sport. Ze loopt elke dag 5 km, zwemt een paar km en doet 500 sit-ups. Doordat ze steeds minder gaat eten gaat de deur dicht van het chaotische zwarte diepe gat en voelt ze zich weer lekker. Maar èèn keer kon ze zich niet meer inhouden en had weer lekker veel gegeten. De deur van het chaotisch diepe gat ging weer open. Ze raakte in paniek en stak haar vinger in haar keel en kotste, de deur ging weer dicht. Telkens als ze te veel had gegeten, ging weer die vinger in haar keel en ging de deur weer dicht. Zo voelt ze zich meester over haar eigen lichaam en leven, totdat Helge terug komt. Hij speelt in ‘spoor Eén,’ een band uit Oslo. Op een feest ziet hij haar en zegt “hoi” tegen haar en zij zegt alleen “hoi” terug tegen hem want ze is met Jon-Arne, die ze op een ander feest ontmoet heeft. Haar gymlerares en de schooldokter maken zich zorgen om haar want ze is nu toch wel heel erg dun. Haar moeder wil het er niet over hebben en zegt dat het door de zwemtraining komt. Totdat haar moeder een keer binnen komt terwijl Cindy bloot voor de spiegel staat. De moeder van Cindy schrikt zich rot en begint te huilen. Ze zegt als Cindy niet snel een paar kilo aankomt ze naar een psychiater moet maar Cindy valt alleen maar meer af en moet naar de psychiater. De psychiater zegt dat deze ziekte anorexia heet. Helge besluit weer bij z’n vader te gaan wonen. Hij is voorgoed terug. Helge belt Cindy weer op en ze gaan weer iedere avond wandelen en zoenen maar ze praten nu ook veel over haar ziekte. Zo noemde hij het; haar ziekte. Hij heeft gehoord dat Cindy anorexia heeft en heeft een lied voor haar gemaakt. Het lied heet “Maanmeisje” het gaat zo: Er woonde eens een meisje op de maan, zo doorschijnend en bleek. Iedere avond kwam zij naar de aarde naar de prins die haar lief had. Maar zij verschool zich voor hem, zij liet hem alleen staan in de donkere nachten. Hij probeerde haar vast te houden, maar slaagde er niet in. Maar toen de nacht op zijn donkerst was, ontdekte hij opeens in het noorden een maansikkel, die steeds groter werd. Het meisje liet zich daarvandaan aan een draadje naar beneden zakken en vertoonde zich eindlijk, helemaal en ze wou het zelf. Dat wil Cindy zelf ook Informatie over de schrijfster: Het boek is geschreven door Kjersti Scheen

Kjersti Scheen werd op 17 augustus 1943 in Oslo, Noorwegen, geboren. Ze is begonnen met het illustreren van kinderboeken, maar is later zelf gaan schrijven. Ze schrijft onder andere romans en criminele romans. Ze heeft al veel prijzen ontvangen hiervoor. Zo ook voor Maanmeisje. Dit boek werd bekroond met de Literatuurprijs van het Ministerie van Cultuur in 1994. De titel van het boek heet oorspronkelijk Månefeen en is vertaald door Emmy Weeshuizen-Deelder. In dat zelfde jaar ontving ze de prijs van de Schoolbibliothecarissen. Enkele andere boeken van haar zijn (met de Noorse titel): - ROSELILL (30-11-1999) - Englemakerne (22-09-1998) - Bare en dag (08-10-1997) - Morellsommer (10-12-1996) - Ingen applaus for morderen (27-03-1996) - Teppefall (14-08-1994) - De siste vokterne (12-11-1991) - Vårmåne (04-09-1986) Hoofd- en bijpersonen De hoofdpersoon is: Cindy
Haar echte naam is Signe Marie Soulhag. De naam Cindy had ze zelf verzonnen, toen ze 6 was geworden en een Cindy-pop had gekregen. Cindy is erg populair op school. Ze is sportief zit op zwemmen en vroeger liep ze vaak hard met haar vader. Cindy is veertien jaar en zit nog gewoon op school. Maar Cindy heeft een probleem een heel groot probleem. Van buiten is het wel net zo als vroeger maar van binnen voelt ze zich raar, lomp en dom. “Cindy trok haar benen naar zich toe en kruiste haar armen voor haar borst. Ze knikte. Het was bijna zomer, maar Cindy had vaak het gevoel dat ze op ijs liep. Dun ijs. Bij iedere stap die ze zette, kon ze er doorheen zakken. En onder die ijslaag was het diep en zwart.” Cindy maakt een hele grote ontwikkeling door, ze is volwassen aan het worden en dus krijgt ze ook vrouwelijke vormen maar dat vind ze helemaal niet leuk. Daarbij spelen haar gevoelens ook nog een rol. De belangrijke bijpersonen zijn: Helge, Lotte, Catherine, Stian en haar ouders. Lotte en Catherine zijn vriendinnen van haar. Helge is de jongen waar ze op verliefd is. En Stian (13) is haar broertje. Plaats en tijd: Het verhaal speelt zich af in Noorwegen. In Gyldendal, vlakbij Oslo. Het loopt ongeveer van einde winter tot midzomer. Dat merk je omdat de schrijfster het weer ook beschrijft, “haar stappen klonken heel luid in de heldere vriesnacht. Het was stil, en in de hemel stonden sterren” “Ér volgden nog vele warme meidagen, groen en vol geur.” Met een terugblik van een jaar, waarin alles gebeurde. Je kan niet echt opmaken in welke tijd dit zich afspeelt. Het is gewoon een verhaal wat altijd kan gebeuren. Het is wel het meest logisch dat het zich in deze tijd afspeelt want de samenleving is wel hetzelfde als nu. Waar begint het verhaal, midden in een gebeurtenis of gewoon aan het begin: Het verhaal begint middenin met 3 vriendinnen waaronder Cindy, die erover praatten dat ‘Spoor Eèn’ op gaat treden waar Helge ook in speelt. ”Helge kwam. Die naar Oslo was verhuisd toen zij in de 2e klas van de middelbare school zat. Ze was toen een hele lange tijd verliefd op hem geweest.” Daarna komt er een terugblik van het afgelopen jaar en midden in het boek gaat het verhaal weer verder vanaf dat Helge zou optreden. “Ja Helge was terug gekomen. Helge zat bij ‘Spoor Eèn’ en zou nu optreden in Fjellvang. Dat was het eerste waar ze aan dacht toen Cindy die ochtend wakker werd. Zelfs in haar slaap wist ze het al. Ze deed haar ogen open en haar hele lichaam was èèn grote hardslag.” Probleem: Er komt wel degelijk een probleem in dit boek voor namelijk “Anorexia”. Dit probleem wordt beschreven in de vorm van een roman. In die roman is de hoofdpersoon Cindy die het probleem meemaakt. Het probleem was er al heel lang maar toen Helge (de vriend van Cindy) zonder iets te zeggen tegen haar naar Oslo verhuist om bij zijn moeder te gaan wonen was dat de druppel. Cindy is erg verdrietig en voelt zich heel alleen. Om dit gevoel te onderdrukken gaat ze steeds minder eten en meer sporten. “Eigenlijk was het een rotwinter geweest! Ze had anorexia. Ze was ziek. Ze probeerde na te denken. Ze wilde helemaal niet doodgaan! Maar het was heerlijk om zo honger te lijden! Heerlijk om te winnen! Ze won wanneer ze niet at, niet aankwam.”
Goede/ slechte afloop: Het verhaal loopt goed af. Cindy heeft toegegeven dat ze een probleem heeft en gaat naar de psychiater. Maar er kan nog van alles gebeuren want het verhaal heeft een open einde. “Ze stak de roos in zijn paardenstaart. ‘nu lijk je op de zoon van de keizer van China’ zei ze. ‘Én wie ben jij dan?’ Vroeg hij. ‘Niet het maanmeisje’ antwoordde ze vlug. Hij keek haar aan, Pakte haar hand, en samen liepen ze verder door de zomernacht.” Is het verhaal realistisch (echt gebeurd): Het verhaal is niet echt gebeurd maar anorexia komt in het echt wel voor. Anorexia en liefde kan iedereen overkomen. Titelverklaring De naam Maanmeisje komt uit een oud Chinees sprookje. Het gaat over een prinses, de dochter van de keizer van de maan. Ze ontmoet een prins in het bos. Ze worden verliefd. Elke nacht ontmoeten ze elkaar weer. Telkens moet ze snel weg als de zon komt. Hoe kleiner de maan, hoe dunner en onzichtbaarder ze wordt. Als de maan op zijn kleinst is, gaat ze weg maar houdt de prins haar tegen. Tot ze helemaal oplost. Helge had het sprookje gezien op de tv. Toen hij hoorde dat Cindy anorexia had, moest hij aan het sprookje denken. Want zij werd ook steeds dunner, en trok zich ook steeds verder terug. En Helge was bang om haar ook zo kwijt te raken. Een paar voorbeelden hoe je het boek ook zou kunnen noemen zijn: “Anorexia” Omdat ze anorexia heeft en dat is het grootste probleem in het boek. “Haar ziekte” Zo noemt Helge anorexia. “Gevoelens” Het gaat over de gevoelens van Cindy. Eigen mening: Ik vind het een mooi boek want: Ik hou wel van dit soort boeken ik hou vooral van romantische boeken. Ik hou ook van boeken die met gevoel zijn geschreven en zielig zijn. En dit boek is ook met gevoel geschreven. Het gaat ook over de gevoelens van Cindy. Ik kreeg soms even dat m’n haartjes recht op stonden. Ik heb dus een werkstuk over anorexia gedaan en in dit boek staat ook heel veel informatie in over anorexia. Hoe die mensen zich voelen dat het eigenlijk bijna nooit over het ideaalbeeld gaat maar om je gevoelens. Dit zou ook zo echt zijn gebeurd (dat is het denk ik ook) want anorexia en verliefdheid kan iedereen overkomen. Cijfer: Ik geef het een 9+