De zuigzoen door Unni Lindell

Zakelijke gegevens: Titel van het boek: De zuigzoen
Naam van de auteur: Unni Lindell
Naam van de uitgever en jaar van verschijnselen: Lemniscaat, 1996 Korte uitleg waarom het boek gekozen is: De titel van het boek sprak me al erg aan en de kleine samenvatting op de achterkant had me nieuwsgierig gemaakt. Het leek me echt een boek dat voor mijn leeftijdsgroep is geschreven. Eerste persoonlijke reactie: Ik vind het een mooi boek, want dit verhaal kan werkelijk gebeurd zijn. Ik begreep de problemen van de hoofdpersoon goed en kon me goed op haar in leven. Het verhaal is in het begin en midden zielig maar heeft toch een goed einde. Het was makkelijk te lezen omdat het ook voor mijn leeftijdsgroep is geschreven.
Korte samenvatting van de inhoud: Het verhaal gaat over een vijftien jarig meisje, Stella, waarvan haar moeder is overleden. Stella had een goeie vriendin, Camilla, maar na het overlijden van Stella’s moeder liet zij haar in de steek en werd bevriend met Rosa en de rest van haar groepje. Bij dit groepje hoort ook Manne, Stella heeft al een poosje een oogje op hem. Stella probeert zich bij de groep aan te sluiten, maar steeds als het als het een beetje lijkt te lukken gaat er weer iets mis. Stella’s vader verwerkt zijn verdriet op zijn eigen manier en deze manier is om gewoon door te gaan met het leven en z’n verdriet niet te uiten. Hij krijgt ook weer een nieuwe vriendin, Marianne. Zij komt al snel met haar zoontje, Anders, bij hen wonen. Stella ziet dit totaal niet zitten en heeft een hekel aan haar stiefmoeder en net zo erg aan haar nieuwe stiefbroertje. Ze voelt zich erg eenzaam en besluit daarom maar een kat te nemen voor haar alleen. Maar na een poosje krijgt ze al van haar stiefmoeder te horen dat de kat het huis uit moet. Eerst verzet Stella zich daartegen, maar even later heeft ze besloten hem toch weg te doen. Ze heeft hem laten verdrinken in een rivier. Hierdoor gaat het alleen maar slechter met haar en omdat het niet goed gaat zijn haar prestaties op school ook slecht. Op een dag gaan de hele groep vrienden en Stella naar het rattenhol, een clubhuis wat ze zelf gemaakt hebben. Maar Menne kon niet komen. In het rattenhol gebeurt iets waardoor Stella zich nog vervelender gaat voelen, een van de gemene vrienden van Rosa, gooit Stella op de grond en maakt een zuigzoen in haar nek, terwijl Camilla en Rosa haar vasthouden. Iedereen lacht haar uit, zelfs haar oude beste vriendin Camille die vroeger zo aardig was. Op een vrijdagavond is op haar school een feest, eerst was ze van plan niet heen te gaan maar ze besloot toch te gaan. Ze kwam daar in haar eentje aan en stond tegen de muur, een paar meter van Manne en zijn vrienden vandaan. Manne vroeg of ze wilde dansen. Maar ze zei nee terwijl ze juist wel heel graag wilde. Een poosje later kwam er een lelijke jongen met heel veel puisten naar haar toe en vroeg als ze mee naar buiten wilde. Ze ging met hem mee en de jongen had een fles met alcohol bij zich. Stella dronk ook een paar slokken. Na een tijdje praten probeerde hij haar te zoenen, maar dat wou ze niet dus duwde hem weg en liep weer naar binnen. Ze ging de dansvloer op en zocht iemand om mee te dansen, maar op een gegeven moment stortte ze in elkaar en werd ze door een leraar naar huis gebracht. Stella zoekt een beetje steun in de gedichten die haar moeder vroeger geschreven heeft en schrijft zelf ook gedichten hoe ze zich voelt. Maar dit werkt niet echt goed. Als haar vader merkt dat het echt helemaal niet goed met haar gaat besluit hij dat Stella naar een psychiater moet. Zij heet Tora en praat samen met Stella over al haar problemen, dat kwam pas later, want toen ze net bij Tora kwam voelde ze zich niet op haar gemak en durfde ze haar gevoelens niet te uiten, maar dat kwam ook omdat ze niet wist hoe ze dat moest doen. Als Stella op een dag een afscheidsbrief van haar moeder in haar bureaula vind die ze had geschreven voordat ze stierf wordt Stella nog ongelukkiger dan van tevoren. Tora adviseert haar dan om een bandje te laten horen aan de klas waarop Stella heeft ingesproken hoe ze zich voelt. Zodat iedereen weet wat er met haar aan de hand is. Dit doet ze. Het was een goed besluit. Iedereen in de klas is er stil van en Camilla krijgt ook door dat ze fout zit. Ze gaat nu veel aardiger doen tegen Stella. Stella gaat weer een keer mee naar het rattenhol en krijgt steeds meer contact met Manne. Hij blijkt haar ook wel aardig te vinden en na een paar weken krijgen ze verkering. Met hem praat ze over haar moeder en het blijkt dat zijn vader een paar jaar geleden van huis is weggelopen. Ook blijkt dat Rosa en Christian problemen thuis hebben. Het wordt hartstikke gezellig. Op een gegeven moment gaat het uit tussen Rosa en Christian, maar later hebben ze wel weer wat. Ondertussen heeft een andere jongen zich bij het groepje aangesloten, waarop Camilla later verliefd blijkt te zijn en hij op haar. Zij krijgen ook verkering. Met de groep gaan ze allemaal leuke dingen doen. Als is uiteindelijk toch goed gekomen, Stella voelt zich heel erg gelukkig, met zichzelf maar ook met Manne. Grondige beschrijving van je leeservaringen. Onderwerp Het onderwerp spreek me wel aan, omdat het een onderwerp is dat ook in het dagelijks leven kan voorkomen en het is voor mijn leeftijd geschreven. Ik heb nog niet echt over dit onderwerp nagedacht en daarom heeft dit boek me ook wel aan het denken gezet. Het boek heeft me dan ook veel nieuwe kanten hiervan laten zien. Maar hierdoor ben ik niet bepaald anders gaan denken over het onderwerp. Ik had juist niet verwacht dat het onderwerp zo uitgewerkt zou worden, maar uiteindelijk loopt alles ook goed af, terwijl het begin en het midden erg triest is. Ik ben het wel eens met de mening uit dit boek. Alleen het gebeuren rond haar moeders dood krijgt naar mijn idee een beetje weinig aandacht. Het gaat juist vooral over het erbij horen bij de groep. Gebeurtenissen Het verhaal bevat heel erg veel gebeurtenissen, het blijft dus altijd leuk om te lezen. De gebeurtenissen sluiten duidelijk op mekaar aan en worden gedurende het verhaal wel weer steeds teruggehaald. De gebeurtenissen zijn soms wel herkenbaar. Maar soms ook schokkend. Als ze bijvoorbeeld de brief leest die haar moeder heeft geschreven vlak voordat ze dood ging. Sommige stukken zijn ook wel verrassend, omdat ik het een heel onvoorspelbaar verhaal vind. Bijvoorbeeld dat ze ging drinken op het feest van school. De gebeurtenissen hebben me zeker wel aan het denken gezet. Bijvoorbeeld hoe het zou zijn als ik een van mijn ouders zou verliezen. Het stuk waarin Stella de afscheidbrief van haar moeder vind heeft het meeste indruk op me gemaakt. Omdat het zo onvoorspelbaar was. Want Stella stond net op het punt om weg te gaan en dan vindt ze opeens iets heel dierbaars. Personages Ik zou niet graag op Stella willen lijken. Ze is erg onzeker een heeft veel problemen. Het is een erg moeilijke tijd waar ze doorheen moet. Het bewondert het me wel dat ze zich door alle problemen weet heen te slepen. De andere personages vind ik niet erg speciaal. De andere mensen in het verhaal zijn redelijk normaal en hebben gewoon kleine probleempjes. Van Manne kwam ik al snel te weten dat hij anders was dan de rest van de groep. Hij had medelijden met Stella, maar durfde dat niet te laten merken. Soms zijn de reacties van de personages voorspelbaar maar op een ander moment weer niet. Je komt veel te weten over Stella omdat het verhaal vanuit haar ogen en gedachten wordt geschreven. Ik begrijp haar dus heel goed. Ik vind het goed van haar dat ze haar eigen verdriet verwerkt zonder dat anderen er mee bemoeien. Eén van de dingen die ik niet zo goed van haar vind is dat ze altijd nog altijd aardig deed voor Camilla terwijl zij haar juist had laten vallen. Dat zou ik misschien wel andere aangepakt hebben. Toch vind ik het goed van Stella dat ze naar Tora gaat en hulp zoekt. Want dat heeft haar ook heel erg geholpen. Ik weet niet alsof ik het zo wel gedurfd had. Het verhaal speelt zich in dezelfde tijd af als dat we nu leven. De leefregels zijn dus ook hetzelfde. Een verschil tussen haar en mij is dat haar moeder is overleden en mijn beide ouders nog leven. Opbouw Het verhaal hangt goed samen, omdat de gebeurtenissen goed op mekaar overlopen. Er zijn ook veel verschillende gebeurtenissen die verder in het verhaal ook weer terug gehaald worden. Zo blijft het verhaal spannend en boeiend. Het verhaal is op een logische wijze geschreven en is zo makkelijk en duidelijk te volgen, maar wordt hierdoor wel iets saaier om te lezen. De opbouw van het verhaal vind ik wel bij het onderwerp horen. Het is in een logische volgorde geschreven, omdat het een verhaal is uit het dagelijks leven. Er zitten niet zoveel terugblikken in het verhaal terwijl ik dat juist wel had verwacht, vooral over de dood van haar moeder. Ik vind dit niet storend ofzo, alleen een beetje raar. Er wordt in het boek opeens een grote tijdssprong van een paar maanden genomen terwijl dat in de rest van het verhaal niet zo is. Daardoor wordt het soms wel een beetje onduidelijk, maar als je het boek dan eenmaal uit heb snap je het einde wel.
Taalgebruik Ik vind het boek niet lastig om te lezen, omdat er helemaal geen moeilijke woorden instaan. Heel soms komen er alleen rare zinnen in voor om een gedachten van iemand te verwoorden. Er is dus een duidelijk verschil tussen de gesprekken, gedachten en gevoelens van personen. Maar juist omdat er zoveel verschil is tussen de gesprekken en gedachten blijft het boek boeien. Ik vind wel dat het taalgebruik bij de personages en het onderwerp gaat. Vooral omdat het verhaal zich in deze tijd afspeelt en het taalgebruik nu ook zo is. Verwerkingsopdracht
Nummer 11 schrijf 2 gedichten De zuigzoen
Ik weet nog precies hoe het ging
Ach ja.. die nare dag
Gezellig samen in het rattenhol
Maar het pakte anders uit dan ik had verwacht
Zij waren met zijn drieën
Ik alleen
Hij duwde me op de ijskoude grond
En ik kon nergens heen
En toen zijn lippen op mijn nek
Net zolang zuigen totdat het een vlek werd
Allemaal lachten ze me uit
Want ze hadden me tijdelijk verminkt
En dat was hun buit
De afscheidsbrief. Ik vond de brief ik mijn la
Vlak voordat ik weg wilde gaan
Was het toeval of was het mijn lot? Alleen jij kan mij dit vertellen
Wanneer je dat doet zou ik niet weten

Misschien te laat of juist te vroeg ? Doe er niet te lang over
Want voor je het weet ben ik ook versleten
Niemand had gedacht dat het al tijd voor je was om te gaan
Blijkbaar dachten jij en god er toch anders over
Deze beslissing heeft me erg pijn gedaan
Want na je dood ging het steeds slechter met me
Ik dacht teveel aan jou
Ik was alleen, zonder vrienden
Op school, thuis, overal
Mijn schoolprestaties waren slecht
Maar nu gaat het beter
Mensen tonen nu respect voor me
En dat wilde ik je graag even laten weten. Na regen komt zonneschijn
Jij ging weg
Weg uit mijn leven
Dit deed me pijn
Teveel pijn maar ik heb het toch verzwegen
Ik dacht veel aan jou
Maar toch heb ik die moeilijke tijd doorstaan
Ik stond er bijna alleen voor
Zonder vrienden, ik wist niet alsof ik zo wel verder kon leven
Toch heb ik het overleefd

De anderen vertelt over mijn problemen
Ze begrijpen me nu beter
En dat is fijn om te weten
Ik heb nu een leuke groep vrienden
Ik voel me weer gelukkig
En nu weet ik het zeker
Na regen komt zonneschijn