A. Zakelijke gegevens
-
De titel van het boek is Zwijgplicht.
-
Het boek is geschreven door Helen Vreeswijk.
B. Inhoud
-
De titel is Zwijgplicht, omdat een van de hoofdpersonen, Joke Drenth, niet mag vertellen over haar maffialeven van vroeger.
-
A.
Arjan de Haan: Arjan moet stage lopen voor school. Zijn lerares geeft hem het adres van de Waterlelie, een verzorgingstehuis in zijn dorp. Daar leert hij Joke Drenth kennen.
Joke Drenth: Mevrouw Drenth is een bejaarde in het verzorgingstehuis waar Arjan stage komt lopen. Joke doet alsof ze niet kan lopen en dat ze dement is. Ze vertelt veel maffiaverhalen over vroeger.
Claire Larenhoven: Dit is het meisje waar Joke Drenth over vertelt. Ze leefde in de maffiawereld en roofde allemaal banken vanaf ca. 1957.
B.
Ik vind vooral Arjan erg veranderd. Door zijn stage en de scheiding van zijn ouders is hij veel volwassener geworden.
-
1. Het verhaal begint met Arjan die een stageplek moet zoeken. Hij kan er geen vinden, dus vraagt hij zijn lerares om hulp. Zij geeft hem een plek in een verzorgingstehuis. “Bah”, denkt Arjan. “Bejaarden verzorgen.” Maar dat wordt wel anders, als hij te horen krijgt dat er doden en gewonden vallen.
2. Het probleem is de gewonden en de doden. Joke Drenth denkt dat het de “ratten” zijn, maar niemand gelooft haar, omdat ze een vermomming heeft. Ze heeft jarenlang voorgedaan dat ze niet meer kan lopen, en dat ze dementerend is. Joke denkt nog vaak terug aan de tijd vroeger, en heeft spijt dat ze iemand heeft neergeschoten.
3. De scheiding van de ouders van Arjan was wel echt het dieptepunt van het boek. Arjan heeft het er erg moeilijk mee dat zijn moeder zomaar vertrokken is. Bij het lezen van de brief die ze had achtergelaten moesten Arjan en ikzelf ook huilen..
4. De flashbacks van Joke Drenth waren op het begin best saai, maar later werden ze beter en spannender, omdat er toen doden vielen en ze werd achternagezeten door de politie.
5. Het einde had een echte plottwist. Ik had zelf niet voorspeld dat het zo zou aflopen.
-
De sfeer is best somber. De wolken zijn bijna altijd grijs, en er valt soms ook regen. Het verhaal speelt zich steeds af in het verzorgingstehuis of in het huis van Arjan in de 21ste eeuw. Soms zijn er flashbacks van Joke Drenth, dan is het 1957.
-
De schrijfster maakt veel gebruik van flashbacks, daardoor is het verhaal niet altijd goed te volgen, maar het went wel. Aan het eind van het boek is er een gesloten einde. Alle vragen die gesteld waren, werden beantwoord.
-
– Verrassend, je wordt door de schrijfster op het verkeerde been gezet, alle aanwijzingen die Arjan en Joke vinden, wijzen op Edith, een van de medewerkers uit het verzorgingstehuis, maar uiteindelijk blijkt Edith helemaal niet de dader te zijn.
– Ontroerend, Arjan heeft veel over voor de oudjes in het verzorgingstehuis. Hij blijft namelijk bij iemand slapen en steelt documenten uit de personeelskamer.
– Spannend, in de verhalen van Joke gebeuren veel spannende dingen. Er worden mensen gedood en banken worden beroofd. Uiteindelijk blijkt Joke de Claire te zijn, uit de verhalen, die ze altijd vertelt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden