Zwellend fruit door Peter Verhelst

Genre Dit boek is een sprookjesroman, maar ook een liefdesverhaal, weliswaar met een magisch kantje. Vertelstandpunt Het verhaal wordt verteld vanuit alle mogelijke vertelstandpunten. In bijna elk hoofdstuk is er een ander personage aan het woord, maar de hoofdstukken volgen elkaar wel logisch op, voor zover er een logica bestaat in dit poëtische, raadselachtige boek. De inleiding, die over het ontstaan van sprookjes gaat, is gericht aan de lezer, die meermaals aangesproken wordt met ‘je’. Zo lijkt het alsof de schrijver het verhaal vertelt aan de lezer, die het wel had meegemaakt, maar er zich niets meer van kon herinneren.. Het is een erg originele manier om als schrijver de lezer aan te spreken. Personage dat me het meest aanspreekt Klytaemnestra is het personage dat mij het meest aanspreekt. Zij is de belichaming van het begrip liefde, zij is het mysterie binnen het mysterieuze verhaal. Ze is duidelijk de moederfiguur, diegene die geniet van wat en wie ze heeft en niet steeds naar iets anders verlangt. Ze spreekt mij zo aan omdat ze een voorbeeld is van innerlijke harmonie, iets waar iedereen wel naar wilt streven, maar wat zo moeilijk te bereiken is.
Tijd en plaats Er wordt op geen enkele manier ingespeeld op een exacte locatie of tijdsperiode, het verhaal behoeft dit ook niet. Hoewel er over de rand van een bos en een hut gesproken wordt, is het duidelijk dat dit niet op een bepaalde tijd of plaats wijst, maar dat de lezer verder moet kijken dan datgene dat geschreven staat en het verhaal in zijn/haar eigen leefwereld moet plaatsen. De vertelde tijd is ongeveer een mensenleven lang. De verteltijd is dus heel wat korter, zo’n twee uurtjes. Titelverklaring Er wordt een vergelijking tussen de mond van Klytaemnestra en zwellend fruit gemaakt. Verder staat fruit doorheen het hele boek symbool voor sprookjes, die komen en gaan, net zoals fruit groeit en vergaat, maar wel een pit achterlaat, waaruit weer iets nieuws kan groeien. Thema Het centrale thema ‘de levensloop’ is heel subtiel in dit verhaal verweven, de zoektocht naar liefde, de liefde vinden, kinderen krijgen, hen zien opgroeien tot mensen met een eigen karakter, eigenschappen en talenten. Ook de tekortkomingen van de mens staan in dit boek centraal. Einde Om het einde te kunnen kaderen, moet je het begin kennen. De sprookjes maken hun intrede op aarde onder de vorm van vallende sterren. Een vrouw wordt geraakt door een ster, en negen maanden later wordt haar dochter geboren. Een sprookje. Na een tijdje vergeten de mensen hoe mooi het leven (= de sprookjes) wel niet is. Ze geven er niet langer om, en alle vreugde en geluk verdwijnt uit hen levens. Het sprookje besluit zich te verstoppen in een muur, voor de moedeloosheid haar zou bereiken. Ze wordt een boom en vergroeit met de muur. Jaren later worden haar sprookjes herontdekt, als vruchten van haar boom. Op het einde van het verhaal wordt beschreven het laatste sprookje toch sterft, samen met de hele beschaving. Aanrader? Ik zou dit boek aanraden aan mensen die over een flinke dosis fantasie beschikken. Het is nogal een speciaal boek, dat maar een select publiek aanspreekt.