Zwarte sneeuw door Simone van der Vlugt

Boekverslag “Zwarte Sneeuw”

In het dorpje Slenaken woont de familie Mullenders. Maar doordat de oogst is mislukt moeten ze hun boerderijtje uit. Ze besluiten naar Kerkrade te gaan, in de hoop dat vader Sjeng en zoon Volkert daar in de kolenmijn kunnen werken. Onderweg, met slechts een kruiwagen vol spullen en een zakje geld, worden ze overvallen door 2 struikrovers. Een struikrover houdt een mes op de keel van Mayke, en zegt dat ze hun geld moeten geven. Uiteindelijk besluit Sjeng het geld te geven. Als ze door het dorp Spekholzerheide komen steelt Volkert stiekem een brood, zodat ze wat te eten hebben. Na 2 dagen lopen komen ze eindelijk in Kerkrade, waar ze direct naar de priester gaan, om te vragen of er nog een huisje leeg staat. Ze krijgen een huisje aan de “Holle weg”ligt. Die middag gaat Sjeng naar de mijn om werk te vragen. Moeder Annemarie is zwanger, dus die gaat slapen. Ze krijgen wat geld van de buurvrouw om de week mee door te komen. Vader Sjeng komt thuis en zegt dat hij en Volkert werk hebben in de mijn, en Mayke, Emma, en Tom ook. Dat willen ze eigenlijk niet, maar ze verdienen per persoon 1 gulden, en die hebben ze hard nodig.

De volgende ochtend, al heel vroeg maakt Sjeng Emma wakker. Het is 4 uur, en over een half uur moeten ze bij de mijn zijn. Hun moeder smeert boterhammen met een heel dun laagje vet. Als ze bij de mijn zijn, gaat Mayke kolen sorteren. Emma, Tom, Volkert en Sjeng gaan de mijn in, waar ze een lamp krijgen. Ze moeten via een ladder naar beneden. Als ze beneden zijn moeten ze grote manden met kolen weer de ladder opslepen, om ze bij het meldloket af te leveren. Emma merkt gelijk dat sommigen op een oneerlijke manier aan hun manden komen, want een vrouw heeft haar mand met kolen gestolen toen ze even aan het uitrusten was.

Het werk gaat altijd maar door, en de familie Mullenders is aan het eind van de dagen helemaal uitgeput. Na een paar weken werken komt de eigenaar van de mijn op inspectie. Zijn zoon Rudolf is ook mee. Emma grijpt haar kans en laat hem de hele mijn zien, niet alleen de betere gedeeltes. Maar dan stort de mijn in. Ze zitten een hele dag vast, diep onder de grond. Als ze worden gered, bedankt de baas van de mijn haar dat ze op Rudolf heeft gepast. Sindsdien gaat ze vaker met Rudolf om, en ze krijgt van de familie vaak kleren, geld en eten. De andere mijnwerksters gaan zich tegen de familie Mullenders keren. Als de kermis in het dorp is, word ze met veel geweld naar huis gejaagd, omdat ze met Rudolf is. Nog steeds ze krijgen eten van de familie. Als Emma Rudolf op een dag tegenkomt, zegt die dat hij een baantje voor haar heeft. Ze mag bij zijn oom en tante in Maastricht werken. Emma wil erover nadenken. De volgende week maandag gebeurt er een ongeluk in de mijn. Opeens schreeuwt iemand dat er water aankomt. De volwassen mijnwerkers helpen eerst de kinderen boven te komen. De meesten zijn op tijd de ladder opgeklommen, maar boven zoekt Emma nog naar haar broertje Tom. Het blijkt dat die is verdronken…

Door dit ongeluk besluit Emma dat ze het baantje in Maastricht aanneemt. Het werk in het huis begint vroeg, maar het is beter dan in de mijn. Tijdens een etentje dat de familie Butchenbach is Rudolf er ook. Hij vertelt dat hij een Fotograaf wil worden en zijn eigen winkel wil openen in Maastricht. De gasten praten ook over de aanleg van een ijzeren weg waar ijzeren stoomwagens overheen moeten rijden, maar iedereen vind ze gevaarlijk, vanwege de hoge snelheid. Een journalist uit Maastricht zegt tegen haar dat hij heeft gehoord dat ze in de mijn heeft gewerkt. Hij vraagt haar of hij haar verhaal in de krant mag plaatsen. Emma denkt erover na. Ze besluit het te doen, maar wel anoniem, anders komen meneer en mevrouw erachter. Het stadje Maastricht word geraakt door het verhaal. Maar de meneer en mevrouw komen erachter. Ze vragen haar om te stoppen met het vertellen van haar verhaal, maar Emma weigert, dus word ze ontslagen. Ze besluit om terug te gaan naar Kerkrade, en weer met haar familie te gaan werken in de mijn. Maar dan komt meneer Pustjens (de journalist) haar een baan in zijn drukkerij aanbieden. Ze gaat nog bij Rudolf langs, die een fotografie zaak heeft geopend. Als ze foto’s staat te bekijken, ziet ze dat Rudolf een foto heeft van de mijn heeft gemaakt, waar Sofie ook nog opstaat…