Zwarte sneeuw door Simone van der Vlugt

Zakelijke gegevens - Titel: Zwarte sneeuw - Auteur: Simone van der Vlugt - Illustrator: Roelof van der Schans - Uitgeverij: Lemniscaat, Rotterdam - 1e druk: 2000 Samenvatting Het verhaal speelt zich af in Kerkrade in 1845. De hoofdpersoon is Emma Mullenders. Zij is een meisje van veertien jaar. Ze heeft twee zusjes, Sofie van acht jaar en Mayke van drie jaar, en een broertje, Tom van tien jaar en een oudere broer, Volkert van ongeveer zestien. Ze hebben altijd met het hele gezin in Slenaken op een boerderij gewoond. Maar als de oogst mislukt, kunnen ze de pacht niet meer betalen. Ze moeten verhuizen. De pastoor raadt hen aan om naar Kerkrade te gaan, want daar zijn nog plaatsen in de mijn. Na een vermoeiende voettocht van twee dagen, waarbij ze van hun laatste geld worden beroofd en Volkert zich gedwongen voelt om een brood te stelen, komen ze in Kerkrade aan. Gelijk de volgende dag om vier uur 's morgens wordt Emma gewekt. Ze moet werken in de mijn. Tom, Volkert, Emma en Sjeng, hun vader, dalen tot 200 meter onder de grond. Vooral Emma is nogal beangstigend en daarom stelt Volkert haar gerust. Ze is bang dat de mijn instort of dat er explosies ontstaan door het mijngas. Terwijl Sjeng en Volkert steenkool uit de muur hakken, moet Emma de steenkool in een grote mand, die heel zwaar is, meenemen naar een plek waar ze worden bewaard en wordt er op een lijst bijgehouden hoeveel manden ze naar boven brengen. Tom doet ook iets in de mijn, maar wat hij doet wordt niet vermeld in dit boek. Omdat ze met zijn allen heel weinig krijgen betaald, moet Sofie ook al gaan werken in de mijn, wat ze heel erg vindt. Als er op een dag mijninspectie komt moeten de kinderen nog dieper gaan werken. De zoon van een van hen, Rudolf, komt ook mee. Emma wil hem laten zien hoe het er werkelijk aan toe gaat, als de gangen instorten. Ze zitten samen opgesloten. Ze worden bedreigd door mijngas. Rudolf komt op het idee om op de steenkool te kloppen op de hoop dat iemand ze hoort. Doordat ze die gas inademen zakken ze weg en er is nog steeds geen hulp…… Als Emma wakker wordt ligt ze in haar eigen bed. Ze hebben haar gered. Wat Emma niet weet is dat er nog een tweede instorting is geweest en dat haar vader aan zijn been gewond is en daarom niet kan werken. Voortaan gaat Anne-Katrien, hun moeder, werken. Ondertussen heeft Emma nog een broertje gekregen en die moet ook mee in de mijn. Ook Mayke moet werken, omdat vrouwen minder dan mannen verdienden. Op een gegeven moment neemt Volkert een besluit en gaat weg. De reden is dat hij niet wil sterven aan vervuilde longen zoals Keube, een goede vriend van Emma. Door dat ongeval met Rudolf geeft Rudolf elke keer wat te eten en kleding. Ook geeft hij wat kolen. Vlak daarna gebeurt er iets wat niemand had verwacht, er komt water te staan en haast niemand kan zwemmen. Jef, een vriend van Emma, trekt Emma naar de ladder maar Emma roept dat Tom er nog niet is. Ze ziet Jef nog terugzwemmen. Als ze bovenkomt, ziet ze al haar zusjes, broertje en ouders. De directeur van de mijn komt, maar Emma ziet Tom en Jef nog niet. Ze raakt een beetje in paniek. 's Avonds is het water pas weggepompt en vrijwilligers gaan naar beneden om de mensen te halen. Dan komt Tom boven. Hij is verdronken. Vlak daarna komt ook Jef boven. Haske, de zus van Jef, geeft haar de schuld ervan. Later komt het weer goed tussen hen en komt Rudolf met een voorstel. Zijn oom en tante in Maastricht zoeken nog een dienstmeisje en of Emma dat wil. Ze zegt meteen ja en thuis krijgt ze er problemen mee. Haar ouders willen het niet. De volgende dag laten ze haar toch gaan. Ze heeft beloofd dat ze het geld, dat ze verdient, opstuurt. In Maastricht heeft ze het fijn. Ze komt ook in contact met een eigenaar van een krant en er verschijnt elke week een stukje van haar levensverhaal in de krant. Haar werkgevers komen er achter en ze wordt er uitgegooid als ze de keuze maakt om verder te gaan met haar verhaal. Ze leert van de eigenaar lezen en schrijven, terwijl zij hem helpt met kranten. Ook wordt ze door hem uitbetaald. Ondertussen duikt Volkert ook weer af en toe op. Ook ziet ze Rudolf regelmatig. Hij houdt zich bezig met fotografie. Als ze door hem wordt uitgenodigd voor zijn tentoonstelling over kinderarbeid waar hij een hekel aan heeft ziet ze een foto waar de hoge toren van Kerkrade op staat. Op die foto staat Sofie. Emma kijkt stil naar de lege blik in Sofies ogen. Ogen die zichtbaar zijn voor heel Maastricht. Mijn mening Ik vind dit een erg goed boek. Toen ik het las, sprak het me ook echt aan. In dit boek kon ik me ook goed verplaatsen in Emma, haar angsten en de moeilijkheden die ze had in de mijn met die zware manden. Ik vond sommige stukken erg moeilijk voor Emma, zoals wanneer haar oudere broer vertrekt en Tom verdrinkt, maar ook haar vrienden die overlijden, zoals Keube en Jef. Waar ik wel erg blij om was, was dat Emma een baan kreeg in huis als dienstmeisje. Wat ik echt vreselijk vond, was dat Sofie en Mayke al moesten werken. Ook dat Anne-Katrien ook ging werken en Elmer, haar kleinste broertje, dan mee moest. Het lijkt me ook heel erg om je zusje op een foto te zien die het erg slecht heeft terwijl jij het goed hebt. Ik was wel weer blij dat Emma, toen ze nog thuis woonde, af en toe wat van Rudolf kreeg. Ik heb dit boek gekozen, omdat dit boek me dus onwijs aansprak.
De schrijver Simone van der Vlugt werd in 1966 geboren. Al op de lagere school hield ze van schrijven. Op haar dertiende benaderde ze een uitgever met een manuscript. Deze adviseerde haar en stimuleerde haar om door te gaan. Na de havo ging ze Nederlands en Frans studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam. De lessen Creatief Schrijven bevielen haar daar het best. Na haar opleiding heeft ze enige tijd als secretaresse gewerkt bij een bank in Amsterdam. Simone van der Vlugt is getrouwd en heeft twee kinderen. De eerste drie boeken van Simone van der Vlugt zijn historische romans, die zich in de 17e en 18e eeuw afspelen. Het zijn verhalen waarin veel gebeurt. En waarin ook een goed beeld van die tijd worden geschetst. Haat hoofdpersonen in deze romans zijn arme mensen of rijke mensen die arm worden. Mensen die in moeilijke omstandigheden proberen te overleven. Er is veel aandacht voor de gevoelens van de hoofdpersonen. Daarnaast scheef Simone van der Vlugt boeken voor beginnende lezers. En een bundel verhalen voor een beginnende kleuter. Overzicht van de boeken van Simone van der Vlugt
1995 De amulet 1996 Bloedgeld
1999 De guillotine
1999 Mijn zusje wordt vermist
1999 Noodlanding in het oerwoud
1999 Potverdrie, Sophie! 2000 Verdwaald onder de grond
2000 Zwarte sneeuw
Bekroningen
1996 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De amulet
1998 Tip van de Jonge Jury voor De amulet
1999 Tip van de Jonge Jury voor Bloedgeld
2000 Eervolle vermelding voor De guillotine