Zwarte engel door Joost Heyink

Titelverklaring:

De titel verklaart hoe de bijnaam van Marie Donkersloot is. Na dat ze is betrapt geworden bij opa Duvalier.

Over de schrijver Joost Heyink:

Hij is geboren op 14 juli 1946 in Scheveningen. Hij zat als kind op school in den haag, Leeuwarden, Zeist, Antwerpen en Apeldoorn. Joost Heyink was geen voorbeeldige leerling: 2 keer bleef hij zitten en 2 keer is hij van school gestuurd. Ook thuis was hij soms lastig.
Zo liep hij een keer van huis weg toen hij 16 was. In de trein naar Parijs werd hij opgepakt door de politie omdat hij geen kaartje had.


Meer boeken die Joost Heyink heeft geschreven.

• De kwestplek 2000
• Katapult 2001
• De afgrond 2002
• Obsessie 2002
• Het web 2003
• Loverboy & girl 2004
• Zwarte engel 2005
• De indringer 2005

Plaats en Tijd:

De plaats van het verhaal speelt zich af een in stad of een drop maar ze zeggen niet welk dorp. Het wordt in deze tijd gespeeld want ze gebruiken de taal die rond deze tijd word gebruikt. En je hebt nu ook verpleegkundige die gek worden. En de verteltijd is ongeveer een maand of 2 3 maar ze gaan ook terug na een jaar geleden. De belangrijkste punt in het boek is het Amalia ziekenhuis. Waar Thom Floor heeft leren kennen. Het sterrenbos waar Floor en Thom voor het eerst hebben staan zoenen.

Hoofdpersoon:

* Thom
: Thom is een lieve aardige jongen die veel bij zijn opa op bezoek gaat. Hij is echt een Duvalier. De Duvalier familie zijn echt journalisten. Thom houdt van schaken en droom om zelf een boek te schrijven.

* Opa Duvalier : opa Duvalier is een echt grappenmaker. Maar omdat hij in Amalia ziekenhuis zit weet hij soms niet wat hij werkelijk ziet of wat er niet meer bestaat. Hij ziet zijn vrouw en zijn broer altijd maar die zijn allebei al dood.

Bijpersonen:

* Zuster Marie : Zuster Marie is een behulpzame en goed luisterende zuster die tijd op tijd wel eens behoorlijk lastig kan zijn. Maar in werkelijkheid is ze een brut en een gek. Want ze praat tegen zichzelf en ze hoort het dagboek tegen haar praten.

 Floor : Floor werkt op de afdeling langdurige opnamen van Particulier Ziekenhuis Amalia. Ze is een lieve aardige en kalme meid. Ze weet overal een oplossing voor. Ze vertelt alles eerlijk en komt nooit overhaast over.

Soort einde:

Het boek heeft een half open einde want je weet wat er is gebeurd met Marie. Maar niet wat er met opa Duvalier is gebeurd. En ik miste de straf die Marie Donkersloot had moeten krijgen.

Vragen:

Hoe heeft Thom dit ooit kunnen vol houden met opa Duvalier. Dat terug halen en mee gaan in opa’s verhalen.


Mening:

Ik vind dit eind tien keer beter dan een boek met een openeinde. Dit was half een openeinde. En je kan er toch nog wel iets in vullen van iets wat je nog niet weet erover. Maar het meeste is toch duidelijk.

Samenvatting:

Tom gaat iedere week bij zijn opa op bezoek in het Amalia ziekenhuis. Opeens begint zijn opa over een complot. Tom weet niet of hij het serieus moet nemen of dat het weer een van zijn fantasieën is. Hij vertelt dan mevrouw de Bok, mevrouw de Waard, mevrouw Tildeman en meneer Sokolov dood zijn. Tom vond het maar een raar verhaal maar hij luisterde uit respect na zijn opa. Toen begon opa ineens over iets anders. Maar Tom wilde weten waarom het zo bijzonder was aan het overlijden van een paar oude mensen. Maar toen antwoordde dat hij het maar bizar vond hoe ze uit het leven zijn gestapt. Mevrouw de Waard was drieëntachtig en kerngezond ma toch is ze om de een of andere reden gestorven en dat geloofde de opa van Tom niet.
Tom’s vader en de opa van Tom zijn allebei journalisten. Tom zelf was het ook een heel klein beetje. Hij schreef kleine stukjes in de schoolkrant, die stukjes gingen over van alles. Maar hij wilden een boek schrijven maar hij wit alleen de titel van het boek ‘Het Wak’ en hij wist de kern van het verhaal. Hij moest eigenlijk aan een spreekbeurt beginnen maar het lukte hem niet om zijn gedachten er bij te houden. Hij dwaalde steeds af naar opa en zijn verhaal. Wat moest hij nu doen. Meegaan in opa’s bizarre verhalen of proberen opa terug te halen naar hier en nu? Bij het eten vroeg zijn vader of hij bij opa was geweest en hoe het met hem was. Hij wist niet precies wat hij erop moest zeggen dus zei hij dat ze groeten kregen van opa. Maar hij vertelde hij zijn ouders toch maar. Maar hij wist eigenlijk al welk antwoord hij terug zou krijgen van zijn ouders. Dat opa aan het verdwalen was. Op een zaterdag ging Tom na zijn opa toen. Maar het was maar raar toen hij aan kwam bij opa’s favoriete hoek. De rieten stoel was leeg. Eigenlijk was dat heel erg vreemd rond 12 uur. Misschien is opa na de wc dacht Tom dus hij wachten tien minuten op opa. Maar na tien minuten nog steeds geen opa. Hij begon zich ongerust te maken. Dus vroeg hij aan een zuster of ze wist waar opa was. Maar zuster Janny wist het niet. Tom liep eerst toen snel wandelde hij en toen in ene looppas na de kamer van opa. En ja hoor daar zat op in zijn T-shirt en boxershort op bed. Opa zei dat hij net zijn middagdutje wilde gaan doen. Omdat hij dacht dat het al 2 uur was. Zijn horloge stond op de Turkse tijd. Op kleden zich maar weer aan om na zijn favoriete plekje te gaan met zijn kleinzoon. Onderweg na de koffieruimte passeerde Tom de ontvangstbalie. Er zat zoals altijd een oude zuster die nogal kortaf was, maar er was nu ook een meisje zo rond zijn leeftijd. Ze hadden samen een leuk gesprek totdat Tom zijn opa zag komen aan lopen. Toen ze bij de het favoriete plekje aan kwamen en zich hadden genesteld in hun stoelen begon opa weer over het complot. Dat hij iets had gehoord en dat was bij de kamer 109. Het was de kamer van mevrouw de Groot rond een uur of één ’s nachts. Een zuster zei tegen haar dat ze moest op houden met zo te kijken anders zou ze een krachtig sapje kregen ingespoten.
Op een zaterdag krijgt Thom voor het eerst dat hij al bij zijn opa komt zuster Marie te zien. Ze was aardig en een leuke glimlach maar er zat iets verdrietigs doorheen vond Thom.
Net toen Thom weg wilde gaan bij zijn opa omdat het zijn middagdutjes tijd werd. Zei opa tegen Thom meneer Drion is donderdagnacht overleden. Ze zijn weer bezig. Hij is een handje geholpen. Over de rand geduwd. Vermoord bedoelde opa. Het is een patroon ’s avonds kerngezond ’s nachts overleden. Het kan ook toeval zijn zegt Thom. Maar opa weet het niet zeker, ze hebben allemaal de zelfde doodsoorzaak een hartstilstand door ouderdom
ma dan het komt door de ouderdom gelooft opa niet. En het laatste patroon: allemaal weduwen of weduwnaars. Mensen die weinig of geen bezoek krijgen.
Thom begint het verhaal van zijn grootvader een beetje te geloven want er zit iets overtuigends in vind maar hij vind er iets niet in kloppen. Opa ging na zijn kamer toe voor zijn middagdutje en Thom bleef wezenloos in de koffieruimte staan en zwaaide terug na opa.
Floor en Thom besloten om op onderzoek te gaan om te kijken wat er allemaal gebeurde in het Amalia ziekenhuis. Floor werkte daar dus ze kon aan alle gegevens van de overleden mensen komen. Alle mensen streven bijna in de nacht zaterdag op zondag. In de nachtdienst dus. Floor zoekt uit wie er dan meestal werkt omdat ze denken dat het misschien een zuster kan zijn. Maar daar haalt Floor niets uit tot ze in de agenda kijkt. Ze vertelt het meteen aan Thom. Ze wilde iemand waarschuwen maar ze wisten niet wie, de politie zou al meteen afvallen, de staf nee die geloofde het toch niet. Floor en Thom liepen samen na het bos toe om alles even op een rijtje te krijgen. In het bos stond Floor ineens stil en gaf Thom een zoen. Na een tijdje zegt Floor ineens dat ze na huis moet omdat het morgen een drukke dag word en zaterdag moest ze weer werken.

Floor gaat zaterdag opzoek na bewijs tegen zuster Marie. Floor vind een papiertje met namen erop. Thom denkt dat het een moordlijst is die Floor heeft ontdekt. Zaterdag op zondag nacht bleven Thom en Floor in het Amalia ziekenhuis om te kijken of hun complot waar was. Rond 12 uur liep Thom na de heren wc tegenover de kamer van zijn opa. Ze loste elkaar af om de twee uur. Rond half zes schrik Thom wakker door een geluid uit zijn opa’s kamer.
Een week later zitten Thom en Floor weer op de heren wc tegenover de kamer van Thom’s opa. Opeens horen ze iets van geschuifel, maar dat kwam steeds korter bij. Thom wist wat hij te zien kreeg maar als nog schrok hij dat hij helemaal weerloos stond. Floor liep al op de gang. Ze liepen de kamer in en zagen Marie een spuit in haar jaszak duwen. Floor praten op een hele kalme stem terwijl Thom niks uit zijn mond kreeg. Marie was overdonderd door het bezoek bij opa Duvalier op de kamer.
Marie nam Thom en Floor mee de gang op. Omdat ze opa Duvalier niet wilden storen met slapen. Marie pakt Thom bij zijn nek vast en zo moesten ze ook de kamer. Maar opa Duvalier was wakker geworden en had alles mee gekregen op de gang. Ze liepen de kamer op bij opa Duvalier en toen kreeg Marie een harde klap op haar kop door opa met de po. Marie viel bewusteloos op de grond. Toen ze bij kwam pakte ze de spuit uit haar jaszak omdat niemand op haar lette. Toen stond ze op en dreef iedereen de hoek in. Thom stond bij een tafeltje met kussen en lakens erop. Hij pakte een kussen en duwde dat richting de spuit. Marie viel op de grond en toen kreeg Marie weer een klap met de po op haar achterhoofd.
Marie word nog verhoord over de 12 moorden die ze heeft gepleegd. En er wordt gekregen of ze niet gek is.

Mijn mening over het boek :

Het boek is best wel saai opgesteld maar van de ene kant is het wel een spannend boek om te lezen maar van de andere kant weet je al bijna in het begin wie de moordenaar is in het ziekenhuis. Maar ik raad het iedereen wel aan om te lezen.