Primaire gegevens van het gelezen werk: Auteur: Renate Dorrestein
Titel: Zonder genade
Verschenen in: 2001
Aantal blz: 256
Leestijd: 4 uur
Uitgelezen op: 14-02-02 Verantwoording van de keuze: Ik heb voor dit boek gekozen eigenlijk om een paar hele simpele redenen. Ten eerste moest het een boek zijn dat na september 2000 geschreven was. Als je hiernaar gaat zoeken wordt het aanbod al erg beperkt. IK ben toen in de bieb verschillende recensies gaan doorlezen en kwam zo bij dit boek uit. Het leek mij een interessant boek met toch wel een onderwerp van deze tijd, zinloos geweld. Ook hoorde ik van iemand anders op school dat het een erg goed boek was. Daarom heb ik voor dit boek gekozen. Eerste reactie achteraf: Het is een boek dat op een hele slimme manier geschreven is. Het verhaal zelf is duidelijk chronologisch, maar het verhaal wordt in twee delen gesplitst. Het wisselt dan ook tussen wat er nu echt gaande is op dit moment en tussen wat eraan vooraf ging en waarom zij dus in die situatie zitten. Dit maakt het erg spannend en zorgde er bij mij voor dat ik steeds door wilde lezen. Het is dus ook meeslepend, ik kon mij goed inleven in de gedachten en gevoelens van de verschillende personen. Ook heb ik geregeld gelachen om de soms lompe acties van de hoofdpersoon. Ik vond het een erg interessant boek met een originele aanpak van de verhaalopbouw. Ik zou dit boek ook zeker willen aanraden aan anderen want het is zeker de moeite waard.
Samenvatting: Ik zal het verhaal chronologisch samenvatten omdat dit duidelijker is, en makkelijker voor mij. Dit omdat het verhaal om de paar bladzijden wisselt van punt in het verhaal. De hoofdpersoon, Phinus Vermeer, is een wees en wordt opgevoed door zijn tantes. Die leren hem alles wat zij nodig achten in het leven en zorgen er ook voor dat hij een leuke jeugd heeft. Op een dag, als hij al veel ouder is, komt hij een vrouw met haar zoontje tegen in het park. Iedere dag zijn zij daar en na een paar dagen gaat Phinus er op af. Ze raken aan de praat en uiteindelijk trouwen ze. Haar zoontje, Jem, beschouwt Phinus als zijn eigen vader hoewel hij weet dat dit niet het geval is. Zijn echte vader is overleden. Franka en Phinus voeden Jem op en laten hem erg vrij in alles wat hij doet en hoe hij over van alles denkt. Phinus en Jem staan vaak samen in de keuken en hebben dan de grootste lol. Het zijn echt vader en zoon geworden, ook Phinus beschouwt Jem als zijn eigen zoon. Franka heeft ondertussen ook kanker gehad en is daarbij haar baarmoeder verloren. Zij zullen dus nooit meer een kindje kunnen krijgen dat echt helemaal van hen is. Als Jem vijftien jaar is gaat hij met een meisje samen uit naar de Escape in Amsterdam. Aangezien zij zelf ook in Amsterdam wonen gaan ze gewoon op de fiets. Phinus is zenuwachtiger dan Jem zelf en geeft hem genoeg geld mee om Sanne te verwennen. Later op de avond staat opeens de politie op de stoep. Jem is vermoord. Hij is doodgeschoten door Marius H. Hij had die dag verloren met cricket en had zich helemaal klem gezopen in de Escape. Ook had hij van een vriend een pistool geleend waarmee hij en zijn vrienden altijd op blikjes schoten. Maar het was wel een echt pistool. Op een gegeven moment loopt Marius naar de dansvloer en bij Jem in de buurt schiet hij een paar keer in de lucht. Jem zegt hier wat van en wordt van dichtbij door zijn hoofd geschoten. Phinus en Franka gaan uiteraard diezelfde nacht nog naar het politie bureau om een verklaring af te leggen en die van Sanne en Marius te horen. Franka gaat hierna naar huis, maar Phinus gaat, nadat hij heel erg tegen Sanne is uitgevallen, naar de Escape om daar zelf dingen uit te zoeken over wat er precies gebeurt is. Uiteindelijk hoort hij hoe het gegaan en is woedend en verward. Franka organiseert een stille toch voor Jem samen met Sanne. Franka en Sanne praten eerst nog samen over Jem. Jem en Sanne blijken al vijf weken iets te hebben. Phinus is het daarentegen helemaal niet eens met de toch. Hij gaat naar politie en justitie om er voor te zorgen dat Marius levenslang krijgt. Deze krijgt uiteindelijk eerst 5 jaar gevangenisstraf, maar Phinus wil in hoger beroep. Dit verliest hij en Marius zijn straf wordt teruggebracht naar 3 jaar. Na de begrafenis zoekt Franka een mooie steen uit voor op het graf van Jem. Wanneer deze er ligt gaan zij en Phinus kijken. Franka wil er een mooie soort tuin omheen maken, maar Phinus wil hier niets van weten. Weer ruzie! Franka gaat naar huis. Op weg naar de uitweg komt Phinus Sanne tegen en gaan samen nog terug naar het graf van Jem. In de tussentijd zijn Franka en Phinus uit elkaar geroeid en hebben ook vaak ruzie. Phinus wil zorgen dat het weer beter wordt tussen hen en besluit haar mee te nemen naar Groningen om daar uit te rusten op een ouderwetse boerderij / hotel. Ze gaan en bij het avondeten komen ze nog twee collega’s van Phinus tegen. Met zijn vieren dineren ze en hebben het over van alles en nog wat. Na het diner gaan Phinus en Franka nog een stukje wandelen, maar ze krijgen weer ruzie over het feit dat Franka en Phinus hun verdriet op een andere manier verwerken. Franka is heel emotioneel en wil Jem nooit vergeten. Phinus laat niets merken van zijn gevoelens en wil alles vergeten. Dit botst uiteraard enorm. Franka rent bij hem vandaan. Op een bruggetje loopt ze tegen twee meisjes aan, Astrid en Melanie. Phinus denkt dat zij Franka aanvallen en hij gooit hen tegen de grond. Franka en Melanie kunnen niet goed meer lopen en Phinus haalt de auto. Ze stappen allemaal in want Franka heeft medelijden met Astrid en Melanie. De twee meisjes sturen hen ver weg van de bewoonde wereld. Ze komen bij een vervallen hut aan. Astrid zegt dat zij en Melanie daar vaker blijven als het erg laat is. Anders worden hun ouders boos en zeggen ze dat ze bij elkaar hebben geslapen. Ook Phinus en Franka gaan mee naar binnen. Astrid en Melanie gaan weer weg om hulp te halen maar sluiten de deur af en verdwijnen. Franka en Phinus zitten opgesloten zonder licht en water. De volgende dag gaan ze via het raam naar buiten. Daar komen ze de collega’s van Phinus tegen en die helpen hen terug te komen naar het hotel. Ook brengen die hen weer thuis vanuit Groningen. Franka gaat naar een vriendin en Phinus gaat naar huis. Als hij nog geen tien minuten thuis is staat Sanne voor de deur. Ze vertelt dat ze zwanger is. Het blijkt dat Sanne en Phinus gevreeën hebben toen zij bij het graf van Jem waren. Sanne wil een abortus. Ze gaan samen uit eten en Phinus zegt dat hij het kind wel wil opvoeden voor Sanne, maar die wordt kwaad en rent weg. Phinus gaat haar achterna maar vindt haar niet. Hij belt haar moeder maar die weet ook niet waar Sanne is. Phinus gaat uiteindelijk het uitgaansgebied in de hoop haar tegen te komen. Hij gaat en kroeg in en praat met een meisje. Hij besteld wat te drinken, maar blijkt geen geld bij zich te hebben. Het meisje achter de bar roept de uitsmijters. Phinus wil het uitleggen maar de barvrouw en de uitsmijters leggen hem van alles in zijn mond. Hij wordt kwaad als een hem in zijn maag slaat en slaat de twee helemaal in elkaar. Hij wordt opgepakt en moet na zijn verklaring afgelegd te hebben de cel in. Hier stort hij in, omdat hij nu past gestraft wordt voor de dood van Jem, dit heeft hij zichzelf altijd aangetrokken. Hij vond zichzelf altijd de schuldige voor zijn dood. Zijn verwerking kan eindelijk beginnen.