Zondagskind door Joris Moens

Primaire gegevens

Auteur: Joris Moens
Titel: Zondagskind
Ondertitel: Geen
Verschenen in: 1995
Aantal blz.: 190
Leestijd: Ongeveer 5 uur
Uitgelezen op: 23 November 2000

Verantwoording van de keuze: Ik heb dit boek gekozen omdat de schrijver tot de generatie nix behoort. Ik had al meerder boeken van verschillende schrijvers die tot de generatie nix behoren gelezen, en die vond ik allemaal erg leuk. Er werd mij verteld dat Joris Moens zo'n zelfde soort schrijver was en ik wilde het boek wel lezen om te kijken of ik het echt leuk vond. En Joris Moens had drie boeken geschreven en we hadden 3 boeken nodig. ik had de achterkant van "bor"gelezen en dat verhaal leek mij wel leuk. Zondagskind leek mij ook wel leuk en van het derde boek: een beest met twee lichamen kende ik niet en daar hadden we ook niet veel informatie over. toen we de boeken gingen verdelen koos ik voor zondagskind maar niet echt met een reden, ik had het allemaal wel goed gevonden.

Verwachtingen vooraf: Ik verwacht dat het boek heel grappig is, met hele directe humor. Ik hoop dat het een beetje in de stijl van Ronald Giphart is, zijn boeken vind ik altijd heel grappig. Ik denk dat het boek wel makkelijk weg te lezen is en dat het over alledaags leven gaat
ook verwacht ik dat de hoofdpersoon in het boek veel verteld en dat veel gedachten zijn beschreven. Over het algemeen verwacht ik dus dat het heel erg lijkt op de stijl van Ronald Giphart (althans dat hoop ik)

Eerste reactie achteraf: Ik vind dit werk: - Best spannend (het boek hield me geboeid. ik wilde weten hoe het zou aflopen en wat er zou gebeuren, ik werd nieuwsgierig) - Erg meeslepend (je gaat helemaal meeleven met de hoofdpersoon) - Een beetje ontroerend
vooral als hij over zijn exvriendin verteld en als hun relatie stuk loopt) - Best grappig (het valt een beetje tegen maar ik heb toch bij sommige stukken heel erg moeten lachen) - Erg realistisch (het zou echt gebeurd kunnen zijn, het is een beschrijving van het dagelijkse leven van de hoofdpersoon) - Niet fantasierijk (er komt heel weinig fantasie in voor en alles kan echt gebeurd zijn) - Erg interessant (de hoofdpersoon leidt een indrukwekkend leventje en is wel een beetje vreemd dat is erg leuk om te lezen) - Erg origineel (de schrijver heeft toch een hele eigen schrijfstijl ook al is het een typische generatie nix schrijver) - Erg goed te begrijpen (het leest makkelijk weg. Sommige stukken zijn wat moeilijker maar na 2x doorlezen snap je het)

Dit werk heeft me niet echt aan het denken gezet. Soms lees ik boeken en daar denk ik dan nog een tijd over. Dit boek was makkelijk van me af te zetten nadat ik het uit had. Ik heb er niet echt meer aan gedacht toen ik het uit had
Ik heb niets aan dit werk gehad. Het was leuk om te lezen maar ik heb er niet veel van kunnen leren. Dit werk spreekt me wel aan omdat het eens een keer niet zo diepzinnig is. Het leest gewoon makkelijk weg en de gebeurtenissen zijn leuk beschreven. En er zit goede humor in.

Korte samenvatting van het boek: De hoofdpersoon van dit boek is een man van 30. Hij is arts-assistent Interne Geneeskunde. Zijn exvriendin heet Büsra. Büsra is radioverslaggeefster. Don is zijn beste vriend en is een succesvol zakenman en Don's vriendin heet Maud. Zij is een collega van de hoofdpersoon. Iedereen is ongeveer even oud. Het verhaal begint met een bevalling, een Ghanese vrouw moet bevallen van een tweeling maar die liggen in stuitligging. Als de bevalling is gelukt loopt de hoofdpersoon het ziekenhuis uit en gaat hij nadenken over zijn leven. Er komt een grote flashback over Büsra. Hij heeft Büsra in de tram ontmoet en ze zijn wat gaan drinken. (ze wonen beiden in Amsterdam) Later krijgen ze een relatie. Na een lange tijd samen te zijn geweest gaat het uit. Terwijl de hoofdpersoon denkt dat Büsra vreemdgaat omdat ze uit parijs belt dat ze een nieuwe man heeft gevonden, laat Büsra abortus plegen. ze is nooit naar parijs geweest maar deed gewoon alsof. De hoofdpersoon is boos dat Büsra zomaar die beslissing heeft gemaakt terwijl hij de vader is en er ook wat over te zeggen heeft. Hij wil haar zien maar Büsra is onvindbaar. Later dat weekend gaat de hoofdpersoon naar bed met maud (de vriendin van zijn beste vriend) ze hebben allebei wat gedronken en na de avond dienst belanden ze samen in bed. De volgende dag gaat de hoofdpersoon bij Don het EK kijken maar hij verteld niets over zijn avontuurtje met Maud.

Verhaalanalyse

Tijd en Ruimte

- Verteltijd: 6 uur

- Vertelde tijd: Weekend

- Chronologie: Het verhaal is niet chronologisch, er komen meerdere (grote) flashbacks in voor. - Flashbacks: Komt veel voor, het hele verhaal van Büsra is een flashback en sommige gesprekken tussen de hoofdpersoon en Don ook. - Vooruitwijzingen: Zijn er niet. Er wordt alleen in het heden en verleden geschreven.

- Einde: Een open einde. Het leven van de hoofdpersoon ligt open, je weet niet wat er met Don, zijn werk en met hem en Büsra gebeurd. Omstandigheden: -Topografisch: Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. In een ziekenhuis en in het huis van de hoofdpersoon - Klimatologisch: Het weer wordt niet uitvoerig besproken in het boek, er wordt weinig tot niets over gezegd.

Perspectief
Het verhaal wordt in de IK-vorm geschreven. Je weet de naam van de hoofdpersoon niet en alles wordt vanuit diegene beschreven. Je leest zijn gedachtes en gevoelens.

Dit wil je ook lezen:

Zo schrijf je een goed opiniestuk

Spanning
De spanning in dit boek is goed opgebouwd, je wordt nieuwsgierig naar wat er verder gebeurd en dat maakt dat je verder wil lezen. De schrijver heeft het goed opgebouwd door je eerst nieuwsgierig te maken naar wie de hoofdpersoon is. Hij doet dat door de eigenaardige trekjes van de hoofdpersoon al in het begin te beschrijven. later creert hij spanning door over Büsra te vertellen, je wil weten of hun eerst ruzie goed afloopt, hoe het met ze gaat, waarom Büsra soms zo raar doet. hij geeft het verhaal soms een rare (onverwachte) wending bijvoorbeeld door de hoofdpersoon met Maud naar bed te laten gaan. Dat brengt spanning want je vraagt je constant af als je hoofdpersoon het EK gaat kijken bij Don of het uitkomt. wat ook erg spannend was was het moment dat het uitging tussen Büsra en de hoofdpersoon
je hoopt de hele tijd dat ze weer bij elkaar komen en je vraagt je af waar Büsra blijft. Dan komt er weer een onverwachte wending in het verhaal als blijkt dat Büsra helemaal niet vreemd is gegaan maar abortus heeft laten plegen. het wordt spannend omdat de personen om de hoofdpersoon ervoor zorgen dat je nog niet alles weet. ze zit in de huid van de hoofdpersoon en alles wat voor hem geheim wordt gehouden is dus ook een geheim voor jou.