Hoofdstuk 1 inleiding.
Ik heb mijn boekverslag gemaakt over het boek Zomerhitte. Omdat ik de film heb gezien en ik het een mooi verhaal vond. Dus leek het me leuk om mijn boekverslag over het boek te doen. En er hadden mensen tegen mij gezegd dat je minstens een boek van Jan Wolkers moest hebben gelezen. Dus toen ik het boek gelezen had dacht ik dat het wel een goed boek is voor een boekverslag.

Boek gegevens:
Titel: Zomerhitte.

Auteur: Jan Wolkers.
Drukker: Koninklijke Wöhrmann, zutphen.
Uitgever: De Bezige Bok.
Vormgever. Marlous Bervoets.
Omslagfoto. Pieter Paul Koster.
Hoofdstukken. Er zijn geen hoofdstukken in dit boek.
Bladzijden. 92 blz.

Hoofdstuk 2 Gebeurtenissen.
Het verhaal wordt door de hoofdrolspeler, een fotograaf verteld.

De fotograaf kwam twintig jaar geleden voor het laatste keer op het eiland, met de opdracht om konijnen die aan myxomatose leden te fotograferen. Niet dat hij wist dat dit de laatste keer zou zijn. Wanneer hij met zijn camera op zoek gaat naar konijnen. Komt hij per ongeluk op een naaktstrand terecht. Hier ziet hij een vrouw, die hem op het eerste gezicht al meteen interessant vind. Omdat zij hem zo fascineert, gaat hij naar haar toe en gaat naast haar liggen. Ze raken aan de praat en ze commandeert hem zichzelf uit te kleden omdat ze op het naaktstrand zijn. De vrouw heet Kathleen. Ze werkt in een discotheek op het eiland om haar studie geschiedenis te kunnen betalen. Als Kathleen moet werken spreken ze af om elkaar nog eens te zien.
Die avond besluit de fotograaf om naar de discotheek te gaan waar Kathleen werkt. Als hij daar is en op Kathleen gaat letten, merkt hij dat zij de mensen die in de disco zijn makkelijk de baas is met haar scherpe opmerkingen. De fotograaf blijft in de discotheek tot deze gaat sluiten en daarna wacht hij buiten totdat Kathleen naar buiten komt. Tot zijn teleurstelling stapt Kathleen bij een oude man in de auto en rijdt weg met hem. Dan ontmoet hij Federici, een oude man die op het eiland woont. Het wordt de fotograaf duidelijk dat Federici ook wel wat in Kathleen ziet, maar verder in het verhaal blijkt dat Federici haar meer als een kunstobject ziet dan als een lustobject.

De volgende dag gaat de fotograaf weer foto’s maken. daarna gaat hij weer naar het naaktstrand in de hoop Kathleen weer te zien. Als hij haar gevonden heeft, vertelt ze hem dat er verderop kwallen op het strand liggen, waar hij echt een foto van moet maken. Mat het is een smoes om mee naar zijn huis te kunnen.

Als ze bij het huis van de fotograaf zijn, verteld Kathleen over de oude man bij wie ze de avond van de disco in de auto is gestapt. Hij betaalt haar, als ze zich voor hem bevredigt. De fotograaf vraagt haar dan of ze dat ook voor hem wil doen en dat doet ze.
Wanneer de fotograaf de dag daarna op een terrasje zit, ontmoet hij een vogelwachter. De vogelwachter verteld aan de fotograaf dat hij een nest van velduilen heeft gevonden, En dat het misschien leuk is om er een paar foto’s van te maken. Da lijkt de fotograaf wel een goed idee en ze gaan er naar toe.maar velduilen zijn gevaarlijke dieren en als ze bij het nest zijn vliegt de uit die op het nest zit op en pikt het oog van de vogel wachter er uit.
een paar dagen later gaat de fotograaf weer naar het strand en ziet daar iets raars: Kathleen is samen met de oude man en een jongere man op het strand. De jonge man pakt een surfplank en surft richting een boot. Wanneer hij terug komt heeft hij een rugzak bij zich. De fotograaf denkt dat het drugssmokkel is. Als de politie eraan komt, houdt Kathleen de agenten aan de praat, terwijl de jonge man de rugzak in de duinen verstopt. De fotograaf gaat de ruszakken zoeken. Hij heeft ze snel gevonden en verstopt hem op een betere plek. Wanneer hij dat gedaan heeft, gaat hij terug naar zijn huisje. Daar wacht Federici op hem.
De fotograaf verteld over de gebeurtenis op het strand. Federici vindt het een stomme actie. Hij vindt dat hij beter naar de politie had kunnen gaan. Daar had de fotograaf natuurlijk ook wel over nagedacht, maar dan had hij Kathleen ook verraden en dat wilde hij niet.

Het leek Federici een handig idee om een pistool aan te schaffen voor zijn eigen veiligheid.

Wanneer hij tijdens het fotografen opkijkt, kijkt hij recht in de loop van het geweer van de jonge man. De man wil dat hij de rugzakken gaat halen.
De fotograaf zegt dat hij nergens van af weet. Maar de jonge man zegt dat hij hem heeft gezien in de duinen. De jonge man drinkt heb mee te gaan en in zijn auto te stappen. Als ze op de plaats zijn waar de fotograaf de rugzakken heeft verstopt, moeten ze zich door een paar dosjes een bomen heen wringen. Als de fotograaf een tak naar voren duwt om er langs te kunnen laat hij de tak heel hart naar achter schieten. Er komt precis een stukje tak in de keel van de jonge man en hij is opslag dood.
De fotograaf bindt dan de rugzak op de rug van de jonge man en laat hem met rugzak en al in een vennetje glijden. Maar eerst heeft hij zijn pistool gepakt en neemt het mee naar huis. Die avond komt Kathleen naar het huisje. Ze praten wat en die avond hebben ze seks. Kathleen blijft bij hem slapen, maar wanneer hij wakker wordt is ze weg net als het geweer van de jonge man. hij vraagt zich af of Kathleen hem bedrogen heeft.

De fotograaf gaat naar het hotel waar Federici verblijft en vertelt hem het hele verhaal.
Daarna gaat de fotograaf naar de woning van Kathleen. Die vertelt hem dat de oude man zelfmoord heeft gepleegd toen ze hem het verhaal van de jonge man vertelde. Erg moeilijk heeft ze het schijnbaar niet, want vlak daarna duiken ze weer samen het bed in.
De fotograaf wil niet langer op het eiland blieven en vraagt of Kathleen met hem mee gaat naar de vaste wal.
Als ze op de boon naar de vaste wal zitten gooien ze het pistool in het water. En hebben ze alle gebeurtenissen achter zich gelaten en kunnen ze samen aan een nieuwe toekomst beginnen.
Einde.

Hoofdstuk 3 Auteur:
Biografie:
Wolkers groeide op als derde kind in een streng gereformeerd gezin van 11 kinderen. Nadat hij de lage school heeft afgerond gaat hij naar de MULO. Hij haalde hier echter te lage cijfers, waardoor hij in 1938 van school werd gestuurd. Hij gaat aan het werk in de kruidenierswinkel van zijn vader, en had daarna nog enkele baantjes als tuinman en dierenverzorger. In 1940 schrijft hij zich in op de Avondtekenschool in Leiden. In 1943 moet Wolkers echter onderduiken voor de arbeidsdienst en verhuist hij naar een kleine zolderkamer. Om geld te verdienen gaat hij werken bij een lampenkappenatelier. Daarnaast nam hij teken- en schilderlessen aan de Leidse Schildersacademie ‘Ars Aemula Naturae’, en behaalde hij zijn typediploma. Kort daarna ontvlucht hij Nederland om enige tijd in Parijs te gaan wonen. Na de oorlog biedt zijn oom hem collegegeld aan om te gaan studeren aan de Haagse Academie. Deze opleiding bleek echter al vol te zitten, waarna hij besloot om te gaan studeren aan de Academie van beeldende kunsten in Amsterdam. Na nog enkele kunstzinnige opleidingen gevolgd te hebben in Nederland en Frankrijk, debuteert hij in november 1958 als schrijver met een verhaal in het tijdschrift Podium: ‘de verschrikkelijke sneeuwman’.

Debuut:
In 1961 komt Wolkers’ eerste boek uit: ‘Serpentina’s Petticoat’. Deze verhalenbundel kreeg in de beginperiode maar weinig aandacht van de media, maar werd in 1963 onderscheiden met de literatuurprijs van de gemeente Amsterdam. Deze prijs zou hij later (1966) echter uit protest tegen het harde optreden van de politie bij de relletjes rond het huwelijk van Beatrix en Claus terugsturen. Wolkers zou later nog enkele prijzen weigeren. In 1982 negeerde hij bijvoorbeeld de Constantijn Huygens-prijs omdat hij zich ondergewaardeerd voelde. Hij schreef naar eigen zeggen immers al twintig jaar ‘meesterwerken’, en had die prijs al veel eerder moeten ontvangen. In 1989 nam hij ook de P.C. Hooft-prijs niet in ontvangst.


Na zijn literaire debuut volgden in korte tijd enkele romans waaronder ‘Kort Amerikaans’, ‘Een roos van vlees’ en ‘Terug naar Oegstgeest’. Zijn eerste boeken staan duidelijk in het teken van zijn vader. Wolkers is streng en zwaar gelovig opgevoed, en daar verzet hij zich in zijn eerste boeken tegen. Hij laat in zijn boeken haat merken tegenover zijn vader. Volgens Wolkers heeft zijn vader zijn speciale talenten voor kunst nooit willen erkennen. Daarnaast speelt ook de vroege dood van zijn oudere broer Gerrit Jan (22 jaar) een grote rol in zijn eerste boeken. Hij bewonderde zijn broer altijd erg omdat hij zijn vader durfde tegen te spreken. In zijn boeken laat Wolkers dat zien aan de hand van verwijzingen naar dingen die in het leven van Wolkers een rol hebben gespeeld. Hij gebruikt hiervoor zeer sprekende voorbeelden en grote contrasten. De zinsbouw waarmee hij zijn verhalen schrijft is kort en de beschrijvingen zijn raak.

Bibliografie:
1961 Serpentina's Petticoat (verhalen).
1962 Kort Amerikaans (roman)
1963 Gesponnen suiker (verhalen)
1963 De Babel (toneel)
1963 Een roos van vlees (roman)
1964 De hond met de blauwe tong (verhalen)
1965 Terug naar Oegstgeest (roman)
1967 Horrible Tango (roman)
1969 Turks Fruit (roman)
1971 Groeten van Rottumerplaat (autobiografische documentaire)
1971 Werkkleding (autobiografische documentaire)
1974 De walgvogel (roman)
1975 Dominee met strooien hoed (novelle)
1977 De Kus (roman)
1979 De doodshoofdvlinder (roman)
1980 De perzik van onsterfelijkheid (roman)
1981 Alle verhalen
1981 Brandende liefde (roman)

1982 De junival (roman)
1983 Gifsla (roman)
1984 De onverbiddelijke tijd (roman)
1985 22 sprookjes, verhalen en fabels
1988 Kunstfruit en andere verhalen
1989 Jeugd jaagt voorbij
1991 Tarzan in Arles (essays)
1991 Wat wij zien en horen (verhalen, samen met Bob en Tom Wolkers)
1994 Rembrandt in Rommeldam (essays)
1995 Zwarte Bevrijding (Boekenweekessay)
1996 Icarus en de vliegende tering
1997 Mondriaan op Mauritius (essays)
1998 Terug naar Jan Wolkers (bevat: Kort Amerikaans, Een roos van vlees en Terug naar Oegstgeest)
1998 Het kruipend gedeelte des aardbodems (rede)
1999 Omringd door zee (columns)
1999 De spiegel van Rembrandt
2000 Een cilinder vol zeegeruis (lezing)

2003 De achtertuin
2005 Zomerhitte (Boekenweekgeschenk)
2005 Dagboek 1974 (dagboekaantekeningen)
2005 Ach Wim, wat is een vrouw? (brieven aan een jeugdvriend)
2006 Dagboek 1969 (dagboekaantekeningen)
2006 2 Texel: Drummers Double Bill & Jan Wolkers (CD - Drummers Double Bill)
2007 Dagboek 1972 (dagboekaantekeningen)
2007 Waddenboek

Hoofdstuk 4 Verhaaltechnieken.
Thema:
het thema van het boes is liefde. Het gaat namelijk over de liefde van de fotograaf voor Kathleen en andersom. En dat merk je door de gedachten van de Fotograaf. En bijvoorbeeld op hert naakt strand merk je dat het boek voor al over liefde gaat. Maar het is ook wel een heel spannend boek want er wordt drugs gesmokkeld en er zijn meerdere pistolen in het boek. Dat maakt het wel een stuk leuker om te lezen. want zonder een beetje spanning zou je niet de behoefte hebben om door te lezen.

Personen:
De fotograaf:
Dit is de hooft persoon van het boek en de verteller. In het boek staat niet hoe hij heet. Hij is een natuurfotograaf. En gaat die zomer naar eiland moest voor een opdracht.

Die zomer wordt hij verliefd op Kathleen, een meisje dat werkt in de discotheek.
omdat hij zo verliefd op haat is, raakt hij verwikkeld in drugs smokkel. Het loopt gelukkig goed af met hem. Maat met andere mensen die mee helpen met de drugs smokkel loopt het iet goed af door zijn toe doen.

Kathleen:
Kathleen is de vrouw waar de fotograaf zo verliefd op is. Het is een aardige vrouw. En ze lijkt niet iemand die betrokken is bij drugs smokkel. Maar las het verhaal verder gaat blijkt ze toch mee te helpen. Ze is ook niet altijd eerlijk tegen de fotograaf. Zo krijgt ze geld om zich te bevredigen voor een oude man, die later haar baas blijkt, en ze schaamt zich ook niet om dit voor anderen te doen. Maar ze zij eerst tegen de fotograaf dat ze de oude man helemaal niet kende.

Federici:
Federici is een vriend van de fotograaf. De fotograaf leert hem in het begin van het boek kennen wanneer hij op Kathleen wacht. Hij is een wijze man, die al veel heeft meegemaakt. hij geeft de fotograaf adviezen. Hij is de steun en toeverlaat van de fotograaf.

De oude man:
Hij is de baas van Kathleen. Hij is een man die handelt in drugs. Hij betaalt Kathleen om zich voor hem te bevredigen. Hij gaat dood in het boek. Hij pleegt zelfmoord voor de ogen van Kathleen, wanneer hij het echte verhaal van de fotograaf te horen krijgt. De jonge man was namelijk zijn oogappel en hij kon het niet aan, dat hij hem bedrogen zou hebben. Wat er gebeurt zou zijn als hij de waarheid had geweten is niet duidelijk.

Perspectief:
Het verhaal is in het ik-perspectief verteld. De ik-persoon, oftewel de fotograaf, vertelt het verhaal achteraf. Volgens mij is het verhaal uit het dagboek van de fotograaf genomen, maar dit hoeft niet persé. De gebeurtenissen worden nauwkeurig beschreven en je kan je daardoor goed in het boek inleven. De verteller komt betrouwbaar over, maar hij maakt tussendoor ook grappen.


Plaats:
Het verhaal speelt zich af op een van de Waddeneilanden. Het is niet duidelijk welk waddeneiland. Het naaktstrand is een belangrijke plek want daar ontmoeten de Fotograaf en Kathleen elkaar. En daar spelen nog meer gebeurtenissen zich af.zo als die waar de jonge man nar de boor zwemt om het Drugs op te helen.

Tijd:
Het verhaal speelt zich af in de zomer. Een hele hete zomer om precies te zijn. Het speelt zich af na januari 2002, want ze gebreken als euro’s. Ik denk dus dat het ongeveer in 2003 is gebeurt, omdat het toen nogal een hete zomer was. Kathleen vertelt in het verhaal dat ze in 1978 geboren is. In de tijd van het verhaal zou ze dan dus 25 zijn, wat ongeveer wel kan kloppen. De vertelde tijd is, denk ik, 2 weken, aangezien de verteller 3 weken op het eiland zou blijven en 1 week eerder weggaat. De gebeurtenissen worden logisch en op tijd verteld. Er worden geen flashbacks gebruikt. Het is een open einde, waar de fotograaf nog steeds een geheim heeft voor Kathleen. Er wordt over elke dag wel iets verteld.

Begin:
Het boek begint met dat de Fotograaf aan het wandelen is op het strand en zich aan het verbazen is hoe mooi het daar is. Hoe mooi alle dingen zijn die aan gespoeld zijn een half vergane plastic zakje, een stuk oranje vissers net en een stuk houd dat groen ziet van de algen. En hoe mooi de zee, het strand en de wolken zijn.
Probleem en afloop: het probleem is dat de Fotograaf verliefd is op Kathleen. En dat hij alles voor over heeft om te zorgen dat zij ook verliefd word op hem. En net als in de meeste boeken loopt het goed af net als in dit boek. Kathleen word ook verliefd en gaat mee naar Frankrijk om daar samen met de Fotograat te gaan wonen.
Titel: ik denk dat jan Wolkers zijn boek zomerhitte heeft genoemd omdat het boek zich afspeelt in de zomer. En het was een hele hete zomer. Er was over het hele land een hittegolf.