Witte pijn door Ina Vandewijer

1. Inhoud

Het verhaal speelt zich af in deze tijd.
Het begint in Montreal, waar Tim, het hoofdpersonage, altijd gewoond heeft. Maar het grootste deel van de rest van het boek vindt plaats in het uiterste noorden van Canada, waar de inuit leven.
Dat is namelijk de plaats waar Tim z'n grootvader, Amarak, is opgegroeid; het is een eskimo.
Hij neemt Tim mee naar z'n geboortedorp, ergens bij de noordpoolcirkel.
Op het begin vindt Tim de gebruiken en omgangsvormen raar, vervelend of vies, maar hoe langer hij met ze omgaat, hoe beter hij hun begrijpt, en wat ze allemaal moeten doen om te overleven.
Als hij terug naar huis keert krijgt hij het bericht dat z'n grootvader is gestorven toen hij een ijsbeer wou doden. Tim is verdrietig, maar ook gelukkig, omdat Amarak een waardige dood is gestorven en dat hij nu op een plaats is waar hij gelukkig is (?) .

2. Structuurelementen

*Perspectief:
Het is een subjectief verhaal omdat er heel veel verschillende standpunten ingenomen worden over allerhande dingen. Tim is dan ook heel vaak in discussie met z'n opa. Als die bijvoorbeeld een wak maakt om met een harpoen op zeehonden te jagen vindt hij het walgelijk en wreed. Later leert hij begrijpen dat dat nu eenmal een bepaalde levenswijze is.
Maar aan de andere kant is het ook objectief omdat het een heel realistisch beeld geeft van de inuitcultuur en -levenswijze.
De verteller is Tim. Dat is heel duidelijk omdat alles vanuit zíjn standpunt bekeken wordt. Dit geeft op "eskimo-gebied" natuurlijk niet zo'n hoge betrouwbaarheid, maar daarentegen wel een grote betrokkenheid, alles is immers nieuw voor hem.
Dit is natuurlijk een goed gekozen perspectief omdat je zo allerlei pro's en contra's krijgt voor dingen die voor eskimo's gewoon zijn maar voor westerlingen vreemd, en allicht andersom.

*Spanning:
De spanning is vrij laag. Een enkele keer stijgt die wat als ze vast zitten in een sneeuwstorm met een niet-werkende sneeuwscooter, maar over het algemeen is het geen spannend boek.
Dat komt omdat het gewoon niet de bedoeling is van dit boek is om heel spannend te zijn. Het gaat veel meer over vriendschap en haat, verbondenheid met de natuur en familie. Over de schoonheid van de "bevroren zeeën".
Dit heeft weinig invloed op het lezen voor mij. Voor mij hoeft niet elk boek perse een "Silence of the Lamb-style" verhaal te zijn waarvan je niet kan slapen. Afentoe iets minder is ook wel fijn.

*Chronologie:
Het boek is volledig chronologisch opgebouwd. Geen enkele gebeurtenis wordt beschreven in een volgorde anders dan de werkelijke verhaallijn.
Veel speciaal effect is hiermee dus niet bereikt, wat niet echt erg is, omdat bijna alle boeken zo zijn opgebouwd.

*Figuren:
Tim is een erg open personage. Hij ondergaat een ware metamorfose tijdens zijn verblijf bij de eskimo's. Hij zal vanaf dan op een totaal verschillende manier met de dingen omgaan. Het is een vrij logische keuze van de auteur om dit zo te kiezen omdat dat (denk ik) "the point" van het boek is. Het wilt het verschil weergeven tussen twee enorm verschillende culturen, maar toch tonen dat die samen in harmonie kunnen leven.
Grootvader is een redelijk gesloten personage omdat hij door zijn koppigheid niet zo snel van gedachte of mening zal veranderen over bepaalde dingen. Veel maakt dit niet uit. De evolutie van Tim is genoeg.

Commentaar op het boek:

Ik vond het een heel tof boek en ik zou het zeker aanraden aan anderen.
Het was ten eerste heel interessant om te lezen wat eskimo's allemaal voor (in mijn ogen) rare gebruiken hebben. Maar het verhaal zelf is ook goed geschreven en leest vlot.