Boekverslag van: “Wild Vlees”
1. Marita de Sterck
2. Wild Vlees
3. In 2000 te Amsterdam
4. Max: Hij is een gezonde jongen, met aan het begin van zijn leven wat probleempjes, maar hij is er weer helemaal bovenop gekomen. Zijn opa betekent veel voor hem en hij geeft veel vriendschap en liefde aan de mensen van wie hij houdt. Hij houdt, net als zijn opa, ook erg veel van appels(bomen). Linde: Zij is een vriendin van Max, Max vindt haar erg mooi en lief en voelt zich door haar aangetrokken. Opa: Hij is een harde man, hij heeft zijn eigen filosofie over alle dingen en houdt niet van zwakkelingen. Hij geeft alleen maar om zijn appelbomen, zijn kleinzoon en vroeger ook zijn vrouw. 5. Ik denk dat Max een aardige jongen is, maar hij heeft moeite met zijn gevoelens en kan ze niet makkelijk uiten. Linde is denk ik iemand die heel erg veel om haar naasten geeft en niet makkelijk opgeeft, zij leek me ook erg aardig. De grootvader leek mij een persoon die je eerst goed moet kennen voordat je hem aardig gaat vinden en hij jou aardig gaat vinden. Ik denk dat ik hem onaardig zou hebben gevonden. Ze leken me allemaal levensecht en ik voelde ook met ze mee in het boek. 6. Het verhaal is opgebouwd uit hoofdstukken die niet in chronologische volgorde lopen. Ze hebben daarentegen wel een titel. Die titel geeft de tijd aan waarop het hoofdstuk gebeurd. 7. Het speelt zich af in Nederland, aan het begin ook een beetje in de Zwitserse bergen. In Nederland speelt het zich daarna af in het huis van Max en het huis van Max’ opa, vooral in de appelboomgaard. Ik vind de appelboomgaard het belangrijkste, omdat dat de plek is waar Max is opgegroeid en dus allemaal mooie herinneringen heeft aan zijn grootvader. 8. De titel heet Wild vlees, omdat Max’ opa al oud was en dus veel wonden had. Het zit bij hun in de familie dat er dan “Wild Vlees” omheen gaat groeien. De appels die ook een grote rol spelen in het verhaal, zijn ook wild vlees. 9. Ja. 10. In het nabije verleden, in 1999 en 2000 welteverstaan. Citaat(ik heb een titel van een hoofdstuk genomen): “16 augustus 1999”. 11. Als kind was Marita de Sterck gek op atlassen en wereldbollen. In die tijd wou ze ontdekkingsreiziger worden. Ze luisterde ademloos naar de verhalen van haar grootoom die in China bisschop was. Haar vader kon fijn vertellen en dat leek haar wel wat: verteller of schrijver worden en tegelijk de wereld af reizen. Ze wou eigenlijk een atlas in woorden schrijven. Op zolder lag een reeks oude Winnetou-boeken. Ze las ze bij het licht van een zaklamp onder de dekens. Overdag speelde ze de verhalen na en verzon zelf nieuwe stukken. Een stukje van de atlas werd gevuld. Ze studeerde talen en later ook antropologie, volkenkunde. Na haar eerste reizen ging ze schrijven over de landen die ze had bezocht. Veel van haar verhalen en informatieboeken gaan over andere culturen. In haar vrije tijd reist en leest ze. Geboren in Antwerpen op 16 augustus 1955. Beroep : leraar literatuur, jeugdliteratuur en antropologie aan de bibliotheekschool van Gent, docent voor de cursus verhalen schrijven voor jongeren van de Koning Boudewijnstichting.Prijzen : Prijs van de Provincie Antwerpen voor Hakim in 1984; Boekenwelp voor Een vijf met negen nullen in 1994, Kinder- en Jeugdjury voor Splinters in 2000. Bron: http://users.pandora.be/marita.de.sterck/biopagina.htm
12. Ik had verwacht dat een heel erg saai en vervelend boek zou zijn om te lezen, want iemand anders had het boek al gelezen en had dat tegen me gezegd. Ik had werkelijk nog nooit van het boek gehoord en ook niets van de schrijfster. Ik vond de gebeurtenissen ontzettend echt overkomen. En ik ben blij dat ik zelf nog nooit zoiets heb meegemaakt. Ik zou geen boek of film weten waar iets soortgelijks in voorkomt, behalve dan dit boek, natuurlijk. Ik denk dat Max een aardige jongen is, maar hij heeft moeite met zijn gevoelens en kan ze niet makkelijk uiten. Linde is denk ik iemand die heel erg veel om haar naasten geeft en niet makkelijk opgeeft, zij leek me ook erg aardig. De grootvader leek mij een persoon die je eerst goed moet kennen voordat je hem aardig gaat vinden en hij jou aardig gaat vinden. Ik denk dat ik hem onaardig zou hebben gevonden. Ze leken me allemaal levensecht en ik voelde ook met ze mee in het boek. Ik vond het boek best wel simpel om te lezen, want er werden geen moeilijke termen gebruikt of andere ingewikkelde dingen (niet dat ik het dan niet zou begrijpen…..). Het verhaal had geen open einde, ik vond dat het best wel compleet afliep zonder dat er iets niet was afgehandeld. Zoals ik al zei was het taalgebruik erg makkelijk. 13. Max heeft een goede tijd gehad in Zwitserland. Maar als hij thuis komt staat hem iets ergs te wachten. Zijn grootvader van wie hij heel erg veel houdt is plotseling overleden door een ernstig ongeluk. Hij kan het maar niet geloven dat er zoiets ergs is gebeurd met zijn grootvader. Hij gaat op zoek naar alle mensen die er mee te maken hebben gehad en ondervraagd ze zodat hij er alles vanaf komt te weten. Hij is er zo kapot van, omdat hij in Zwitserland was, en dus niet bij de begrafenis van zijn opa was. Het wordt allemaal nog erger gemaakt doordat hij een briefje had genegeerd die in een hut voor hem lag in Zwitserland. Er stond op dat hij naar huis moest bellen, maar daar had hij geen zin in. Hij denkt terug aan alle leuke dingen die hij met zijn grootvader heeft meegemaakt en hij verwaarloosd zijn vrienden, waaronder Linde, op wie hij een oogje heeft. Uiteindelijk is hij naar het ziekenhuis geweest waar zijn opa werd binnengebracht, naar de begraver en de mensen die bij het ongeluk betrokken waren. Hij heeft ze allemaal erg grondig ondervraagd zodat het bijna was of hij erbij was geweest. Uiteindelijk komt alles weer goed met zijn vriendin Linde, krijgen ze verkering en doen ze de dingen die daarbij horen…
2. Wild Vlees
3. In 2000 te Amsterdam
4. Max: Hij is een gezonde jongen, met aan het begin van zijn leven wat probleempjes, maar hij is er weer helemaal bovenop gekomen. Zijn opa betekent veel voor hem en hij geeft veel vriendschap en liefde aan de mensen van wie hij houdt. Hij houdt, net als zijn opa, ook erg veel van appels(bomen). Linde: Zij is een vriendin van Max, Max vindt haar erg mooi en lief en voelt zich door haar aangetrokken. Opa: Hij is een harde man, hij heeft zijn eigen filosofie over alle dingen en houdt niet van zwakkelingen. Hij geeft alleen maar om zijn appelbomen, zijn kleinzoon en vroeger ook zijn vrouw. 5. Ik denk dat Max een aardige jongen is, maar hij heeft moeite met zijn gevoelens en kan ze niet makkelijk uiten. Linde is denk ik iemand die heel erg veel om haar naasten geeft en niet makkelijk opgeeft, zij leek me ook erg aardig. De grootvader leek mij een persoon die je eerst goed moet kennen voordat je hem aardig gaat vinden en hij jou aardig gaat vinden. Ik denk dat ik hem onaardig zou hebben gevonden. Ze leken me allemaal levensecht en ik voelde ook met ze mee in het boek. 6. Het verhaal is opgebouwd uit hoofdstukken die niet in chronologische volgorde lopen. Ze hebben daarentegen wel een titel. Die titel geeft de tijd aan waarop het hoofdstuk gebeurd. 7. Het speelt zich af in Nederland, aan het begin ook een beetje in de Zwitserse bergen. In Nederland speelt het zich daarna af in het huis van Max en het huis van Max’ opa, vooral in de appelboomgaard. Ik vind de appelboomgaard het belangrijkste, omdat dat de plek is waar Max is opgegroeid en dus allemaal mooie herinneringen heeft aan zijn grootvader. 8. De titel heet Wild vlees, omdat Max’ opa al oud was en dus veel wonden had. Het zit bij hun in de familie dat er dan “Wild Vlees” omheen gaat groeien. De appels die ook een grote rol spelen in het verhaal, zijn ook wild vlees. 9. Ja. 10. In het nabije verleden, in 1999 en 2000 welteverstaan. Citaat(ik heb een titel van een hoofdstuk genomen): “16 augustus 1999”. 11. Als kind was Marita de Sterck gek op atlassen en wereldbollen. In die tijd wou ze ontdekkingsreiziger worden. Ze luisterde ademloos naar de verhalen van haar grootoom die in China bisschop was. Haar vader kon fijn vertellen en dat leek haar wel wat: verteller of schrijver worden en tegelijk de wereld af reizen. Ze wou eigenlijk een atlas in woorden schrijven. Op zolder lag een reeks oude Winnetou-boeken. Ze las ze bij het licht van een zaklamp onder de dekens. Overdag speelde ze de verhalen na en verzon zelf nieuwe stukken. Een stukje van de atlas werd gevuld. Ze studeerde talen en later ook antropologie, volkenkunde. Na haar eerste reizen ging ze schrijven over de landen die ze had bezocht. Veel van haar verhalen en informatieboeken gaan over andere culturen. In haar vrije tijd reist en leest ze. Geboren in Antwerpen op 16 augustus 1955. Beroep : leraar literatuur, jeugdliteratuur en antropologie aan de bibliotheekschool van Gent, docent voor de cursus verhalen schrijven voor jongeren van de Koning Boudewijnstichting.Prijzen : Prijs van de Provincie Antwerpen voor Hakim in 1984; Boekenwelp voor Een vijf met negen nullen in 1994, Kinder- en Jeugdjury voor Splinters in 2000. Bron: http://users.pandora.be/marita.de.sterck/biopagina.htm
12. Ik had verwacht dat een heel erg saai en vervelend boek zou zijn om te lezen, want iemand anders had het boek al gelezen en had dat tegen me gezegd. Ik had werkelijk nog nooit van het boek gehoord en ook niets van de schrijfster. Ik vond de gebeurtenissen ontzettend echt overkomen. En ik ben blij dat ik zelf nog nooit zoiets heb meegemaakt. Ik zou geen boek of film weten waar iets soortgelijks in voorkomt, behalve dan dit boek, natuurlijk. Ik denk dat Max een aardige jongen is, maar hij heeft moeite met zijn gevoelens en kan ze niet makkelijk uiten. Linde is denk ik iemand die heel erg veel om haar naasten geeft en niet makkelijk opgeeft, zij leek me ook erg aardig. De grootvader leek mij een persoon die je eerst goed moet kennen voordat je hem aardig gaat vinden en hij jou aardig gaat vinden. Ik denk dat ik hem onaardig zou hebben gevonden. Ze leken me allemaal levensecht en ik voelde ook met ze mee in het boek. Ik vond het boek best wel simpel om te lezen, want er werden geen moeilijke termen gebruikt of andere ingewikkelde dingen (niet dat ik het dan niet zou begrijpen…..). Het verhaal had geen open einde, ik vond dat het best wel compleet afliep zonder dat er iets niet was afgehandeld. Zoals ik al zei was het taalgebruik erg makkelijk. 13. Max heeft een goede tijd gehad in Zwitserland. Maar als hij thuis komt staat hem iets ergs te wachten. Zijn grootvader van wie hij heel erg veel houdt is plotseling overleden door een ernstig ongeluk. Hij kan het maar niet geloven dat er zoiets ergs is gebeurd met zijn grootvader. Hij gaat op zoek naar alle mensen die er mee te maken hebben gehad en ondervraagd ze zodat hij er alles vanaf komt te weten. Hij is er zo kapot van, omdat hij in Zwitserland was, en dus niet bij de begrafenis van zijn opa was. Het wordt allemaal nog erger gemaakt doordat hij een briefje had genegeerd die in een hut voor hem lag in Zwitserland. Er stond op dat hij naar huis moest bellen, maar daar had hij geen zin in. Hij denkt terug aan alle leuke dingen die hij met zijn grootvader heeft meegemaakt en hij verwaarloosd zijn vrienden, waaronder Linde, op wie hij een oogje heeft. Uiteindelijk is hij naar het ziekenhuis geweest waar zijn opa werd binnengebracht, naar de begraver en de mensen die bij het ongeluk betrokken waren. Hij heeft ze allemaal erg grondig ondervraagd zodat het bijna was of hij erbij was geweest. Uiteindelijk komt alles weer goed met zijn vriendin Linde, krijgen ze verkering en doen ze de dingen die daarbij horen…
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden