Verwachtingen Mijn eerste verwachtingen waren wel dat het een goed boek zou worden. Ik had in de suggesties gelezen dat het boek over de oorlog ging en dat thema spreekt me al langer aan, dat het een dun boek was, was ook mooi meegenomen. Uit de titel van het boek zelf kon ik niet echt iets afleiden, dit kwam vooral door het woord ‘wierook’. Alleen aan de hand van het woord wierook kon ik niet echt een verhaal plakken op het boek. Dankzij het tweede woord kon ik wel afleiden dat er niet veel humor in zo voorkomen. Mening en gevoelens Het verhaal was wel goed, dit was vooral omdat ik me goed in het personage van Waldo kon inleven. Veel actie was er niet echt, soms was het wel eens spannend zoals wanneer Duitsers ontdekken dat ze in de schuur zitten, maar dit was beperkt, wat zeker geen minpunt was. Omdat je de oorlog door de ogen van Waldo ziet, raakt het je wel. Waldo is tenslotte maar negen jaar oud en verliest door de oorlog zijn ouders en daarna ook nog eens Vera, zijn buurmeisje, vriendin en degene die na de dood van Waldo’s ouders hun rol een beetje overneemt. Ik vond het eigenlijk wel een triestig einde: Evarist wordt gevangen, Vera sterft in het ziekenhuis en Waldo blijft alleen over. Wat ik achteraf gezien ook nog goed vond, was het godsdienstige karakter dat het verhaal had met betrekking tot de wierook, die hij elke keer rook als er iemand van zijn dierbaren stierf en dat het uiteindelijk vergeleken werd met de adem van God. Het is een heel pakkend verhaal maar ook realistisch, omdat dit nu nog gebeurt in sommige derdewereldlanden. Er zijn nog altijd mensen die hun hele familie en vrienden verliezen in de oorlog. Ik vond de personages in het verhaal ook heel overtuigend maar vooral met Waldo kon ik me identificeren, ik denk dat er achter zijn personage ook de meeste emoties zitten. Het vergt meer moeite om je in de andere personages in te leven omdat zij niet echt de hoofdpersonages zijn. Ik kan dus besluiten dat het een aanrader is, voor iedereen eigenlijk. Het is niet zomaar een verhaaltje, maar echt een verhaal dat je doet nadenken.
Verwerkingsopdracht: Ander slot aan het verhaal Wanneer ze aankomen bij de rivier gaan Waldo en Vera in het bootje liggen. Dan horen ze de motoren van de Duitsers die aan de graskant uitrusten. Wanneer zij Waldo en Vera ontdekken, bieden ze hen aan om hen mee te nemen naar Antwerpen. Tijdens een pauze onderweg voeren de Duitsers hen dronken en Waldo valt in slaap. Hij ziet nog net hoe Vera wordt meegenomen naar de bosjes. Als hij weer wakker wordt, vindt hij Vera in de bosjes. Ze ligt op de grond en is niet in staat om te lopen. Ze is verkracht door de Duitsers, maar ze weet zelf niet meer wat er gebeurd is. Waldo loopt snel naar de weg om hulp te zoeken en krijgt uiteindelijk hulp van een woonwagen met zigeuners die stopt. Hij vertelt hen dat Vera hulp nodig heeft en naar het ziekenhuis moet. Vera wordt door een ambulance opgehaald en naar een ziekenhuis in Gent gebracht. Juul brengt Waldo ook naar het ziekenhuis van Gent. Waldo kan goed met Juul opschieten en als ze in Gent zijn, krijgt hij een muntje van Juul. Wanneer Waldo in het ziekenhuis naar de toestand Vera vraagt, vertelt de verpleegster dat Vera nog steeds voor haar leven vecht. Hij mag dus nog niet bij haar in de kamer komen en gaat daarom met de zuster naar de kapel. Na het bidden in de kapel, gooit Waldo het geldstuk van Juul in het offerblok. De zuster komt naar Waldo toegesneld om te zeggen dat hij Vera mag bezoeken omdat het al beter gaat. Na een paar dagen is Vera bijna volledig hersteld en kan zij met Waldo terug naar huis. Achtergrondinformatie: recensie ‘Het boek is zeer indrukwekkend. Dit komt vooral door mijn belangstelling naar de oorlog. Ik wist al wat over de oorlog in Nederland, maar dat dit ook gebeurd was in Vlaanderen wist ik niet. Het boek prikkelt m’n fantasie. Ik kon er een beeld bij vormen en dat vind ik heel erg belangrijk voor een boek. Als een boek geen emoties of fantasieën losmaakt, dan is het geen goed boek. Dit boek deed dat wel en het heeft me erg aangesproken. Ik vind het wel jammer dat het boek zo kort is., Bron: http://studenten.samenvattingen.com/documenten/show/7418138/ Reactie Ik heb deze beoordeling gekozen omdat ik een gelijkwaardige mening heb. Ik vind het boek ook zeer goed, vooral het thema vind ik wel interessant. Ik vond het ook wel een beetje kort, ik lees wel graag korte boeken, maar dit boek mocht wel wat langer. In de recensie staat veel over fantasieën, maar ik zou het dan meer hebben over ‘het inleven in het boek’, wat mij wel goed lukte. Ik zou het echt aanraden aan iedereen die van oorlogsromans houdt.