Beschrijving
P.C. Hooft, Warenar. Leeuwarden: Taal & Teken 1992 (tweede druk). Tekst en vertaling. motivatie: Ik heb het boek niet om een bepaalde rede gekozen. Het stond bij de tips voor je boekenlijst. Ik ben in de bieb gaan kijken naar de boeken die bij die lijst stonden. Dit leek me de leukste. Het komt ook een beetje door de schrijver. Ik heb nog niet eerder iets van hem gelezen maar had al wel veel van P.C. Hooft gehoord. Meestal vertelde mensen dat ze het een goede schrijver vonden. Dus daarom leek het me leuk om een keer een boek van hem te lezen. Bij dit boek sprak de titel me erg aan. De titel zei me helemaal niks maar ik vond het een grappig woord en was benieuwd naar de betekenis van het woord. samenvatting: Voordat het echte blijspel begint is er een soort conversatie tussen twee figuren. Genaamd mildheid en gierigheid
Er zijn verschillende hoofdpersonen in dit verhaal. Maar de belangrijkste persoon is Warnar. Het is man die niet veel geld heeft en hij is heel erg zuinig. Hij heeft ook een dochter. Reym is de dienstmeid van Warnar en zijn dochter. Zij weet dat zijn dochter zwanger is. Warnar heeft een pot met goud gevonden. Hij is heel erg wantrouwig en denk de hele tijd dat iemand uit is op zijn geld. Hij heeft ook een buurman, Rijckert. Hij is heel erg rijk. Op een dag praat Rijckertm met zijn zus, Geertruyd. Zij vindt dat hij eindelijk eens moet trouwen, en zij weet wel iemand voor hem. Maar hij heeft een beter idee. Hij wil met de dochter van Warnar trouwen. In de eerste plaats vind Warnar het vreemd omdat hij arm is en een rijke man hoort niet met een arme vrouw te trouwen. Uiteindelijk stemt Warnar toch in het huwelijk toe. Ze besluiten dat Rijckert een bijeenkomst bij Warnar thuis organiseert. De kok van Rijckert (Teeuws) en de knecht van Rijckert (Lecker) helpen daarbij. Lecker gaat naar de zoon van Geertruyd, Ritsert. Hij gaat daarheen om het nieuws te vertellen. Ritsert is verbaasd. Hij vindt eigenlijk dat hij met de dochter van Warnar moet trouwen. Ze is zwanger van hem. Want hij heeft haar verkracht. Hij gaat naar zijn moeder en verteld haar van zijn afschuwelijke daad. Nadat ze het verhaal gehoord heeft vindt ze het toch wel een goed idee om hem met de dochter van Warnar te laten trouwen. Ritsert gaat naar zijn oom toe en hij mag met de dochter van Warnar trouwen. Ondertussen is warnar nog steeds op zoek naar een goede plek om zijn geld te verstoppen. Hij bedenkt dat hij het op de begraafplaats prima kan opbergwen. Als hij aan het graven is ziet Lecker dat en als Warnar weg is Gaat hij naar de begraafplaats om het geld te pakken. Als hij met het geld aan het lopen is komt hij Ritsert tegen. Lecker probeert zich eerst eruit te praten maar als dat niet lukt verteld hij de waarheid. Ritsert is boos omdat Warnar wel zijn aanstaande schoonvader is. Hij zorgt ervoor dat hij het geld aan Warnar terug kan geven. Warnar hoort dat Lecker het geld had gestolen maar hij vergeeft hem wel. Ondertussen is de dochter van Warnar al bevallen van een jongen. Het einde is dat (bijna) iedereen naar de pasgeboren baby gaat kijken. De gebeurtenissen spelen zich denk ik af in de zestiende eeuw. Ze spelen zich allemaal vlak bij het huis van Warnar af. Uitgebreide persoonlijke reactie: Ik denk dat het onderwerp van deze tekst gierigheid en mildheid is. Dat is de moraal va n het verhaal. Ik vind het onderwerp niet echt boeiend. Maar ik vind het wel mooi bedacht omdat normaal altijd duidelijk naar voren komt dat je met iemand moet trouwen van je eigen stand. Dus als je rijk bent moet je met een rijk iemand trouwen. Ook dat vergevensgezind vind ik mooi bedacht. In de meeste verhalen zijn er altijd veel vijanden van elkaar. In dit verhaal is dat helemaal niet zo. Ik had helemaal geen verwachtingen want ik wist helemaal niet waar de titel op sloeg. Ik had geen idee waar het verhaal over zou gaan. Het onderwerp ligt niet echt in mijn belevingswereld. Want hier is het niet het geval, dat rijke mensen de minder rijken echt verafschuwen. Althans niet in mijn wereldje. Het vergevensgezind zijn denk ik wel meer over na. In het boek worden mensen heel snel vergeven. Nu is dat helemaal niet zo. Er komt ook een verkrachting in het boek voor. Dat is een goed voorbeeld. Als je in deze tijd iemand verkracht krijg je een proces (tenminste, als je het vertelt, of als er een aanklacht wordt ingediend). In het verhaal mag de jongen die een meisje verkracht heeft zelfs nog met haar trouwen. Dat is echt een heel verschil. Ik heb nooit een film geizen met hetzelfde onderwerp. Ik heb wel films gezien waarbij mensen gingen trouwens maar dan waren (bijna) altijd de twee personen van dezelfde stand. Tenminste als het een oudere film was. In films van tegenwoordig hebben ze het niet meer over verschillende standen. De gebeurtenissen die ik het belangrijkst vind is dat Ritsert aan zijn moeder verteld wat hij heeft gedaan en wat ook belangrijk is, is dat warnar zijn pot geld terug krijgt. Maar als ik het verhaal lees. Krijg ik de indruk dat het verhaal niet echt een hoogpunt heeft. Er is niet een gebeurtenis waar het echt om draait. Dat vind ik niet echt leuk want daardoor krijg ik het idee dat het allemaal loze gebeurtenissen zijn. Ik vind ook dat de gebeurtenissen oppervlakkig behandeld worden. Wat me heel erg op viel was dat de echt belangrijke gebeurtenissen niet beschreven worden. Ze worden je tussen de regels duidelijk gemaakt. Zoals het bevallen van Warnars dochter en de trouwerij zelf. Dat laat de schrijver weg terwijl mij die gebeurtenissen juist het interessants leken. Ik heb wel nagedacht over het feit dat Ritsert werd vergeven. Een verkrachting is toch iets afschuwelijks. Niet alleen Ritsert werd snel vergeven maar ook Lecker die een pot met geld had gestolen. Dat snelle vergeven zou in deze tijd nooit gebeuren, denk ik. De hoofd persoon is volgens mij warnar. Ik vind hem geen held. Hij doet helemaal niks wat je als heldendaad kan beschouwen. Hij maakt zich alleen maar zorgen om het geld dat hij heeft gevonden. Iets anders wat hij doet is snel vergeven. Ritsert en Lecker worden alle twee door Warnar vergeven. Hij wordt niet echt duidelijk beschreven. Wat je wel over hem te weten komt is dat hij heel erg gierig is. En hij is heel erg vergevensgezind. De personen zijn wel redelijk levensechte personen, doen gewone menselijke dingen. Niet alle beslissingen van de persoen kan ik begrijpen. Warnar laat bijvoorbeeld zijn dochter trouwen met haar verkrachter. Dat zou nu denk ik niet meer voorkomen. Ik vind niet dat de personen voorspelbaar reageren. Ze doen of zeggen dingen die ik niet had verwacht. Dat vind ik wel leuk bij het lezen, Je blijft doorlezen omdat je niet zeker weet wat er gaat gebeuren. Het verhaal is niet ingewikkeld van opbouw. Wat mij opviel was dat er twee belangrijke gebeurtenissen door elkaar liepen. De twee gebeurtenissen Waren langdradige gebeurtenissen waardoor het op twee hele verschillende verhaallijnen leek. De ene gebeurtenis waar ik het over heb is de pot met geld van Warnar en wat daarmee gebeurt. De andere gebeurtenis is het willen trouwen met de dochter van Warnar van Rijckert en Ritsert. Je ziet de gebeurtenissen door verschillende ogen. Het toneelstuk is in bedrijven en tonelen verdeeld. Bij elk toneel is er een dialoog van twee of mee mensen. De mensen waar de dialoog tussen gehouden wordt zijn steeds verschillend. Het is niet erg handig om het zo te lezen. Maar omdat dit verhaal oorspronkelijk een toneelstuk is, begrijp ik wel waarom het zo is. Je kan geen toneelstuk maken zonder dialogen want dan zou je alleen maar een vertellen nodig hebben. De enige reden waardoor ik door bleef lezen was omdat ik benieuwd was naar de reactie van de spelers. De gebeurtenissen zelf vond ik niet echt interessant omdat zo nogal oppervlakkig waren, en soms ook te overdreven. Ik vind het taalgebruik in het boek niet echt moeilijk. Het is in Amsterdams dialect geschreven. In verhouding tot de beschrijvingen zijn er veel dialogen. Als het een gewoon verhaal zou zijn, zou dat wel raar zijn. Maar omdat het een toneelstuk is, vind ik het wel logisch dat er zoveel dialogen in voor komen. Zoals ik al eerder zei, zou er anders alleen maar een verteller nodig zijn in het toneelstuk. Het taalgebruik is niet het taalgebruik zoals we dat nu kennen maar het is ook niet totaal anders. Ze gebruiken wat andere woorden maar je kan er wel de woorden van tegenwoordig uit afleiden. Ook zijn de woordvolgordes wat anders dan tegenwoordig. Verdieping: Belangrijker dingen die er op politiek gebied gebeurden in de 17de eeuw was de opstand tegen Spanje. Dit boek van P.C. Hooft gaat daar niet zo zeer op in. Een ander boek van hem wel. Een ander belangrijk punt van de 17de eeuw is dat mensen graag vrede wilden. Dat graag vrede willen kan ik wel een beetje uit het boek halen. De mensen worden heel snel vergeven. Ook als de daden die ze verricht hebben eigenlijk heel erg zijn. In dit verhaal wordt heel duidelijk gemaakt dat er verschillende standen zijn. In die tijd was dat (bijna) overal het geval. Er werd duidelijk onderscheid gemaakt tussen arm en rijk, laag en hoog, adel of geen adel. Het is niet zo dat de verschillende standen niks met elkaar te maken mogen of willen hebben maar er wordt de hele tijd benadrukt dat Warnar en zijn dochter arm zijn, en dat Rijckert een rijk man is. Rijckert verteld ook de hele tijd dat hij vindt dat rijke mensen met arme mensen moeten trouwen. Hij doet dat wel dus hij is goed. Ik krijg een beetje het idee dat hij dat doet om een goede naam te krijgen. De standen zijn verschillend en maken gebruik van elkaar om beter te worden. Het verhaal is geschreven in vrije rederijkersverzen het eindrijm is gepaard. In het verhaal herken ik wel het stoïcisme. Men moest alles kalm en met gemoedsrust aanvaarden. Dat merk je bij alle personen, behalve bij Warnar. Warnar raakt snel overstuur. Lering en vermaak komen ook in het verhaal aan bod. Er wordt in het verhaal aan de moraal gedacht maar ook aan mooie formuleringen en aan het leuke verhaal. Het verhaal behoort tot het genre komedie of blijspel. De functie van dit verhaal is dat het de mensen amuseerde als het werd opgevoerd. Het is eigenlijk geen verhaal om gewoon te lezen zoals ik nu gedaan heb. Het is een toneelstuk dat door 'acteurs' werd opgevoerd om het vol te vermaken. Of het alleen voor rijke of alleen voor armen is geweest, dat weet ik niet. Voor welke leeftijd het toneelstuk is geweest kan ik ook niet uit het verhaal halen. Evaluatie

Mijn eerste mening over het verhaal is niet veranderd na het maken van de verdiepingsopdracht. Ik kan het wel beter begrijpen dat de mensen toen het een heel leuk toneelstuk vonden. Het toneelstuk speelt in op de dingen die er in die tijd speelden en op de dingen die belangrijk waren. Iets dat ik nog steeds niet echt begrijp is dat ze elkaar zo snel vergeven. Maar het heeft te maken met dat ze in die tijd erg streefden naar vrede. Maar ik kan me daar niet in verplaatsen. Ik vond het wel een leuk verhaal, maar het was iet echt boeiend omdat er weinig in gebeurt. Ook vind ik sommige gebeurtenissen een beetje ver gezocht. Ik ben wel tevreden over het uitvoeren van de beschrijvingsopdracht. Het maken van de samenvatting was moeilijk, want ik had gewoon al die losse dialogen in mijn hoofd. Maar ik moest er een verhaal van maken. Dan is de kans groot dat je alles door elkaar haalt. Over het uitvoeren van de verdiepingsopdracht ben ik niet echt tevreden. Ik vond het moeilijk om verband te leggen tussen de politieke, sociaal-economische, culturele achtergronden en de tekst. Ik vond het niet zo heel moeilijk om de tekst te lezen. Het waren af en toe wel rare zinnen maar ik begreep ze wel. Het uitvoeren van de verdiepingsopdracht vond ik best wel moeilijk. De begrippen wist ik helemaal niet, en die moest ik wel toepassen. Ik moest ze eerst allemaal opzoeken en goed bestuderen. Ook de verbanden leggen was erg moeilijk. Ik had niet het idee dat ik alles goed beheerste. Het schrijven van de beschrijving wel, maar de verdiepingsopdracht niet. Ik had de opdrachten nog niet allemaal gemaakt en dat was toch wel lastig. Omdat je dan de begrippen niet echt goed kan weten en gebruiken. De volgende keer moet ik de begrippen onder de knie hebben, want ik denk dat het maken van de verdiepingsopdracht me beter afgaat.