Want dit is mijn lichaam door Renate Dorrestein

Wees blij met je lichaam want dit is jouw lichaam

Titel: Want dit is mijn lichaam
Auteur: Renate Dorrestein
Uitgeverij: Contact
Plaats van uitgave: Alkmaar
Bladzijdes: 96
Druk: --
Uitgave eerste druk: --

De hele dag had zijn geslacht als een rottende mossel in zijn eigen vocht gelegen, als een verweekte teen in een lekkende laars, als een bruin uitgeslagen peuk die was gedoofd in een borrelglas met nog een bodempje erin. . Dit is een zin uit het boek ‘Want dit is mijn lichaam’. Hieraan kun je goed zien dat dingen uitgebreid beschreven worden, en dat daarvoor meestal voorbeelden worden gebruikt . Dat vind ik lekker lezen want, je weet precies wat iets is of betekent. Dit boek is een aanrader. Het is een goed verhaal en je leert veel over de personages.

Maria is de dochter van Job. Job is 75 jarige schilder en voor de tweede keer getrouwd met Felicity zij is 45 jaar. (De eerste keer was met Claudia die verongelukt is en begraven is in de tuin). Maria is model voor Job, Maria heeft een zoon Casper, en hij is getrouwd met Xandra en zij is in verwachting van een jongen. Op een gegeven moment stopt Job met het schilderen van de ‘Maria’s’ omdat hij er niet uit komt met een schilderij. Hij schaft een computer aan en schildert Felicity op de computer. Maria voelt zich gedumpt en gaat leren auto rijden en andere dingen die ze vroeger nooit gedaan had. Tijdens een van de lessen wordt ze omver gewaaid en breekt Maria haar ribben en moet ze in bed blijven. In de tussentijd gaat het niet zo lekker tussen Casper en Xandra, ze hebben de hele tijd ruzie over de baby en het gewicht van Casper, Xandra vind hem te dik en Casper heeft er eigenlijk niet zo veel over te zeggen. Als op een avond Casper, Maria, Job en Felicity samen in een huis zijn, gaat Job naar Maria’s kamer. In de tussentijd zoenen Casper en Felicity.

In dit boek kan in me goed verplaatsen in de hoofdpersonen, want hun acties en gedachtes van staan goed beschreven. Zowel over henzelf, als hun meningen over de andere personen. Dit vind ik fijn want dan leef je goed mee met de personages. Aan de andere kant is het minder prettig dat alles, (de gedachten en acties) een beetje door elkaar staan omdat je soms niet weet over wie het gaat. Ik kan mijzelf niet vinden in een van de personages omdat ze allemaal ouder zijn, en ik heb hun emoties nog nooit meegemaakt. Ik denk dat ik me wel rot zou voelen als mij zoiets zou overkomen. In dit citaat beschrijft Job wat hij denkt over vroeger: De vergelijking met een zeker christelijk kannibalistisch gebruik, een heilig sacrament genaamd, drong zich hardnekkig op. Neem en eet, want dit is mijn lichaam. Leefde Claudia voort door hem – of hij door haar? Wat stelde dit alles voor. In dit citaat kun je lezen dat Job nog steeds in de war is over vroeger..
‘Want dit is mijn lichaam’, is realistisch geschreven want alle dingen die gebeuren kunnen ook gebeuren in het echte leven, bijvoorbeeld dat iemand een dodelijk ongeluk krijgt of dat iemand trouwt. Job die zijn vrouw begraaft in de tuin, en Maria die gaat autorijden met een lam been, zijn natuurlijk twee hele onrealistische dingen. Ik vind het wel prettig om een boek te lezen dat realistisch is maar, ik ergerde me niet aan de onrealistische dingen.
Het boek heeft een open einde maar is wel redelijk voorspelbaar. Ik vond het leuk dat het een voorspelbaar einde heeft want, tijdens het lezen zit je dan toch te denken ‘Maakt de schrijver er een voorspelbaar einde van of juist niet’ Toch zit je later te denken ‘wat er gaat gebeuren in het verhaal, wat gaat er gebeuren met de baby en met Casper en Xandra.’ Dat vind ik ook leuk.
Het verhaal is moeilijk te volgen als je niet in het boek zit, dat is wel een nadeel. Want ik heb sommige bladzijdes wel een paar keer moeten lezen omdat ik het niet helemaal snapte. Maar toen ik eenmaal helemaal in het boek zat las ik het in één keer uit.
Het thema van het boek is; Wees blij met het lichaam dat je hebt. Ik denk dat dit het thema is omdat alle personages niet blij zijn met hun lichaam; Casper vind zichzelf te dik, Xandra krijgt een neusoperatie voor haar verjaardag omdat ze niet blij is met haar oude, Felicity traint de hele dag omdat ze niet blij is met haar oude lichaam, Job wil geen seks meer met Felicity omdat hij bang is voor zijn ‘ouderdom verschijnselen’ en Maria omdat ze een lam been heeft.
De indeling van het boek is onoverzichtelijk. Het verteld eerst over het verleden, en op de achterkant lees je veel over Casper en Xandra maar in het boek heb je eerst 20 pagina’s over Job, Maria en Felicity. Dat is heel vervelend. Het boek heeft maar drie hoofdstukken, op zich is het niet irritant om te lezen maar, als je iets wil opzoeken moet je eerst het hele boek doorbladeren.


Het boek is niet heel duidelijk geschreven want als je er niet ‘in’ bent dan begrijp je het niet, ook worden de gedachten en acties van de personages door elkaar geschreven. Het boek heeft een voorspelbaar einde wat irritant kan zijn omdat je dan al ongeveer weet hoe het eindigt. Maar ondanks dat raad ik je toch het boek aan want, alles is wel heel goed beschreven en dit is handig omdat je dan precies weet wat de personages denken en wat de anderen over hen denken. En het einde is niet hinderlijk. Ik vond het prettig om te lezen want het verhaal is heel mooi. Er zit een goed thema achter, waarover op veel manieren wordt verteld.