1. Praktische gegevens
1.1 Titel: Want dit is mijn lichaam
Auteur: Renate Dorrestein
1.2 Jaar van uitgave: 1997
1.3 Aantal bladzijden: 94
1.4 Datum boekverslag: 09-03-2005 2. Inhoud en opbouw 2.1 Typering: Dit boek is een psychologische roman. Het verhaal draait om de manier van denken, van de verschillende personen, over het leven. De personen denken allemaal hun leven in te kunnen plannen; dat er geen toeval bestaat. Maar één voor één worden ze alsnog getroffen door het toeval, en zijn ze geen meester meer over hun leven en hun lot. 2.2 Samenvatting: Job Olson, een beroemde schilder van in de zeventig, en zijn kreupele dochter Maria, een vrouw van 45, wonen hun leven lang al samen in een gehucht dat Oude Brug heet. Ze leven in oud huis met een atelier waar Job onder andere zijn schilderwerken tot stand laat komen. Maria is al levenslang het enige model van Job. Haar schilderijen hangen in musea over de gehele wereld. Maria’s moeder is op jonge leeftijd overleden. Job heeft haar in de tuin begraven. Door de aanwezigheid van de nieuwe minnares van Job, Felicity, besteedt Job steeds minder aandacht aan Maria. Felicity probeert, net als Job, baas te zijn over haar leven. Ze eet veel groente en geen dierlijke eiwitten en is lerares bij een fitnesscentrum. Casper, de zoon van Maria die is ontstaan nadat ze naar bed is geweest met een foute man, en zijn vrouw Xandra Olson laten niets aan het toeval over. Xandra is in verwachting van hun eerste kind. Hun eerste kind zal een jongen zijn, dat heeft de genderkliniek gegarandeerd. Daarna willen ze een meisje. Voor haar tweeëntwintigste verjaardag deed Casper zijn vrouw een nieuwe neus cadeau. Allebei hebben ze een drukke baan en denken het perfecte leven te leiden. Casper beschuldigt nog altijd zijn moeder ervan dat ze hem als kind vetgemest heeft, met haar karbonades en sappige saucijsjes, en een veelvraat van hem gemaakt heeft. Nu volgt hij, op aanraden van zijn vrouw, een streng dieet. Doordat Job is getroffen door een beschamende kwaal, incontinentie, en tot overmaat van ramp bij toeval het stoffelijk overschot van zijn eerste vrouw wordt teruggevonden, dreigt Job z’n schilderwerk erbij in te schieten. Hij stopt met het maken van de ‘Maria’s’ en ontdekt de computer. In de toekomst houdt hij zich allen nog bezig met virtuele, naakte beelden van de mooie Felicity. Doordat Felicity ook nog eens alle huishoudelijke klusjes uit Maria’s handen neemt, voelt Maria zich een beetje nutteloos. Zeker doordat haar vader haar niet meer als model wil maar liever voor de veel jongere Felicity kiest. Nu Maria niet meer nodig is in huis, is ze maar begonnen met het volgen van rijlessen. Hiermee wil ze laten zien dat ze niet afhankelijk is van haar vader en dat ze best voor haarzelf kan zorgen ook al heeft ze een mank been. Bij een van de rijlessen dwalen haar gedachten af en voordat ze het weet bevindt zij zich in een ongeluk. Maria komt er van af met een paar gebroken ribben, maar is vervolgens wel verplicht een aantal dagen in bed te blijven. Job is hiervan geschrokken en schenkt nu alle aandacht en zorg aan Maria. Hij wil niet dat Maria doet wat zij zelf wil, ze is zijn ‘eigendom’. Felicity is hier niet blij mee. Zij hoopte een perfecte huwelijk en alle aandacht van Job te krijgen, maar volgens haar is het Maria die dit verstoort. Op een avond ontstaat er in het atelier een heftige ruzie tussen Felicity en Job over het feit dat Job niet eens de moeite nam om aan tafel te komen bij het avondeten met zijn kleinzoon, Casper, en met Xandra. Maria heeft alles vanuit haar kamerraam kunnen volgen en belt vervolgens haar vader op om te vragen of hij wat drinken komt brengen. In de tijd dat Job drinken aan het pakken is komt Casper het atelier binnen en slaat troosten zijn armen om Felicity heen. Maria ziet vanuit haar kamer hoe ze elkaar beginnen te zoenen en uit te kleden. Als Job eenmaal bij Maria is aangekomen doet ze snel de ramen dicht, en net op hetzelfde moment begint het enorm te regenen. Wanneer het buiten weer stil werd opende Job de gordijnen om te kijken. Dan ziet hij zijn vrouw en zijn kleinzoon bezig in zijn atelier. Maria wist precies hoe hij zich voelde. Ze kende elke fase van de pijn. Altijd heeft haar vader op haar neergekeken omdat hij dacht het perfecte leven te leiden. Maar nu waren de rollen omgedraaid.
2.3 Tijd:
a- Het verhaal speelt zich rond deze tijd af. De problemen waar de personen zich mee bezighouden hebben vooral met relaties en uiterlijk te maken. Xandra gaat wel eens naar de plastische chirurg en heeft al een neusoperatie laten doen. Plastische chirurgie is toch een redelijk moderne optie om je ‘mooier’ te laten maken. Er wordt ook gepraat over het broeikaseffect, wat ook nog niet zo lang bekend is.
Er komen verschillende ‘moderne’ gebruiksvoorwerpen voor in het verhaal zoals mobieltjes en een computer met internet.
Felicity keek naar het programma ‘Koffietijd!’, waarvan ik weet dat het startte in 1990 en rond 2001 van de buis ging. Dat betekent dat het verhaal zich tussen deze tijd afspeelt.
b- Het verhaal begint in de maand april en eindigt in de maand december van datzelfde jaar. De verhaaltijd is dus ongeveer negen maanden. Tijdens deze negen maanden komen er wel veel flashbacks voor in het verhaal.
Ik heb er ongeveer 6 uur over gedaan om het boek te lezen.
c- Vertraging:
Job, Felicity en Maria waren op een warme dag in de tuin aan het eten en drinken. Job wilde graag nog wat wijn en vroeg aan Felicity om een fles te halen. Wanneer ze binnen de fles heeft gepakt moet ze nog even de kurkentrekker vinden. Ze kijkt in de keukenla. Tijdens het zoeken denkt ze terug aan wat haar vriendinnen haar zeiden over haar relatie met Job. Dat Job op een gevaarlijk moment in haar leven was gekomen, op de dag na haar dertigste verhaardag toen ze slecht uitgeslapen naar haar werk was gegaan. Die zware dag had haar doen beseffen dat er een ogenblik zou komen dat haar lichaam haar in de steek zou laten. Ze was niet zomaar een verzameling van spieren en botten, haar lichaam was haar grootste prestatie. Job had haar lichaam een nieuwe functie gegeven, het bestond nu alleen ‘voor hem en door hem’.
Ook vraagt Felicity zich af waarom Job haar dan nooit geportretteerd heeft maar wel de veel minder mooie Maria. Ze trekt de conclusie dat hier de liefhebbende vader sprak en niet de schilder. Ze laat hier merken dat ze Maria zielig vindt omdat ze invalide is en dat ze zonder Job geen bestaan zou hebben.
Pas na twee bladzijden tekst vindt Felicity de kurkentrekker in de la.
Na deze vertraging is me pas duidelijk geworden hoe Felicity echt over maria dacht.
(blz. 20 t/m 22)
d- Versnellingen:
Er zijn twee opvallende versnellingen in dit boek aanwezig. Het boek is ingedeeld in drie hoofdstukken en tussen die hoofdstukken in, op twee plaatsen dus, zitten de versnellingen.
Het eerste hoofdstuk, bladzijde 5 t/m 33, begint in april. Er worden slechts een paar achtereenvolgende dagen beschreven. Op bladzijde 35 gaat het verhaal verder vanaf augustus. In dit hoofdstuk worden ongeveer een paar weken beschreven. Het eindigt op bladzijde 62, waar het nog duidelijk zomer is. Het derde hoofdstuk begint op bladzijde 63 en start in de maand december, er zijn dus een paar maanden ‘overgeslagen’.
Deze versnellingen hebben niet een hele belangrijke functie. Ze zijn eerder bedoeld om ervoor te zorgen dat het verhaal goed doorloopt en niet te saai wordt. Want als het verhaal de hele tijd op hetzelfde tempo zou doorlopen zou het te saai en eentonig worden. De verhaaltijd zou ook niet korter kunnen zijn omdat het niet realistisch zou zijn dat de gebeurtenissen allemaal achter elkaar gebeuren zonder dat er enige tijd tussen zit. Wat mij ook opviel was dat het verhaal ongeveer negen maanden beslaat. In het begin van het boek is Xandra net zwanger en aan het einde is ze met zwangerschapsverlof.
e- Flashback:
Er komen best wel een aantal flashbacks voor in het boek. Dankzij die flashbacks kom je te weten hoe het leven van de hoofdpersonen in elkaar zit, hoe ze zijn opgegroeid en waarom ze bepaalde dingen denken.
Op bladzijde 10 t/m 14 gaat het over de dood van de vrouw van Job en moeder van Maria, Claudia. Er wordt teruggekeken hoe Job haar eigenhandig had begraven in de tuin. Tijdens de flashbacks zijn er ook flashbacks die gaan over Claudia, hoe ze was toen ze nog leefde. Ze had sterke, aardse benen met brede voeten. Job begreep niet waarom uitgerend zij dan de moeder moest zijn van een kind met een manke poot. Job had er een hele dag over gedaan om het graf te graven waar Claudia in zou komen te liggen. Wanneer hij Claudia erin had gelegd en de aarde terug begon te scheppen keek Maria uitdrukkingsloos voor zich uit. Job snauwde: ‘Zou je niet eens helpen?’, waarop Maria de sneeuwvlokjes die ze voor haar moeder had geplukt op de grond smeet en wegliep.
2.4 Ruimte:
a- Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in en rond het huis van Job en Maria. Maria heeft er al haar hele leven gewoond en wordt er zo ongeveer ‘vastgehouden’ door haar vader. Maria poseert vaak, voor de schilderijen van haar vader, in de tuin.
Verder spelen enkele kleine gebeurtenissen zich af in het huis van Casper en Xandra en, toen Maria rijles kreeg, in de lesauto.
b- Bij het huis van Job en Maria kun je spreken van een belangenruimte. Het huis is heel oud, ziet er levenloos uit, de verf bladdert overal af… Ik denk dat het ook heel erg het feit versterkt dat Job niets aan het toeval overlaat en niet snel dingen los kan laten. Al haar hele leven lang zit Maria ‘vast’ aan haar vader, ze moet voor hem poseren en doen wat hij vraagt. Ook versterkt deze ruimte het gevoel dat Job zijn overleden vrouw, die in de tuin begraven ligt, niet los kan laten en daardoor niet zijn volle aandacht aan Felicity kan schenken.
Het weer speelt ook een hele belangrijke rol. Tijdens het hele verhaal is het heel erg warm weer, minstens dertig graden. Tijdens die warme dagen waren de personen in het boek er allemaal nog niet achter dat ze hun leven niet zo goed kunnen voorspellen en bepalen als ze al die tijd dachten. Aan het einde begint het ineens keihard te regenen. Het had al maanden niet meer geregend en opeens kwam het bakken uit de lucht vallen. Tijdens die regenval ontdekten de hoofdpersonen ook wie ze werkelijk waren en hoe hun leven echt in elkaar zat.
2.5 Personen:
a- Maria Olson: Maria, een vrouw van 45, woont al haar hele leven in hetzelfde huis met haar vader. Ze is op jonge leeftijd getroffen door polio, waardoor ze nu met een mank been door het leven gaat. Maria staat, vanaf haar negende, model voor haar vaders schilderijen. Maria’s beeltenis hangt in musea over de hele wereld. Maria heeft een zoon, Casper, die een totaal ander karakter heeft. Maria was maar heel kort samen met de vader van Casper, hij was een foute en ontrouwe vent. Maria wil niet dat mensen haar zielig vinden vanwege haar manke been. Haar vader heeft haar zo onder de duim waardoor Maria nooit eens tijd voor zichzelf vrijmaakt of buitenshuis komt. Eigenlijk denkt Maria er nooit aan dat haar leven beter zou kunnen zijn, totdat Felicity haar erover na doet denken. Maria houdt van lekker eten. Toen haar zoon nog klein was, gaf ze hem misschien wel iets te veel van al dat lekkers wat ze voor hem kookte, waardoor hij steeds dikker werd. Maria heeft nog altijd verdriet om haar overleden moeder, al laat ze dat niet merken. In de loop van het verhaal komt Maria erachter dat haar leven meer doelen heeft naast het poseren voor haar vader. Hij heeft altijd boven haar gestaan, maar Maria pikt het op een gegeven moment niet meer en weet de rollen om te draaien.
- Job Olson: Job is een norse schilder van in de 70. Schilderijen van zijn dochter maken is zijn leven. Hij voelt zich meester over zijn lijf en zijn lot, en wil graag zijn jeugdigheid behouden. Hij drinkt daarom zwavelhoudend water omdat dat goed zou zijn, koopt hij ‘verjongende’ apparaten bij postorderbedrijven en trouwt hij met de 40 jaar jongere Felicity. Doordat hij werd getroffen door incontinentie en ook het stoffelijk overschot van zijn overleden vrouw in de tuin werd teruggevonden, ziet Job het niet meer zitten met zijn schilderwerk. Hij ontdekt dat je met de computer ook zeer mooie foto’s kan maken en bewerken, en neemt voortaan Felicity als zijn model.
Job is geen vriendelijke man. Hij denkt vooral aan wat hij zelf wil en niet aan anderen. Zo heeft hij Maria altijd laten denken dat ze niks is zonder hem en nergens heen kan met haar manke been. Hij denkt meester te zijn over zijn leven en over de mensen om hem heen, maar als hij Felicity vreemd ziet gaan met zijn kleinzoon blijkt onwaar te zijn.
- Felicity: Felicity is de tweede vrouw van Job. Ze is jong, heeft een strak lichaam en gaf les op een fitnesscentrum. Felicity Wil haar strakke figuur behouden, daarom sport ze vaak en houdt zich aan een dieet zonder dierlijke eiwitten. Ze is 40 jaar jonger dan Job en wil nog veel dingen doen in het leven, het liefst met haar man. Maar door Job’s ouderdomskwaal neemt hij steeds meer afstand van Felicity. Volgens Felicity staat Maria haar ook in de weg. Maria mag altijd poseren voor Job, waar Felicity niet heel blij mee is. Ook vindt ze dat Job zijn overleden vrouw maar eens uit zijn hoofd moet zetten, daarom is ze maar al te blij wanneer bij toeval het stoffelijk overschot van Claudia wordt gevonden. Felicity heeft een aantal behoeftes die Job gewoon niet meer kan vervullen. Dat is een van de redenen waarom zij vreemd ging met Casper.
- Casper Olson: Casper is de zoon van Maria. Hij en zijn vrouw Xandra laten niets aan het toeval over. Hun beider moto is: ‘altijd meer’ Casper werkt voor een van de grootste Internet-providers van het land. Hij is zo iemand die alles van te voren gepland wil hebben. Hij beschuldigt nog altijd Maria ervan hem vroeger vetgemest te hebben. Al die vette maaltijden die zij hem voorschotelde… Als kind werd hij op school gepest omdat hij dik was. Nu volgt hij, onder toeziend oog van Xandra, een streng dieet. Een strak lijf hoort bij het perfecte leven waar hij naar streeft. Maar in de loop van het verhaal voelt hij zich steeds meer gevangen in zijn ‘perfecte’ leven. Zijn vrouw is alsmaar chagrijnig door de zwangerschap en hij houdt het niet meer uit een lekkere maaltijd te laten staan. Hij realiseerde zich dat zijn leven helemaal niet zo perfect is, en ging tegen alle planningen in door vreemd te gaan met Felicity.
- Xandra Olson: Xandra is de vrouw van Casper. Zij doet er ook alles aan om het perfecte leven te leiden en het perfecte uiterlijk te verkrijgen, onder andere door plastische chirurgie. Xandra is een best veeleisende vrouw. Zo dwingt ze haar man een streng dieet te volgen. Tijdens haar zwangerschap wordt ze steeds humeuriger, wat ze afreageert op Casper. Maar dit heeft uiteindelijk dus ook z’n gevolgen, als Casper het niet meer aankan en met Felicity vreemdgaat.
b- Maria Olson: Is de dochter van Job en Claudia en moeder van Casper. Ze heeft ooit een korte relatie gehad met de vader van Casper, maar deze man was ontrouw en heeft ze nooit meer gezien.
- Job Olson: Is de vader van Maria, opa van Casper en echtgenoot van de 40 jaar jongere Felicity. Hij is eerder in zijn leven getrouwd geweest met Claudia, maar zij is al best jong overleden.
- Felicity: Is de vrouw van Job en gaat uiteindelijk vreemd met Casper.
- Casper Olson: Is de zoon van Maria, kleinkind van Job en man van Xandra. Zijn vader heeft hij nooit gekend. Aan het einde van het verhaal gaat hij vreemd met Felicity.
- Xandra Olson: Is de vrouw van Casper en is in verwachting van hun eerste kind.
- Claudia: Was de eerste vrouw van Job en de moeder van Maria. Zij overleed toen Maria nog maar negen jaar oud was.
2.6 Vertelwijze:
Het verhaal wordt elke keer vanuit de ogen van een ander personage verteld. Het heeft een wisselend perspectief. Je maakt de gevoelens van elke persoon mee en komt erachter hoe zij tegen de dingen aankijken. Dit geeft het verhaal veel afwisseling en zorgt ervoor dat het niet saai wordt.
2.7 Structuur:
a- Het boek is verdeeld in drie hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft als titel de naam van een maand. Het eerste hoofdstuk is van bladzijde 5 t/m 33 en heet ‘APRIL’. Het tweede hoofdstuk begint op bladzijde 35 t/m bladzijde 62 en heet ‘AUGUSTUS’. Het laatste hoofdstuk is van bladzijde 63 t/m 94 en heeft de naam ‘DECEMBER’.
De namen van de maanden geven aan in welke maand dat gedeelte zich afspeelt.
b- Het boek heeft een opening in de handeling. Het begint met Job die Maria aan het schilderen is. Door middel van veel flashbacks kom je erachter wie ze zijn.
c- Ik vind dat dit verhaal aan de ene kant een gesloten einde, maar aan de andere kant ook een open einde heeft. Aan het einde lijkt het namelijk net alsof alle personages er in één klap achter zijn waar ze eigenlijk al lang naar verlangden. Alle personages dachten dat ze een goed leven leidden, maar komen erachter dat ze fout zaten. Casper en Felicity geven zich aan elkaar over, Maria weet dat ze haar vader niet de baas over haar moet laten spelen en Job ziet met eigen ogen dat zijn vrouw niet genoeg aan hem heeft… Alle opgekropte emoties lijken dus naar buiten te komen.
Maar juist door al die omslagen van denken weet je niet hoe het verder zal gaan. In je hoofd kan je er nog verder over nadenken hoe het allemaal verder zal gaan. Je weet niet hoe het afloopt. Daarom vind ik het toch meer een open einde (die op een goede manier is afgesloten).
3. Motieven en thema
3.1 Belangrijkste motieven:
- Lichaam: Alle personages houden zich bezig met hun lichaam en hun uiterlijk. Maria denkt dat ze minderwaardig is doordat ze met een mank been door het leven gaat. Job wordt ouder en zijn lichaam ook, wat hij ook doet om dat tegen te gaan. Xandra heeft haar neus laten verbouwen bij de plastische chirurgie en is van plan om nieuwe borsten te nemen. Casper houdt zich aan een dieet en jogt regelmatig om de ‘overtollige’ pondjes kwijt te raken. Felicity eet geen voedsel waar dierlijke eiwitten inzitten en doet veel aan lichaamsbeweging.
- Schilderen: Jobs is een beroemde schilder wiens schilderijen in musea van over de hele wereld hangen. Maria heeft voor al zijn schilderijen model gestaan en denkt dat dat het enige is waar ze voor leeft. De schilderijen van Job zorgen voor het (enige) inkomen.
- Controle: Alle personen in het boek denken de controle over hun lichaam, leven en de personen om hen heen te hebben. Door middel van diëten, lichaamsbeweging of plastische chirurgie proberen ze de controle te hebben over hun lijf. Job denkt dat hij Maria voor altijd bij zich kan houden en voor hem te laten poseren. Casper en Xandra hebben het liefst alles van te voren ingepland, ze willen de controle over hun leven hebben.
3.2 Thema:
Ik vind het lastig om een thema bij dit boek te bedenken. Er zijn meerdere perspectieven, je maakt de gebeurtenissen mee vanuit verschillende personen, dus weet ik niet zo goed hoe ik het thema moet vormen. Daarom heb ik er een paar die mogelijk zouden kunnen zijn:
- Een schilder denkt controle te hebben over zijn lichaam, zijn leven en zijn dochter, maar hij kan veranderingen van zijn lichaam en zijn dochters gedachten niet tegengaan.
- 45-jarige manke vrouw denkt dat ze alleen voor haar vader leeft die haar als schildermodel gebruikt, maar keert hem de rug toe wanneer ze ontdekt dat ze meer kan doen in het leven.
- Jong, getrouwd stel laat niets aan het toeval over en hebben hun toekomst helemaal ingepland, jammer genoeg verloopt deze anders als ze ontdekken dat gevoelens ook een rol spelen.
3.3 Titelverklaring:
De titel van het boek is ‘Want dit is mijn lichaam’.
Deze uitspraak komt letterlijk terug in het boek op bladzijde 71, als Job zijn overleden vrouw net gecremeerd is en Job zich irriteert aan de drie vrouwen, Felicity, Maria en ook Claudia: ‘Hij voelde zich door hen in het nauw gedreven. Want ook Claudia zat hem in meer dan één opzicht dwars. Een mens bestond voor tachtig procent uit water, hijzelf na zijn zwavelkuur vermoedelijk voor nog meer. De vergelijking met een zeker christelijk kannibalistisch gebruik, een heilig sacrament genaamd, drong zich hardnekkig op. Neem en eet, want dit is mijn lichaam.’
Ook op bladzijde 76 vind je een stuk wat terugslaat op de titel. Het gaat over Maria, die zich tijdens haar rijles ineens bedacht dat zij met haar manke been helemaal niet raar en uitzonderlijk is. ‘De meter schoot van veertig naar vijfentwintig. Geen gek vaartje voor een lammepoot. Een automatische versnellingsbak en je was even wendbaar als ieder ander. Klein gebrek en huidskleur geen bezwaar. Had niet iedereen zijn mankementen? Was het geen been, dan was het wel iets anders, een vals gebit, slechte ogen, haaruitval, pijn van korte of langere duur. Het lichaam was per definitie een bron van ellende: het takelde af en stierf, alleen dat al. Bijna lachte ze hardop. Zij een uitzondering? Om welke reden? Vanwege het verdriet dat ze niet had verwacht en niet meende te verdienen? Je hoefde maar een Libelle open te slaan en het eeuwige ‘Waarom ik? Sprong je in het gezicht, het fundamentele, essentiële niet-begrijpen, de eenzaamheid, het kraken en kreunen, het tegenstribbelen en berusten, de hoop en de wanhoop, maar toch altijd het dappere doorgaan, al was het zonder te weten waarheen. Dat onverwoestbare van alle mensen.’
De titel betekent dat je tevreden moet zijn met je lichaam. Het verhaal draait om ‘het lichaam’. Het manke lichaam van Maria, wat haar altijd in de weg heeft gestaan om dingen te ondernemen die zij zelf wilde, maar aan het einde niet meer. Xandra had al plastische chirurgie ondergaan voor een ‘mooier’ uiterlijk. Haar lichaam werd er door de zwangerschap niet mooier op, wat een van de redenen zou kunnen zijn waarom ze de mooie Felicity niet mocht en steeds vaker sacherijnig was. Job kocht vaak apparaten en hield zich aan een zwavelkuur waarmee hij ‘jong’ zou blijven. Job’s oude lichaam takelde echter steeds meer af en dat had hij zelf ook in de gaten, daarom werd hij steeds minder intiem met Felicity. Casper doet er alles aan om af te vallen en volgt, net als Felicity, een streng dieet en gaat ook regelmatig met Felicity hardlopen. Aan het eind zou je kunnen zeggen dat Casper en Felicity de enige twee overgebleven ‘mooie’ mensen zijn, die dan ook nog vreemd gaan met elkaar.
4. Persoonlijke mening
4.1 Meest treffende/mooiste gedeelte:
Het gedeelte wat mij het meest aansprak was waar Claudia’s stoffelijk overschot per ongeluk was gevonden en ze haar lieten cremeren. Dat is het enige moment in het boek waar Job’s echte gevoelens naar voren komen en waar Maria haar vader tegenspreekt. De aanblik van Claudia’s gebeente in de zwarte aarde had hem heviger aangegrepen dan hij ooit zou hebben gedacht. Tijdens de crematie had Job geen idee wat er in Maria’s hoofd omging.
Wat ik erg zielig vond was toen Job tijdens de crematie voor het eerst aan Maria dacht en haar een troostende hand wou bieden maar net op dat moment in zijn broek plaste, hij had last van incontinentie: ‘Net toen de kist zakte en het hem leek dat hij zijn hand op de hare moest leggen, werd hij de verafschuwde warme sensatie in zijn kruis gewaar, en gekrenkt en vernederd bleef hij roerloos zitten.’
Wanneer ze thuis zijn met de as van Claudia in een urn, en tegen Felicity’s zin besluiten het uit te strooien in de tuin, krijgen Job en Maria een heftige ruzie. Allebei zeggen ze dat ze het voor de ander deden, dat ze de as daarom in de tuin wilden verstrooien. Job zegt dat hij het niet leuk vindt dat Felicity nu helemaal over de rooie is, maar het voor Maria deed. Maar Maria zegt dat ze het voor haar vader deed, omdat hij haar moeder had beloofd dat ze op die plek begraven zou worden en omdat ze bang was dat Job anders ging flippen. Na de heftige woordwisseling loopt Maria woedend weg en roept nog tegen haar vader: ‘Tiran! Ik deed het voor jou. En waarom moest je haar eigenlijk zo nodig hier begraven? Kun je dan nooit eens iemand loslaten?’ Het flitste door Job zijn hoofd dat Maria er nu voorgoed vandoor ging en rende haar achterna. Maar bij de deur blokkeerde Felicity hem de toegang, wat hem deed beseffen hoeveel sterker zij eigenlijk was. Toen hij in zijn eentje de urn omkeerde besefte hij dat het alweer een half mensenleven geleden is, toen Claudia nog leefde. Hij kon het toen niet meer ontkennen: hij werd oud.
Tijdens dit verdrietige stukje komen er veel emoties naar boven van Job en Maria, waar ze al best lang mee rond liepen. Eindelijk heeft Maria hier de kracht gevonden om tegen haar vaders zin in te gaan en hem de rug toe te keren. En eindelijk heeft Job door dat hij niet voor altijd jong en fit kan blijven.
Auteur: Renate Dorrestein
1.2 Jaar van uitgave: 1997
1.3 Aantal bladzijden: 94
1.4 Datum boekverslag: 09-03-2005 2. Inhoud en opbouw 2.1 Typering: Dit boek is een psychologische roman. Het verhaal draait om de manier van denken, van de verschillende personen, over het leven. De personen denken allemaal hun leven in te kunnen plannen; dat er geen toeval bestaat. Maar één voor één worden ze alsnog getroffen door het toeval, en zijn ze geen meester meer over hun leven en hun lot. 2.2 Samenvatting: Job Olson, een beroemde schilder van in de zeventig, en zijn kreupele dochter Maria, een vrouw van 45, wonen hun leven lang al samen in een gehucht dat Oude Brug heet. Ze leven in oud huis met een atelier waar Job onder andere zijn schilderwerken tot stand laat komen. Maria is al levenslang het enige model van Job. Haar schilderijen hangen in musea over de gehele wereld. Maria’s moeder is op jonge leeftijd overleden. Job heeft haar in de tuin begraven. Door de aanwezigheid van de nieuwe minnares van Job, Felicity, besteedt Job steeds minder aandacht aan Maria. Felicity probeert, net als Job, baas te zijn over haar leven. Ze eet veel groente en geen dierlijke eiwitten en is lerares bij een fitnesscentrum. Casper, de zoon van Maria die is ontstaan nadat ze naar bed is geweest met een foute man, en zijn vrouw Xandra Olson laten niets aan het toeval over. Xandra is in verwachting van hun eerste kind. Hun eerste kind zal een jongen zijn, dat heeft de genderkliniek gegarandeerd. Daarna willen ze een meisje. Voor haar tweeëntwintigste verjaardag deed Casper zijn vrouw een nieuwe neus cadeau. Allebei hebben ze een drukke baan en denken het perfecte leven te leiden. Casper beschuldigt nog altijd zijn moeder ervan dat ze hem als kind vetgemest heeft, met haar karbonades en sappige saucijsjes, en een veelvraat van hem gemaakt heeft. Nu volgt hij, op aanraden van zijn vrouw, een streng dieet. Doordat Job is getroffen door een beschamende kwaal, incontinentie, en tot overmaat van ramp bij toeval het stoffelijk overschot van zijn eerste vrouw wordt teruggevonden, dreigt Job z’n schilderwerk erbij in te schieten. Hij stopt met het maken van de ‘Maria’s’ en ontdekt de computer. In de toekomst houdt hij zich allen nog bezig met virtuele, naakte beelden van de mooie Felicity. Doordat Felicity ook nog eens alle huishoudelijke klusjes uit Maria’s handen neemt, voelt Maria zich een beetje nutteloos. Zeker doordat haar vader haar niet meer als model wil maar liever voor de veel jongere Felicity kiest. Nu Maria niet meer nodig is in huis, is ze maar begonnen met het volgen van rijlessen. Hiermee wil ze laten zien dat ze niet afhankelijk is van haar vader en dat ze best voor haarzelf kan zorgen ook al heeft ze een mank been. Bij een van de rijlessen dwalen haar gedachten af en voordat ze het weet bevindt zij zich in een ongeluk. Maria komt er van af met een paar gebroken ribben, maar is vervolgens wel verplicht een aantal dagen in bed te blijven. Job is hiervan geschrokken en schenkt nu alle aandacht en zorg aan Maria. Hij wil niet dat Maria doet wat zij zelf wil, ze is zijn ‘eigendom’. Felicity is hier niet blij mee. Zij hoopte een perfecte huwelijk en alle aandacht van Job te krijgen, maar volgens haar is het Maria die dit verstoort. Op een avond ontstaat er in het atelier een heftige ruzie tussen Felicity en Job over het feit dat Job niet eens de moeite nam om aan tafel te komen bij het avondeten met zijn kleinzoon, Casper, en met Xandra. Maria heeft alles vanuit haar kamerraam kunnen volgen en belt vervolgens haar vader op om te vragen of hij wat drinken komt brengen. In de tijd dat Job drinken aan het pakken is komt Casper het atelier binnen en slaat troosten zijn armen om Felicity heen. Maria ziet vanuit haar kamer hoe ze elkaar beginnen te zoenen en uit te kleden. Als Job eenmaal bij Maria is aangekomen doet ze snel de ramen dicht, en net op hetzelfde moment begint het enorm te regenen. Wanneer het buiten weer stil werd opende Job de gordijnen om te kijken. Dan ziet hij zijn vrouw en zijn kleinzoon bezig in zijn atelier. Maria wist precies hoe hij zich voelde. Ze kende elke fase van de pijn. Altijd heeft haar vader op haar neergekeken omdat hij dacht het perfecte leven te leiden. Maar nu waren de rollen omgedraaid.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
S.
S.
Heel erg goed!!
Ik kon het goed gebruiken...als een steuntje in de rug!
Handig!!
xxx
18 jaar geleden
Antwoorden