Boekverslag Nederlands: boek jonge jury
Waanzin, Mel Wallis de Vries
Titel: Waanzin
Auteur: Mel Wallis de Vries
Uitgever: the house of books
Jaar van verschijnen: 2009

Samenvatting:
4 meisjes verdwijnen spoorloos, vlak achter elkaar. De politie gaat ervan uit dat ze zijn weggelopen, en besteed er verder weinig aandacht aan.
Claire is 17 jaar en heeft haar moeder verloren. Haar vader heeft in Rotterdam werk gevonden, dus zijn Claire en haar vader naar Rotterdam verhuist. Claire heeft geen vriendinnen in Rotterdam, en mist haar oude vriendinnen uit Amsterdam verschrikkelijk. De enige vriendin die ze nog spreekt, is haar beste vriendin Zoë. Op een dag komt Claire per ongeluk in contact met een leuke jongen; Nick. Ze belt en smst veel met hem, en wordt helemaal verliefd. Ze voelt zich erg gelukkig, tot de politie bij haar voor de deur komt te staan. Claire is in groot gevaar, en Nick heeft er iets mee te maken. Zou Nick ook iets te maken hebben met de andere 4 verdwijningen?


De hoofdpersoon
Claire is een erg verlegen meisje; ze durft op haar nieuwe school niet op andere meisjes af te stappen. Ook is ze erg ongelukkig, omdat haar moeder is gestorven en ze verhuist is naar een onbekende stad met onbekende mensen.

Claire veranderd weinig in het verhaal. Het enige is, dat ze aan het einde van het verhaal een wat grotere mond heeft. Aan het begin van het verhaal liet ze namelijk over zich heen lopen, maar aan het einde van het verhaal zegt ze meer en durft ze meer.
Ik vind mezelf wel een beetje lijken op Claire, want als ik ergens terecht kom waar ik niemand ken dan ben ik ook wel verlegen. Ik snap ook goed hoe Claire zich dan kan voelen, en dat maakt het verhaal nog extra leuk. Voor de rest vind ik Claire gewoon meisje, ze is eigenlijk een doorsnee puber.
Omdat ik mezelf een beetje herken in Claire, zou ik op het begin het zelfde doen. Alleen ik zou niet zomaar zo veel chatten en bellen met een onbekende jongen.


De bijpersonen
Zoë: Zoë is de beste vriendin van Claire. Ze woont in Amsterdam en is totaal niet verlegen, in tegenstelling tot Claire. Ze maakt snel vrienden, stapt zomaar op mensen af en vind bijna altijd wel een jongen op feestjes. Ze is een echt feestbeest.
Nick: Nick is onbetrouwbaar en agressief. Doordat Zoë het had uitgemaakt met hem, brengt hij iedereen flink in de problemen.
Vader van Claire: De vader van Claire is een volwassen, betrouwbare man. Hij heeft het beste voor met zijn dochter en neemt haar altijd serieus.


Probleem van de hoofdpersoon
Probleem: Claire is met haar vader naar Rotterdam verhuist, waar ze totaal geen vrienden heeft. Soms wordt ze dan ook gepest. Totaal onverwacht belt er een jongen op, die ze niet kent, en Claire wordt hopeloos verliefd op die jongen. Al snel neemt ze dan veel contact met hem op, maar net voordat ze met hem wilde afspreken, staat de politie op de stoep met het bericht dat ze wordt bedreigd door een gevaarlijke gek. De politie probeert Claire zo goed mogelijk te beschermen, maar als Claire en Zoë op een avond samen popstars zitten te kijken, komt de jongen binnen en slaat de meiden bewusteloos. Als Claire wakker wordt zit ze vastgebonden op een stoel, ligt Zoë bewusteloos en gewond op de grond en staat de jongen op het punt haar te vermoorden.

Oplossing: Zoë wordt wakker en besluipt de jongen en slaat hem neer. Ze bellen de politie en de jongen wordt gearresteerd. Claire heeft alleen een hoofdwond, maar Zoë wordt naar het ziekenhuis gebracht. Als iedereen is hersteld verhuizen Claire en haar vader terug naar Amsterdam. Claire is zo ook gelijk van haar pestkoppen af.



Tijd en locatie
Het verhaal speelt zich vooral af in Rotterdam, waar Claire woont. Het jaartal wordt niet genoemd, maar als je kijkt naar hoe mensen zich gedragen, hoe ze zich kleden en wat voor spullen ze hebben lijkt het zich in het heden af te spelen.
Het begint op 7 november en het verhaal eindigt op 22 november. Het verhaal speelt zich af in 2 weken maar het laatste hoofdstuk speelt zich af in mei, Claire is dan weer 2 maanden in Amsterdam.
De gebeurtenissen van Claire staan in chronologische tijdsvolgorde. Maar tijdens het verhaal zijn er wel terugblikken, maar die gaan niet over Claire. Die gaan over meisjes die je niet kent en die worden ontvoert. Dat speelt zich nog af voor Claire.


Bedoeling van de schrijver
De bedoeling van de schrijver is vooral om je te amuseren. Maar Mel wil je ook waarschuwen voor de gevaren die je te wachten kunnen staan.


Titelverklaring
Waanzin betekend “krankzinnigheid” of “grote onzin”. Alles wat Claire meemaakt is ook waanzin. Er gebeuren ineens allemaal dingen in haar leven, totaal onverwacht die in haar ogen ook als waanzin worden gezien.


Verhaalsoort
“Waanzin” is een jeugdthriller. Het is een erg spannend boek, Mel weet de spanning er telkens in te houden door langzaam het verhaal te vertellen waardoor de spanning zich opbouwt. Het is wel makkelijk te lezen, en het verhaal zou misschien ook kinderachtig zijn voor volwassenen.


Mijn mening
Ik vind “Waanzin” een erg spannend en leuk boek. Ik had het al binnen 3 dagen uitgelezen. Wat ik vooral mooi vind is de manier waarop Mel het schrijft. Ze verteld langzaam steeds meer en net als je denkt te weten hoe het zit, blijkt het weer heel anders te zijn. Het is ook leuk dat er ondertussen 4 keer een hoofdstuk kwam waarin een meisje werd ontvoerd, dat bouwt de spanning extra op. Op sommige momenten was het verhaal ook zielig, want Claire voelde zich alleen. Maar het is niet alleen spanning en treuren, Mel heeft ook de nodige dosis humor in het verhaal verwerkt, door de personen grappige dingen te laten zeggen.

Zoals ik al eerder heb gezegd, vind ik mezelf wel een beetje lijken op Claire, omdat ik in een nieuwe omgeving ook wel verlegen zou zijn. Of ik helemaal het zelfde gehandeld zou hebben, nee dat niet. Claire had al heel snel contact met een onbekende jongen, en ze chatte daar veel mee, en Claire wilde er zelf mee af gaan spreken. Dat zou ik dus nooit doen. Je weet maar nooit wat voor iemand het is, en hij kan ook gevaarlijk zijn, wat in Claire’s geval ook zo is. Ook zou ik op het politiebureau lang niet zo rustig zijn geweest als Claire.


Fragment
“Het badwater is heerlijk warm. Ik voel mijn spieren ontspannen. De herinnering aan mijn kelderavontuur spoelt langzaam van me af. Ik pak de Cosmo van de grond. De bladzijden zijn nat geworden. Maar het dieetartikel is nog leesbaar. Zorg dat je nooit een hongergevoel hebt, schrijft de journaliste. Dan ga je namelijk snacken. Eet liever… Ik wil de bladzijde omslaan. Maar de pagina’s kleven aan elkaar. Mopperend peuter ik een hoekje los. Ik zal toch hopelijk ooit een keer lezen wat die geheime dieettips zijn. Op dat moment valt het licht opnieuw uit. Niet weer, is de eerste gedachte die door mijn hoofd schiet. Niet weer een stop. Niet weer die koude, donkere kelder.
‘Shit, shit, shit,’vloek ik. ‘Bekijk het…’De rest van mijn zin valt weg door een hand die op mijn mond en neus wordt gedrukt. ”

Ik heb dit stukje gekozen omdat het een van de vier stukjes is waarin een meisje wordt ontvoerd. Dit verduidelijkt misschien een beetje met wat ik bedoel met ‘4 tussenstukjes’. Dit stukje is ook het spannendste van alle vier. Ik vind ook, dat dit stukje erg goed en mooi geschreven is. Dit laat echt zien waar Mel toe in staat is.