Titel: Vrijgevochten
Schrijver: Thea Beckman
Genre: Avondtuurlijk & historisch
Uitgever: Lemniscaat b.v. Rotterdam 1998
ISBN: 90 5637 152 5 Over Thea Beckman De auteur van het boek heet Thea Beckman, ze is op 23 juli 1923 in Rotterdam geboren. Ze was enigkind. Omdat haar vader geen werk had kon Thea niet gaan studeren, en in die tijd was het ook ongewoon als meisjes gingen studeren. Na de lagere school ging ze naar een industrieschool en werd daar opgeleid tot naaister. Omdat ze het niet leuk vond en niet al te goed haar best deed werd ze van school gestuurd. Hierna ging ze naar de MULO, totdat ze ging trouwen. Ze ging trouwen met Dirk Hendrik Beckman en kreeg drie kinderen, Rien, Jerry en Marianne. In 1993 overleed thea’s man. Nadat ze haar kinderen had opgevoed besloot ze toch nog te gaan studeren en in 1981 behaalde ze haar doctoraal in de psychologie. Het doctoraal ging over de invloed van jeugdboeken op kinderen. Ze begon in 1974 met schrijven (toen was ze al 51!) Eerst verhalen in jeugdtijdschriften (korte verhaaltjes in ‘kris kras’ en ‘taptoe’) en journalistieke stukjes in de krant (de Haagse Post). Daarna begon ze met echte boeken schrijven in 1957 kwam er een roman uit voor volwassenen, ‘anjers voor andële’. In de jaren 70 begon ze met het schrijven van jeugdboeken. Thea schreef vooral historische boeken, de voorbereidingen voor haar boeken duurde altijd erg lang ze wou alles over het onderwerp waar ze over ging schrijven weten. Soms duurde een voorbereiding wel 1½ Jaar . Ze leest veel over het onderwerp en gaat zelfs naar de plaats toe waar het verhaal zich af zou moeten spelen. Zelf zegt Thea dat ze twee belangrijke redenen heeft om jeugdboeken te schijven, namelijk dat ze dol op kinderen is en dat ze zelf de boeken schrijft die ze als kind graag had willen lezen. Thea beckman heeft veel bekroningen voor haar boeken gekregen ze heeft in ongeveer 29 jaar 21 bekroningen gekregen Over de Uitgever De uitgever van het boek ‘Vrijgevochten' heet lemniscaat. De oprichters van de uitgeverij zijn: de heer en mevrouw Boele van Hensbroek. Lemniscaat is een zelfstandige uitgeverij dat betekent dat ze niet is aangesloten bij een groter concern. Bij Lemniscaat verschijnen zowel boeken voor kinderen als voor volwassenen. De boeken voor kinderen zijn onder te verdelen in drie genres: jeugdboeken kinderboeken en prentenboeken en natuurlijk hebben ze ook boeken voor volwassenen.
Wie is/zijn de hoofdrolspeler(s):
De hoofdrolspeler in dit verhaal is Jasper Lievenszoon de Bonte, het is een sterke kerel met veel doorzettingsvermogen.
Waar spelen de gebeurtenissen zich af?
De gebeurtenissen spelen zich af in Tunesië en een klein stukje in Zierikzee.
Wanneer spelen de gebeurtenissen zich af?
In het begin van de 18e eeuw, (1705 - 1723)
Wat is het belangrijkste probleem in het boek?
Toen Jasper met het schip Anne- Maria opweg naar Lissabon en Cadiz vaarden werden ze gekaapt het belangrijksteprobleem is dus hoe ze bevrijd worden uit de slavernij.
Hoe begint het verhaal?
Het begint met dat Jasper in Zierikzee word opgevoed door pleegouders hij houd veel van zijn pleegouders en van zijn echte vader (die hem niet kan opvoeden) als Jasper 14 is komt zijn vader hem opeisen hij wil hem opleiden tot timmerman
Hoe loopt het af?
Jasper kaapt het schip samen met Rode Maarten en Jens en ze worden vanaf die tijd helden genoemd omdat ze zichzelf uit de slavernij hebben verlost
Waarop slaat de titel?
Als Jasper met het schip vaart kapen hij en nog een aantal andere slaven het schip terug, omdat er meer slaven zijn dan bewakers. En zo hebben ze zich letterlijk en figuurlijk vrijgevochten
Samenvatting:
Jasper wordt geboren in Zierikzee. Dan overlijd zijn moeder, zijn vader kan hem niet opvoeden dus gaat Jasper naar een pleeggezin, Jasper heeft het hier best naar zijn zin maar als hij 14 is komt zijn vader hem opeisen hij wil dat Jasper timmerman word en bij hem in dienst komt. Jasper vind alles best. Jaspers vrienden reizen op zee het lijkt Jasper heerlijk om op zee te rijzen, als Jasper al bijna een ervaren timmerman is zoekt de bemanning van het schip de Anne- Maria matrozen om mee te rijzen Jaspers vrienden zeggen het, het lijkt hem fantasties! Hij vraagt het aan zijn vader of hij mee mag. Met veel moeite zegt z’n vader “ja”. Jasper is dolgelukkig dat hij mee mag. Als de Anne- Maria vertrekt zwaaien de familie leden van de bemanning ze uit, maar alleen zijn vader komt niet opdagen. Jasper is hier heel teleurgesteld over. Als ze eenmaal aan het varen zijn staat zijn vader opeens op een dijk en zwaait Jasper uit. Hij lijkt heel verdrietig en hij moet de hele tijdaan zijn vader denken . Als ze eenmaal midden op zee zijn voelt Jasper zich gelukkiger dan ooit, zee is zijn leven! Hij moet allerlei klusjes opknappen en hij vindt het allemaal erg leuk. Hij is goeie maatjes met de kok. Een keer midden in de nacht word Jasper wakker hij sluipt uit zijn tent en ziet een aantal bemanningsleden uit hun kooi, hij besluit zich niet te laten zien en maar te kijken wat er aan de hand is. Hij ziet de bamanningsleden met dozen sjouwen en….. hij ziet nog een schip! De dozen worden naar het andere schip gebracht en hij besluit om zich toch te laten zien dan komt de kok tevoorschijn en Jasper vraagt of hij kan helpen.Naar je kooi jij! Schreeuwde de kok hij zag er nogal overstuur uit. Wat was er gaande? Jasper had geen idee. Hij besloot weer in z’n tent te gaan liggen en morgen maar verder te zien. Later in de week was het weer gewoon rustig op het schip. Niemand wou iets loslaten over de nacht van een aantal dagen geleden. Jasper moest weer gewoon aan het werk totdat wantvlo (een bemaningslid dat goed kon klimmen) riep “schip in zicht!!” ze keken door de verrekijker en zagen het schip ze dachten eerst “o” dat is een gewoon schip net als wij, maar pas later zagen ze de tunesiese vlag de kapitein riep “kanonnen klaarmaken!!” en iedereen ging aan de slag ze wisten al meteen wat hun te doen stond. Jasper kreeg ook een aantal opdrachten. Toen de kanonnen klaar waren begonnen ze te schieten maar helaas het schip was al te dicht bij en ze hadden zich al vast gemaakt aan de Anne- Maria. De tunesiers drongen binnen en dwongen ze al hun kleren uit te trekken tot op hun ondergoed. De tunesiers verlieten het schip en er waren een dode en een zwaar gewonde gevallen. Een aantal dagen later kwamen ze aan in tunesie. Ze werden naar een plek geleid waar het donkerwas en het naar zweet stonk ze kregen allemaal een slavenband. Later op de dag kwamen er allemaal slaven binnen. De bemanningsleden hadden het al veel over de slavernij, maar Jasper wist niet wat het inhield. Later op de dag kwamer er een hoop slaven binnen ze gingen eten en drinken en ze stonken heel ergnaar zweet. De volgende morgen werden ze meegenomen naar hun eigen schip en omdat er iemand toevallig hun taal sprak gaf die hun de bevellen ze moesten hun eigen schip afbreken! Ze protesteerden luid maar dat hielp niet, toen het schip helemaal afgebroken was probeerden de tunesiers die bijna allemaal moslim waren de groep te bekeren tot het islamitische geloof er was een iemand die het deed want het grote voordeel van een islamitische slaaf is dat ie niet op een galei mag werken. De slaven moesten de volgende dag mee naar de stad ze kwamen op een markt en ze schrokken zich kapot het was de slavenmarkt ze werden verkocht! Jasper die op een steentje was gaan staan was hat een bloedende en pijnlijke voet dus toen op de markt dachtn de mensen dat hij een niet al te sterke slaaf was dus werd hij verkocht voor heel weinig geld. Hij werd gekocht door Bohomil een janitsaar. Bij bohomil moest hij allerlei kleine klusjes opknappen hij had het er wel naar zijn zin en hij kon het goed met Bohomil vinden. Later moest bohomil met nog een aantal andere janitsaren op een veldtocht door de woestijn. Jasper zou weer verkocht moeten worden op de slavenmarkt maar omdat hij dit zo erg vond vroeg hij bohomil of hij mee mogt na lang gepieker mocht het maar zij hij je moet weten waar je aan begint. Later toen ze in de woestijn waren hadden ze dorst en omdat de fransen alle waterbronnen vergifdigte hadden ze niks te drinken bij elke bron die ze tegen kwamen moest een slaaf van het water drinken. En als het water vergiftigd was branden al zijn organen van binnen uit. Jasper had een rijsgenoot gevonden hij heet Mkamba het was een sterke zwarte slaaf. Op een keer kwamen er een groep soldaten aan, het bleek een groep van de vijand te zijn. Er brak een gevecht uit en iedereen ging ten onder Jasper lag onder een deken en had een bloedende hoofdwond. Hij lag daar en hij kon elk moment een klap verwachten maar er gebeurde niets. Toen hij na een aantal uur weer onder de deken vandaan kwam zag hij dat iedereen dood was er was echt helemaal niemand meer in leven. Hij besloot te vluchten voordat de vijand terug kwam. Hij had een zo’n hevig bloedende hoofdwond, dat hij ergens midden in de woestijn flouwviel. Toen hij weer wakker werd lag hij in een bed, Er kwamen mensen naar hem toe hij hoorde een paar klanken. Een slaaf… weggelopen…. Beloning…. Jasper was bang, omdat hij toch weer bij mensen terecht gekomen was. Er waren een paar vrouwen en zijn angst ging weg. Hij was bij de holbewoners terecht gekomen. Hij mocht er, toen hij weer helemaal beter was een aantal klusjes doen. Hij was weer een slaaf maar nu voor de holbewoners. Het huis waar hij leefde was ook zo ongeveer onder de grond gebouwd. Na een tijd kwam er een soldaat bij de holbewoners op bezoek. Jasper werd meegenomen omdat hij niet een eigendom van de holbewoners was. Jasper kwam op een akker terecht hij moest olijven plukken en dat soort karwijtjes. Hij kwam een oude bekende tegen. “wantvlo”. Hij was blij hem te zien. Jasper probeerde de slaven tot een groep te maken dat ze samen een beetje in opstand konden komen maar de slaven wouden niet meewerken een van de slaven vertelde het door aan de beakers. Jasper moest weer ergens anders naar toe omdat hem daar niet meer wouden hebben. Jasper ging nu naar een andere heer hij moest een aantal klusjes opknappen en het was niet super vervelend dus hij was toch best tevreden. Op een dag kwam er een janitsaar bij de heer op bezoek en Jasper hoorde ze praten over de slag waar hij in had gelegen waar hij een bloedende hoofdwond had en over het hoofd was gezien. Hij luisterde mee en bogon mee te praten tegen de janitsaar de heer vond dit natuurlijk niet goed maar de Janitsaar luisterde aandachtig en hij zij dat Jasper niet meer hier mocht blijven omdat hij eigenlijk nu eigendom was van de Bey, omdat hij van een janitsaar geweest was en alle bezittingen gingen naar de Bey als er een janitsaar dood ging. Zo kwam Jasper op de slavenmarkt terecht hij was een sterke slaaf en er werd dus hoog geboden op hem, opeens herkende hij een gezicht het was Akbar Abdallah hij was degene die samen met nog een aantl knechten hun schip had geplundert de mensen begonnen te bieden en Akbar bood op Jasper en uitijndelijk had akbar de hoogste prijs en nam Jasper mee. De eerste dagen moest Jasper gewoon huishoudelijk werk doen akbar had een mooie dochter vond Jasper. Jasper was een christenen en wou geen ander geloof aannemen maar op een keer kreeg hij een aanbod van Akbar hij zij: ik heb jou niet voor niets gekozen. Ik heb jou gekozen omdat ik wil dat mijn dochter binnenkort gaat trouwen. Hij gaf Jasper een heel verhaal waarom hij moslim zou kunnen worden. Want akbar wilde dat Jasper met zijn dochter trouwde maar dan moest Jasper zich eerst tot het islamitische geloof bekeren dus hij kreeg de keus of zich tot het islamitische geloof laten bekeren en met de dochter van akbar trouwen en verlost te zijn van de slavernij. Of hij moest met een schip mee varen vastgeketend in de bank en alleen roeien. Jasper mocht er vijf dagen over nadenken en hij besloot tot akbars spijt zich niet te laten bekeren. Dus dat betkende voor hem dat hij op een galei moest varen, dit was het ergste lot wat een slaaf kon overkomen en het was ook eigenlijk alleen bedoeld voor slaven die niets konden en ongehoorzaam waren. Toen ze midden op zee waren zagen zee een schip dat was de prooi voor Akbar en ze waren geraakt toen ze dichterbij waren begon het schip van Akbar ook te schieten en Akbar won, er was een groot lek in het schip en omdat Jasper timmerman was mocht hij samen met twee andere jonge mannen, Rode Maarten (hij was ook matroos op het schip de Anne- Maria) en Jens het lek dichten omdat het schip niet de hele weg zou houden dus mochten hij en nog de andere jongens met het schip terug en de pasagiers gingen op het andere schip en er gingen wel een paar bewakers mee maar de slaven waren in de meerderheid dus toen ze eenmaal onderweg waren bonden ze de soldaten vast en gingen ze naar de dichtstbeizijnde haven. Daar lieten ze hun schip reparen. Daarna gingen ze naar zierikzee, ze werden er als helden ontvangen.
Mijn eigen mening:
Ik vind het echt een heel mooi boek omdat het onderwerp me wel een aanspreekt, en het is een lekker dik boek van 234 pagina’s. Ik lees zelf veel en ik heb dit boek gekozen omdat ik het een heel mooi boek is en ik had dit boek van thea beckman nog niet gelezen.
Schrijver: Thea Beckman
Genre: Avondtuurlijk & historisch
Uitgever: Lemniscaat b.v. Rotterdam 1998
ISBN: 90 5637 152 5 Over Thea Beckman De auteur van het boek heet Thea Beckman, ze is op 23 juli 1923 in Rotterdam geboren. Ze was enigkind. Omdat haar vader geen werk had kon Thea niet gaan studeren, en in die tijd was het ook ongewoon als meisjes gingen studeren. Na de lagere school ging ze naar een industrieschool en werd daar opgeleid tot naaister. Omdat ze het niet leuk vond en niet al te goed haar best deed werd ze van school gestuurd. Hierna ging ze naar de MULO, totdat ze ging trouwen. Ze ging trouwen met Dirk Hendrik Beckman en kreeg drie kinderen, Rien, Jerry en Marianne. In 1993 overleed thea’s man. Nadat ze haar kinderen had opgevoed besloot ze toch nog te gaan studeren en in 1981 behaalde ze haar doctoraal in de psychologie. Het doctoraal ging over de invloed van jeugdboeken op kinderen. Ze begon in 1974 met schrijven (toen was ze al 51!) Eerst verhalen in jeugdtijdschriften (korte verhaaltjes in ‘kris kras’ en ‘taptoe’) en journalistieke stukjes in de krant (de Haagse Post). Daarna begon ze met echte boeken schrijven in 1957 kwam er een roman uit voor volwassenen, ‘anjers voor andële’. In de jaren 70 begon ze met het schrijven van jeugdboeken. Thea schreef vooral historische boeken, de voorbereidingen voor haar boeken duurde altijd erg lang ze wou alles over het onderwerp waar ze over ging schrijven weten. Soms duurde een voorbereiding wel 1½ Jaar . Ze leest veel over het onderwerp en gaat zelfs naar de plaats toe waar het verhaal zich af zou moeten spelen. Zelf zegt Thea dat ze twee belangrijke redenen heeft om jeugdboeken te schijven, namelijk dat ze dol op kinderen is en dat ze zelf de boeken schrijft die ze als kind graag had willen lezen. Thea beckman heeft veel bekroningen voor haar boeken gekregen ze heeft in ongeveer 29 jaar 21 bekroningen gekregen Over de Uitgever De uitgever van het boek ‘Vrijgevochten' heet lemniscaat. De oprichters van de uitgeverij zijn: de heer en mevrouw Boele van Hensbroek. Lemniscaat is een zelfstandige uitgeverij dat betekent dat ze niet is aangesloten bij een groter concern. Bij Lemniscaat verschijnen zowel boeken voor kinderen als voor volwassenen. De boeken voor kinderen zijn onder te verdelen in drie genres: jeugdboeken kinderboeken en prentenboeken en natuurlijk hebben ze ook boeken voor volwassenen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
J.
J.
hoi hoi. mooi verslagje joh
20 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
heejj
k heb je verslag gelezen en der ontbreken nog al wa dingen of ze zijn niet juist.ik dacht meld het even
18 jaar geleden
Antwoorden