Vrijen door Haye van der Heyden

1.Loopbaan en liefde Jeroen heeft samen met zijn beste vriend Bart een softbalwedstrijd.Samen zitten ze in hetzelfde team “De Cobra’s. Ze praten over meisjes en hun carrière voor later. Jeroen vindt het meisje veel belangrijker dan zijn carrière. Bart denkt daar heel anders over, want echte mannen werken hun hele leven aan een goede carrière. Tijdens de softbalwedstrijd staat Jeroen in het veld. Hij kijkt steeds naar dat ene meisje uit 5-atheneum. Martine heet ze. Jeroen ziet haar wel zitten maar zegt niks tegen Bart. Dan gaat hij natuurlijk weer zeuren over “De carrière”, en dat hij meisjes moet vergeten. 2. Violen en verlegenheid ,,En de winnaars van de derde klassen zijn de Rolling Stones!!” De Cobra’s hebben dus niet gewonnen. Jammer denkt Jeroen. Hij wil naar huis gaan, want hij vindt het niet leuk meer. Bij een competitie is er toch maar 1 winnaar, en heel veel verliezers, denkt hij. ,,Hallo,” klinkt plotseling een zachte stem achter hem. Jeroen draait zich om. ,,Pauline!!” Zijn stem slaat over. Voor hem staat de enige echte Pauline! Hij kan het bijna niet geloven. Pauline zei dat ze hem al een tijdje zocht. Pauline wilde zo graag Jeroen weer zien, zodat ze in de vakantie van Frankfurt naar Nederland was gekomen. Jeroen vindt dat Pauline steeds maar mooier is geworden, en is heel blij om haar weer te zien. Ze gaan met ze tweetjes lopen in het bos, en Pauline vertelt dat ze naar hem verlangd heeft. Ze gaan in het gras liggen en Jeroen kust haar buik. Pauline vertelt dat ze graag met een jongen is uitgeweest, maar ze wou niks met hem. Zeker niet om de eerste keer te doen. ,,Dat wil ik liever met jou.” Zei ze tegen Jeroen. Jeroen slikt even, maar zegt dat hij al wel een beetje ervaring heeft.
3. Kama Sutra en een handkusje ,,Wat is er met jou zeg? Doe normaal,” zegt Vera. ,,Ik doe normaal,” snauwt Jeroen. ,,En bemoei je er niet mee.” Jeroen en Vera hebben weer ruzie. De moeder van Jeroen en Vera komt binnenlopen en praat met Jeroen. ,,Ik ga maar naar boven,” zegt Jeroen. ,,Ik kom zo wel even naar je toe,” zegt moeder zacht. Achter zich hoort Jeroen de stem van zijn moeder, die haar man en dochter streng toespreekt. ,,Is Pauline in het dorp?” ,,Ja.” ,,Heb je haar al gezien?” ,,Ja,” zegt Jeroen. Hij durft zijn moeder niet aan te kijken. Als er iets is en ze zo bij hem zit en hem over zijn voorhoofd streelt, hoeft hij maar te kijken en hij kan gaan huilen. Bart heeft gelijk, een echte man is hij niet. Jeroen en zijn moeder praten nog een tijdje en de moeder van Jeroen loopt zachtjes naar haar kamer. Ze komt terug met een groot boek: “Kama Sutra.” Jeroen kijkt erin en denkt: Er staan allemaal foto’s in van een man en een vrouw die het doen. Op allerlei verschillende manieren. Sjongejonge. De moeder van Jeroen legt uit dat het niet zo hoeft, maar dat hij er maar een beetje in moet kijken. 4. Drogisterij en een droge mond Jeroen gaat naar het winkelcentrum. Daar is de drogisterij. Hij pakt een ijzeren winkelmandje en loopt een beetje rond. Hij schuifelt door het 1e pad. Links tandpasta’s, tandenstokers, dental floss en tandenborstels, rechts babyspullen. Spenen, flesjes, doekjes, luiers. Dit lijkt me niet de goede afdeling, denkt Jeroen. ,,Kan ik u ergens mee helpen?” Jeroen slaat een korte kreet. ,,Shit!” ,,Zoek je iets?” vraagt de verkoopster. ,,Nee,” zegt Jeroen snel. ,,Oke, zeg het maar als je iets nodig hebt. Heb je al gezien dat we strandspullen in de aanbieding hebben? Loop maar even mee.” Jeroen snapt er niks van, wat heb ik nou aan strandspullen denkt hij. ,,Uitzoeken voor 5 gulden,” zegt het meisje. ,,Uit de bak naast de………...” Naast de bak met strandspullen staat een rek met gekleurde doosjes. Een rij rode doosjes, een rij groene, een rij blauwe. Verrek! Daar heb je ze! Zegt hij. Hij pakt een pakje stopt hem onder het pakje zakdoekjes dat hij in het mandje had gedaan om de condooms te verbergen. Hij liep naar de kassa en zette het mandje neer. ,,Zal ik deze maar niet meerekenen?” vroeg de verkoopster en legde de zakdoeken weg. ,,Dat is dan 17,50.” 5. Bed en een banaan Jeroen gaat vroeg naar bed. Hij ligt in zijn bed en wacht tot het buiten schemert. Hij loopt naar de kast, en pakt zijn pakje condooms die hij goed had verstopt, gaat weer onder de dekens liggen en scheurt het pakje open. Hij pakt een condoom en maakt hem open. Bah wat zijn die glibberig zegt hij. Opeens gaat de deur open en daar staat zijn oudere zus Vera. Ze trekt de lakens van hem af en ziet wat hij aan het doen is. ,,Zo broertje, zoiets dacht ik al.” Vera gaat op de rand van het bed zitten. ,,Wil je geen raad van je oudere zus?” vraagt ze. ,,Ik heb met Henny een meisje uit mijn klas ook geoefend voordat we op zeilkamp gingen. Maar dan op een bezemsteel. Dat gaat veel gemakkelijker dus dat telt eigenlijk niet.” Vera legt Jeroen een paar dingen uit, en vraagt of hij het met Pauline wil doen. ,,Pauline wil het juist,” zegt Jeroen. Vera denkt na. ,,Eigenlijk zou je nog wat ervaring op moeten doen vóór die tijd,” zegt ze. ,,Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.” 6. Zeilplannen en een zus Pauline komt Jeroen tegen op school. Ze wil wat in de vakantie met hem afspreken, maar Jeroen probeert tijd te winnen omdat hij het eng vindt. Hij praat over haar kleren dat hij ze zo mooi vindt enzo. Ze komen Meneer Smeets tegen en Pauline maakt een praatje met hem, terwijl Jeroen naar buiten loopt. Pauline en Jeroen komen Vera tegen. Pauline vertelt dat Jeroen met zijn verkeerde been uit bed is gestapt, maar Vera verdedigt hem en zegt: ,,Dat is het niet. De buren hadden gisteravond een feest en dat ging tot 3 uur door. Met keiharde muziek. We hebben bijna niet geslapen.” Jeroen kijkt verbaasd naar zijn zus. Op een gegeven moment lopen ze weg, en vraagt Pauline of Jeroen meegaat zeilen met een paar mensen. Jeroen knikt. ,,Je bent moe hè lieverd?” Pauline streelt hem over zijn rug. Jeroen gaat in het gras liggen en valt even in slaap. Vera maakt hem wakker en zegt: ,,Vanavond gaan we met een stel naar het bos. Naar de zandafgraving. Jij mag mee.” Jeroen weet niet wat hij hoort. ,,Ik regel het wel met pap en mam.” Zegt Vera. ,,Weet je wie er ook meegaat? Ellen. Ellen gaat ook mee. Leuk hè!” 7. Fratsen en Fetherlites Vera en Jeroen staan bij hun vader die de auto maakt. Vera vraagt via een slimme manier of Jeroen mee mag naar het bos. Hun vader weet niet waarom en zegt eerst nee. De moeder van Vera en Jeroen komt aanlopen en zegt: ,,Ah laat ze toch gewoon gaan.” De vader van hun stemt toch toe en Vera stopt haar walkman in haar rugzakje. Ze vraagt of Jeroen zijn condooms meeneemt, maar Jeroen snapt niet waarom. Hij neemt ze toch maar gewoon mee.
8. Vuur en vlam Het groepje loopt in het bos. Vera loopt voorop met Edwin. Af en toe staan ze stil en wordt er heftig gezoend. Ellen en Jeroen lopen naast elkaar en Ellen zegt dat Jeroen erg stil is. ,,Niet erg, hoor. Ik zeg zelf ook zo vaak niks.” Na een hele tijd, gaan Ellen en Jeroen hout sprokkelen. Ellen lokt Jeroen naar een plek waar niemand hun kunnen zien. Ellen kleedt zich langzaam uit en Jeroen weet niet wat hem overkomt. Hij blijft stokstijf staan en rent opeens het bos in. Hij weet niet waar hij is en gaat even zitten. Jeroen gaat liggen en doet zijn broek omlaag. Hij streelt zichzelf en denkt aan Ellen. Daar ligt hij dan, half bloot, in een bos dat bijna donker is. Hij sluit zijn ogen en denkt aan Ellen. 9. Droom en duisternis Jeroen is in slaap gevallen in het bos. Hij wordt wakker en beseft na een paar seconden pas waar hij is. Hij wil daar weg! Springt op en rent weg. Hij zoekt een huis waar hij kan bellen naar huis. Hij is bang in het bos en hoort steeds stemmen (denkt hij). Na een tijdje in het grote donkere bos, komt hij een boerderij tegen. Hij belt aan en er komt iemand naar de deur lopen. Heel langzaam wordt de deur opengedaan en daar staat Martine ‘dat mooie meisje uit 5-atheneum.’ Hij staat verbaasd voor de deur. ,,Jeroen? Wat doe jij hier?” zegt Martine, en laat Jeroen binnen. Jeroen belt naar huis en krijgt zijn moeder aan de telefoon. 10. Chablis en sjans De moeder van Jeroen is gebeld. Ze kan hem niet ophalen, omdat de auto nog steeds kapot is, en de andere auto staat in de garage. Martine zegt dat hij wel kan blijven slapen. De moeder van Jeroen zegt dat het dan maar moet. Martine pakt een fles witte wijn en trekt hem open. Ze nemen het ene glaasje na het andere. Diezelfde nacht was het dan eindelijk zover. ‘De eerste keer’ voor Jeroen! Hij vond het geweldig! ‘Lieve Martine, dankjewel voor deze prachtige ervaring. Je was zo mooi en zo heerlijk en zo warm en zo opwindend.’ 11. Vrouw en veilig De volgende dag dat Jeroen wakker wordt, ziet hij een mooie vrouw naast zich liggen: Martine. Jeroen gaat naar beneden en gaat thee zetten. Hij neemt de thee naar boven en brengt het naar Martine. Twee uur later rijdt de auto van Jeroen’s moeder het erf op. Hij opent de voordeur en loopt een stukje naar buiten. ,,Haai mam.” Zijn moeder start de auto opnieuw. Jeroen kijkt haar van opzij aan. Het lijkt wel of ze nerveus is. Ze vraagt of er iets gebeurd is vannacht, en Jeroen antwoordt eerlijk. Ze vraagt ook of ze het veilig hebben gedaan. Jeroen knikt. Zijn moeder kijkt ernstig. ,,Het is een prachtig meisje. Heel mooi,” ,,Nu ga je de wijde wereld in, liefje,” zegt ze een beetje treurig. 12. Rietzeilen en romantiek ,,Gaan we naar het rieteiland of het zandeiland?” schreeuwt Bart. Jeroen kijkt naar Pauline, maar die zegt niets. ,,Rieteiland!” roept Jeroen. Is er iets met Pauline denkt Jeroen. Ze is zo stil en kijkt recht voor zich uit. Pauline loopt betreurd weg en Jeroen rent achter haar aan. Pauline vertelt, dat ze er nog niet klaar voor is en schaamt zich zo. Ze wilde HET alleen zo graag doen, omdat al haar vriendinnen in Frankfurt HET al een keer hadden gedaan. ,,Ik heb met mijn oma gepraat over alles.” Jeroen begrijpt het en geeft haar een kus en een knuffel. Heel gepassioneerd. ,,Ik hou van je, Jeroen,” zucht Pauline. ,,Ik ook van jou,” antwoordt hij uit de grond van zijn hart.
13. Prachtigmooi en een praatje Pauline gaat maandag weer naar Frankfurt. Bart is nieuwsgierig naar wat Jeroen en Pauline allemaal met elkaar doen. ,,We doen wel van alles, maar niet HET. Pauline wil nog niet. Ze is er nog niet aan toe.” ,, O, ze is er nog niet aan toe!” imiteert Bart haar met een raar stemmetje. ,,Mevrouw is er nog niet aan toe!” Daar heb je Martine. Jeroen zegt haar gedag en loopt naar haar toe. Even naar Martine. Prachtigmooie Martine. Even een praatje maken, gewoon voor de gezelligheid!