Vlinders
Zoë is net een paar maanden in Hoorn met haar moeder en haar broer Tijmen, ze zijn daar gaan wonen nadat haar ouders gescheiden zijn. Ze heeft al een aantal vrienden gemaakt, net als haar broer Tijmen.
Dan wordt haar aandacht getrokken naar een jongen, Olaf, hij is aantrekkelijk en cool gekleed, ze denkt dat ze verliefd is. Maar al snel komt ze erachter dat alleen zij hem kan zien, hij dood is. Hij is een jaar geleden op het schoolplein doodgetrapt door drie jongens. Zoë kan hem zien omdat ze paranormaal begaafd is. Ze wil met Olaf praten, maar omdat haar vriendinnen hem niet zien kijken haar raar aan als zij in het niets aan het praten is. Zoë wil hem helpen, eerst alleen, maar na een tijdje wil haar broer ook helpen.
Intussen krijgt de nieuwe vriendin van haar vader een dochtertje: Romy. De moeder van Zoë en Tijmen heeft niet gekozen voor de scheiding en dit maakt dat ze depressief wordt. Terwijl het thuis niet zo goed gaat, willen Zoë en Tijmen niet meer naar Gouda toe om hun halfzusje te zien.
Olaf heeft één wens; hij wil dat de daders opgepakt worden zodat zijn vader weer verder kan gaan met zijn leven. Er worden meer mensen betrokken om Olaf te helpen zijn wens te vervullen voordat hij verder kan gaan. Eerst een meisje, Nora, zij heeft gezien dat Olaf in elkaar werd getrapt en heeft dit ook gefilmd. Zij durft geen aangifte te doen en dit snappen ze allemaal: de jongens die het hebben gedaan zijn gevaarlijk. Olaf heeft intussen de namen van wie het hebben gedaan al wel aan Zoë doorgegeven.
Op school probeert Ivar, een jongen in haar klas, contact met Zoë te zoeken en haar te helpen, maar ze houdt afstand.
Thuis wordt het alleen maar meer een bende. Zoë en Tijmen proberen hun moeder te helpen, maar dit lijkt niet te lukken.
Op een gegeven moment wil de vader van Zoë en Tijmen hen ophalen om hun zusje te komen bekijken. Hij komt er dan ook achter hoe het thuis is en dreigt dat als het niet beter gaat hij ze beiden mee zou nemen. Vanaf dat moment doet haar moeder weer haar best om er voor haar kinderen te zijn.
Intussen gaat Zoë naar de vader van Olaf toe om hem in ieder geval gerust te stellen, maar dit mislukt.
Eén van de drie jongens die Olaf in elkaar hebben getrapt keek toe, dat is de meeloper. Nora, Ivar, Tijmen en Zoë proberen de meeloper bang te maken zodat hij de andere twee zal verraden, maar dat heeft het verkeerde effect. De andere daders worden erg boos op Zoë en vallen haar aan als ze alleen thuis is.
Maar gelukkig komt de politie op tijd en worden de daders gepakt. De meeloper bekent dan ook dat zij Olaf hebben vermoord.
Nu de jongens zijn opgepakt kan de vader van Olaf weer verder met zijn leven en kan Olaf naar het licht.
Personages
Zoë
Zoë is 14 jaar en is net verhuisd naar Hoorn. Daar woont ze samen met haar moeder en haar broer, Tijmen. Haar ouders zijn net gescheiden, daar heeft haar moeder het heel moeilijk mee. Ze is dapper en emotioneel. Zoë is paranormaal begaafd, zij ziet geesten. Af en toe komen er geesten naar haar toe om hulp te vragen, zo ook Olaf. Zij helpt Olaf om de daders te laten oppakken, dit lukt ook. Ze worstelt met het feit dat ze paranormaal begaafd is, ze heeft het er best moeilijk mee.
Tijmen
Tijmen is de broer van Zoë, hij is 16 jaar. Hij helpt en steunt haar altijd, ze hebben een hele goede band. Zoë vertelt hem het eerst over Olaf, hij wil haar daarbij dan ook heel graag helpen. Het gaat bij hen thuis niet zo goed, de moeder van Tijmen en Zoë wordt depressief omdat de nieuwe vriendin van hun vader een dochtertje krijgt. Zoë helpt haar moeder door het huishouden en de boodschappen te doen, hierbij helpt Tijmen ook.
Olaf
Olaf is een jaar geleden doodgetrapt op het schoolplein, hij is daar altijd nog aanwezig. Hij heeft één wens, en dat is dat de daders worden opgepakt zodat zijn vader weer verder kan met zijn leven. Zijn vader is namelijk nog altijd bezig met rouwen en het onderzoeken wie het hebben gedaan. Als hij merkt dat Zoë hem kan zien vraagt hij haar hulp om te bewijzen wie de daders zijn. Wanneer het is gelukt kan zijn vader weer verder met zijn leven, en kan Olaf met een gerust hart naar het licht.
Eigen mening
Ik vind dit boek goed maar ook voorspelbaar, je weet van tevoren al dat de daders worden opgepakt en alles perfect afloopt. Dat is natuurlijk best logisch maar dat maakt het ook weer een beetje saai.
Tussendoor stuurt Zoë een e-mail naar een overleden vriendin van haar. Ze verteld alles tegen haar, van wat ze meemaakt en hoe ze zich voelt. Dat vind ik wel leuk want dan is het niet een heel lang verhaal die aan één stuk door verteld wordt, maar dan zit er ook een bladzijde tussen dat ze die e-mailtjes schrijft.
Schrijfstijl
De schrijfstijl is erg fijn en gemakkelijk om te lezen, er worden geen moeilijke woorden gebruikt in het verhaal. Dan hoef je ook niet telkens na te denken tijdens het verhaal, je kan dit boek heel snel uitlezen hierdoor.
Tijd
De verhalen spelen zich in het heden af, dit kun je merken aan de mobieltjes en de computer die in het verhaal voorkomen. Zoë schrijft namelijk telkens mailtjes naar Evi, hoewel Evi overleden is blijft ze dit doen. Erg duidelijk wordt het niet waarom ze die mailtjes schrijft, misschien wordt ze rustig door het uiten van haar gevoelens in een mailtje en zijn deze mailtjes als een soort dagboek. Er wordt ook een paar keer in het verleden teruggeblikt.
Perspectief
Het is een hij/zij perspectief, omdat je de gevoelens en gedachtes alleen van Zoë meemaakt en wat zij vindt van de gedachtes en gevoelens van andere mensen.
Dit is te merken aan stukken zoals: ‘Zoë zou de jongen niet gezien hebben, als ze de vlinder niet met haar ogen had gevolgd. Hij fladdert over de hoofden van de leerlingen op het schoolplein, met tere roomwitte vleugeltjes in de zon.’
Je merkt het ook wel aan de mailtjes die ze naar haar overleden vriendin stuurt.
Thema
Het is echt geschreven alsof het een waar gebeurd is, het is alsof het net zo goed een vriendin van je kan overkomen. Het ging vooral over wat ze allemaal voor dingen gaat doen met haar gaven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden