Villa des Roses door Willem Elsschot

Villa des Roses - door Willem Elsschot
Het verhaal gaat over het echtpaar Brulot en hun aapje Chico die een pension hebben in Parijs. In hun pension zaten vele kotgangers die zij oplichten op allerlei manieren. Een van de ergste dingen die ze deden, was de oude (92) rijke vrouw Gendron oplichten, door haar 18 frank te rekenen, terwijl de normale prijs 5 frank is. Ook vulden ze haar poederdoos met aardappelmeel en brachten ze ook dingen in rekening die er niet waren. Maar mevr Gendron stal wel allemaal dingen van die andere kostgangers die dit wel doorhadden maar een spelletjes met haar speelden. De andere kostgangers waren: -Antoinette Dumoulin (zij betaalde 8 frank per dag, daarom had ze bepaalde privileges en was 50 jaar, slim en weduwe.) -Aasgaard (30 jaar, blond, kwam naar Parijs om frans te leren, betaalde ook meer) -Henri Martin (zakenman, had na een tijd een poolse vrouw (Marie) met een haar moeder meegebracht, betaalde al lange tijd niet) - Drie jonge zusters uit Budapest (knap, kregen veel brieven) -Heer Knidelius (hollander, maar had 30 jaar op Java doorgebracht, was rond de 60) -Jeanne de Kerros (liep mank, witte vlekken in haar hals, niemand wou naast r zitten, behalve Aasgaard) -Richard Grunewald ( duitser, knap, jong) en nog 2 mensen die alleen kwamen eten: -Colbert (grappenmaker) -Brizard (bleke man die lijdt aan zwaarmoedigheid) en dan nog de 2 belangrijkste dienstmeisjes: - Louise (netjes, deed wat haar gevraagd werd, weduwe en heeft 1 zoontje) -Aline (brutaal) Zodra Louise haar intrede doet gaan alle mannelijke kostgangers achter haar aan. Het is a duidelijk dat Grunewald de meeste kans maakt. Kort daarna pleegt Brizard zelfmoord in de tuin door zichzelf in z'n mond te schieten. Hij wordt te rusten gelegd in de kamer van mevr. Gendron die niets verteld wordt van de dode man. Later biedt Grunewald aan om Brizard op zijn bed te leggen voor de nacht en hij en Louise waken om de beurt over het lijk. Als Louise een paar dagen later naar een vriendin loopt loopt Grunewald met haar mee en ze worden verliefd. Louise is onzeker over de liefde en laat dmv inktvlekken die ze opstuurt naar een waarzegster haar toekomst voorspellen. Haar wordt verteld dat ze een blonde en een donkere man tegenkomt en voor de donkere moet kiezen. Louise wordt gelijk nog onzekerder want Grunewald heeft zowat blond haar. Ze schrijft hem een brief over haar liefde voor hem en of hij haar in de steek zal laten en bezorgt hem op zijn kamer. Grunewald overlegt met Aasgaard wat hij zal doen en daaruit blijkt al zijn twijfel. Toch laat hij Louise denken dat het antwoord 100 % zeker is. Kort erna komt de dag dat ze de naamdag van mevr Dumoulin vieren en er valt iets voor met mevr. Gendron, deze steelt namelijk stiekem 4 sinaasappelen, maar de rest heeft dit in de gaten. Als ze naderhand haar gaan fouilleren en de sinaasappelen vinden zeggen ze om haar nog meer in de maling te nemen, dat ze haar fortuin onder zichzelf en alle kostgangers gaan verdelen. Mevr Gendron gaat kwaad weg en zint op wraak terwijl de rest vrolijk feest verder viert. Mevr de Kerros merkt nog op dat ze misschien maar moeten zeggen dat het een grapje was, maar Meneer Brulot vindt van niet. Dan komt er een brief aan waarin staat dat Martin naar Amerika is vertrokken om geld te verdienen en zijn schuld af te betalen. Het echtpaar Brulot is door het dolle heen, vooral meneer Brulot en deze gooit de twee Poolse vrouwen uit het pension, tenminste dat was de bedoeling, want ze bleven nog een week omdat ze nergens terecht konden zonder geld. Toen werd er een collecte gehouden onder de kostgangers en kregen ze 11 frank. Ondertussen heeft mevr. Gendron nog geen wraak genomen en verzint allerlei plannen. Als ze ziet hoe mevr. Brulot haar aapje Chico liefkoost met allerlei koosnaampjes weet ze wat ze gaat doen: Chico vermoorden als mr. en mevr. Brulot niet in de buurt zijn. Als deze beiden weg zijn en ze Chico alleen op de sofa achter laten aan een ketting, sluipt mevr. Gendron er naartoe, maakt Chico los van de ketting en gooit hem in het vuur, daarna gaat ze weer stil naar haar kamer. Als mevr. Brulot thuiskomt ziet ze de ketting in het vuur en ziet alleen nog een hoopje as wat er van het aapje is overgebleven. Niemand heeft door dat mevr Gendron dit heeft gedaan. Ondertussen komt er een nieuwe engelse gast naar het pension, mevrouw Wimhurst. Aangezien Grunewald de enige is die engels kan begeleid hij haar, maar al snel krijgt hij door dat het pension beneden haar stand is en biedt haar aan om een nieuw onderkomen te vinden. Hij vindt de vrouw, die met haar baby en meid was gekomen, wel knap. Langzamerhand begint hij haar leuker te vinden en als zij hem uitnodigt op bezoek te komen koopt hij gelijk een nieuw pak, terwijl hij dat normaal nooit deed. Ook blijkt opeens dat Louise zwanger is, maar ze vertelt niets tegen Grunewald. Ze probeert allemaal middeltjes voor abortus en als ze bij een soort kwakzalverige mevrouw (Charles) die haar nog 5 keer laat terugkomen en dan is de foetus dood (zo blijkt later). Grunewald bezoekt Louise die erg ziek ervan is en gooit daarna het pakketjes met de foetus weg. Niet veel later kondigt Grunewald aan dat hij terug gaat naar Breslau, z'n vaderland en naar z'n familie, maar eigenlijk zit hij een kwartier af van de Villa des Roses en verblijft in een ander pension, omdat hij wat met mevr. Wimhurst heeft, die veel knapper is dan de dienstmeid Louise. Louise stuurt veel brieven naar zijn adres in Breslau, die allemaal doorgestuurd worden naar zijn pension, maar hij reageert er niet op. Louise stuurt een laatste wanhoopsbrief met al haar gevoelens erin, want het pension wordt afgesbroken en verkocht, omdat de eigenaar dood is. Als ze dan weer geen reactie krijgt gaat ze naar haar eigen dorp terug, waar ze zich toch het meeste thuis voelt.