Beschrijvingsopdracht
Korte motivatie van mijn boekkeuze: Ik heb het boek Vertraging van Tim Krabbé voor deze opdracht gekozen, omdat meerdere mensen uit mijn omgeving me dit boek hadden aangeraden om te lezen. Een paar vriendinnen van me die het boek al hadden gelezen en het een goed boek vonden, maar ook m’n moeder vond dat ik het moest lezen. Toen ik hoorde dat ik deze opdracht moest gaan maken dacht ik dan ook meteen aan dit boek. Ik ben toen naar de bibliotheek gegaan en heb de achterflap gelezen. Deze maakte me toen zo nieuwsgierig, dat ik het boek helemaal ben gaan lezen. Korte samenvatting: Op de terugweg van de reis 'Nederlandse cultuur voor Nederlandse emigranten' van Nieuw- Zeeland naar Amsterdam loopt het vliegtuig van Jacques Bekker vertraging op bij een tussenstop in Sydney. Jacques is van plan om in de tussentijd Moniek Ilegems, een oude vakantieliefde, op te zoeken. Hij vindt haar, terwijl ze net bezig is koffers in haar auto te laden. Ze herkent hem en ze vraagt of hij haar wil helpen. Waarom wil ze eerst niet zeggen, ook niet waar ze naartoe gaat. Jacques helpt haar, alleen als hij op tijd terug is voor zijn vliegtuig. Ze vertelt hem dan waarom ze moet 'verdwijnen'. Ze wordt gezocht door de politie, omdat ze belastingfraude heeft gepleegd. Ze rijden naar een autohandelaar, daar moet Jacques een nieuwe auto kopen voor Moniek. De tijd begint te dringen en dan besluit hij in een dwaas moment én op aandringen van Moniek om met haar mee te gaan. Ze trekken door Australië, weg van de drukke steden, het lege Australische landschap in. Om niet herkend te worden nemen ze andere namen aan en ze vermommen zich. Moniek knipt haar haar en blondeert het. Jacques scheert zijn hoofd kaal en laat zijn baard staan. Ze hebben valse paspoorten geregeld en tickets naar Londen. De verdwijning van de rijke en beroemde 'Madame Twenty', deze bijnaam is verzonnen door Jacques toen hij de vriend was van Moniek, is inmiddels voorpagina-nieuws. Maar dan lezen ze in de krant dat de man met wie Moniek de boel heeft opgelicht is gearresteerd en in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd. Hun valse paspoorten zijn onbruikbaar geworden, want de man had zijn paspoort langs dezelfde wegen verkregen. Ook blijkt dat de 'zakenpartner' van Moniek al het geld van de gezamenlijke bankrekening heeft gehaald. Dat betekent dat ze geen geld meer hebben, behalve de paar honderdduizend dollar die Moniek cash bij zich heeft. Op een dag houden ze even pauze in een café. Als ze daar zitten komt er net een reportage over hun op televisie. Beiden worden gezocht. Ze krijgen het doodsbenauwd en ze zijn bang om herkend te worden. Snel vertrekken ze en rijden verder de woestijn in. Onderweg stoppen ze bij een groot meer, waar ze de hele dag doorbrengen. Maar dan worden ze door twee mannen beroofd van al hun geld. Deze mannen hadden hun in het café herkend. Hun auto wordt vernield, zodat ze midden in de woestijn vast zitten. Ze kunnen niets anders doen, dan in de woestijn lopend te zoeken naar een weg en daar hopen dat er auto langs komt rijden die hun oppikt. Gelukkig stopt er een auto en de bestuurder, Rick, neemt ze mee, hij herkend ze. Hij neemt ze mee naar het huis van zijn vriendin, Eileen, terug naar de bewoonde wereld. Ze mogen er blijven slapen. De volgende dag doet Moniek een interview voor veertigduizend Australische dollars, zo hebben ze weer wat geld. Ze mogen nog een nacht in het huis van Eileen blijven slapen voor achtduizend dollar. Die avond loopt alles uit de hand, er ontstaat een ruzie tussen Moniek en Eileen, die eindigt als Eileen wordt doodgeschoten door Moniek. Ze moeten weer vluchten en nemen hiervoor de jeep van Rick mee. Ze huren een huisje ergens midden in de woestijn. Hier blijven ze maandenlang wonen. Maar op een dag krijgen ze een brief waarin staat dat er op die plek een stuwmeer komt en dat het huis wordt afgebroken. Moniek zegt dat ze wil blijven en Jacques stemt voor de zoveelste keer in. Terwijl het de bedoeling was dat hij alleen maar de paar uurtjes die hij had door de vertraging zou doorbrengen bij Moniek, áls ze er dan wel was. Maar zijn mening verandert meteen als hij Sonja op de televisie ziet en hem zoekt. Hij besluit weg te gaan en moet hiervoor echt wegvluchten van Moniek. Hij komt een behoorlijk eind, maar Moniek vindt hem terug en ze bedreigt hem met een pistool. Ze vertelt hem nu voor het eerst waarom ze vroeger met hem omging. Ze deed het alleen maar om een vriendin te pesten door haar vriendje te versieren en dat ze hem na een week niet

meer kon gebruiken, maar ze werd toch echt verliefd op hem, maar gaf er niet aan toe. Ook omdat hij drie jaar jonger was. Als Jacques weigert met haar mee terug te gaan, schiet ze niet hem, maar zichzelf door het hoofd. Hiermee zadelt ze Jacques op met de problemen, natuurlijk ook met het feit, dat hij hoofdverdachte is voor de moord op Eileen. Jacques verstopt het lijk van Moniek en vlucht. Later keert hij nog een keer terug naar de plek waar hij Moniek heeft neergelegd, maar daar blijkt politie te zijn die hem onmiddellijk arresteert. Eerste persoonlijke reactie: Het boek Vertraging heeft me toen ik het aan het lezen was heel erg geboeid, maar toen ik het eenmaal uit had was dit gevoel bijna meteen ook weer weg. Het boek heeft me dus niet echt aan het denken gezet. Ik wil me namelijk altijd kunnen herkennen in een boek, zodat ik kan bedenken hoe het verder zou gaan met de personages. Maar dat was bij dit gevoel jammer genoeg niet het geval. Dit komt denk ik doordat het een heel origineel verhaal is, wat je niet zo snel zelf zult meemaken. Daarom denk ik dat het boek ook niet zo veel bij mij heeft losgemaakt. Ik vond het wel een leuk verhaal om een keer gelezen te hebben, maar echt indrukwekkend vond ik het niet. Uitgewerkte persoonlijke reactie: 1. Onderwerp: Het onderwerp van het boek is ‘liefde’. Ik vind dit een boeiend en interessant onderwerp, omdat het leuk is om te lezen hoe een personage zo kan zijn geobsedeerd door een bepaalde liefde. Het onderwerp ligt wel in mijn belevingswereld. Het is dan ook een onderwerp waar, denk ik, alle mensen wel mee te maken krijgen. Ik heb over het onderwerp nog nooit heel erg serieus nagedacht. Als ik er namelijk over dacht was dat meer op een manier hoe een puber erover denkt, dus niet al te serieus. Het gaat op mijn leeftijd namelijk nog niet om zo’n grote keuzes als het gaat om de liefde. Een heel belangrijk aspect in het boek is ook de ‘onmogelijke liefde’. Jacques is namelijk verliefd op iemand die nooit verliefd op hem is geweest en dat ook nooit zal worden. Doordat dit zo het geval is krijg je soms heel erg rare gebeurtenissen in het verhaal. Jacques denkt bijvoorbeeld dat Moniek vroeger wel verliefd op hem is geweest en gaat daar ook van uit, terwijl Moniek het gevoel heeft dat ze heel duidelijk is geweest als het gaat om wat ze voor hem voelde. Hierdoor krijg je soms dat ze anders over bepaalde zaken denken dan de ander, terwijl ze toch hetzelfde samen meegemaakt hebben en meemaken. Het boek geeft niet een bepaalde visie over het onderwerp. De schrijver behandelt het onderwerp heel neutraal en laat niet merken wat zijn mening er over is. 2. Gebeurtenissen: De belangrijkste gebeurtenis is als Jacques Bekker zijn hele leven omgooit om met Moniek Illegems te kunnen verdwijnen. Ik vind dat deze gebeurtenis heel goed is beschreven. Het overvalt je allemaal wel wat, maar dat hoort ook bij het stuk vind ik. Hierdoor krijg je namelijk een goed beeld van wat Jacques moet zijn overkomen, want hem overviel het ook. Jacques wist het namelijk niet van te voren en had zich er niet op voorbereid. De gevoelens van Jacques spelen dan ook de belangrijkste rol in het boek en hier is het boek dan ook op geschreven. Ik vind dit heel goed, want de gebeurtenissen zijn heel belangrijk voor het verhaal. Mar de kern van het verhaal gaat toch over de beslissingen van Jacques en zijn gevoelens daarbij. De gebeurtenissen van het boek vond ik vaak niet zo samenhangend, maar dit kon denk ik niet ook niet anders. ZE zijn namelijk op de vlucht, dus ze moeten soms ook onverwachtse dingen doen of gekke wendingen maken anders zouden ze waarschijnlijk worden gevonden. De gebeurtenis op het eind van het verhaal heeft toch wel de meeste indruk op me gemaakt. Jacques en Moniek zaten namelijk samen in een reservaat. In dit reservaat mocht eigenlijk niet niemand meer wonen, omdat ze het vol wouden laten lopen met water voor de nieuwe stuwdam. Jacques en Moniek hadden eigenlijk genoeg van het constant op de vlucht zijn, zodat ze min of meer hadden afgesproken om toch in het reservaat te blijven en zo samen te verdrinken. Op een gegeven moment moest Jacques toch weer te veel denken aan zijn vriendin (Sonja) in Nederland en wilde hij terug naar haar. Hij bedacht een plan om te vluchten (Moniek houdt hem min of meer gevangen) uit het reservaat en weg van Moniek. Hij voerde dit plan ook uit, maar hij werd opgemerkt door Moniek en zij ging hem achterna. Toen Moniek Jacques gevonden had, wilde zij dat hij weer mee kwam met haar en zei dit tegen hem terwijl ze hem bedreigde met een pistool. Jacques weigerde en dat werd haar te veel. Ze pleegde Zelfmoord. Jacques liet Moniek achter en ging naar een motel om te slapen, zodat hij de volgende dag goed uitgeslapen zijn reis naar Nederland kon voortzetten. Die volgende morgen echter zag hij een stuk van Sonja in de krant waarin ze duidelijk maakte dat hij niet terug hoefde te komen. Dit deed hij toen dus ook niet meer. Hij reed namelijk terug naar de plek waar hij Moniek had achtergelaten. Hij wou haar namelijk mee terug naar het reservaat nemen, zodat ze toch nog samen zouden verdrinken. Toen hij op zoek was naar het lichaam van Moniek kwam daar ook de politie en toen was zijn avontuur ook afgelopen en werd hij door hun weggevoerd. Deze gebeurtenis heeft toch wel de meste indruk op me gemaakt, omdat hier heel duidelijk wordt gemaakt hoe snel iemands gevoelens en gedachten kunnen veranderen. 3. Personages: De hoofdpersoon, Jacques Bekker, is een vrij onduidelijk persoon. Je komt niet zoveel concreets over hem te weten. Als je het boek leest kun je wel uit bepaalde handelingen een bepaald beeld van hem krijgen. Zo laat hij bijvoorbeeld zijn vriendin en zijn werk en alles in Nederland in de steek om met Moniek te kunnen verdwijnen. Zo’n handeling vind ik heel egoïstisch overkomen, dus naar mijn mening is Jacques een heel egoïstisch persoon. Ook denkt hij dat Moniek hem leuk vind en dat ze misschien wel verliefd op hem is. Moniek heeft echter het idee dat ze heel duidelijk heeft laten merken dat ze hem alleen maar als gewone vriend ziet. Omdat Jacques dit niet inziet heb ik het idee dat hij heel naïef is of alleen maar ziet wat hij wil zien en niet de werkelijkheid. Ik vond het heel goed dat de schrijver Jacques niet concreet beschrijft, maar dat hij je zelf laat nadenken over hoe zijn karakter in elkaar zit. Dit geeft het boek namelijk een extra spanning en die soort spanning vond ik heel goed bij het verhaal passen. In andere boeken wil ik vaak wel de hoofdpersoon goed leren kennen, maar ik denk dat dan het verhaal zich er ook beter voor zou lenen. Ik vind Rick een heel sympathiek personage. Hij leent namelijk zijn auto uit aan 2 wildvreemde mensen, zonder verdere vragen te stellen. Dit vind ik wel een hele sympathieke daad en ik vind het dan ook heel jammer dat Jacques en Moniek er op zo’n slechte manier gebruik van hebben gemaakt. Het minst sympathieke personage vind ik toch wel Moniek. In het begin gebruikt zij Jacques namelijk alleen maar omdat haar dat goed uitkomt. Het maakt haar helemaal niet uit dat Jacques zijn vliegtuig mist of dat hij haar al 30 jaar leuk heeft gevonden. Dit vind ik dus een heel onsympathieke daad, maar later in het boek wordt ze wel wat sympathieker. Moniek komt ook over als een vrouw die zich heel moeilijk aan iemand bind. Ze vindt Jacques namelijk wel heel aardig en ze gaat ook heel intiem met hem om, maar zich echt aan hem binden doet ze niet. Jacques is echter een personage die zich veel gemakkelijker aan iemand bindt, dit blijkt ook uit het feit dat hij na 30 jaar nog steeds van Moniek houdt (al heeft hij ook nog wel een andere vriending). Ik denk dat de combinatie van deze twee hele verschillende personages heel aparte gebeurtenissen heeft opgewekt en dat er daarom ook vaak wat meningsverschillen tussen hun plaatsvonden. Als ik Jacques Bekker was en ik kwam in de situatie dat ik moest kiezen tussen m’n vroegere jeugdliefde waar je nog steeds aan moet denken of tussen m’n familie en vrienden in Nederland, denk ik toch dat ik voor het laatste zou kiezen. Ik weet het natuurlijk niet zeker, want ik ben nog niet zo oud dat ik echt een vroegere jeugdliefde heb, maar ik denk dat ik (als ik die jeugdliefde al 30 jaar niet meer heb gezien) toch voor m’n familie en vrienden zou kiezen. Je familie en vrienden heb je namelijk voor het leven en je weet nooit zeker wat je vroegere jeugdliefde (in Jacques geval Moniek) met je van plan is. Ik vind dat de personages op het moment zelf niet voorspelbaar reageren, maar eenmaal verder in het boek kom je toch wel op een punt dat je hun keuzes begrijpt. Ik vind dit wel een prettige combinatie zo, want als een personage meteen voorspelbaar reageert dan is dat helemaal niet spannend. Maar als een personage absoluut niet voorspelbaar reageert en je komt daarna ook niet te weten waarom hij zo onvoorspelbaar reageerde dan is dat één grote open plek die niet word ingevuld. Een open plek die ik, denk ik, toch wel graag ingevuld zie. 4. Bouw: De bouw van het verhaal is logisch en helder maar je moet wel even je best doen om in het verhaal te komen en om de wisselende tijden te begrijpen. Dit is op zich wel op een makkelijke manier gedaan. Het eerste hoofdstuk heb je gewoon wat op dit moment afspeelt, het tweede hoofdstuk wat er zich dertig jaar geleden afspeelde (terugblikken) enz. Dat de tijden om en om zijn maakt het er wel interessanter op omdat je elk hoofdstukje weer een nieuw idee krijgt over het verhaal. Dit past ook bij het onderwerp. Vroegere vakantieliefde - vakantieliefde van dit moment. Het verhaal is best wel spannend. De gebeurtenissen zelf zijn eigenlijk niet zo spannend. Het enige echte spannende is eigenlijk of Jacques en Moniek ooit herkend worden. Maar toch heb je het gevoel alsof het allemaal heel spannend is. Dit komt, denk ik, omdat de gebeurtenissen, op sommige stukjes na, heel spannend zijn verteld. De gebeurtenissen worden door een vertelende persoon verteld, maar dan wel grotendeels door de ogen van Jacques. Alleen op het einde, bij de laatste terugblik, wordt de gebeurtenis door de ogen van Moniek verteld. Ik vind dit een hele goede manier van vertellen, omdat je een goed overzichtelijk beeld van de gebeurtenissen krijgt. Je weet precies wat Moniek doet, maar ook wat Jacques doet. Aan het slot blijf je niet met vragen zitten. Dit vind ik wel prettig, want ik wil altijd alles weten wat er is gebeurd. Ik vind wel dat een boek je aan het denken mag zetten, maar dat moet dan niet over de afloop zijn, maar meer over het onderwerp. 5. Taalgebruik: Het taalgebruik van het boek vond ik minder moeilijk dan ik had verwacht. Soms zaten er wel lastige en lange zinnen in, maar na een paar keer lezen begreep ik ze wel. De verhouding tussen dialoog en beschrijving vond ik in dit boek heel goed. Het is namelijk heel overzichtelijk als er beschrijvingen tussen zitten, maar een dialoog maakt het vaak weer wat levendiger. In dit boek is een hele goede combinatie verwerkt. Het boek levert qua ingewikkelde beeldspraak, symbolische verwijzingen of ‘duister’ taalgebruik absoluut geen problemen op. Dit vond ik wel heel fijn, want vaak als deze dingen wel problemen op leveren heb ik geen zin meer om het boek verder te lezen. Maar dat was gelukkig bij dit boek niet het geval. Het taalgebruik vind ik goed passen bij de personages. Het is geen moeilijk taalgebruik, maar wel heel beleefd (geen scheldwoorden). Dit past wel bij de personages, omdat zij ook hele beleefde mensen zijn maar die niet ‘ingewikkeld’ in elkaar zitten. Verdiepingsopdracht Toen ik begon met dit boek te lezen had ik er niet zoveel verwachtingen over. Ik verwachte dat het een spannend boek zou worden en dat er ook wel een goed verhaal in zou zitten. Maar dat was het dan ook. Deze verwachtingen zijn gewekt doordat vriendinnen van me het boek al hadden gelezen en me dingen erover hadden verteld. Maar ook doordat ik de achterflap had gelezen, waardoor ik toch wel heel nieuwsgierig werd. Eigenlijk al mijn verwachtingen zijn uitgekomen. Het was een spannend boek, al waren de gebeurtenissen op zich niet zo spannend. Het werd gewoon ontzettend spannend verteld. Dit vond ik toch wel een heel groot pluspunt aan dit boek. Het verhaal was ook heel goed en sprak me ook heel erg aan. Sowieso spreken verhalen over (oude)liefde me heel erg aan. M’n oordeel over het boek hangt zeker samen met mijn uitgekomen verwachtingen. Ik vind het namelijk heel fijn als je voor dat je een boek gaat lezen al een idee hebt van wat je te wachten staat. Daarom vond ik dit ook zo’n goed boek, omdat ik een idee had van hoe het boek in elkaar zou zitten en waar het over zou gaan. Het boek bevat in het begin heel veel open plekken, maar deze worden steeds verder in het boek allemaal ingevuld. Het komt eigenlijk doordat het boek zich afspeelt in het heden, maar heel vaak teruggrijpt naar wat er in het verleden tussen Jacques en Moniek is gebeurt. Wat er in het verleden is gebeurt weet je in het begin nog helemaal niet. Deze open plek wordt met alle terugblikken opgevuld en pas helemaal op het einde van het boek weet je precies hoe het zit. De grootste open plek is eigenlijk de ontmoeting van Jacques en Moniek 30 jaar geleden. Hoe hebben ze elkaar ontmoet? Wat hebben ze samen gedaan? Waarom is Jacques bang dat Moniek hem niet meer moet? Wat heeft Moniek Jacques aangedaan? Dat zijn allemaal vragen die je in het begin van het boek door je hoofd gaan. Jacques gaat namelijk weer op zoek naar Moniek maar is bang dat ze hem niet meer wil zien. Waarom niet meer, dat weet je nog niet. Hij heeft het dan ook wel eens over wat Moniek hem heeft aangedaan. Maar wat? Je weet het nog niet. Deze open plekken worden allemaal ingevuld. Dit komt omdat er door het hele boek hoofdstukken staan die zich 30 jaar geleden afspelen. Hierdoor kom je dus te weten hoe ze elkaar ontmoet hebben, waar en wat ze verder samen hebben gedaan. Ook kom je op deze manier te weten wat Moniek Jacques heeft aangedaan en waarom Jacques bang is dat Moniek hem niet meer moet. Een andere open plek is waarom Moniek moet verdwijnen. Wat heeft ze dan fout gedaan? Deze open plek wordt niet helemaal ingevuld. Er wordt wel gezegd dat ze fraude heeft gepleegd, maar waarmee is niet duidelijk. Er worden dus wel wat aanwijzingen genoemd om deze open plek in te vullen, maar echt een concreet antwoord op de open plek krijg je niet. Ik heb deze open plek ingevuld door gewoon te denken dat ze veel geld heeft verduisterd. Veel meer heb ik er niet van gemaakt en daar had ik eigenlijk ook niet zoveel zin in. De belangrijkste spanningsboog in het verhaal is toch wel de ontmoeting van Jacques en Moniek 30 jaar geleden. In het begin weet je alleen maar dat ze elkaar toen in Oostende hebben ontmoet en dat er toen wat is gebeurd wat Jacques nog niet helemaal heeft verwerkt. Het antwoord op deze vragen krijg je pas helemaal op het einde van het boek, zodat je toch een hele lange tijd in spanning wordt gehouden. Ik vind het boek wel spannend, alleen dat komt vooral door de manier waarop het verteld werd. De gebeurtenissen zelf zijn namelijk niet heel spannend. De schrijver gebruikt hierbij dan ook manipulatietechnieken. Hij houdt informatie achter. Je weet namelijk niet hoe ze elkaar ontmoet hebben, daar kom je pas veel later achter. En hij geeft het verhaal opeens een andere wending. Jacques en Moniek zouden namelijk naar huis gaan en dat denk je als lezer ook echt dat ze gaan doen. Maar dan krijgen ze ineens te horen dat Wolpe dood is en dat hun paspoorten (omdat ze die via dezelfde weg hadden verkregen) ongeldig zijn geworden. Hierdoor kunnen ze niet meer naar huis gaan en moeten ze toch weer verder vluchten. Dit is een hele onverwachtste wending in het verhaal die je absoluut niet verwacht. Door zo’n wending wordt het verhaal in één klap weer een stuk spannender. Ook maakt de schrijver heel veel gebruik van kritische en emotionele spanning. Kritische, omdat je heel erg graag wilt weten hoe het nou afloopt met hun verdwijning. Worden ze ooit nog herkend? Komt Jacques veilig in Nederland aan? Dit zijn vragen waar je constant antwoord op wil krijgen. Emotionele spanning wordt gebruikt zodat je meevoelt met de personages. Je wil, net zoals Jacques, ook precies weten wat Moniek van plan is. Nadat Moniek Eileen had vermoord was je, net zoals Jacques, kwaad op haar. Door deze twee soorten spanning, kritische en emotionele, werd je nog meer in het verhaal betrokken en kreeg je nog meer zin om het boek helemaal uit te lezen. Het verhaal heeft grotendeels een gesloten einde, maar sommige kleine open plekken blijven bestaan. Je weet namelijk precies hoe ze elkaar hebben ontmoet en dat is de vraag die je toch wel het meeste bezighoud. Maar de open plek over wat er verder met Jacques gebeurt nadat hij is opgepakt blijft bestaan. Ook de open plek over wat Moniek nou eigenlijk heeft gedaan waarom ze moet vluchten blijft bestaan. Ik vond dit wel een goed slot, want je kan als je wil wel gaan bedenken hoe het verder zou gaan. Maar het is niet een vereiste. Je kan dus eigenlijk zelf kiezen of je het als gesloten of open einde aanneemt. Het boek is zeker fictie, proza en literatuur. Fictie, omdat het een verzonnen verhaal is dat absoluut niet op een waargebeurde gebeurtenis is gebaseerd. Proza, omdat het een roman is. De schrijver gebruikt de volle breedte van het papier. Verdeeld de tekst in alinea’s en in grotere gedeelten als hoofdstukken. Literatuur, omdat het is een boek met een artistieke erkenning. Evaluatie Mijn eindoordeel over het boek is dat ik het een heel goed boek vind. De schrijver maakt van op zichzelf niet spannende gebeurtenissen toch met z’n taalgebruik en manipulatietechnieken spannende gebeurtenissen. Erg goed vond ik ook de manier waarop de open plekken worden ingevuld. Je hebt één grote open plek waar je een stuk van krijgt ingevuld en dan moet je weer een tijd wachten tot je weer een ander stuk ingevuld krijgt. Het taalgebruik was ook niet moeilijk of ingewikkeld, waardoor het boek lekker makkelijk las. Dit vind ik een groot pluspunt, want als ik een boek te ingewikkeld vind of als ik te veel moeite moet doen om het te snappen is voor mij de lol van het lezen er vanaf. Mijn eerste reactie voer het boek is na de verdiepingsopdracht wel wat verandert. Ik vind het denk ik een mooier boek dan dat ik het toen dacht te vinden. Het is namelijk heel mooi beschreven en de open plekken worden op een aparte manier ingevuld, waardoor het boek toch een bepaalde sfeer krijgt die mij wel aanspreekt. Ik vind het dus een heel goed boek en ben dan ook heel erg blij dat ik het een keer gelezen heb. Maar ik denk niet dat het een boek is wat ik nog een keer ga lezen, daar is het het soort boek niet voor. Ik ben wel tevreden met het uitvoeren van de beschrijving. Ik vond de samenvatting maken minder moeilijk dan verwacht. Ook de uitgewerkte persoonlijke reactie vond ik minder moeilijk dan dat ik had verwacht. Ik heb wel een heel veel hulp gehad van het schema voor de uitgewerkte persoonlijke reactie achterin de handleiding van het leesdossier. Ook over de verdiepingsopdracht ben ik zeer tevreden. Het viel me mee om de vragen uit het verwerkingsboek te beantwoorden en om het in een verhaalvorm te plaatsen. Deze vragen waren ook heel duidelijk beschreven, waardoor ik niet onder het maken van de opdracht met vragen kwam te zitten. De verdiepingsopdracht was de opdracht waar ik het meest tegenop zag. Maar het viel me voor de volle 100% mee. Het lezen van het boek verliep heel goed. Ik vond het een heel leuk boek dus het voelde niet als een verplichting om het te lezen. Hier was ik wel heel blij om, want het lijkt me absoluut niet fijn als je een boek tegen je zin in moet lezen Het was ook een heel duidelijk boek, je wist precies wat er gebeurde. Het enige wat je niet wist waren de open plekken, maar dit zag ik niet als een onduidelijkheid maar meer als iets wat nou eenmaal bij het boek hoorde. Zonder deze open plekken was het boek namelijk ook veel minder leuk om te lezen geweest. Ik had tijdens het maken van deze opdracht wel het idee dat ik de benodigde kennis en vaardigheden in voldoende maten bezat. Alleen het begrip spanningsboog heb ik even moeten opzoeken in het informatieboek van Laagland. Ik denk niet dat ik de volgende keer iets anders ga doen. Ik ben namelijk heel tevreden over het verloop van de opdracht. En als je ergens tevreden over bent ben je, als je dat gaat veranderen, dom bezig. Bijlage Ik heb geen extra informatie voor het uitwerken van deze opdracht gebruikt.
Literatuurlijst - Jongsma, Henk
Merkx, Paul
Pol, Jan van de & Flier, Evelien
Informatieboek van methode Topniveau, Utrecht/Zutphen 1998 - Krabbé, Tim
Het boek ‘Vertraging’, Groningen 1999 - Meulen, Gerrit van der & Kraaijeveld, Ruud
Informatieboek van methode Laagland, Zutphen 1998 - Meulen, Gerrit van der & Kraaijeveld, Ruud
Verwerkingsboek van methode Laagland, Zutphen 1999