Uitgever: Bakker. Plaats van uitgave: Amsterdam. Jaar van uitgave en druk: 1994- 1e druk. Indeling: 143 bladzijden verdeeld over 15 hoofdstukken zonder titel. Genre: thrillerroman. Samenvatting: Jacques Bekker is op terugreis naar Nederland als het vliegtuig waarin hij zit een tussenlanding moet maken in Sydney. Van de drie uur vertraging maakt hij gebruik door een bliksembezoek te brengen aan zijn jeugdvriendin Moniek Ilegems. Deze blijkt juist op het punt te staan haar biezen te pakken. Ze heeft zware fraude gepleegd en wordt om die reden gezocht door de politie. Wanhopig smeekt ze Jacques haar te helpen bij haar vlucht. Hij voelt daar aanvankelijk weinig voor, maar zwicht uiteindelijk en mist zo zijn vliegtuig. Dan beslist hij om samen met Moniek te “verdwijnen”. De morgen daarop is er al een arrestatiebevel tegen Moniek, dus besluiten ze zich te vermommen. Na wekenlang rondzwerven worden ze overvallen door twee mannen, die hun auto onklaar maken, hun geld stelen en hun zo achterlaten in het binnenland van Australië. Enkele dagen later weten ze een lift te versieren richting beschaving. De autobestuurder eist, in ruil voor zijn stilzwijgen, dat Moniek een interview aflegt bij de dochter van z’n vriendin. Moniek stemt toe, en beslist om nog een ander interview te geven, ditmaal tegen betaling van 45 000 dollar. Met dit geld kopen ze een bungalow in een afgelegen dal. Dit dal is reeds onteigend en zal dienen om een stuwdam van te maken, maar in tussentijd kunnen ze er verblijven. Wanneer er uiteindelijk een “final notice” wordt uitgehangen, en Jacques op televisie z’n vriendin Sonja ziet die naar hem op zoek is, besluit hij te vluchten. Langs de autoweg wandelend wordt hij opgepikt door Moniek, die hem bedreigt met een pistool. Wanneer Jacques weigert nog langer naar haar pijpen te dansen, schiet ze zichzelf door het hoofd. Titelverklaring: De titel is heel goed gekozen "vertraging". Wanneer het vliegtuig geen vertraging zou hebben gehad had Jacques nooit de kans gekregen om op zoek te gaan naar Moniek. Dan was er ook geen verhaal en dus geen boek geweest. Ik vind deze titel vooral goed omdat het alle mogelijkheden van het verhaal open laat. Daarmee bedoel ik, dat je van tevoren, wanneer je alleen maar de titel leest, nooit kan weten waar het boek over gaat. Met vertraging kan ook nog de vertraging van 30 jaar bedoeld worden, waarna de verhouding van Jacques met zijn jeugdliefde Moniek wordt voortgezet. Het boek bevat verder geen motto’s. Relatie tussen verschillende teksten: Krabbé behoort tot het type schrijvers dat niet in de eerste plaats uitgaat van de reis door het bewustzijn, maar dat het moet hebben van schokkende of dramatische gebeurtenissen uit de realiteit, al is de vraag wat er gebeurd is minder belangrijk dan de motieven die tot de gebeurtenissen hebben geleid. Relatie tussen tekst en context: De samenhang is in dit boek niet echt van belang. Dat kun je merken door het toeval, wat in wel een grote rol speelt. Het vliegtuig heeft vertraging. Jacques komt bij Moniek net als ze op het punt staat om te verdwijnen. Jacques mist zijn vliegtuig net. Alles in het boek hangt van het toeval af, de samenhang is dus niet erg groot. Tijd en ruimte: Periode waarin het verhaal zich afspeelt: Het verhaal speelt zich af in de jaren negentig. Dat kun je merken door hoe er wordt omgegaan met de telefoon, vliegtuigen en auto’s. De terugblikken spelen zich dertig jaar eerder af. Vertelde tijd: De vertelde tijd is ongeveer een half jaar. Dit kun je niet precies uit het boek opmaken, het is dus een schatting. Ze hebben een paar maanden in Fort Madness gezeten, en daarvoor hebben ze nog lang rondgereden door de binnenlanden van Australië. Verteltijd: De verteltijd is bijna 4 uur. Ik ga dan uit van een gemiddelde leessnelheid van 40 bladzijden per uur. Het boek bevat 143 bladzijdes. De verhouding tussen verteltijd en vertelde tijd: De verteltijd is korter dan de vertelde tijd. Het verhaal is een samenvatting van wat er gebeurd is. Er is sprake van tijdsverdichting. Tijdsvolgorde: De tijdsvolgorde is niet-chronologisch. Er zijn veel grote terugblikken. Dan worden de gedachtes van Jacques verteld. Het gaat dan over de tijd in België, 30 jaar eerder. Tijdsperspectief: Er wordt achteraf verteld wat er gebeurd is. Alles wordt in de verleden tijd verteld. Ruimte: Het boek speelt zich af in Australië. In Sydney en in de auto als Jacques en Moniek op vlucht zijn. Ze rijden heel Australië door. Verteller: Er is een alwetende verteller die vanuit de hoofdpersoon Jacques Bekker de zaken belicht. Het laatste hoofdstuk wordt vanuit Moniek verteld. Spanning: Het verhaal bevat veel spanning, verdeeld over korte spanningsbogen en een grote spanningsboog. De grote spanningsboog gaat over de verdwijning van Moniek. Zal het lukken, worden ze gepakt? De kleine spanningsbogen gaan onder andere over de moord op Eileen en over de overval. Thema en motieven: Thema: Het thema is verdwijning. Moniek wil verdwijnen, vluchten, omdat ze fraude heeft gepleegd. Later vluchten ze alle twee omdat Moniek iemand vermoord heeft. Ook Jacques is onvindbaar voor de buitenwereld. Motieven: De motieven zijn liefde en toeval. Verder kun je de gedroomde of gefantaseerde werkelijkheid als leidmotief zien. Liefde: In het begin van het boek heeft Jacques in Nederland een vriendin, Sonja. Als zijn vliegtuig vertraging heeft, in Sydney. Gaat hij zijn jeugdliefde, Moniek, opzoeken. Dan vlucht hij met haar en denkt dat hij verliefd op haar is, hij verliest Sonja. Toeval: Heel veel dingen in het boek hangen af van het toeval. De vertraging van het vliegtuig, dat Jacques Monieks adres vindt, dat hij op tijd bij haar huis is, dat het vliegtuig net weg is als hij op het vliegveld aankomt. Gedroomde werkelijkheid: Als Jacques in de Leichhardt Street komt, ziet hij een vrouw, maar weet niet of het Moniek is. Dan komt de gedachte bij hem op dat hij haar Moniek kon maken. Nadat ze enige tijd door Australië rijden vraagt Jacques zich af
Personages: De hoofdpersoon is Jacques Bekker, hij is schrijver en presentator van een T.V.-taalshow en 47 jaar oud. Hij heeft in Amsterdam sinds een jaar een vriendin van 27, Sonja, maar op de achtergrond van zijn leven speelt nog altijd een jeugdliefde een rol. Hij is geen erg doortastend persoon, maar laat nogal wat aan het toeval en aan de wil van anderen over. Hij doet veel dingen gevoelsmatig. Als zijn vliegtuig in Sydney een paar uur vertraging heeft, weet hij meteen, dat hij zijn oude jeugdliefde zal proberen te vinden. Uit de stukjes over 30 jaar geleden komt hij naar voren als een romantische jongen die gelooft in voorgevoelens. Hij wordt verliefd op een Belgisch meisje in een disco en blijft met haar schrijven. Uiteindelijk raakt hij stapelverliefd op Moniek, die ‘hem nog dezelfde avond mee naar bed’ neemt (p. 88), maar al snel de bons geeft. Moniek Illegems is het belangrijkste bijfiguur. Ze heet nu Monica George, en is de jeugdliefde van Jacques, een vrouw van 50, die weet wat ze wil. Ze zet het leven naar haar hand en kan zowel meisjesachtig vrolijk als meedogenloos hard en oppervlakkig zijn. Ze is naar Australië geëmigreerd en getrouwd geweest met Howard George, van wie ze twee dochters heeft. Ze is beroemd als Madame Twenty, doordat ze een groot concern van sport- en vrijetijdskleding onder die naam heeft opgezet, met fabrieken over de wereld. Op het moment dat Jacques haar opzoekt, zit ze net in een crisis: ze wordt door de politie gezocht voor een aanzienlijke fraude en besluit ter plekke Jacques bij haar verdwijning in te schakelen. Relatie tussen tekst en auteur: Er bestaat niet echt een relatie tussen de tekst en de auteur. De tekst is gewoon verzonnen door de auteur. Er zit verder geen betekenis achter. Mijn persoonlijke recensie: Onderwerp: Het onderwerp van dit boek is origineel en daardoor goed. Ik vind het wel wat ver gezocht dat iemand tijdens zijn vertraging überhaupt al zijn geliefde vind en dat hij dan ook nog gewoon meegaat. Het is ook erg toevallig dat het precies twee mensen zijn die beiden erg bekend zijn vroeger op elkaar verliefd waren. Gebeurtenissen: Er is in het boek eigenlijk niet een gebeurtenis die boven alle gebeurtenissen uit steekt, en dat vind ik wel aardig. Ik vind dat je meerdere spannende gebeurtenissen moet hebben voor een boek, want dan wordt het ook leuker om te lezen. Als er alleen maar een grote gebeurtenis in het boek voorkomt en voor de rest alleen maar kleine saaie gebeurtenissen, is er natuurlijk niet veel aan. Het verhaal bevat in ieder geval genoeg gebeurtenissen om het boek spannend te houden. De gebeurtenis die mij het meest heeft aangesproken, was dat Moniek zelfmoord pleegde waar Jacques bij was. Want nu was Jacques dan helemaal alleen, en moest hij zich alleen maar zien te redden uit de klauwen van de politie. Maar uiteindelijk kwam hij dan toch bij de politie terecht. Personen: Ik vind dat de personen goed beschreven worden. Door de goede beschrijvingen kan ik mij goed inleven in de hoofdpersonen. De beslissingen die zij nemen zijn best wel voorspelbaar, maar dit kon mij verder niet echt storen. Opbouw: De bouw van het boek vind ik wel ingewikkeld, want de flashbacks zijn meestal aardig irritant. Ik vind dat er in het verhaal niet echt een vaart zit. Dit komt mede door de vele flashbacks die er in het verhaal voorkomen, waardoor het eigenlijke verhaal ook niet echt opschiet. Er zijn eigenlijk twee verhaallijnen die door elkaar lopen. De ene is van de fraude van Madame Twenty en de andere (waar de flashbacks telkens over gaan) speelt zich telkens af in Oostende tussen een jonge Jacques en een jonge Moniek. De flashbacks vind ik niet echt in het verhaal passen. Het gaat er wel om waarvan Jacques en Moniek elkaar kennen, maar het gaat niet om de fraude die Moniek als Madame Twenty heeft gepleegd. Het einde van het boek vind ik erg vreemd, want als Jacques is opgepakt, eindigt het hoofdstuk en begint het volgende hoofdstuk met een flashback en na dit hoofdstuk is het boek afgelopen. Dit vind ik wel een beetje vervelend, want nu weet je niet hoe het met Jacques afloopt. Taalgebruik: De manier van taalgebruik in dit boek was wel goed. Het was goed te begrijpen, maar soms waren er wel een paar zinnen waar ik niet helemaal uit kwam. Ik vind dat Tim Krabbé veel beschrijft, en dat er te weinig dialogen zijn. Hierdoor wordt het boek na een lange beschrijving van iets wel een beetje saai. Maar af gezien van dit kleine minpuntje vind ik het taalgebruik van het boek over het algemeen goed.