Tim Krabbé (19**-19**), Vertraging. Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, 1994 (1992). 143 pagina’s. Op de omslag is een weg door een woestijn te zien met daarboven een hoofd in zwart/ wit. De titel, Vertraging, verwijst naar de vertraging van het vliegtuig van de hoofdpersoon. Ook de vertraging van de liefde voor een oude vriendin kan hiermee bedoeld worden. Ik heb dit boek gelezen omdat iemand het me had aangeraden. Het boek is ingedeeld in 15 hoofdstukken. Eerst is er telkens een van het heden en dan een van wat er 30 jaar geleden is gebeurd. Er is een auctoriale vertelsituatie, maar het laatste hoofdstuk wordt vanuit Moniek verteld. Het verhaal speelt zich af in de jaren ‘90, maar het heden en verleden wisselen om het hoofdstuk, en het is in verschillende plaatsen in Australië en in Oostende. Tijdens de terugreis na een tweewekelijkse cultuurtrip waaraan verschillende mensen meedoen als “promotors” voor de Nederlandse cultuur, wordt een tussenstop op Sydney gemaakt. Het vliegtuig heeft een vertraging van drie uur en daarom gaat iedereen nog even de stad in. Dan besluit Jaques Dekker, die ook was meegegaan een oude vriendin, Moniek Ilegems, op te zoeken. Als hij haar vindt is bezig heel gehaast weg te gaan. Ze vraagt of hij haar even wil helpen. Dat doet hij en vanaf dat moment moet hij met haar mee, want ze gaat niet terug naar het vliegveld. Eerst kopen ze een Ford Falcon en dan rijden ze bij Sydney vandaan. Jaques komt erachter dat Moniek, die zich nu Monica George noemt, door een gigantische fraude 68 miljoen heeft. Ze rijden door half Australië zonder dat ze ooit ergens worden herkend. Jaques was in Nederland een televisie presentator en wilde daarom niet herkend worden, want hij vond het wel leuk dat hij helemaal niet meer bestond. Tot ze in een café waren geweest. Daar was een vroegere rivale van Moniek op televisie geweest en toen hadden ze nogal opvallend naar de televisie gekeken. Toen ze dus verder waren gereden werden ze overvallen en hun auto werd buiten werking gesteld. Een paar dagen verblijven ze daar, bij een meer, en in die dagen schrijft Jaques een afscheidsbrief voor Sonja, zijn vriendin die in Amsterdam was gebleven. Dan wagen ze nog een poging. Ze gaan naar de weg en hopen dat er een auto aankomt. Er komt een truc, bestuurd door Rick Wyndham, die naar zijn vriendin op weg is om een ruzie uit te praten. Dat hij dronken is wordt niet erg gevonden. Hij herkent hun wel, maar belooft ze niet aan te geven als zij een interview geeft aan de dochter van zijn vriendin, Eileen. Ze mogen bij zijn vriendin eerst maar een dag blijven maar door Moniek en haar geld wordt dat twee dagen. Dan zorgt zij voor 45000 dollar door een interview aan een dagblad te verkopen. Maar dan wil Eileen hen ‘s nachts op straat zetten en wordt dus doodgeschoten door Moniek. Ze vluchten en nemen het vliegtuig waarmee ze naar Brisbane kunnen, alwaar ze een nieuwe auto kopen. Ze huren een huisje in een afgelegen gebied met de naam “Ford Madness”. Er is nergens iemand want de staat wil daar een stuwmeer aanleggen. Als ze dan te weten komen dat ze binnen drie weken weg moeten omdat het onder water gezet gaat worden, besluiten ze te blijven. Op televisie ziet Jaques dan Sonja die in Sydney naar hem op zoek is. Die nacht vlucht hij alleen, maar nadat hij een kilometer of dertig is, staat ze ineens bij hem en moet hij instappen. Dan vertelt zij over vroeger. Het blijkt dat zij hem in de maling had genomen. Dan beginnen ze te vechten. Als het gevecht stopt, zegt hij niet langer haar als “baas” te dulden en dan schiet zij zichzelf door haar hoofd. Eerst wil hij vluchten, maar hij gaat terug en dan wordt hij door de politie gevonden. De motieven die mij opvielen waren: onwetendheid, liefde, besluiteloosheid en voorzorg. Het verhaal gaat over een man die tijdens een vertraging van het vliegtuig een jeugdliefde opzoekt en daardoor zijn hele leven verandert. Ik vind dit een goed onderwerp voor een boek want het is origineel. Het is ook iets heel ongewoons en toch iets dat wel echt zou kunnen gebeurden. Jaques Bekker is de hoofdpersoon. Hij is presentator van een t.v.-show en is 47 jaar oud. Hij heeft een vriendin van 27, maar hij denkt nog vaak aan een oude geliefde van 30 jaar geleden. Hij denkt nooit vooruit, maar doet meteen wat hij denkt, hij is nogal impulsief. Moniek Ilegems, heet in Australië Monica George, is de jeugdliefde van Jaques. Zij weet precies wat ze wil en is keihard. Ze is bekend door een modeconcern met de naam Madame Twenty. De gevoelens van Jaques worden uitvoerig en goed beschreven. Die van Moniek worden wat minder beschreven, maar wel heel duidelijk. De stijl vind ik goed want doordat het heden en verleden elkaar afwisselen wordt het spannender, want de verhaallijnen worden daardoor telkens onderbroken. Ik zou het niet moeilijk vinden om het boek te schrijven, omdat er zoveel actie in zit. Dat is leuk, en hoe leuker het verhaal, hoe leuker om te schrijven, en dus ook makkelijker. Het onderwerp van dit boek is origineel en daardoor goed. Ik vind het wel wat ver gezocht dat iemand tijdens zijn vertraging überhaupt al zijn geliefde vind en dat hij dan ook nog gewoon meegaat. Het is natuurlijk niet zo dat het niet zou kunnen; daardoor is het juist zo leuk. Het is ook erg toevallig dat het precies twee mensen zijn die beiden erg bekend zijn, maar dat is eigenlijk wel logisch, want ze waren vroeger op elkaar verliefd en heb je natuurlijk wel een beetje dezelfde interessen. Wat ik erg grappig vond was dat Moniek aan Jaques een kado geeft met de naam van zijn valse paspoort, omdat de ingebeelde persoon van het paspoort jarig is. Het is ook zo dat in dit boek de diepgang erg logisch is. Meestal vind ik de diepgang wat vergezocht, of onlogisch, maar hier lijkt het wel goed te kloppen; Jaques zei bijvoorbeeld: “...want wat kan er op de vervulling van een droom alleen maar volgen dan leegte?” Toen ze beroofd waren en Moniek het interview verkocht waren ze in een keer van heel arm weer heel rijk. Hieruit blijkt dat Moniek echt een neus voor zaken heeft, maar bij het kopen van de Ford Falcon is dat niet zo, want dan geeft ze Jaques een baal geld en zegt dat hij daarvoor de beste Ford Falcon voor moet kopen. Ik vind het wel jammer dat je eigenlijk niets hoort van wat er zich in Nederland afspeelt. Je krijgt wel te horen dat half Australië op z’n kop staat, maar wat er in Nederland gebeurt weet je helemaal niet. Wat mij ook opviel was dat het verhaal zich afspeelt in Australië. Moniek en Jaques leven helemaal in zichzelf, dat wil zeggen, zij zijn de enigen van elkaar die weten dat zij zichzelf zijn, helemaal afgezonderd van iedereen en het land waarin ze dan afgezonderd zijn ligt ook afgezonderd van alles, en ze zijn dan dus echt helemaal afgezonderd. Er zit ook erg veel actie in. Het is de hel tijd vluchten, en dan zit je maar te wachten tot ze eindelijk eens ergens blijven, maar langzamerhand krijg je door dat ze nooit ergens zullen komen. Maar door de spanning die ontstaat doordat je niet weet wat er dan gaat gebeuren lees je snel door en is het boek snel uit. Ik vind het alles bij elkaar een heel goed boek.