Verloren zoon door J. Bernlef

Zakelijke gegevens Titel: Verloren zoon
Schrijver: J. Bernlef
Uitgave: 2005 Uitgewerkte persoonlijke reactie: Onderwerp: Het onderwerp van het boek is eenzaamheid. Dit is een onderwerp dat iedereen wel herkent en waardoor het pakkend is: iedereen kent het gevoel van eenzaamheid. Iedereen krijgt daar in zijn leven wel eens te maken, zelf of in zijn omgeving. Het onderwerp wordt heel goed uitgewerkt door de schrijver, zodat je je helemaal inleeft. Je kan je helemaal voorstellen hoe de hoofdpersoon zich voelt. Gebeurtenissen: De belangrijkste gebeurtenissen in dit boek zijn: - de val van de hoofdpersoon van de boot en het daarbij aanspoelen op een onbewoond eiland. - het proberen te overleven op dat eiland. - het schrijven van de brieven aan Suzan. - zijn sterven aan het strand. Deze gebeurtenissen geven de lijn van het verhaal. Behalve de gebeurtenissen zijn de gedachten van de hoofdpersoon ook heel belangrijk. Vooral als hij op het eiland zit, waar hij behalve overleven helemaal niks te doen heeft. Hij gaat dan brieven schrijven aan Suzan, iemand die hij gekend heeft en daar vond als een reclamebord. Hij roept dan herinneringen op van vroeger. Zijn gedachten komen dan vaak ter sprake. De gebeurtenissen op het eiland zijn soms best verrassend, want hij weet toch nog zo’n lange tijd te overleven, waar je best slim voor moet zijn. Soms komt de hoofdpersoon op dingen, waarvan je denkt: ‘hoe komt hij erop?!’ Het sterven aan het strand maakte de meeste indruk op mij. Het was heel ontroerend, omdat de hoofdpersoon na die maanden overleven, werken, verdriet, honger en eenzaamheid toch nog moet sterven. De gebeurtenissen bleven je boeien door onder andere de manier waarop het verhaal verteld is, maar ook omdat je je helemaal inleeft in de hoofdpersoon en je gewoon wilt dat alles zal lukken wat hij doet en dat hij het zal overleven. De gebeurtenissen worden best uitvoerig verteld, maar wat helemaal niet vervelend is; het wordt niet eentonig.
Personages: Ik vind de hoofdpersoon wel een held. Hij leeft zolang in eenzaamheid en honger en geeft toch niet op. Je leert de hoofdpersoon goed kennen in dit boek. De hoofdpersoon is heel kalm en houdt alles op een rijtje. Ik weet niet of dat realistisch is als je op een onbewoond eiland terecht bent gekomen. Ook als hij weet dat hij zal dood gaan blijft hij kalm. Over de andere personages krijg je niet heel veel karakter te weten. Ik kon me goed verplaatsen in de hoofdpersoon, omdat ik me helemaal kon voorstellen hoe hij zich voelt. Ik vind het wel belangrijk dat je je kunt inleven in de hoofdpersoon, omdat je anders heel oppervlakkig het verhaal leest, dan ‘zit je er niet in’. De personages Rob Noordhoek, Suzan, Vrijdag en Tim/Wolfgang lijken mij sympathieke personages. Rob Noordhoek omdat hij liefdevol en respectvol over zijn ouders schrijft. Hij blijft geduldig. Suzan omdat het een hulpeloos meisje is. Ze is heel erg in zichzelf getrokken en het ging heel slecht met haar. Vrijdag en Tim, (Tim heet eigenlijk Wolfgang, maar Rob noemde hem Tim) zijn dieren. Vrijdag een papegaai en Tim een hond. Vrijdag vloog vaak met Rob mee op het eiland en Tim was vrij schichtig. Het waren geen valse dieren. Joost lijkt met niet sympathiek. Hij praat heel erg kortaf met Rob. Ik keur het gedrag van Arie Noordhoek en Petra Noordhoek af. Arie Noordhoek, omdat hij thuis zorgde thuis bij Rob voor een gespannen sfeer door zijn zwaarmoedigheid. Petra Noordhoek, omdat zij is vreemdgegaan met Niek Noordhoek en daarmee een kind kreeg: Rob. Arie en Petra hebben Rob nooit verteld dat Arie niet zijn echt vader was, daar moest hij later zelf achter komen. Opbouw: Het was geen ingewikkelde opbouw. De hoofdpersoon schrijft over het verleden en je krijgt zo ook wat over zijn verleden te horen. Verder zijn er geen verhalen die door elkaar lopen. Het verhaal is soms spannend. Je zit het hele boek je af te vragen of hij het zal overleven. Verder is het boek voornamelijk droevig. Er zitten veel flashbacks in. Hij schrijft over zijn verleden. Het is niet vervelend om te lezen, want het verschil tussen ‘vroeger’ en ‘nu’ wordt duidelijk aangegeven. Ik denk dat de flashbacks goed bij het onderwerp passen. Het onderwerp is eenzaamheid. Als je alleen bent ga je denken, en dan vooral over wat je hebt meegemaakt. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van één persoon: Rob Noordhoek. Het nadeel hiervan is dat je een eenzijdig beeld krijgt van de andere personages. Het aantal vragen waarmee je zit aan het eind van het boek valt wel mee. Je vraagt je wel af hoe het nu zit met zijn familie en of hij ooit gevonden zal worden. Ook vraag je je af hoe het afloopt met Vrijdag en Tim. Aan de ene kant vind ik een vrij open einde aan een boek wel leuk, omdat ik het dan zelf kan invullen. Aan de andere kant wil ik gewoon weten hoe het afloopt, en als dat heel erg onduidelijk is kan dat heel erg frustrerend zijn. Het boek begon met te boeien toen de hoofdpersoon van de boot viel. Dan wil je weten wat er gaat gebeuren en of hij het zal overleven. Taalgebruik: Het is geen moeilijk taalgebruik. De verhouding tussen dialoog en beschrijving is goed. Je weet goed wie wat zegt en welke handelingen ze doen. Het taalgebruik klopt wel met de personages. Het zijn gewone mensen uit de gewone bevolking, die dus ook gewoon praten, dus niet extreem netjes ofzo. Samenvatting: Rob Noordhoek is een Nederlandse regisseur. Hij heeft wat problemen met zichzelf en gaat om alles even op een rijtje te zetten mee met een cruise. Onder de reis breekt een storm uit. Rob, die al een paar glaasjes op heeft, gaat de verkeerde deur door en komt uit op het buitendek. Door de storm wordt hij overboord geslagen en komt hij in zee terecht. Zich vastklemmend aan een boomstam spoelt hij aan op een onbewoond eiland, dat een paar jaar geleden verlaten is vanwege een ziekte. Er staat nog een klein dorpje en hij gaat het verkennen. In één van de huisje vindt hij conservenblikken en een bed, wat hij zijn huis maakt. Hij zoekt in de andere huisjes nog bruikbare spullen en vind ook een waterbron. Hij realiseert zich dat hij helemaal op zichzelf is aangewezen. ’s Nacht hoort hij een stem, die ‘merde’ roept. De volgende dag ziet hij Nederlandse mussen op het eiland. Als hij het eiland verder verkend ziet hij ook een verse hondendrol. Hij hang een vlag uit aan een kanon, waarmee hij gered hoopt te worden. Hij komt erachter dat de ‘merde’ van een grijze papegaai kwam, die hij Vrijdag noemt. In zijn huis vindt hij papier en pennen en besluit hij een dagboek bij te houden, maar waar hij later toch maar vanaf ziet. Hij maakt ook een kaart van het eiland. In een andere kamer van zijn huis vindt hij een levensgrote kartonnen vrouw, een reclame voor nivea. Hij herkent de vrouw, en ziet dat het Suzan is, een actrice die bij één van zijn toneelstukken heeft gespeeld en later in een inrichting is beland. Hij begint haar brieven te schrijven over vroeger. Over de 50-jarige huwelijk van zijn ouders, Petra en Arie Noordhoek en hoe hij informatie over zijn ouders moest vinden zodat hij daar een toneelstuk van kon maken. Daarom bezoekt hij familieleden en vrienden van zijn ouders, zodat zij wat over vroeger kunnen vertellen. Bij zijn bezoek aan Niek Noordhoek komt hij erachter dat hij zijn vader is in plaats van Arie. Hierdoor voelt hij zich verraden en alleen. Hij vertelt dit verhaal in verschillende brieven . Hij vindt de verantwoordelijke voor de hondendrol: een schichtige keeshond. Hij noemt hem Tim. Rob ziet zijn voorraad aan eten slinken en zoekt ander eten. Hij vindt eieren, verzamelt ze in een mand, en eet die ook geleidelijk op. Hij bewaart het eten boven op een kast, zodat de hond er niet bij kan. In die kast vindt hij een fotocamera. De lens kan hij gebruiken om vuur te maken. Hij is van plan een groot vuur te maken zodat mensen hem zouden ontdekken, maar dan begint het regenseizoen. Hij kan niet veel meer doen. Hij voelt zich steeds slechter, waarschijnlijk door het gebrek aan vitaminen. Hij begint nu zelfs te bidden tot het Mariabeeld dat in de kerk op het eiland staat. Hij blijft de brieven schrijven aan Suzan. Als hij een keer de laatste eieren gaat ophalen valt hij. De eieren breken en hij voelt een stekende pijn in zijn knie. Hij voelt zich steeds slechter en kan na een paar dagen zijn been niet meer bewegen en hij is koortsig. Hij schrijft zijn laatste brief over zijn echte vader. Hij gaat naar buiten en blijft daar een tijdje liggen. Dan kruipt hij naar het strand, naar de boomstam die hem daar ooit heeft gebracht en daar sterft hij als een verloren zoon. Open plekken Open plek die snel wordt ingevuld: Waar komt Rob Noordhoek terecht als hij in het water valt? Zal hij het overleven? Deze open plek wordt snel ingevuld, want al snel komt er een eiland in zicht en is het duidelijk dat hij daar terecht zal komen. Open plek die later wordt ingevuld: De titel: verloren zoon. Waarom is Rob Noordhoek een verloren zoon. De volledige betekenis hiervan weet je pas aan het eind van het boek. Hij is ten eerste alleen op het eiland, verloren, hij heeft niemand meer. Ook is hij erachter gekomen dat Arie niet zijn echt vader is, maar dat Niek dat is. Hij voelt zich verloren en gaat daarom ook met die cruise mee. Open plek die niet wordt ingevuld: Rob schrijft in zijn brieven dat het slecht met Suzan ging. Maar wat ze nou precies had en wat daar nou de echte reden voor was kom je in het boek niet achter.
De belangrijkste spanningsboog en nog twee kleinere: De belangrijkste spanningsboog begint wanneer Rob van het schip afvalt en aanspoelt op het eiland en eindigt aan het eind van het boek, wanneer hij sterft. Twee kleinere zijn: Een begint wanneer Rob van het schip afvalt en eindigt wanneer hij Suzan vind. Een ander begint wanneer hij brieven schrijft aan Suzan en probeert te overleven en eindigt wanneer hij valt. Fabel: Rob Noordhoek maakt voor het 50-jarige huwelijk van zijn ouders een toneelstuk. Daarbij bezoekt hij veel familieleden om wat meer over zijn ouders te weten te komen. Daarbij komt hij erachter dat zijn vader niet zijn echte vader is. Hij is in de war en gaat met een cruise mee. Daar slaat hij overboord en komt terecht op een onbewoond eiland. Het lukt hem een paar maanden te overleven door middel van eten wat er nog lag, maar uiteindelijk sterf hij daar, op het strand. Sujet: Rob Noordhoek gaat mee met een cruise en slaat daarbij overboord. Hij komt terecht op een onbewoond eiland. Hij vindt er wat eten om te overleven. Dan vindt hij een bekende als een reclamebord. Hij schrijft brieven aan haar en vertelt haar dat hij voor het 50-jarige huwelijk een toneelstuk ging maken en dat hij daarvoor naar familie en vrienden ging om meer te weten te komen over zijn ouders. Daarbij komt hij erachter dat zijn vader niet zijn echte vader is. Daarom ging hij mee met de cruise. Na een val op het eiland krijgt hij ontsteking en niet lang daarna sterft hij daar op het strand. Verhouding verteltijd en vertelde tijd: Er wordt in 175 bladzijden 2 tot 3 maanden verteld. Er wordt dus een lange tijd verteld in weinig tijd. De historische tijd: Het verhaal speelt zich af rond 1980 – 1990. Dit kun je zien aan de apparaten die er al zijn, de luxe. Ook werd een keer de tijd waar zijn ouders in leefden genoemd: 1945. Hij is 47 en dus moet het ook wel rond die tijd afspelen. Belangrijkste personages: - Rob Noordhoek - Suzan - Vrijdag - Tim - Arie Noordhoek - Petra Noordhoek - Niek Noordhoek beschrijving personages: Rob Noordhoek: Uiterlijk voordat hij op het eiland belandt: bruin, lichtgrijzend haar, een glasgeschoren gezicht, hij heeft een klein buikje, bruine ogen en hij was gekleed in een wit overhemd en een zwarte broek. Uiterlijk eenmaal op het eiland: gescheurde kleren, en een behaard gezicht. Later liep hij naakt over het eiland. Het is een rustige man die niet snel in paniek raakt, zelfs niet als hij op een onbewoond eiland belandt. Hij heeft psychiatrische trekjes, waardoor iedereen zich al snel bij hem op zijn gemak voelt. Hij denkt veel na over zijn verleden, hij heeft ook veel meegemaakt. Suzan: Suzan heeft als actrice in één van Robs toneelstukken gespeeld. Ook heeft ze als fotomodel gewerkt. Ze is blond en knap. Ze is uiteindelijk in een inrichting beland. Vrijdag: Vrijdag is een grijze papegaai op het eiland. Zijn eigenaar op het eiland was Tomassi, die een winkeltje had. Hij kan een paar woorden zeggen, maar weet zelf niet hoe hij dat doet. Tim: Hij is de keeshond op het eiland. Zijn vroegere eigenaar is Mobach. Hij vindt papegaaien belachelijke beesten. In mensen ziet hij gevaar, ze zijn slim en vraatzuchtig. Zonder kleren vindt hij ze minder eng. Arie Noordhoek: Rob Noordhoek heeft altijd gedacht dat Arie zijn vader was, maar dat bleek niet zo te zijn. Hij was een stille, zwaarmoedige man die zorgde voor een onaangename sfeer vroeger bij Rob thuis. Hij was geïnteresseerd in filosofie en was na zijn huwelijk met Petra een winkeltje begonnen. Petra Noordhoek: Petra was de moeder van Rob. Ze was in haar jeugd heel vrolijk. Ze is in haar huwelijk met Arie vreemdgegaan met zijn neef, Niek Noordhoek. Die is ook de biologische vader van Rob. Petra Noordhoek heeft dat wel verteld aan Arie, dus ze was wel eerlijk. Niek Noordhoek: Hij was altijd reislustig. Hij was een feestbeest: hield van vrouwen en drank. Hij is de biologische vader van Rob. Hij is een keer naar Australië geëmigreerd, maar toen de zaken niet goed gingen is hij weer terug gegaan. Hij was altijd gul met geld. Rollen van de personages: Rob Noordhoek: is de hoofdpersoon in dit verhaal. Hij heeft een doel: hij wil levend van het onbewoonde eiland afkomen waar hij gestrand is. In het andere verhaallijn heeft hij een doel om informatie te vinden over zijn ouders voor een toneelstuk. Tim: je zou hem een afzijdige kunnen noemen, maar ook een tegenstander. Hij eet wel voedsel van Rob op en zit hem zo tegen. Verder is hij niet echt een vijand. Vrijdag: hij is vooral een afzijdige. Hij trekt veel met Rob mee, maar help verder niet echt met het oplossen van zijn doel en zit hem ook niet tegen. Arie en Petra Noordhoek: dit zijn afzijdigen. Hier moet informatie over worden gevonden en hier wordt ook wat over verteld. Niek Noordhoek: dit is een tegenstander. Hij werkt Rob tegen door hem te vertellen dat hij zijn vader is. Hierdoor raakt Rob van streek en in de war.
Thema: Iemand met een verdrietig verleden, heeft een toekomst vol eenzaamheid. Mijn mening na dit verslag: Mijn mening is na dit verslag niet veranderd. Wel krijg je een andere kijk op het boek, want je ziet en onderzoekt dingen waar je normaal niet bij stil staat. Daarom vond ik het ook wel interessant om te doen.