Verliefd zijn is een ramp! door Caja Cazemier

Samenvatting: Myra en Jessica zijn 2 vriendinnen die elkaar hebben leren kennen op een zeilkamp. Jessica is lesbisch en heeft daar totaal geen problemen mee. Zij vond meisjes altijd al veel leuker dan jongens en het maakt haar ook niet uit wat anderen daarvan vinden. Myra is hetero, en helemaal stapel op Leo, een jongen van het zeilkamp. Maar dan vertelt Jessica Myra dat ze gevoelens voor haar heeft. Myra vind dit eerst maar niks, maar later kan ze er ook wel mee omgaan. Want Jessica weet dat Myra hetero is en het dus toch nooit wat tussen hun zou kunnen worden. Als Myra in een vakantie bij Jessica blijft logeren hebben ze het erg gezellig, alleen Myra voelt zich in dat weekend erg vreemd. Elke keer als ze naar Jessica kijkt krijgt Myra vreemde gevoelens. Ze weet niet precies wat het is, maar het voelt anders als al die keren daarvoor als ze bij Jessica was. Het hele weekend denkt ze er over na en als ze naar huis gaat en afscheid neemt van Jessica merkt ze dat ze haar anders ‘leuk’ vind dan haar andere vriendinnen. Myra denkt dat zij ook lesbisch is, net als Jessica. Maar aan dat idee wil ze liever niet denken, omdat ze denkt dat het raar is en dat haar ouders en vriendinnen het niet zullen accepteren. En ze was ook al verliefd op Leo, ze snapte niet of ze nou op jongens of op meiden viel. Ook denkt ze dat het gewoon een misverstand is en dat het de volgende keer als ze Jessica ziet wel over zal zijn. Daarom schud ze de gedachte dat zij misschien ook wel lesbisch is steeds weg. Maar als ze er een paar maanden later nog steeds mee zit kan ze het echt niet meer voor zich houden en besluit ze om het er eens met Jessica over te hebben. Ze durft het eerst niet te vertellen, en wacht steeds op een geschikt moment. Elke keer als ze Jessica spreekt of ziet wordt ze opeens heel erg zenuwachtig, terwijl ze zich voordat ze hiermee worstelde juist heel erg op haar gemak voelde bij Jessica. Als ze Jessica uiteindelijk toch vertelt over haar ‘vreemde’ gevoelens is ze erg opgelucht! Jessica zegt dat ze het helemaal niet had verwacht, maar ze vindt het absoluut niet raar. Maar toch blijft Myra er erg onzeker over en voelt ze zich niet lekker bij het idee dat zij misschien ook wel lesbisch is. Ze weet niet meer wat ze moet en ziet het leven niet meer zitten. En dan, als Myra een keer wat zoekt op haar moeders kamer, vind ze een pakje slaappillen. Ze schrikt hier erg van, want ze wist niet dat haar moeder die pillen gebruikte. Maar op het moment dat ze die pillen ziet, denkt ze opeens weer aan het idee dat ze misschien lesbisch is en ze heeft geen zin meer in het leven. Ze slikt alle pillen uit het doosje in één keer in en valt in de kamer neer. Als haar moeder thuis komt vind ze Myra in haar slaapkamer, ze ziet het lege doosje van de slaappillen naast Myra liggen en schrikt hier van. Als Myra bijkomt is er gelukkig niets ernstigs aan de hand en Myra beseft dat het helemaal niet erg is om lesbisch te zijn. Later bleek ook dat ze helemaal niet dood kón gaan van die slaappillen, maar dat had ze toen ook helemaal niet meer gewild. Als Myra haar moeder vertelt over haar gevoelens voor Jessica, reageert haar moeder juist positief! Het maakt haar niets uit dat haar dochter gevoelens heeft voor meisjes, als ze maar gelukkig is! Myra is erg blij als ze haar moeder dit hoort zeggen en realiseert zich dan zelf ook dat het haar niks uitmaakt op wat voor geslacht ze valt. Als ze dit aan Jessica vertelt is die ook erg blij voor Myra dat ze er nu eindelijk gewoon voor uit durft te komen, en Myra en Jessica krijgen wat met elkaar. Eigen mening: Onderwerp: Het onderwerp van het boek is homoseksualiteit. Ik vind het een erg boeiend onderwerp, omdat homoseksualiteit naar mijn mening nog niet genoeg getolereerd word in Nederland. Vergeleken met andere landen blijkt dat Nederland het veel meer accepteert, maar toch is het ook in Nederland nog wel een taboe. Zelf ben ik een groot fan van Jamai, en door hem ben ik ook heel anders naar homoseksualiteit gaan kijken. Meestal is het enige wat je ziet van homo’s/lesbo’s de gayparade, en dat is niet altijd een positief voorbeeld. Maar door Jamai ben ik in gaan zien dat er zoveel meer is dan de gayparade. En als voorbeeld de coming-out van Jamai. Toen hij uit de kast kwam stond het op de voorpagina terwijl mensen altijd roepen dat ze het accepteren, maar dat blijkt dan eigenlijk helemaal niet zo te zijn! En ik vind het erg goed dat Caja en ook andere auteurs schrijven over dit onderwerp, omdat het zo toch wat meer bekendheid krijgt en ze er veel jongeren mee bereiken. In dit boek komt ook heel duidelijk naar voren dat homoseksualiteit niets ‘raars’ is en dat je je er niet voor hoeft te schamen als je het bent, je blijft gewoon hetzelfde mens alleen val je op hetzelfde geslacht. Dit boek heeft me wel aan het denken gezet, maar dat komt ook omdat ik bewust voor een boek met dit onderwerp heb gekozen. Het onderwerp is voor mij onherkenbaar, want ik heb er zelf nog nooit mee te maken gehad. Maar ik vind de gedachten van de personen die naar voren komen wel heel begrijpelijk. Bijvoorbeeld die van Myra, zij durft er in het begin niet voor uit te komen en door steun van Jessica en haar moeder later wel! En dat vind ik erg knap van haar, omdat ze toch heel erg twijfelde. Gebeurtenissen: De gebeurtenissen in het boek vind ik erg indrukwekkend, ook de manier hoe daar mee om word gegaan. En het word ook erg duidelijk naar voren gebracht hoe en wat er allemaal gebeurt, dat vind ik echt heel sterk! Het verhaal bevat verschillende gebeurtenissen en dat zijn er zeker genoeg, want het blijft je boeien en je wilt steeds maar door blijven lezen! Het moment dat Myra weer bijkomt naar het innemen van de slaappillen vind ik bijvoorbeeld een erg mooie gebeurtenis, omdat ze zich dan afvraagt waarom ze die pillen ingenomen heeft. En dat vond ik erg mooi om te lezen en dat zie je dan ook helemaal voor je, echt ontroerend. Personages: Ik kan me echt heel goed inleven in de personages, in die van beiden personen. In die van Myra, omdat het voor haar heel moeilijk is om er achter te komen of ze echt homoseksueel is, en natuurlijk het er voor uit durven komen. Ik begrijp heel goed dat ze dat moeilijk vind, omdat het toch een hele stap is en je weet niet of iedereen het wel accepteert. En in de gebeurtenissen van Jessica kan ik me ook heel goed verplaatsen, want voor haar is het heel moeilijk om verliefd te worden op iemand waarvan je al weet dat zij op het andere geslacht valt. Zij weet dus al van te voren dat er nooit wat van die verliefdheid terecht kan komen, en dat vind ik echt zielig. En op het moment dat je het boek leest, leef je dan ook heel erg mee met de personen. En je ziet door de eigenschappen van de personages ook goed in dat het ook gewoon echte mensen zouden kunnen zijn, en dat is heel mooi om te lezen. Bouw: Ik vind dat er een erg leuke opbouw in zit, want je gaat steeds van Myra’s wereldje naar die van Jessica. En dat is lekker afwisselend en dan blijft het ook leuk, het zorgt ervoor dat het niet saai word! En het helemaal niet storend dat het steeds van Myra naar Jessica gaat, want ze hebben beiden hun eigen leventje en die zijn erg verschillend. Dus je merkt al snel aan het doen en laten van de persoon om wie het gaat. Het verhaal verloopt chronologisch, er zitten geen terugblikken is. Soms is het wel zo dat bijvoorbeeld Myra terugdenkt aan iets wat ze al iets eerder had meegemaakt in het verhaal, maar echte flashbacks komen er niet in voor. Ik vind het wel leuk dat er af en toe van die kleine terugblikjes zijn van gedachten van de personen, dat houd het verhaal spannend omdat je dan weer aan iets terugdenkt wat al eerder gebeurd is. Het einde en het begin van het verhaal vind ik erg veelzeggend, want in het begin sleurt het je helemaal mee en dat is erg goed van de schrijfster omdat je dan door blijft lezen! En aan het einde word alles duidelijk gemaakt en is er dus niest dat te raden overblijft. En dat vind ik wel fijn, want anders weet je niet hoe het afloopt en wat de personen verder nog meemaken. Taalgebruik: Het taalgebruik in het verhaal vind ik goed te begrijpen, het is duidelijk voor mijn leeftijd. Dat merk je goed aan de zinnen en woorden die gebruikt worden. Ik ben ook geen woord tegengekomen waarvan ik de betekenis niet kende, dus het was goed en duidelijk te begrijpen en als er al moeilijke woorden waren, werden die altijd goed uitgelegd.