Achtergrond schrijfster: Renate Dorrestein werd in 1954 geboren in Amsterdam. Ze groeide op in een rooms-katholiek gezin. Na het behalen van haar gymnasium diploma in 1972 gaat ze vier jaar als journaliste werken bij het weekblad Panorama. Daarna schreef ze romans, columns en autobiografische verslagen. Maar bekendheid krijgt ze pas met haar eerste roman Buitenstaanders die in 1983 uitkwam. Haar romans zijn altijd als feministisch te herkennen en thema's als het idee dat vrouwen pas voor vol worden aangezien als ze getrouwd zijn en een kind hebben (net als Agnes in dit boek), komen regelmatig aan bod. Mannen spelen slechts bijrollen in haar romans. De dood van haar zusje is ook een belangrijk thema. Hierover schrijft ze in de autobiografische roman Het perpetuum mobile van de liefde dat in 1988 uitkwam. Nadat Dorrestein de ziekte ME (chronische vermoeidheid) heeft gekregen, is ook ziekte en het sociaal isolement waarin zieke mensen zich vaak bevinden een hoofdthema in haar werk. In 1993 kreeg Dorrestein voor haar gehele oeuvre de Annie Romein Prijs. Andere door haar geschreven werken zijn: Haar kop eraf! Alice als ideale heldin voor hedendaagse feministes uit 1988; Het hemelse gerecht uit 1991; Ontaarde moeders uit 1992 en Een hart van steen uit 1998. Belangrijkste personages : Agnes Stam is een vrouw van zeventig die vroeger lerares was. Door een ongeluk in haar jeugd heeft ze haar oog verloren. Ze is nooit getrouwd geweest, maar was ooit verliefd op haar eigen broer, Robert, die net is overleden aan kanker. Ze had nog drie broers: Frank, Justus en Benjamin. Deze zijn ook allemaal overleden en daardoor voelt ze zich eenzaam, want vroeger werd ze altijd beschermd door haar broers. Samen met haar broers heeft ze vijftig jaar geleden een huis op het eiland Mull opgeknapt. Sindsdien gaat de hele familie daar altijd op vakantie met de kinderen, kleinkinderen, nichtjes en neefjes. Haar schoonzusters vinden haar een oude vrijster. Ze merkt zelf dat haar gezondheid achteruit gaat en ze is bang dat anderen dat ook zien. Al heeft ze geen kinderen, haar opvoedingsmethoden zijn beter dan die van de 'echte ouders' in het boek. Christine Jansen wil Chris genoemd worden omdat dat veel stoerder staat dus wordt zij ook zo genoemd in het boek. Ze is de blonde, tien jaar oude dochter van Sonja Jansen. Ze weet niet wie haar vader is en die wordt ook niet bekendgemaakt in het boek. Ze is heel zorgzaam tegenover haar broertje Tommie. Ze heeft het gevoel dat zij de enige is die hem kan beschermen. Ze heeft ook nog een oudere broer, Waldo, heeft haar meerdere malen misbruikt in het verleden. Maar ze denkt dat het allemaal haar schuld is. Toch is Chris gek op hem en hij ook op haar. Haar gedachten zitten volkomen onvolwassen, onbezonnen en soms ook chaotisch in elkaar. Het is duidelijk aan haar te merken dat ze geen normale opvoeding heeft gehad. Agnes noemt haar Bazooka, omdat ze altijd kauwgom kauwt van het merk ‘Bazooka Joe’. Thomas, die Tommie genoemd wordt, is een heel verlegen jongetje van vier jaar, die vroeger ook door Waldo is misbruikt. Hij doet alles wat zijn zus hem opdraagt. In het begin van het boek zegt hij bijna niets, maar in het verloop van het verhaal begint hij een beetje praatjes te krijgen. Agnes noemt hem Invatuq, omdat hij op een eskimo lijkt. Waldo is zestien jaar oud en is erg koppig. Maar hij weet meestal wel zijn zin te krijgen omdat hij praatjes heeft. Hij komt te overlijden doordat Chris hem per ongeluk in het water duwt. Sonja Jansen is de veertig jaar oud en denkt heel veel aan zichzelf en wil graag vertroeteld worden. Ze is moeder van Chris, Tommie en Waldo. De drie kinderen hebben allen een andere vader. In het verhaal heeft ze een relatie met Jaap. Ze geeft Chris altijd overal de schuld van en schenkt alleen maar aandacht aan Waldo, in wie ze zichzelf herkent. De andere twee doen haar te veel aan hun vaders denken dus verwaarloosd ze hen. Maar aan het eind van het verhaal schijnt ze te zijn bijgedraaid en schenkt ze wel aandacht aan de kinderen. Jaap Geuzenaar is de jongere vriend van Sonja. Hij deelt met haar de zorg voor haar kinderen en lijkt echt van ze te houden. Vooral aan het eind van het verhaal blijkt zijn bezorgdheid over de kinderen wanneer hij achter de waarheid wil komen, die Sonja niet wil weten. Familie Flynt beheert het huis van Agnes. Ze zijn simpele, hardwerkende boeren.
Samenvatting : Het is zomervakantie en familie Jansen gaat op vakantie naar Schotland. Als ze daar aankomen, krijgt Chris al gauw straf omdat ze brutaal was. Ze moest de hele dag op de camping blijven waar het de hele dag door regende, terwijl de anderen lekker naar het stadje Oban gingen. Wanneer de anderen die avond terug kwamen, mochten de kinderen nog naar Oban gaan als ze maar om 12 uur weer bij de veerboot waren om verder te reizen. Dus Chris en Tommie gingen samen naar Oban en Waldo ging alleen. Toen ze op de kade naar boten gingen kijken, kwamen ze Waldo tegen. Die was niet van plan om met de veerboot mee te gaan. Hij wilde zelf gaan rondtrekken en had een aanbod van een man gekregen die hem wel naar het Schotse eiland Skye zou brengen waar hij dan bergen kon gaan beklimmen. Hij kwam nog wel even van zijn broertje en zusje afscheid nemen. Bij het afscheid nemen, kwam Chris per ongeluk door haar enthousiasme met haar hand tegen Waldo’s borst, waardoor hij achterover met zijn hoofd op de kade sloeg en in het water viel. Ze schrok zich rot en greep haar broertje bij zijn arm en zette het op een rennen. Ze rende langs de veerboot en toen Jaap dat zag, zei hij het tegen Sonja, die achter hen aan ging. Chris en Tommie gingen op de veerboot in een wildvreemde auto zitten die naar Mull ging, omdat ze zo bang zijn voor de gevolgen van wat ze hebben gedaan. Ze zaten in de auto van Agnes Stam, wiens broer Robert net is gecremeerd. Als ze op Mull aankomen, weet Agnes nog niet dat Chris en Tommie in haar auto zitten. De auto rijdt verder naar het vakantieterrein ‘Port na Bà’. Pas als Mrs Flynt de kinderen opmerkt, weet ze dat ze niet alleen op Mull is aangekomen. Als ze bij het huis van Agnes komen, krijgen de kinderen andere kleren, omdat ze helemaal nat zijn. In het huis van Agnes staan veel logeerbedden, omdat er vaak kinderen bij haar komen logeren. Vandaar dat Mrs Flint niet raar opkeek dat Agnes vreemde kinderen achterin haar auto had. Agnes weet niet hoe de kinderen in het echt heten en dat willen ze ook niet vertellen. Dus noemt ze Chris, omdat ze veel kauwgom eet, Bazooka, want haar pakje kauwgom heet Bazooka Joe. Tommie noemt ze Ivatuq omdat hij op een eskimo lijkt. Agnes weet niet waarom de kinderen nu bij haar zijn, ze weet alleen dat ze zijn weggelopen van hun ouders die nu aan het rondtrekken zijn dus kan ze ze ook niet bellen. Ze zou de politie ook niet bellen omdat ze vindt dat weglopen van huis door kinderen niet moet worden bedorven door volwassenen. Op een gegeven moment willen kinderen toch altijd wel weer naar huis. De volgende dag denkt Agnes dat de kinderen ervandoor zijn gegaan. Even later loopt ze over het strand en ziet de kinderen met het zand spelen. Als ze haar postbus leeg haalt, zit er een folder in. In de folder staat het huis van Agnes als vakantiewoning te huur aangeboden. Ze denkt dat het een vergissing is en wil de verhuurmaatschappij bellen, maar de telefoon doet het niet. Want wat ze niet wist, is dat Bazooka de telefoonlijn had doorgeknipt, omdat ze bang was dat Agnes de politie zou bellen en dat ze dan terug naar haar ouders zou moeten. Even later komt Muriel Flynt langs om namens de oude Mrs Flynt te vragen of ze die middag met de kinderen een kopje thee komt drinken. Als ze daar op bezoek gaat, komt Agnes erachter dat Elise, de weduwe van Robert, het huis te huur heeft aangeboden. Agnes wist hier helemaal niets van af en is daarom heel erg boos op Elise. Die avond als Agnes weer thuis is en geprobeerd heeft de kinderen naar bed te sturen, loopt ze naar buiten. Ondertussen loopt binnen alles onder water en Bazooka rent naar buiten om het tegen Agnes te zeggen. De wasmachine was kapot gegaan, daardoor liep het huis helemaal onder water. Bazooka was bang dat ze daar de schuld van kreeg. De volgende dag zit Agnes in de auto opweg naar het dorp om een wasmachineslang te halen om de wasmachine te maken. Daarna gaat ze naar de supermarkt om boodschappen te doen. Als ze in de supermarkt bij de vleeswaren staat, valt ze flauw. Wanneer ze weer bijkomt, staat de supermarkthulp om haar heen en begeleiden ze haar naar een kantoortje. Daar vragen ze haar of ze nog even iets wil drinken om bij te komen van de schrik. Agnes wijst dit af en gaat naar huis, want de kinderen wachten op haar. Als ze thuis komt en de boodschappen heeft uitgepakt, gaan de kinderen het spel van ‘mevrouw Jansen gaat naar de markt’ spelen, waarbij ze zich moeten verkleden en net doen alsof zij mevrouw Jansen zijn. Dan komt inspecteur Miller van Scotland Yard binnen, met een foto van de vermiste kinderen Christine en Tommie. Maar de inspecteur herkent de kinderen in het huis van Agnes niet omdat ze zo goed verkleed zijn. Agnes zegt dat ze die kinderen niet heeft gezien, waarop de agent weer verder gaat zoeken. Ze loog omdat ze vond dat de kinderen niet zomaar weglopen van huis, daar moest meer aan de hand zijn. Dus met de kinderen terug sturen, zou je niets mee op schieten. Dan kijkt Agnes de krant van gisteren na om te zien wat ze over de verdwenen kinderen schrijven. Ze staan als ‘waarschijnlijk gekidnapt’ in de krant met hun echte namen erbij. De ouders van de kinderen verblijven in het ‘Western Isles Hotel’ in Tobermory, in afwachting van wat het politie onderzoek oplevert. De volgende dag gedraagt Chris zich heel voorbeeldig en noemt Agnes de kinderen gewoon bij hun echte namen. Na het ontbijt gaan Agnes en Tommie over het strand lopen, want het is een hele mooie dag. Dan zegt Tommie dat hij wil gaan varen en hij wijst een eiland aan waar hij heen wil varen. Agnes zegt dat het eiland Skye heet en dat zijn broer daar aan het bergbeklimmen is. Dat had ze immers in de krant gelezen. Als ze terug naar het huis gaan, komen ze Chris tegen en Tommie gaat over Waldo praten. Dat vind Chris niet goed en geeft hem een draai om zijn oren. Als Chris erachter komt dat er in de krant stond dat Waldo op het eiland Skye is, denkt ze dat Waldo nog leeft. Wat niet zo is want er is een lijk gevonden in de haven op de plaats waar Waldo met zijn hoofd de kade heeft geraakt, maar het lijk is niet geïdentificeerd. Dat stond ook in de krant maar niemand behalve Chris en Tommie kan weten dat dat lijk dus Waldo is, maar zij hebben het bericht niet gelezen. Die nacht besluit Chris dat ze terug naar huis gaat omdat er nu geen reden meer is om nog langer weg te blijven. Ze denkt immers dat Waldo nog leeft. Ze kan niet wachten totdat ze het Agnes de volgende morgen kan vertellen. Maar de volgende morgen komt er een man van het verhuurbedrijf die naar de staat van het huis komt kijken, omdat het over 1 dag klaar moet zijn om te kunnen verhuren. Het huis verkeerd helemaal niet in de goede staat en is zeker niet klaar om verhuurd te worden. Als de man weggaat, zegt hij tegen Agnes dat ze zich nergens zorgen over hoeft te maken want het huis zal niet worden verhuurd en zij zal er gewoon kunnen blijven wonen. Maar als de man samen met Agnes buiten staat, dan komt Chris in de deuropening staan met een luchtbuks, die ze onder Agnes haar bed heeft gevonden, in haar handen. Zij dacht dat de man een deurwaarder was die het huis van Agnes wilde afpakken en daarom wilde ze de deurwaarder laten schrikken zodat hij weg zou gaan en nooit meer terug zou komen. Maar de luchtbuks ging af en trof de man die neerviel. Op hetzelfde moment kreeg Agnes een beroerte en viel zij ook neer. Chris schrikt hier heel erg van en gaat snel terug naar binnen en doet de deur op slot. Ze wist niet dat het geweer geladen was en geeft hier Agnes de schuld van. Dan slaat ze het hele huis kort en klein. Als Tommie haar herhaaldelijk roept, geeft ze geen antwoord. Tommie gaat naar buiten naast Agnes in het grind zitten en even later komt Chris ook. Dan komt Agnes weer bij en gaat ze binnen op kussens op de grond liggen. Ze schrijft op een blaadje PLEASE TAKE US TO THE WESTERN ISLES HOTEL IN TOBERMORY, ze geeft het aan de kinderen en zegt dat ze snel moeten gaan liften voordat er iemand het lijk ontdekt. Op het blaadje staat waar ze heen moeten, maar de kinderen weten niet wat er op het blaadje staat en dus ook niet dat ze naar het hotel gaan waar hun ouders zijn. Chris wil eerst nog even de man uit de tuin weghalen voordat hij wordt ontdekt, maar als zij naar buiten gaat, is hij spoorloos verdwenen. Dan roept Chris haar broertje Tommie en gaan ze liften. Als ze een lift hebben, zijn ze al snel bij het hotel. Ze gaan het hotel en worden herkent door de mensen achter de balie. Dan rennen ze weer naar buiten waar ze tegen Sonja en Jaap aanbotsen. Ze zijn allemaal heel blij om elkaar weer te zien. Jaap wil gelijk de inspecteur laten komen om met de kinderen te praten, maar hij kan niet komen omdat hij bezig is met een andere zaak. Want hij is in het ziekenhuis bij de man die door de luchtbuks is geraakt, die daar later ook komt te overlijden. Ondertussen gaat Agnes strompelend naar buiten om de vingerafdrukken van de kinderen van de luchtbuks af te halen. Dan strompelt ze terug naar het huis en komt Muriel Flynt naar haar toe, die haar altijd helpt met het huis te onderhouden. Ze neemt Agnes mee in haar auto en brengt haar naar het verzorgingstehuis. Daarna gaan Sonja, Jaap, Chris en Tommie opweg naar het huis van Agnes. Als ze daar aankomen, is Agnes er niet meer. Dan Tommie het oog van Agnes uit zijn broekzak en geeft het aan Chris, nu weet ze dat Agnes haar oog altijd voor haar zal openhouden. Na een tijdje besluiten ze Waldo te gaan zoeken op Skye, want ze weten niet dat hij dood is en dat zijn lijk in de haven in Oban gevonden is. Titelverklaring De personen in het boek hebben allemaal hun eigen gebreken. Agnes heeft bijvoorbeeld een glazen oog, als gevolg van een ongelukje tijdens haar jeugd. Er zijn echter meer gebreken waarover de personen niet willen praten, de verborgen gebreken. Dit zijn bijvoorbeeld: de incest binnen het gezin Jansen en die tussen Agnes en haar broer Robert; het gebroken gezin van Sonja, die drie kinderen heeft van drie verschillende mannen; het slechte ouderschap en de eenzaamheid van bejaarden, zoals Agnes. Persoonlijk oordeel : Verborgen gebreken kreeg ik bij de grote lijsters, ik had al wel iets eerder gelezen van deze schrijfster namelijk Buitenstaanders en ik had dus verwacht dat het einde heel voorspelbaar was maar dat was het niet. De gebeurtenissen uit het boek kwamen wel echt op mij over, dat komt omdat het een echt gebeurd verhaal kan zijn. Ik heb wel zo een soort boek gelezen dat ging ook over een meisje dat was weggelopen dat boek heet Straatkatten. De personen kwamen wel echt op mij over dat kun je merken aan : “niet schoppen Christine, zei haar moeder die Sonja genoemd wilde worden sinds ze Jaap kende. Sonja was 40 Jaap nog lang niet. Denk om je nieuwe gympen en om de tafel. Ze wierp haar dochter een waarschuwende blik toe.” Sympathiek vond ik Agnes omdat ze de kinderen helpt en niet gelijk hun ouders belt. Onsympathiek vind ik Sonja want die denkt alleen maar aan zichzelf. Ik vond het verhaal makkelijk te lezen dat komt omdat het chronologisch verteld is. Ook was het makkelijk te lezen doordat er weinig moeilijke woorden in zaten. De vorm waarin het boek geschreven is bevalt mij we, de reden hiervoor is dat je stukje bij beetje meer te weten komt over de personen en hun gevoelens. Ik vind verhalen met een gesloten eind prettiger omdat ik dan niet de hele tijd loop te denken hoe het verhaal afgelopen kan zijn of hoe het afgelopen was als je zus had gedaan in plaats van zo. Er waren niet veel dialogen in dat viel me op er wordt meer verteld door een onzichtbare verteller. De 7 argumenten: Structurele argumenten : De opbouw van de tekst is goed de spanning en de ontknoping worden opgevoerd naarmate het einde in zicht komt Het begint met een ontspannende vakantie en eindigt met een dode broer en een vermoorde man en 2 weg gelopen kinderen die weer thuis zijn. Realistische argumenten : het verhaal kan echt gebeurd zijn alhoewel er mij een paar dingen onwaarschijnlijk lijken een voorbeeld hiervan: Wie van de kinderen heb je dit jaar bij je? Langs de fuchia’s en de kamperfoelie tuurt ze naar Agnes’ auto op het pad, zijn ze hier al eerder geweest? Ik geloof niet dat ik ze ken. Verbaasd draait Agnes zich om. Er zitten een kleine jongen en een meisje op de achterbank van haar VW.” Ik vind het erg onwaarschijnlijk dat Ms. Flynt de kinderen later niet herkent want ze heeft ze toch al een keer gezien later in het boek ziet ze ze nog een keer en dan dringt er ook niets door dat vind ik erg onwaarschijnlijk. Vernieuwingsargumenten : het was voor mij niet nieuw want ik haf al eerder een boek van Renate Dorrestein gelezen en dus wist ik haar stijl al, ook als ik nog geen boek van haar had gelezen was de stijl niet nieuw voor mij. Het weglopen was mij ook niet onbekend want ik heb een boek gelezen dat alleen maar over weglopen ging genaamd “straatkatten” al met al was dit boek nier erg vernieuwend voor mij maar als ik dat wil moet ik een boek van een schrijfster/schrijver nemen die ik nog niet ken. Morele argumenten : ik vind dat Agnes onjuist gehandeld heeft want ze wist dat de kinderen weggelopen waren en toch hield zij ze bij zich en deed niets om de ouders in te lichten. Pas toen ze niet meer voor hun kon zorgen liet ze ze naar hun ouders gaan en ze bracht ze niet nee ze liet ze liften en dat is heel gevaarlijk. Ook vind ik dat Sonja onjuist gehandeld heeft want ze wist dat Waldo haar misbruikte en ze heeft niets gedaan om het te verhelpen. Ook mocht ze Chris niet zo dat blijkt uit het volgende voorbeeld: “ Heb je een paar gulden voor de fruitautomaat voor me? Vroeg Waldo. Pak maar uit mijn portomenee 5 Waldo niet meer. Christine schoot overeind en zei ik heb ook nog geen zakgeld gehad mam. Sarcastisch zei Sonja hebben jullie het gehoord ze praat ze heeft wel een hele zin gezegd. Ze zei een hele zin. Kom zei Jaap we gaan. Wanneer krijg ik mijn zakgeld? Vroeg Christine koppig? Sonja ging liggen en sloeg een denkbeeldige vlieg dood en sloot haar ogen. Ze dacht prinses op de erwt mij kun je niet vermurwen met je kuren en je chagrijnige gezicht. Verdwijn in uit mijn ogen in godsnaam tien minuten zonder jou zou een zegen zijn” Met Waldo kan ik het helemaal niet eens zijn want wie misbruikt nou zijn eigen zusje? In 1 ding moet ik hem wel gelijk geven en dat is dat het ook zijn vakantie is: “ga je dan echt? Stamelde Chris. Ik heb toch verteld dat ik met de bolle van de camping kan meerijden naar Skye? Ja maar mamma….. heb ik dan geen vakantie vroeg Waldo moet ik de hele dag lopen babysitten terwijl mamma met Jaap loopt te fleppen? Emotivistische argumenten : ik vond het een mooi boek omdat je de gevoelens kunt zien die Agnes en Chris hebben ook zie je hoe ze langzaam naar elkaar toe groeien Ook zie je op het einde dat je trots op elkaar kunt zijn al had je dat van te voren nooit verwacht. Intentionele argumenten : Ik denk dat Renate Dorrestein met haar boek bedoeld heeft dat je trots op iemand kan zijn van wie je het eigenlijk niet hebt gedacht: goh daar kan ik trots op zijn. Je houdt van die persoon ondanks of misschien wel dankzij zijn of haar gebreken. Stilistische argumenten : het boek heeft een goede opbouw want de spanning wordt opgevoerd naarmate het einde nadert en als alle spanning is opgelost dan begint het afbouwen een duidelijke en makkelijke te volgen stijl Verwerkingsopdracht : correspondentie tussen Chris en Agnes. Hallo Agnes, Wij zijn weer thuis bij Jaap en Sonja en het gaat nu een stuk beter hoe gaat het met jou? Mogen wij je in de vakantie weer op komen zoeken dan gaan we weer tantetje theeleut spelen en met de verkleedkleren. Ik hoop dat je je oog alweer terug hebt. Waldo is nog steeds niet terug ik denk dat hij het zo leuk op Skye vindt dat hij daar wil blijven dat vind ik helemaal niet leuk dan moet ik verder zonder Waldo, als we bij jou zijn dan gaan we heb wel opzoeken hé? Hele dikke knuffel en een kus van Tommy

En van mij natuurlijk ook Chris. Hallo lieve Chris
Van mij mag je bij mij komen slapen in de vakantie hoor. Dat vind ik alleen maar gezellig we gaan dan ook je broer opzoeken als we weten waar hij zit. Zullen we dan het huis gaan verven? Dan mag jij een kleur uitzoeken. Je moet dan wel kleren meenemen die vies mogen worden hé? Ik ga nu naar Mrs Flynt lekker muffins eten. Die gaan we ook wel weer bakken want samen moet het lukken hé. Laat je me weten wanneer je komt? Knuffel Agnes
Hallo lieve, lieve Agnes
Wij komen dan in de meivakntie, is dat goed? Ik mis je wel hoor je moet ook een keertje bij ons huis komen kijken dan weet je gelijk hoe ik woon. Voor ik bij jou was werd de straat nog gemaakt dan kon je leuk in het zand en e buizen spelen nu helemaal niet meer want dat is weggehaald nu heb je alleen zo een stomme speeltuin voor kleine kindjes met een hobbelpaard. Ik mag van mamma op paardrijden leuk hé? Wat zijn jouw lievelingsbeesten? Mijne tijgers en paarden maar ik ga nu de brief op de post doen dan kan hij vandaag nog mee( dat zegt mamma tenminste ) Hele dikke kus en tot in de vakantie